پارسي يا فارسي؟؟؟!!!

[AvAstiN]

در زبان عربی چهار حرف: پ گ ژ چ وجود ندارد. آنها به جای این ۴ حرف، از واجهای : ف - ک – ز - ج بهره میگیرند.


و اما: چون عربها نمیتوانند «پ» را بر زبان رانند، بنابراین ما ایرانیها،

به پیل میگوییم: فیل
به پلپل میگوییم: فلفل
به پهلویات باباطاهر میگوییم: فهلویات باباطاهر
به سپیدرود میگوییم: سفیدرود
به سپاهان میگوییم: اصفهان
به پردیس میگوییم: فردوس
به پلاتون میگوییم: افلاطون
به تهماسپ میگوییم: تهماسب
به پارس میگوییم: فارس
به پساوند میگوییم: بساوند
به پارسی میگوییم: فارسی!
به پادافره میگوییم: مجازات،مکافات، تعزیر، جزا، تنبیه...
به پاداش هم میگوییم: جایزه


چون عربها نمیتوانند «گ» را برزبان بیاورند، بنابراین ما ایرانیها

به گرگانی میگوییم: جرجانی
به بزرگمهر میگوییم: بوذرجمهر
به لشگری میگوییم: لشکری
به گرچک میگوییم: قرجک
به گاسپین میگوییم: قزوین!
به پاسارگاد هم میگوییم: تخت سلیمان نبی!


چون عربها نمیتوانند «چ» را برزبان بیاورند، ما ایرانیها،

به چمکران میگوییم: جمکران
به چاچرود میگوییم: جاجرود
به چزاندن میگوییم: جزاندن


چون عربها نمیتوانند «ژ» را بیان کنند، ما ایرانیها

به دژ میگوییم: دز (سد دز)
به کژ میگوییم: :کج
به مژ میگوییم: : مج
به کژآئین میگوییم: کجآئین
به کژدُم میگوییم عقرب!
به لاژورد میگوییم: لاجورد



ادامه دارد ..

[pooriarezai7]

خوب بود.فقط همش درست نبود.مثلا:به بزرگمهر میگوییم: بوذرجمهر

اما تو زبان ما بزگمهر رایج تره!

[Sookoot]

و اما: چون عربها نمیتوانند «پ» را بر زبان رانند، بنابراین ما ایرانیها،

به پیل میگوییم: فیل
به پلپل میگوییم: فلفل
به پهلویات باباطاهر میگوییم: فهلویات باباطاهر
به سپیدرود میگوییم: سفیدرود
به سپاهان میگوییم: اصفهان
به پردیس میگوییم: فردوس
به پلاتون میگوییم: افلاطون
به تهماسپ میگوییم: تهماسب
به پارس میگوییم: فارس
به پساوند میگوییم: بساوند
به پارسی میگوییم: فارسی!
به پادافره میگوییم: مجازات،مکافات، تعزیر، جزا، تنبیه...
به پاداش هم میگوییم: جایزه

عجیبه
عرب ها گچ پژ ندارند"ان وقت ما ایرانی ها با ید برای کلماتی که ریشه لغوی در فرهنگ خود مادارند
جایگزین بگذاریم؟؟

[*مرتضی]

درود به شرفت ایرانی

[امير آشنا]

در زبان عربی چهار حرف: پ گ ژ چ وجود ندارد. آنها به جای این ۴ حرف، از واجهای : ف - ک – ز - ج بهره میگیرند.

والا عرب های ایران که هم حرف «گ» و هم حرف «چ» رو به وفور در لغاتشون استفاده می کنند

[AvAstiN]

والا عرب های ایران که هم حرف «گ» و هم حرف «چ» رو به وفور در لغاتشون استفاده می کنند

خب ايراني ان چون و تو ايران زندگي كردن
تاثير زبان فارسي تو عربيه ولي مشكل اينجاست كه زبان فارسي تو كشور هاي عرب تاثير زيادي نداشته ولي عربي تو زبان پارسي تاثير زيادي داشته!

[AvAstiN]

فردوسی فرماید:

به پیمان که در شهر هاماوران
سپهبد دهد ساو و باژ گران

اما مابه باژ میگوییم: باج

فردوسی فرماید:

پیاده شد از اسپ و ژوپین به دست
همی رفت شیدا به کردار مست

اما ما به اسپ میگوییم: اسب
به ژوپین میگوییم: زوبین

وچون در زبان پارسی واژه هائی مانند چرکابه، پسآب، گنداب... نداریم، نام این چیزها را گذاشتیم فاضلآب،
چون مردمی سخندان هستیم و از نوادگان فردوسی،

به ویرانه میگوییم خرابه
به ابریشم میگوییم: حریر
به یاران میگوییم صحابه!
به ناشتا وچاشت بامدادی میگوییم صبحانه یا سحری!
به چاشت شامگاهی میگوییم: عصرانه یا افطار!
به خوراک و خورش میگوییم: غذا و اغذیه و تغذیه ومغذی(!)
به آرامگاه میگوییم: مقبره
به گور میگوییم: قبر
به برادر میگوییم: اخوی
به پدر میگوییم: ابوی

و اکنون نمیدانیم برای این که بتوانیم زبان شیرین پارسی را دوباره بیاموزیم و بکار بندیم، باید از کجا آغاز کنیم؟!هنر نزد ایرانیان است و بس! از جمله هنر سخن گفتن! شاعر هم گفته است: تا مرد سخن نگفته باشد، عیب و هنرش نهفته باشد!

بنابراین، چون ما ایرانیان در زبان پارسی واژه ی گرمابه نداریم به آن میگوئیم: حمام!
چون در پارسی واژه های خجسته، فرخ و شادباش نداریم به جای «زاد روزت خجسته باد» میگوئیم: «تولدت مبارک».
به خجسته می گوئیم میمون
اگر دانش و «فضل» بیشتری بکار بندیم میگوییم: تولدت میمون و مبارک!
چون نمیتوانیم بگوییم: «دوستانه» می گوئیم با حسن نیت!
چون نمیتوانیم بگوییم «دشمنانه» می گوییم خصمانه یا با سوء نیت
به خانه میگوییم: مسکن

ادامه دارد ...

[امير آشنا]

خب ايراني ان چون و تو ايران زندگي كردن
تاثير زبان فارسي تو عربيه ولي مشكل اينجاست كه زبان فارسي تو كشور هاي عرب تاثير زيادي نداشته ولي عربي تو زبان پارسي تاثير زيادي داشته!

نمی دونم والا
البته اصلا حرف ژ یا پ تو محاوراتشون ندیدم ولی بعضی مواردشون واقعا تعجب برانگیزه . حتی نام خانوادگی هایی دارن که توش از حروف گ یا چ استفاده شده با وجود اینکه اصلا چنین لغات معادلی در فارسی نداریم