آشنایی و آموزش فنون عکاسی

[Memar Bashy]

آشنايي با عکاسی امتیاز رایگان


اخیرا تعداد آژانس‌های عکس با امتیاز رایگان (royalty free photography) افزایش یافته است
چراکه پیشرفت روزافزون تکنولوژی و عکاسی دیجیتال، امکان استفاده از هزاران عکس را از طریق شبکه‌های اینترنت ایجاد کرده است.
این تصاویر روزانه برای استفاده در طراحی‌ها، تصویرسازی‌ها، تبلیغات و حتی استفاده‌های شخصی به کار گرفته می‌شوند.
اکنون با دسترسی آسان به تصویر، شیوه خرید و فروش عکس دچار تغییراتی شده است و روش‌های قدیمی گران و پرهزینه به نظر می‌رسند.

در عکاسی با امتیاز رایگان حق‌التصویر به محض فروش عکس به عکاس پرداخت می‌شود و معمولا بر خلاف شیوهای قدیمی، خریدار مجاز است تا از عکس در چند نوبت استفاده کند
در قراردادی که بین استفاده کننده و فروشنده عکس منعقد می‌شود، خریدار تعهد می‌دهد که از عکس سوء استفاده‌های غیراخلاقی نکند و هیچ گونه دست‌کاری به منظور تغییر معنایی بر روی عکس انجام ندهد.
از آنجایی که حتی کپی یک عکس دیجیتالی از کیفیت بالایی برخوردار است، روش‌هایی جهت جلوگیری از استفاده‌های غیرقانونی اتخاذ می‌شود مانند برچسب زدن بر روی اصل عکس، ایجاد یک اثر پنهانی بر عکس که تنها با نرم افزار های مخصوص قابل رویت است و در معرض نمایش گذاشتن تصاویر با کیفیت بسیار پایین

مترجم: نفیسه مطلق
www.photography.com

[Memar Bashy]

آشنايي با عکاسی گوتیک

مفهوم عکاسی گوتیک (Gothic photography) مسلما بدون دانستن تعریف گوتیک کمی گیج کننده و تا حدی نامفهوم به نظر می‌رسد.
خرده‌فرهنگ گوتیک در سال‌های پایانی دهه 1970 و شروع 1980 پا به عرصه وجود گذاشت.
طرفداران این خرده فرهنگ به نمایش دادن جنبه‌های تاریک و سیاه زندگی علاقمند هستند و در کارهایشان بر مفهوم مرگ، درد و رنج تمرکز بیشتری دارند. در عین حال جدا سعی می‌کنند همه جوانب زندگی را به صورتی متفاوت در معرض عموم قرار دهند.

عکس از : جو کیت

عکس از: آنا سیفا

عكس از: تورج خامنه‌زاده

رنگ‌های سیاه، سفید، قرمز و بنفش نقش زیادی در هنرهای گوتیک دارد. هر چند عکس‌های گوتیک به نظر تاریک، مرموز و خوفناک می‌آید اما بعضی معتقدند هنرمندان سبک گوتیک سعی می‌کنند جنبه‌های به ظاهر زشت زندگی را زیبا به نمایش در آوردند.
سوژه‌های عکاسی گوتیک ممکن است یک پرتره و یا منظره باشد. قبرستان‌ها، بناهای عجیب سنگی، عمارت‌های ویران از جمله مکان‌های متعارف در میان عکاسان سبک گوتیک است.
به طور کلی اکثر عکس‌های گوتیک سیاه و سفید و یا قهوه‌ای (Sepia) هستند چرا که در این رنگ‌ها حسی مرموز و نوستالوژیک نهفته است که به عکاسان در انتقال مفموم مورد نظرشان کمک می‌کند.

مترجم: نفیسه مطلق
www.photography.com

[Memar Bashy]

آشنايي با عکاسی سیاه و سفید

عکس سیاه و سفيد در ابتدای ظهور عکاسی، تنها انتخاب عکاسان بود.
بعدها حتی با تولید فیلم‌‌های رنگی نیز عکاسان ترجیح می‌دادند با فیلم‌های سیاه و سفید به کار خود ادامه دهند چرا که این فیلم‌ها به نسبت ارزان‌تر و البته با کیفیت‌تر بودند.
با بالا رفتن کیفیت فیلم‌های رنگی تولید فیلم‌های سیاه و سفید با شکست رو به رو شد؛ اما امروزه عکس‌های سیاه و سفید به حیاتی دوباره دست یافته‌اند چرا که عکاسان به قدرت بی‌بدیل و نامنتهای عکس‌های سیاه و سفید پی برده‌اند.
شاید این سوال در ذهن ایجاد شود که با وجود طراوت رنگ در دوربین‌های دیجیتال چرا همچنان عکاسی سیاه و سفید (Black and White Photography) طرفداران خود را دارد.

عکس از: کل تامپسان

عکس از: ماریزیو پلیزی

عكس از: محمد تهراني

در واقع گاهی عکاس مایل است از سایه‌های قوی و طیف‌های خشن یک سوژه را برجسته کند. در عین حال این عکاسی توانایی خاصی در ایجاد فضاهای رمانتیک و رمزآلودی را دارد که از عهده عکاسی رنگی خارج است.
سوژه‌های یکسان در دو عکاسی رنگی و سیاه و سفید به شکل‌هاي مختلفی بروز می‌کنند.
نور و سایه نقش کلیدی را در عکاسی سیاه و سفید بر عهده دارند و چنانچه عکاس نتواند نور مناسبی را در تصویر به ثبت برساند از ارزش کارش به شدت کاسته می‌شود.
دوران عکاسی سیاه و سفید با اختراع دوربین‌های دیجیتال به نظر رو به اتمام می‌رسید اما امروزه اکثر این دوربین‌ها گزینه‌ای دارند که ثبت تصویرهای سیاه و سفید را برای ما امکان‌پذیر کرده است.
البته کیفیت تصویر سیاه و سفید با بالا رفتن کیفیت دوربین ارتقا پیدا می‌کند. نرم افزارهایی نیز هستند که به ما اجازه می‌دهند تا عکس‌های رنگي خود را به سیاه و سفید تبدیل و چاپ کنیم.
به نظر می‌رسد عکاسی سیاه و سفید به علت انتقال یک حس نوستالوژیک همیشه مورد تحسین و علاقه مردم خواهد بود

مترجم: نفیسه مطلق
www.photography.com

[Memar Bashy]

آشنايي با عکاسی جنگ

عکاسی جنگ (War Photography and Combat Photography) تصور مردم دنیا را از پدیده جنگ تغییر داد
عکاسی جنگ به مردم کمک می‌کند تا عمق یک فاجعه جنگی را که از طرق نوشتار قابل انتقال نیست درک کنند.
جنگ‌های داخلی آمریکا نقطه شروعی عکاسی جنگ بودند. در این عکس‌ها چهره خشن و بی‌پرده‌ای از زشتی‌های اين جنگ داخلي برای مردم فاش شد. در واقع مردمی که جنگ داخلي را اقدامی شرافتمندانه به حساب می‌آوردند با دیدن تصاویری از واقعیت‌های اين جنگ شوکه شدند.

جیمز نچوی عکاس مشهور جنگ در حال عکاسی

عکس از: ادی ادم

عکس از: جینمارک بوجو

عكس از: كاوه گلستان

عكس از: مجيد سعيدي

به علت حساسیت‌های نظامی و استراتژیک اجازه تصویربرداری چندانی در جنگ اول جهانی به عکاسان داده نشد، هر چند عکاسی از پیکارهای مبارزاتی؛ سال‌ها پیش از این جنگ آغاز شده بود.
عکس‌های جنگی در طول جنگ جهانی دوم بیشتر ترغیب کننده روحیه میهن پرستی و افشا کننده بی عدالتی‌های اجتماعی بود.
اما عکس‌های تکان دهنده از فاجعه‌های جنگ ویتنام باعث ایجاد روحیه و تفکرات ضد جنگ در مردم شد.
سوژه‌های عکاسی جنگ می‌توانند خارج از محدوده جبهه یک جنگ نیز باشند. ثبت تصاویر ویرانه‌های به جا مانده از جنگ و لطمات انسانی نیز در حوزه همین عکاسی قرار دارد.
در واقع هدف اصلی عکاسی جنگ به تصویر کشیدن چهره انسانی است که به هر شکل درگیر این نزاع و درگیری است؛ خواه یک سرباز خسته؛ خواه یک کودک غمگین.
همانطور که تاریخ نشان داده است، عکاسی جنگ تاثیر زیادی در افکار عمومی دارد و ممکن است مانند مثال جنگ ویتنام، مردم را در مقابل سیاست کشور قرار داده و حتی دولتمردان را مجبور به توقف جنگ کنند.

مترجم: نفیسه مطلق
www.photography.com

[Memar Bashy]

آشنايي با عکاسی در شب

عکاسی در شب (Night Photography) همانطور که از نامش پیداست هنگام غروب و یا تاریکی شب انجام می‌شود.
در عکاسی سنتی کمبود نور توسط نورهای مصنوعی و یا نوردهی در زمان بالا جبران می‌شد تا فیلم‌های عکاسی بتوانند نور کافی برای ثبت سوژه را داشته باشند.
امروز فلاش‌های قوی و در عین حال دوربین‌های دیجیتال امکان بهره گرفتن از نورهای محیطی را برای عکاس ایجاد کرده است.
براسی (Brassai) و بیل برانت (Bill Brandt) دو عکاس برجسته‌ای هستند که نفش به سزایی در ارتقای عکاسی در شب داشته‌اند. براسی به خاطر عکس‌هایش از شب‌های پاریس و بیل برانت به ثبت تصاویری از شب‌های لندن در طی جنگ جهانی دوم.

عکس از: بیل برانت

عکس از: مایکل کنا

البته مشهورترین عکاس در این شاخه از عکاسی، مایکل کنا (Michael Kenna) نام دارد که عکس‌های سیاه و سفید معروفش از مناظر شهری و طبیعت در شب به قیمت گزافی در سال 1990 به فروش رسید.
آشنایی با نورهای مختلف و استفاده از تنظیمات دستی دوربین مهم‌ترین تو صیه‌ای است که به عکاسان تازه کار و علاقه‌مند به عکاسی در شب می‌شود.




منبع : همشهری

[Memar Bashy]

آشنايي با عکاسی عامیانه

عکاس عامیانه (Vernacular photography) شاخه‌ای از عکاسی است که تولید کنندگان آن مردم عادی و غیر حرفه‌ای هستند.
در واقع عکس‌هایی در این مجموعه دسته بندی می‌شوند که از اتفاقات روزانه و توسط افراد ناشناس تهیه شده باشد.
برا ی مثال عکاس‌های یک آلبوم خانوادگی، تصاویر یک مهمانی و یا مسافرت از جمله متداول‌ترین عکس‌های عامیانه در هر کشور هستند که اکثرا توسط دوربین‌های ارزان و کم کیفیت گرفته می‌شود.

هر چند این عکس‌ها بخشی ار زندگی خصوصی مردم تلقی می‌شود اما عکس‌های قدیمی امروزه بخشی از گنجینهی هنر در دنیا به حساب می‌آید و مجموعه‌داران بزرگ روز به روز علاقه بیشتری برای جمع آوری این عکس‌ها نشان می‌دهند.

مترجم: نفیسه مطلق
www.photography.com

منبع: همشهری

[Memar Bashy]

آشنايي با عکاسی زیر آب

عکاسی زیر آب در سال‌های اخیر همراه با تجهیزاتش پیشرفت چشمگیری کرده است.
از جمله تجهزاتی که برای عکاسان حرفه‌ای و آماتور فراهم شده است، استفاده از یک پوشش پلاستکی برای دوربین است. با وجود این محفظه، عکاسان امکان آن را پیدا کردند تا دوربین‌های خود را زیر آب ببرند. البته تمام تجهیزات عکاسی زیر آب بسته به کیفیت با قیمت‌های مختلف عرضه می‌شوند.
کنترل حرکت در عکاسی زیر آب بسیارمهم است. سوژه‌ها ممکن است روی سطح زمین حرکت کنند اما در زیر آب همه چیز در حال جنبش است. سوژه، زمینه و حتی خود شما که با هر جریان آبی تغییر جا می‌دهید.

عکس از: اریک چن

انعکاس نور عامل دیگری است که تاثیر زیادی بر عکاسی زیر آب می‌گذارد. هر چقدر عمیق‌تر در عمق آب فرو روید به نور کمتری دسترسی خواهید داشت و رنگ قرمز در عکس‌ها برجسته‌تر می‌شود.
سوژه‌ها در زیر آب بسیار کوچک‌تر از سطح زمین توسط دوربین ثبت می‌شوند. عکاسان آماتور همیشه از دیدن عکس ماهی بزرگی که در زیر آب تصویر برداری کرده‌اند متعجب می‌شوند.
به طور کلی عکاسی زیر آب به شدت به ابزار و تجهیزات وابسته است. به خاطر داشته باشید برای تهیه یک عکس خوب در زیر آب، دانستن فنون و تکنیک کافی نیست.

[Memar Bashy]

آشنايي با عکاسی آرشیوی

هدف عکاسی آرشیوی (Stock Photography) تهیه یک بانک عکس است تا با دسترسی آسان در اختیار فیلم‌سازان، ناشران، گرافیست‌ها و سایرین قرار بگیرد.
عکس های آرشیوی معمولا از طریق اینترنت قابل ذخیره شدن هستند و در نتیجه در وقت و هزینه استفاده کننده صرفه جویی زیادی می‌شود چرا که دیگر نیازی به استخدام یک عکاس و پرداخت هزینه چاپ نخواهد بود.
معمولا عکس‌های آرشیوی بنا بر نیاز مخاطبان در بانک‌های عکس دسته بندی می‌شوند و دسترسی به تصاویر در هر بانک متفاوت است.

هر عکسی می‌تواند در مجموعه یک بانک عکس قرار بگیرد. از عکس‌های خبری گرفته تا عکس‌هایی که موضوع خاصی را تصویرسازی می‌کنند.
پرداخت عکس نیز بنا بر تعریف هر شرکت به صورت ماهانه و یا به تعداد خرید عکس خواهد بود. در بعضی مواقع تصاویر به صورت رایگان در اختیار مشتری قرار می‌گیرد و یا مخاطب تنها به رعایت نکاتی چون عدم دست‌کاری عکس و یا استفاده غیر مجاز محدود می‌شود

مترجم: نفیسه مطلق
www.photography.com

منبع : همشهری

[Memar Bashy]

آشنايي با عکاسی مد

هدف اصلی عکاسی مد (Fashion photography) به تصویر کشیدن لباس، انواع پوشاک و فرآورده‌های مرتبط است که اکثرا همراه با مدل در مجلات طراحی لباس و تبلیغات منتشر می‌شود.
بارون آدولف اولین عکاس مد است که در سال 1913 اولین عکس‌های خود را برای مجله زنان به نام Vogue تهیه کرد.
امروزه این شاخه از عکاسی به دو منظور زیبایی‌شناسی و تبلیغات مورد استفاده قرار می‌گیرد که اکثرا در لوکیشین‌های نامانوس با نورپردازی‌های دراماتیک و مهیج همراه است.
گاهی این شاخه از عکاسی تلاش می‌کند تا علاوه بر برجسته کردن عناصر زیبایی، نماینده فضای سیاسی و اجتماعی خود نیز باشد.

عکس از: بارون آدولف اولین

عکس از: محمد خيرخواه

برای مثال در طول جنگ عراق، پارچه‌های لباس و محل تصویر برداری سوژه‌ها به تاریکی و فرسودگی گرایش پیدا کرده است.
فیلیپ هارلسمن، هلموت نیوتن و هرب ریتز از جمله بارزترين عکاسان مد در دنیا هستند.

مترجم: نفیسه مطلق
www.photography.com

منبع : همشهری

[Memar Bashy]

آشنايي با عکاسی داستانی

پایه عکاسی داستانی(Photography Essay Storytelling) بر بیان یک حقیقت نهاده شده است.
در این شاخه از عکاسی، تصاویر داستانی را روایت می‌کنند که به مراتب تاثیرگذارتر از کلمات است. یک داستان تصویری مخاطب را در فضای شخصی‌اش درگیر خود می‌کند و احساسات وی را بر می‌انگیزد.
تاریخچه عکاسی داستانی به زمان‌های اولیه اختراع دوربین بر می‌گردد چرا که عکاسان خیلی زود متوجه تاتیرگذاری عکس بر مخاطبان شدند و بسیاری از آنها تلاش کردند تا از قدرت تصویر برای بیان روایت‌های اجنماعی و سیاسی بهره بگیرند.
تصاویر دنباله‌دار با مفاهیم اجتماعی معمولا تغییراتی را در جامعه همراه داشته است.
در سال 1960، یوجین اسمیت (W. Eugene Smith) از کودکان ناقص الخلقه‌ای روستایی در ژاپن تصاویر داستان گونه‌ای تهیه کرد. آلودگی یک کارخانه‌ شیمیایی در نزدیک روستای Minamata سبب نقص عضو کودکان در بدو تولد و همچنین مسموسیت ماهیان رودخانه‌های اطراف شده بود. [مفاهیم: آلودگی هوا چیست؟] [مفاهيم: آلودگی صوتی چيست؟]
اسمیت مانند بسیاری از عکاسان خبری دیگر زندگی‌اش را برای تهیه‌ی این تصاویر در معرض خطر جدی قرار داد و در جریان کار به شدت مورد ضرب و شتم کارگران کارخانه قرار گرفت که سال‌ها بعد، آسیب‌های ناشی از آن باعث مرگش شد.
در نظر داشته باشید که تمام عکس‌های داستانی موظف به روایت یک داستان حقیقی نیستند. برای مثال در این عکاسی می‌توان با ارائه چند تصویر؛ روایتگر یک داستان تخیلی بود که حاصل تجسم و تفکرات خود عکاس باشد.
عکس‌های زیر از مجموعه‌ی روستای Minamata است که در سال 1960 توسط یوجین اسمیت تهیه شد:

مترجم: نفیسه مطلق
www.photography.com

منبع : همشهری