ما دو دسته دعا و مناجات و ... داریم
یکی؛ متون و ادعیه و مناجات ها و اسماء الهی که خود این متن ها و عبارات از ائمه به ما رسیده و اصطلاحا مأثوره هستند. که بهتره این دعاها رو با همون متن و به همون شکل خوند و بوسیله همون عبارات با خداوند و ائمه ارتباط برقرار کرد.
دوم؛ دعاهایی که خود متن عربی اش موضوعیت نداره، یعنی میشه با هر زبانی اون مضامین رو تکرار کرد و خوند .
اسمای الهی که با اونها ما خداوند رو صدا میزنیم از دسته اول هستند، یعنی با همون اسمائی که ائمه به ما یاد دادند در دعاها مثل جوشن کبیر خدا رو صدا بزنیم.
یا ترجمه عینی همون عبارات. مثلا یا غافر می تونیم معنای همون رو هم بگیم ای بخشنده
قرآن از دسته اول هست که خود نگاه کردن به متنش برکات و نورانیت میاره چه بسا قرائت کردن...
علاقه مندی ها (Bookmarks)