"روز شـــمار بخــــش ادبیــــات"

[*FATIMA*]

16آبان ماه




درگذشت استاد "علي اكبر مالك" سخنور و مديحه‏سراي معاصر (1377ش)




درگذشت استاد "علي اكبر مالك" سخنور و مديحه‏سراي معاصر (1377ش) استاد علي‏اكبر مالك در سال 1290ش (1329ق) در تهران پا به عرصه وجود نهاد. وي پس از طي دوران دبستان، وارد دارالفنون شد و از محضر اساتيدي همچون جلال‏الدين همايي، عباس اقبال آشتياني، نصراللَّه فلسفي و علامه محمدحسين فاضل توني بهره برد. ايشان سپس به دانشسراي عالي رفت و به تحقيق در متون نظم و نثر فارسي پرداخت. استاد مالك آنگاه وارد مدرسه حقوق شد و پس از مدتي با زبان‏هاي انگليسي، فرانسوي و آلماني آشنا گرديد و اين زبان‏ها را تدريس نمود. ايشان در طي اين سال‏ها، همواره در انجمن‏هاي ادبي حضوري فعال داشت و با ارائه آثار هنري - مذهبي خود، شيفتگان خاندان عصمت و طهارت را سيراب مي‏ساخت و دوستداران شعر و ادب را به فيض مي‏رساند. از استاد مالك بيش از پانزده اثر منظوم و منثور برجاي مانده كه وادي عشق، ترانه دل، سفرنامه حج و سلطان عشق به شعر، و كشور مقتدر اسلامي و خاطرات اجتماعي و سياسي در 2 جلد به نثر، از آن جمله‏اند. استاد مالك تا واپسين روزهاي زندگي خويش، جلسات تفسير قرآن كريم و آموزش اصول بديع و قافيه را تشكيل مي‏داد و از كار دست نكشيد. اين سخنور خستگي‏ناپذير سرانجام در اواسط آبان 1377ش برابر با رجب 1419ق در 87 سالگي در تهران درگذشت.
===========================




تولّد "ابن خَلّوف" كاتب و شاعر مسلمان (829 ق)




تولّد "ابن خَلّوف" كاتب و شاعر مسلمان (829 ق) شهاب‏الدين احمد بن ابي القاسم محمد خلوف معروف به ابن خَلوف در كودكي عازم سفر مكه و سپس بيت‏المقدّس شد و در جواني به قاهره رفت. هدف وي از اين سفرها، تحصيل علم و دانش بود به طوري كه در 26 سالگي در جوامع علمي قاهره، دانشمندي برجسته محسوب مي‏شد. ابن‏خلوف شعر نيز مي‏سرود و قصيده‏هاي زيبايي درمدح پيامبراكرم در ديوان اشعار او به چشم مي‏خورد. ديوان الاسلام، نظمُ التَلخيص و نظم المغني از آثار قلمي ابن خَلوف است. وي در سال 899 در 70 سالگي درگذشت.
===========================




تولد "آلبر كامو" نويسنده معروف فرانسوي (1913م)




تولد "آلبر كامو" نويسنده معروف فرانسوي (1913م) آلبر كامو نويسنده فرانسوي در هفتم نوامبر 1913م در الجزاير و در خانواده‏اي فقير به دنيا آمد. كودكي كامو در فقر و تنگ‏دستي گذشت و در ميان طبقه كارگر بزرگ شد. وي دوران تحصيل را با نمرات درخشان به پايان رسانيد و سپس به تدريس و تحصيلات دانشگاهي نيز پرداخت. كامو چندي بعد به روزنامه‏نگاري و فلسفه علاقه‏مند شد و عشق فراواني به درام و درام‏نويسي پيدا كرد. از اين‏رو دريك گروه نمايشي سيار مشغول به كار شد و در ايفاي نقش‏هاي كلاسيك شركت جست. سپس، خود گروهي نمايشي تشكيل داد و آثار متعددي را آماده نمايش نمود. هرچند كامو در دوران تحصيل مبتلا به مرض سل شده بود، ولي مطالعه و نويسندگي را رها نكرد و پايان نامه دكتراي خود را در رشته مسيحيت و اعتقاد يوناني به رشته تحرير درآورد. وي سفرهايى به ايتاليا، استراليا و چكسلواكي نمود و چندين اثر بزرگ نگاشت. كامو در سال 1940م به پاريس رفت و نشريه كومبا را كه از انتشارات نهضت زيرزميني مقاومت ملي فرانسه در برابر نازي‏ها بود تأسيس كرد و چندي نگذشت كه همين روزنامه، ارگان رسمي و اساس نهضت مقاومت ملي شد. وي پس از جنگ جهاني دوم، نويسندگي را ادامه داد و با نگارش كتاب معروف طاعون به شهرت دست يافت و در سال 1957م موفق به اخذ جايزه ادبي نوبل شد. طاعون، رمزي است براي فرانسه اشغال شده از طرف آلمان و رمزي است براي وضع بشر به طور كلي. آلبركامو، به عنوان يكي از صاحب‏نظران بزرگ قرن بيستم ميلادي به شمار مي‏رود و آثار و شخصيت او، نماينده اختلافات بزرگ اين قرن است كه تمدن جهان غرب را متزلزل ساخته است. كامو در جست‏وجوي يك عقيده فلسفي يا ديني نبود، بلكه در جست‏وجوي يك راه زندگي بود كه در آن، منطق دل و احساس، با منطق انديشه و تفكر مورد احترام قرار گيرد و حدودي كه واقعيت بر افراد تحميل كرده است، در نظر گرفته شود. به همين جهت، كامو يك اگزيستانسياليست خوشبين است كه بر اصالت وجود و انسان‏گرايى عقيده دارد و درصدد پيدا كردن اخلاقي است كه بر پايه همبستگي و سعادت و عشق باشد. كامو را هم‏چنين از مردان مبارز و در عين حال پوچ‏انديش زمان خود دانسته‏اند كه مدت‏ها با نيش قلم خود، با ديكتاتوري‏هاي زمان به مبارزه پرداخت. كامو در عين حال كه در مجاورت نزديك امور واقعي و جاري كشورش به سر مي‏برد، پا را از وقايع فراتر مي‏نهاد تا به مسائل واقعي‏تر و والاتر دست يابد. شيوه بيان كامو به شيوه نگارش باب روز بستگي ندارد و از فصاحت و سادگي سبك كلاسيك برخوردار است. از كامو آثار متعددي بر جاي مانده كه سوء تفاهم، حكومت نظامي، درست‏كاران، پشت و رو، جشن‏ها و بيگانه از جمله نمايش‏نامه‏ها و آثار ادبي او مي‏باشند. آلبركامو سرانجام در چهارم ژانويه 1960م بر اثر برخورد اتومبيلش به درخت در چهل و هفت سالگي درگذشت.








===========================
16 آبان92






برگزاری نمایشگاهی از آثار محمدتقی بهار در کتابخانه حسینه ارشاد




نمایشگاهی یک روزه از آثار محمدتقی بهار روز پنجشنبه 16 آبان در کتابخانه عمومی حسینیه ارشاد برگزار می شود.
کتابخانه عمومی حسینیه ارشاد از آثار محمدتقی بهار نمایشگاه یک روزه ای در 16 آبان از ساعت 9 صبح لغایت 11:30 برگزار می کند.
شاعر، ادیب، نویسنده، روزنامه‌نگار و سیاست‌مدار گرانمایه و معاصر ایرانی محمدتقی بهار، ملقب به ملک‌الشعرا در شانزدهم آبان ۱۲۶۵ ه‍. ش. برابر با ۱۳۰۵ ه‍. ق. در مشهد چشم به جهان گشود و ۲ اردیبهشت ۱۳۳۰ در سن 64 سالگی دار فانی را وداع گفت. از او آثار ارزشمندی چون منظومهٔ چهار خطابه، زندگانی مانی و شعر در ایران منتشر شده است.
کتابخانه عمومی حسینیه ارشاد 30 عنوان از آثار ایشان را در مخزن خود دارد و به مناسبت زادروز این اندیشمند گرامی نمایشگاه یک روزه ای در تاریخ فوق از ساعت 9صبح لغایت 11:30 برپا نموده است.
بازدید از این نمایشگاه برای عموم آزاد است.

[*FATIMA*]

17آبان ماه


"مارگارت میچیل "خانم نویسنده معروف آمریکایی ،در آتلانتا واقع در ایالت" جورجیا "متولد شد
.پدرش از وکلای برجسته دادگستری بود و خود او نیز مدتها درس طب خواند ولی به سبب مرگ مادرش درس را ناتمام گذاشت .از 22 سالگی به نویسندگی پرداخت و مدتها پاورقینویسی و خبرنگاری جراید را به عهده داشت .وی روز 16 اوت 1949 در سانحه اتومبیل مرد .به روز 16 اوت 1949 مراجعه شود


===========================




درگذشت نويسنده، محقق و مترجم معاصر، استاد "كريم كشاورز" (1365 ش)


درگذشت نويسنده، محقق و مترجم معاصر، استاد "كريم كشاورز" (1365 ش) استاد كريم كشاورز در سال 1279 ش در شهرستان رشت به دنيا آمد. وي پس از پايان تحصيلات خود، به عنوان يك نويسنده، محقق و پژوهشگر، در وادي قلم گام برداشت و تاليفات و مقالات متعددي از خود به جاي نهاد. استاد كشاورز علاوه بر زبان‏هاي تركي، روسي و فرانسه، با زبان‏هاي انگليسي و عربي نيز آشنا بود. كشاورز سالياني به تدريس زبان فارسي پرداخت و انجمن فرهنگي رشت را تاسيس نمود. وي پس از چندي به تهران آمد و در كنگره نويسندگان، با بزرگان و اديباني همچون علي‏اكبر دهخدا، نيما يوشيج و محمدتقي بهار آشنا شد. استاد كشاورز همچنين علاوه بر نويسندگي، به كار ترجمه نيز مي‏پرداخت و در طول هفتاد سال فعاليت در عرصه تاليف و ترجمه، آثار بسياري را از روسي و فرانسوي به فارسي ترجمه كرد كه اسلام در ايران، كشاورزي، مناسبات ارضي ايران در عهد مغول، گيلان و هزار سال نثر پارسي در پنج جلد، را مي‏توان نام برد. اين محقق معاصر سرانجام در هفدهم آبان 1365ش در 86 سالگي در تهران بدرود حيات گفت.




===========================




درگذشت نويسنده شهير "سيدمحمدعلي جمالزاده" پدر داستان ‏نويسي نوين ايران (1376 ش)


درگذشت نويسنده شهير "سيدمحمدعلي جمالزاده" پدر داستان ‏نويسي نوين ايران (1376 ش) سيدمحمدعلي جمالزاده در سال 1270 ش در اصفهان و در خانواده‏اي بزرگ و عالم به دنيا آمد. پدرش سيدجمال الدين واعظ اصفهاني همداني از پرنفوذترين مبلغان مذهبي دوران مشروطه بود و نقش مهمي در آن نهضت داشت. در سال‏هاي جواني محمدعلي، وي همگام با پدر و پس از آن از فعالان برجسته حركت اصلاح طلبانه مشروطيت به شمار مي‏رفت كه يكي از دلايل اين حضور ضد استبدادي، دستگيري و قتل پدرش در جريان مشروطيت به دست عمّال محمدعلي شاه‏قاجار بود. سيدمحمدعلي جمالزاده پس از اتمام تحصيلات ابتدايي، راهي بيروت و سپس پاريس شد و در فرانسه در رشته حقوق فارغ التحصيل گرديد. وي در 22 سالگي در حالي كه بسياري از مناطق ايران بي‏طرف در جريان جنگ جهاني اول به اشغال دولت‏هاي روس و انگليس و عثماني درآمده بود به كرمانشاه رفت و ارتش كوچكي از كردها براي جنگ با متفقين به وجود آورد. اما خيلي زود اين كار را رها كرد و راهي برلين در آلمان شد. جمالزاده سپس به مدت بيست و پنج سال در دفتر بين‏المللي كار در ژنو شروع به فعاليت نمود و در كنار آن به مطالعات وسيعي دست زد. با فرا رسيدن شهريور 1320 ش، حيات ادبي جمالزاده شروع شد و چند داستان از او در تهران به چاپ رسيد. وي تحت تأثير آشنايي با روشنفكران ايراني به اين نيتجه رسيد كه يكي ازدلايل بي‏سوادي وسيع مردم ايران در آن زمان اين است كه نخبگان تحصيل كرده، تنها براي خوش‏آمد يكديگر مي‏نويسند، حال آنكه در غرب، حتي متفكران بزرگ هم در نويسندگي از نهايت سادگي بهره مي‏گيرند. نتيجه اين انديشه، نوشتن و انتشار تعدادي داستان‏هاي كوتاهِ ابتكاري بود كه بعدها اساس نخستين كتاب وي با نام "يكي بود، يكي نبود" گرديد. اين كتاب ولوله‏اي در ميان خوانندگان فارسي زبان انداخت، چرا كه او برخلاف عادت معمول نويسندگان معاصرش، در داستان خود از لغات و اصطلاحات روزمره مردم استفاده كرد و از دشوارنويسي پرهيز نمود، كه اين، ويژگي خاص نوشته‏هاي اوست. گنج شايگان، صحراي محشر، خاك و آدم و دشمن ملت و... از جمله كتاب‏هاي جمالزاده است كه در نتيجه آن‏ها، از او به عنوان پدر داستان‏نويسي ايران ياد كرده‏اند. سرانجام محمدعلي جمالزاده در حالي كه در حدود نود سال در اروپا مي‏زيست ولي هميشه قلبش براي وطن مي‏تپيد، در هفدهم آبان 1376 برابر با 8 نوامبر 1977 م پس از عمري طولاني در 106 سالگي درگذشت و در ژنو به خاك سپرده شد.




===========================


درگذشت "ابن ناقيا" شاعر و اديب بغدادي (485 ق)


- درگذشت "ابن ناقيا" شاعر و اديب بغدادي (485 ق) ابوالقاسم عبداللَّه بن محمد بن حسن بن ناقيا بغدادي مشهور به ابن ناقيا، شاعر، كاتب و اديب معروفِ اهل بغداد بود. او به خاطر طبع رواني كه داشت، شاعري چيره دست شد و صاحب نظران، شعر او را به زيبايى و شيوايي ستوده‏اند. ابن ناقيا در ديوان شعرِ خود به نام "مقامات"، مفاسد اجتماعي را در قالب حكايت و طنز بيان كرده است. ديوان رسائل، مختصَر اغاني و مِلحُ المَمالِح از ديگر آثار اوست. ابن ناقيا به هنگام مرگ 75 سال داشت و در مقبره‏ي بابُ الشام در بغداد مدفون گشت.


===========================




وفات "ابن ادريس" كاتب و شاعر مسلمان مراكشي (1264 ق)


وفات "ابن ادريس" كاتب و شاعر مسلمان مراكشي (1264 ق) ابوعبداللَّه محمد عمراوي فاسي معروف به ابن ادريس، كاتب و شاعر مسلمان مراكشي، تحصيلاتش را با حفظ قرآن آغاز كرد و سپس به آموختن نحو و ادب پرداخت. ابن ادريس پس از آن شغل مكتب‏داري پيشه كرد و به نسخه‏نويسي از كتاب‏ها همّت گماشت. او در حين اين فعاليت‏ها بر اطلاعات تاريخي خود افزود و به تدريج كاتب مشهوري شد. ابن ادريس به مناسبت تجاوز فرانسويان به خاك الجزاير، قصيده‏اي سرود و طي آن، مسلمانان را به جهاد دعوت كرد. پس از مدتي در اثر توطئه‏هاي مخالفانش توسط سلطان مراكش به زندان افتاد و تحت شكنجه قرار گرفت. ابن ادريس پس از آزادي از زندان، انزوا گُزيد و به سرودن شعر پرداخت. او به بديهه‏سرايي شهرت داشت و بيشتر اشعارش را در مدح پيامبر و وصف طبيعت سروده است.




===========================




مرگ "ميشل مونتيني" شاعر و فيلسوف معروف فرانسوي (1592م)


مرگ "ميشل مونتيني" شاعر و فيلسوف معروف فرانسوي (1592م) ميشل دو مونتيني، نويسنده و فيلسوف معروف دوره رُنسانس، در 22 فوريه 1533م در منطقه‏اي در جنوب‏غربي فرانسه به دنيا آمد. وي پس از طي تحصيلات خود، در جواني خويشتن را وقف حقوق و سياست نمود و به تفكرات فلسفي پرداخت. مونتيني، به عنوان يك اشراف زاده فرانسوي، سفرهاي بسيار كرد و كتب زيادي نوشت كه مهم‏ترين آن‏ها، كتاب تحقيق يا مقالات است كه در سه جلد منتشر گرديد. وي بدون آنكه نقشه منظمي در ذهن طرح كرده باشد، به نوشتن اين اثر پرداخت و در آن، به گفته خويش نه به دنبال افتخار است و نه در انديشه سهولت كار خواننده، بلكه تنها به فكر آن است كه درباره همه مسائل داوري كند، خواه براي مسائل عميق و پيچيده و خواه براي مسائل بيهوده و بي‏ارزش. در اين كتاب، مونتيني، عقايد خود را در خصوص آموزش و پرورش تشريح كرده است. او عقيده داشت كه اگر روش تعليم، دلپذير باشد، ديگر آموزش‏گاه، چون زندان نخواهد بود و نيازي نيست كه چوب و تازيانه، وسيله نظم و انتظام باشد. مونتيني به عنوان يك اومانيست و انسان‏گرا، از عقل در برابر تعصب، از بردباري و فروتني در برابر تكبّر و از حكمت صلح در مقابل بلاهت جنگ دفاع مي‏كرد. او هميشه به نشان دادن بردباري در تفهيم و تفاهم اصرار داشت. نخستين تلقين اخلاقي وي اين بود كه نسبت به همه جانداران، مهربان باش. از همه اين‏ها بالاتر، مونتيني مردي صميمي و يكرنگ بود. سعي وي اين بود كه آن‏چه مي‏نويسد ساخته دل و پرداخته زبانش باشد. در انديشه‏هاي مونتيني ضد و نقيض‏هايى نيز مشاهده مي‏شود، چرا كه گاهي مؤمن است و گاه بي‏ايمان، گاه طرفدار حكمت عقلاني مي‏باشد و گاهي پيرو اصول شكاكي و گاه محافظه كار است و گاه انقلابي. در واقع، مونتيني از روح و انديشه شكاكي برخوردار است. او در تحقيقات خود به جايى رسيده است كه بشر را از دست يافتن به حقيقت و عدالت عاجز مي‏يابد و از اين رو عبارت معروف "چه مي‏دانم" را به كار مي‏برد. با اين حال، مونتيني از مطالعات فراوان خود قصد ندارد كه نتايج بدبينانه به دست آورد، بلكه مي‏خواهد بگويد كه هنر زيستن بايد بر مبناي عقل و حكمت محتاطانه‏اي استوار باشد كه از تسليم و رضا الهام گرفته است. عقايد مونتيني روي هم رفته تاثير بسياري در مدارس و يا اجتماع آن دوران نداشت ولي در افكار انديشمندان بزرگ پس از خود، تاثيري مستقيم نهاد. ميشل دو مونتيني سرانجام در 8 نوامبر 1592م در 59 سالگي درگذشت.


===========================




درگذشت "جان ميلْتون" اديب و شاعر بزرگ انگليسي (1674م)
درگذشت "جان ميلْتون" اديب و شاعر بزرگ انگليسي (1674م) جان ميلتون، شاعر بزرگ قرن هفدهم انگلستان، در سي‏ام ژانويه 1608م در لندن به دنيا آمد. وي در كودكي عشق و علاقه عجيبي به ادبيات و به ويژه شعر پيدا نمود و همين موضوع سبب گرديد كه به زودي نيز شعر بسرايد، به طوري كه در اوان نوجواني، چندين قطعه و اثر عالي نوشت. ميلتون در 21 سالگي اولين اثر مشهور خود با نام تولد مسيح(ع) را سرود و به زودي سرشناس و معروف شد. در اين اثر كه جنبه هنري، اخلاقي و مذهبي سراينده نمايان است، كشمكش قريب الوقوع فرقه‏هاي مذهبي پيش بيني شده بود. وقايع آن زمان جامعه انگلستان ميلتون را به شدت آزار مي‏داد به طوري كه به تدريج روحي مبارزه طلب پيدا كرد و تصميم گرفت عليه بيدادگري قيام كند. از اين به بعد، دوران مبارزه، بدبختي و شهرت آغاز گشت؛ حكومت به شدت وي را تحت تعقيب قرار داده و اعمال وي را محدود كرده بود. با اين وصف، به زودي، ميلتون و عقايدش پيروزي‏هاي بزرگي به دست آوردند، ليكن او همچنان در دفاع از آزادي فكر و قلم، شعر مي‏سرود و مردم را تشويق مي‏كرد. اين دوران نيز ديري نپاييد و حكومت استبدادي، دوباره جانشين افكار آزادي طلب گرديد. بدين ترتيب ميلتون كه خود را شكست خورده احساس مي‏نمود گوشه انزوا گرفت و دست از هر فعاليتي كشيد. ميلتون در همان گوشه انزوا به خلق آثاري موفق شد كه هم اكنون جامعه ادبي انگلستان به وجود آن‏ها افتخار مي‏كند. بينايى ميلتون در سال 1652م بر اثر تحرير و تاليفات زياد رو به ضعف نهاد تا اين‏كه كاملاً كور شد و از كارهاي اجتماعي كناره گرفت. وي در سال 1660، كور و خسته و نوميد، اثر جاودانش بهشت گمشده را سرود. وي در اين اثر نشان مي‏دهد كه به خداي يگانه ايمان دارد و شيطان بر اثر مشيت الهي پديد آمده و اراده خدا بر اين قرار گرفته كه برخي از بندگانشْ، قدرتِ اختيار داشته باشند. بهشت گمشده، يكي از بزرگ‏ترين حماسه‏هاي جهان است و از لحاظ استحكام كلام، در ادبيات زبان انگليسي بي‏نظير است، به طوري كه ميلتون را پس از شكسپير در مقام اول قرار مي‏دهد. ويژگي‏هاي شعر وي در استحكام، صراحت و ظرافت آن‏هاست كه هيچ‏يك از معاصرانش به آن دست نيافته‏اند. تعادل و تركيب شعر با موضوع و هماهنگي آن دو با هم در تمامي آثار ميلتون مشخص مي‏باشد. اشعار مختلف او، ادراك كم‏نظيرش را در پيچيدگي‏هاي اوزان خوش‏آهنگ نشان مي‏دهد. آهنگي كه از تعادل ساختمان و تركيب استادانه شعر با بيان موضوع، اعم از خطابه نويسي يا داستان‏پردازي حاصل مي‏شود. نثر ميلتون نيز بسيار فصيح و استوار است و هنر نمايشي او از حد متوسط بالاتر. ميلتون از بزرگ‏ترين و معتبرترين چهره‏ها در ادبيات انگلستان است و نفوذ عظيمي در آثارنويسندگان انگليسي و آلماني و... بر جاي نهاد. وي در عين اين‏كه طبعي ملايم و مصاحبتي دلنشين داشته از طرف ديگر مبارزي لجوج و خشن و فردي جاه طلب و مغرور بوده است. هم‏چنين روح اندوه‏ناك و روح شادمان از ديگر آثار اوست. جان ميلتون سرانجام در 8 نوامبر 1674م در 66 سالگي درگذشت در حالي كه هرگز نتوانست آن‏چه را مي‏خواست به چشم ببيند.




===========================
17 آبان 1392




انتشار شماره سوم و چهارم نشریه «شناسه»


شماره سوم و چهارم "شناسه" (نشریه الکترونیکی انجمن کتابداری و اطلاع رسانی ایران، شاخه خراسان) با موضوع "مسائل و مشکلات مجله های رشته علم اطلاعات و دانش شناسی" منتشر شد.
از آنجا که مطالب ارائه شده و گردآوری شده در این موضوع بیشتر از میزان معمول در سایر شماره ها بود، به منظور فرصت کافی برای مطالعه همه مطالب، دو شماره سوم (پائیز) و چهارم (زمستان) در سال 1392 به این موضوع اختصاص پیدا کرده است.
در این دو شماره (سوم و چهارم) می خوانیم:

1. اولین در کسب، اولین در لغو: نگاهی به لغو امتیاز فصلنامه کتابداری و اطلاع رسانی (دکتر رحمت‌الله فتاحی)
2. دوران گذار در مجله‌های علمی-تخصصی رشته (رضا رجبعلی بگلو)
3. تأملی بر کارکرد مجلات علمی در رشته؛ آب بی فلسفه می خوریم و توت بی دانش می چینیم! (امیر ریسمانباف)
4. بازیِ گروهی در زمین نشریات پژوهشی: نگاهی به چالش‌های گروه‌های پژوهشی (محمد زره‌ساز)
5. آیا ساختار رایج کنونی در نوشتارهای منتشرشده در مجلات کتابداری و اطلاع‌رسانی، کارآمد است؟ (دکتر علی‌حسین قاسمی)
6. چرا مجله‌های علمی در ایران دیرکرد دارند؟ راهکار چیست؟ (زهرا ناصری)
7. آنگونه که دوست داریم داوری شویم، داوری کنیم (سمیه سادات آخشیک)
8. نگاهی به بخش‌های "روش" و "یافته‌ها" در مقاله‌‌های مجلات علم اطلاعات و دانش‌شناسی (دکتر حیدر مختاری)
9. در آداب و اصول اولین نگارش‌های دانشجویی و چند توصیه‌ نه چندان شاخ‌دار! (دکتر عاطفه شریف)
10. به کجا می‌رویم؟ نقدی بر گرایش به انتشار مقاله isi در ایران (حمیدرضا کیانی)
11. گفتگو با دکتر دیانی: شرط اساسی اجرای آئین نامه انتشار مجله ها، اجرای کامل آن برای همه مجله هاست
12. گفتگو با دکتر فتاحی: نشر برای نشر، مشکل ریشه ای نظام علمی ماست
13. گفتگو با دکتر فرج پهلو: انتشار مجله ها بصورت الکترونیکی، تبدیل تهدید به فرصت است
14. گفتگو با دکتر نشاط: انتشار مقاله های نظری در مجله های رشته بسیار ضروری است
15. گفتگو با دکتر نوروزی: بین مجله های دسترسی آزاد و سایر مجله های علمی، جدالی وجود ندارد
16. گفتگو با دکتر جمالی مهمویی: فرمالیسم، ضعف اساسی در داوری مجله های تخصصی رشته است
17. گفتگو با حیدری نژاد: عطف دقیقاً متعلق به همه کتابداران ایران است
18. گزارشی از همایش کتابخانه و مردم (کرمان) (دکتر محمد اعظمی)
19. گوشه و کنار از اداره کل کتابخانه های عمومی استان خراسان رضوی (2) (میلاد معین‌الدین)
20. چشمهایش! (شهربانو صادقی)
21. طنز: نامه سه داور به سردبیر برای یک مقاله!

[*FATIMA*]

18آبان ماه


===========================




تولد علامه "محمد اقبال لاهوري" متفكر مسلمان پاكستاني (1873م) (ر.ك: 21 آوريل)


تولد علامه "محمد اقبال لاهوري" متفكر مسلمان پاكستاني (1873م) (ر.ك: 21 آوريل) علامه محمد اقبال لاهوری در سوم ذیعقده -1294 هجری قمری (مطابق با 9 نوامبر 1877 میلادی) در یک خانواده متدین در شهر سیالکوت دیده به جهان گشود، پدرش بازرگانی پیشه می‌کرد. اجدادش همه از برهمنان کشمیر بودند که در قرن هفدهم به دین اسلام مشرف گشتند. علامه تحصیلات خود را با قرآن در یکی از مساجد زادگاهش شروع نموده و بعد از اتمام دوره مکتب برای گذران دوره‌های ابتدائی و متوسطه به کالج رفت. در کالج مورد توجه یکی از معلمانش به نام مولانا میر حسین قرار گرفت. ذوق و استعداد شاعری علامه تا جائی معلمش را تحت تاثیر قرار داد که ایشان هر چند مخالف با شعر گفتن جوانان بود، خودش علامه را تشویق به سرودن نمود. علامه سروده‌های خود را در ابتداء جهت اصلاح به داغ دهلوی تسلیم می‌نمود داغ دهلوی نیز پس از مدتی اعتراف کرد که اشعار اقبال نیاز به تصحیح نداشته و از داشتن چنین شاگردی فخر و مباهات می‌کرد. علامه پس از اتمام دوره کالج، در رشته فلسفه دانشگاه لاهور ادامه تحصیل داده و با اتمام دوره فوق لیسانس از دانشگاه پنجاب با رتبه اول، عهده دار تدریس در رشته‌های تاریخ، فلسفه و علوم در همان دانشگاه گردید. اما فعالیت علامه و ذوق و قریحه وی فقط در عالم شعر و شاعری و فلسفه محدود نبوده بلکه ایشان در عالم اقتصاد نیز حرفی برای گفتن داشته‌اند تا جائیکه در سال 1901 م کتابی در همین زمینه به زبان اردو نوشتند. اقبال در سال 1926 م، به عضویت مجلس قانونگذاری انتخاب شد. وضعیت زندگی ناگوار مردم و اختلافات در آن زمان و عشق به آزادی، اقبال را به سوی حرکتهای سیاسی سوق داد تا جائیکه اقبال پیشنهاد تشکیل دولت پاکستان را در جلسه سالیانه حزب مسلم‌بیگ در الله آباد را داد. همچنین ایشان نمایندگی مردم مسلمان شبه قاره را در اولین موتمر اسلامی فلسطین در بیت المقدس را داشته. ایشان در بازگشتی از کنفرانسی در لندن از اسپانیا و مسجد قرطبه دیدن کرده بودند که دیدار از این مسجد تاثیر زیادی در روحیه ایشان به جای گذارده بود، در منظومه‌ای آن را بیان داشته همچنین از افغانستان نیز دیداری کرده و به زیارت مزار حکیم ثنائی موفق گردید. در اواخر عمر نیز یعنی به سال 1933 از دانشگاه پنجاب موفق به دریافت دکتری افتخاری گردید. بالاخره ایشان به دنبال تنگی نفس و ضعف قلبی که مبتلا گشته بود در روز پنجشنبه 21 آوریل 1938 مطابق بیستم صفر 1357 قمری دار فانی را وداع گفت.






===========================


امروز،"ایوان تورگنیف "رماننویس مشهور روسی در" اورال "بدنیا آمد


.خانوادهاش مردمی اشرافی بودند و پدرش سرهنگ بود .هنگام تحصیل در رشته زبانشناسی ،به فعالیت ادبی پرداخت و اولین اثرش" کاج کهن "نام داشت و اولین کتابش" خاطرات یک ورزشکار "بود .تورگنیف که همیشه طرفدار آزادی دهقانهای روسی بود ،روز 3 سپتامبر 1883 میلادی مرد .به روز 3 سپتامبر 1883 مراجعه شود




===========================


امروز، "ساموئل - تیلر - کالریج "ادیب مشهور و یکی از بزرگترین شعرای سبک رمانتیسم در انگلستان ،دیده به جهان باز کرد .


زادگاه وی یکی از شهرهای ایالت" دون - شایر "بود و او پس از انجام تحصیلات خویش در دوره مقدماتی ،به ادبیات روی آورد و شهرت فراوان یافت .ساموئل - تیلر - کالریج روز 23 ژوئن 1834 میلادی بعد از 62 سال زندگی مرد .به روز 23 ژوئن 1834 مراجعه شود

[*FATIMA*]

19 آبان ماه

تولد "يوهان شيلْلِر" نويسنده و اديب برجسته آلماني (1759م)

يوهان فردريك شيلِّر نويسنده، شاعر و نمايش‏نامه نويس آلماني در دهم نوامبر 1759م در ايالت وِرْتِمْبرگ آلمان به دنيا آمد. وي از كودكي عشق سرشاري به نويسندگي و شعر داشت و نخستين اثرش را در هجده سالگي به نگارش درآورد. شيلْلِر پس از پايان تحصيلات، رسماً به كار نويسندگي پرداخت و بعدها با گوته، شاعر و نويسنده بزرگ هم‏وطنش آشنا شد. شيلْلِر مانند گوته، سبكي نو در ادبيات آلماني پديد آورد و يكي از فصول درخشان ادبيات قرن نوزدهم آلمان به او تعلق گرفت. بزرگ‏ترين اثر شيلْلِر، درام راهزنان نام دارد كه از معروف‏ترين نمايش‏نامه‏هاي ضد استبدادي او محسوب مي‏شود. او بعد از انتشار اين نمايش‏نامه از نويسندگي منع شد. شيلْلِر در نمايش‏نامه نويسي چيره دست بود و سبك نويسندگي‏اش به مكتب كلاسيك شباهت نزديك دارد. آثار وي دربردارنده ظرافت، دقت، سادگي و وقار هستند. نمايش‏نامه‏هاي بزرگ شيلْلِر، حماسي يا تراژدي هستند و زمينه‏هاي تاريخي و سياسي دارند. اين آثار هم‏چنين همگي مبيّن ايده‏آليسم و خيال‏پردازي و تصورسازي مي‏باشند و بر اصول متين اخلاقي شيلْلِر و تاكيد وي در آزادي و شرافت انساني استوارند. شيلْلِر پس از گوته، از بزرگ‏ترين پايه‏گذاران ادبيات جديد آلمان است و شعراي رمانتيك قرن نوزدهم آلمان، تحت تاثير وي بوده‏اند. شيلْلِر، زيبايى را چه در قلمرو شعر و چه در فلسفه، دومين خالق بشر مي‏نامد. در نظر او تنها تربيت و فرهنگ و ادراك زيبايى است كه قادر است به روح بشر اعتلا بخشد. هنر در نظر شيلْلِر، بزرگ‏ترين مربي فرد و جامعه است. توصيف شاعرانه در برخي آثار شيلْلِر به او امكان مي‏دهد كه هسته مركزي جامعه و خانواده و حكومت را در وحدت و كلّيت و اشتراك منافع جاي دهد و موجوداتي را كه به وسيله عشق و يگانگي به هم پيوسته‏اند، در آينده‏اي توام با صلح و سلامت جاوداني تجسم بخشد. شيلْلِر به همراه گوته، دو نابغه شعر و ادب و دو نويسنده كلاسيك آلمانند و شيلْلِر را شاعر ملي آلمان نيز خوانده‏اند. از مهم‏ترين آثار شيلْلِر مي‏توان از داستان آتالا، منظومه‏هاي فلسفي، ترانه ناقوس و نمايش‏نامه والِنِشتاين و... نام برد. فردريك شيلْلِر سرانجام در نهم مه 1805م در 56 سالگي درگذشت.

[*FATIMA*]

20آبان ماه




درگذشت شيخ "جعفر بن حاج محمد نزاري نقدي" (1370 ق)



درگذشت شيخ "جعفر بن حاج محمد نزاري نقدي" (1370 ق) آيت‏اللَّه شيخ جعفر بن حاج محمد نزاري، معروف به نقدي از افاضل علماي اماميه‏ي قرن چهاردهم هجري عراق مي‏باشد. او فقيه اصولي، محدّث رجالي، مفسر، مورخ، اديب و شاعر ماهري بود. وي پس از فراگيري اصول قرائت و خط عربي و فارسي در موطن خويش شهر "العماره" در نزد پدرش حاج محمدبن عبداللَّه نزاري، جهت تكميل تحصيلات راهي نجف اشرف شد و از محضر آخوند خراساني، سيدمحمدكاظم يزدي و شيخ احمد كاشف الغطا بهره گرفت. شيخ جعفر نقدي، مدتي به نشر علوم ديني و رياست منصب جعفريين و قضاوت فريقين و رياست مَحكمه‏ي سنّي و شيعه‏ي شهر "العماره" را بر عهده گرفت. از وي آثاري چون ارشادالطّلاب الي علم الاعراب، الاسلام و المرأة، الاَنوار العَلَويَّة و الاسرار المرتضويه، بر جاي مانده است. اين عالم رباني سرانجام در هفتم محرم الحرام سال 1370 قمري در 67 سالگي ديده از جهان فرو بست.

[*FATIMA*]

21آبان ماه



تولد (نيما يوشيج) پدر شعر نو ايران (1276 ش)



علي اسفندياري متخلص به نيما يوشيج در دهكده يوش در مازندران به دنيا آمد. در 12 سالگي به همراه خانواده به تهران رفت و پس از مدتي زبان فرانسه و عربي را فرا گرفت. او به تشويق استادش نظام وفا سرودن شعر را آغاز كرد و بر اثر آشنايي با زبان و ادبيات فرانسه، راهي تازه در برابرش آشكار شد. مطالعات و تحقيقات او در اين زمينه به ثمر نشست و او سبكي تازه را در شعر در پيش گرفت. رويدادهاي اجتماعي سال‏هاي 1300 و 1301ش، نيما را به كناره‏گيري از مردم و زندگي در ميان جنگل‏ها دامان طبيعت و هواي آزاد كشاند و آنجا بود كه منظومه افسانه را سرود. اين منظومه، به عنوان مهم‏ترين اثر نيما، حد فاصلي است بين دنياي شعر قديم و دنيايي كه نيما بعدها در شعر به وجود آورد؛ و مي‏توان آن را نقطه عطف و مقدمه و آغازي براي شعر فارسي معاصر دانست. در شعر نيما وزن و قافيه در همه جا به تناسب به كار گرفته شده است. شعر آزاد نيمايي، تفاوت‏هاي آشكاري با شعر سنّتي داشته، از لحاظ عاطفي، بيشتر جنبه اجتماعي و انساني دارد. او از لحاظ زبان، هر كلمه‏اي را در شعر نو به كار مي‏بُرد با اين شرط كه با كلمات مجاور، مهجور، بيگانه و ناسازگار نباشد. از نيما يوشيج به غير از مجموعه اشعار، آثار ديگري نيز به چاپ رسيده كه داستان‏ها، اشعار و قصه براي كودكان، يادداشت‏ها و نامه‏ها و آثار تحقيقي از آن جمله‏اند. اما مهم‏ترين اثر اين شاعر نوپرداز ايراني، افسانه نام دارد. نيما سرانجام در سال 1338 ش در 64 سالگي در تهران درگذشت و در امامزاده عبداللَّه تهران دفن شد. سي‏وچهار سال بعد در دي ماه 1372، با تلاش مردم نور و يوش، پيكر نيما از محل دفن به زادگاهش در يوش منتقل گرديد.

[*FATIMA*]

22آبان ماه




درگذشت "مهرداد بهار" شاعر و سخنور معاصر (1373ش)


درگذشت "مهرداد بهار" شاعر و سخنور معاصر (1373ش) مهرداد بهار فرزند ملك الشعرا محمدتقي بهار در سال 1308 ش به دنيا آمد. از 1326 وارد عرصه سياست شد و به حزب توده پيوست. در سال‏هاي بعد به عنوان يكي از دانشجويان فعّال دانشكده ادبيات دانشگاه تهران، مسؤول بخش تشكيلات سازمان دانشجويان شد. مهرداد بهار در سال 1330 به اتفاق دوستانش، بر اعضاي شوراي عالي دانشگاه شوريد كه به اخراج او از دانشگاه انجاميد. پس از اخراج از دانشگاه و مرگ پدرش، راهي زندان گرديد و پس از آزادي بار ديگر به فعاليت سياسي پرداخت و 2 بار دستگير و زنداني شد. مهرداد بهار در سال 1338 به انگلستان رفت و در دانشگاه لندن، نخستين فدراسيون دانشجويان مبارز عليه پهلوي را بنيان نهاد و به رهبري آن رسيد. در آن هنگام، حزب توده بر آن بود كه چپ‏ها را از جبهه ملي جدا كند. بهار و برخي از اعضاي رهبري كنفدراسيون، از دستور رهبري حزب توده سرباز زدند كه باعث اخراج او از حزب توده شد. وي از سال 1344 به كلي دست از سياست كشيد و به ايران مراجعت كرد و به پژوهش فرهنگ ايران باستان پرداخت. مهرداد بهار سال‏ها در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران و چند دانشكده ديگر به تدريس پرداخت. اساطير ايران، رستم و سهراب، سخني چند درباره شاهنامه، ادبيات مانوي و تخت جمشيد و... از جمله آثار اوست. مهرداد بهار سرانجام در بيست و دوم آبان 1373 در 65 سالگي درگذشت و در بهشت زهرا به خاك سپرده شد.


===========================


تولد "رابرت استيونسون" شاعر و رمان‏نويس انگليسي (1850م)

تولد "رابرت استيونسون" شاعر و رمان‏نويس انگليسي (1850م) رابرت لوييز بلفور استيونسون، اديب و داستان‏سراي انگليسي در سيزدهم نوامبر 1850م در اسكاتلند به دنيا آمد. وي از كودكي، مزاجي رنجور داشت و همين امر سبب شد كه نتواند تحصيل خود را در رشته مهندسي كه با شوق فراوان آغاز كرده بود به پايان برساند. استيونسون مدتي نيز به تحصيل در رشته حقوق و وكالت پرداخت، اما اين شغل نيز ديري نپاييد و استيونسون به نويسندگي و ادبيات روي آورد. او در ابتدا يك سلسله مقاله به سبكي بديع منتشر كرد كه مورد توجه قرار گرفت و سپس براي مراقبت از مزاج رنجور خود، سراسر زندگي را در سفر و دور از وطن گذراند. استيونسون در سال‏هاي بعد كتب ديگري را انتشار داد كه با انتشار كتاب جزيره گنج، به شهرت و موفقيت زيادي دست يافت. او هم‏چنين با نگارش رمان‏هاي فرزند ربوده شده، داستان هزار و يك شب جديد، جزيره گنج، عمارت كلاه فرنگي و ماجراهاي دكتر جكيل و مسترهايد، پيروزي فراواني به دست آورد و نمايش‏نامه‏هاي متعددي از آثارش اقتباس شد. جاذبه شخصي و زندگي پر آشوب و نابسامان و پشتكار و مقاومت در برابر بيماري، استيونسون را چون قهرماني در نظر مردم جلوه‏گر ساخت. وي از طرفي يكي از زيباترين نثرها را در زبان انگليسي به وجود آورد و از طرف ديگر در اشعار غنايى، به ويژه در بيان احساس و درد غربت، شاعري برجسته به شمار آمد. مقاله‏هاي وي از غنا و آزادگي و شخصيت بذله‏گويي او نشان دارد و انتقادهايش بسيار نافذ و دلنشين مي‏باشد. رابرت استيونسون سال‏هاي پاياني عمر را در مجمع الجزاير ناموآ در جنوب اقيانوس آرام گذراند و سرانجام در سوم دسامبر 1894م در 44 سالگي درگذشت.




===========================




امروز، "اسلوچفسکی "یکی از شعرای نامدار روسیه در قرن نوزدهم میلادی ،پس از 67 سال زندگی به علت ابتلا به بیماری ذاتالریه بدرود حیات گفت .نام اصلی این ادیب بزرگ" کنستانتین ،کنستانتینوویچ ،اسلوچفسکی "بود .وی روز 27 آوریل 1837 میلادی در" سن پطرزبورگ "متولد شده بود و سالهای
متمادی ناشر و مدیر مجله معروف دولتی روسیه تزاری بود .به روز 27 آوریل 1837 مراجعه شود

[*FATIMA*]

23آبان ماه


سالروز درگذشت سعيد نفيسي اديب پركار و معاصر - اشاره اي به مبحث نام "ايران"


سعيد نفيسي
در اين روز در سال 1345 هجري (14 نوامبر 1966 ) استاد سعيد نفيسي پس از پنج دهه تدريس و به يادگار گذاشتن بيش از يكصد تاليف در 73 سالگي فوت شد. وي که در فرانسه تحصيل كرده بود و نويسنده و پژوهشگري پركار و خستگي ناپذير بود. استاد نفيسي فرزند علي اكبر ناظم الاطباء كرماني و از خاندان حكيم كرماني بود.
استاد نفيسي درباره هر موضوعي كه به نظرش مي رسيد قادر به نوشتن مقاله، رساله و كتاب بود؛ از نمايشنامه تا داستان و از تاريخ تا واژه نامه و تصحيح متون قديمي و همين طور درباره سياست. بسيار روان و زيبا و بدون تكلف مي نوشت و نوشته هايش خوانندگان فراوان داشت. مردي فروتن و دوست داشتني بود. فهرست تحريرات او طولاني است از جمله فرهنگ فرانسه، تاريخچه ادبيات ايراني، بيهقي، نظاميه بغداد، ماه نخشب، نظامي گنجوي، فرهنگنامه پارسي، يزدگرد سوم، شيخ زاهد گيلاني و ....
شادروان نفيسي يك ايراندوست تمام عيار بود و مقاله دهم دي ماه 1313 او كه در روزنامه اطلاعات درباره تصميم دولت وقت مبني بر منع خارجيان از بكار بردن واژه «پرشيا» به جاي ايران معروف است.اين مصوبه كه دولت هاي ديگر را از بكار بردن « پارسوا، پرسه، پرسان، پرژيا (پرشيا)، پرسيانا و ... » در ناميدن ايران منع مي كرد مورد انتقاد بوده است.
منتقدين هنوز هم مي گويند: اين نام ها در سراسر جهان، امپراتوري ايران با همه عظمت و فرهنگ آن را در ذهن مردم تداعي مي كند و بسياري از خارجيان ايران را با ايراك (عراق) اشتباه مي گيرند. غربي ها «پرشيا» را از يونانيان و رومي هاي عهد باستان ياد گرفته و بكار برده اند. در مغرب زمين هر دانش آموز دبيرستاني عظمت و كارهاي امپراتوري پارسها را ضمن دروس خود خوانده است، ولي نمي داند كه ايران همان «پرشيا» است. گرچه همه مي دانند كه فلات ايران (ايران زمين) از كجا تا به كجا امتداد دارد، ولي شمار كمي از آنان مي دانند كه امپراتوري پارسها، همين ايران زمين است كه مورخان يوناني و رومي «امپراتوري پارسي» نوشته اند و در غرب عموميت يافته است. در آمريكاي امروز عده كمي هستند كه بدانند پرژين ملون (خربزه ايراني) ، پرژين كت (گربه ايراني) ، پرژين هت (كلاه پوست بره كه كرزاي رئيس جمهور افغانستان بر سر مي گذارد) و ... را كه هر روز بكار مي برند از ايرانند. مگر مجلس يونان خارجيان را مجبور كرده كه اين كشور را به نام اصلي اش بنامند و «گريس» نخوانند. همين طور هندي ها، ژاپني ها، فنلاندي ها، چيني ها و ....
چرا مجلس آلمان كشورهاي ديگر را مجبور نمي كند كه آن را «دويچلند» به نامند و مصري ها انگليسي زبانانرا از بكاربردن «ايجپت» به جاي «مصر» منع نمي كنند. به استدلال منتقدين، همين اجبار دولتهاي ديگر بر پايه مصوبه مورد بحث سبب شده است كه بسياري از غربي ها گمان كنند كه ايران يك كشور عربي است و ....
در سال 1313 (و تا به امروز) پاره اي هم بوده اند كه مي گويند اين مصوبه به خواست انگليسي ها بوده كه مي خواستند افغانستان و بلوچستان هويت جداگانه داشته باشند و در عوض توجه ايرانيان معطوف به اران شود ( قفقاز سابق ايران كه بلشويكها جمهوري آذربايجان نام نهادند).
ايرانيان، ميهن خود را به نام «ايران و ايرانشهر» مي شناخته اند. در زمان ساسانيان «ايران غالبا با الف مكسور و سكون «ي» و يا اين كه «اران» تلفظ مي شد و خارج از ايران را «انيران» مي خواندند. بايد دانست كه افغانستان نامي است كه انگليسي ها بر اين سرزمين - سرزمين رستم و كيانيان، گذارده اند!.




===========================
14 نوامبر سال 1803




"آبوت - جاکوب "نویسنده بزرگ و متفکر معروف آمریکایی در شهر" هالوول "قدم به عرصه وجود گذاشت


.او و چهار برادرش ،همه بعد از پایان تحصیلات ،حرفه معلمی را انتخاب کردند و از آن میان تنها آبوت بعدها خود آموزشگاهی دایر کرد و ضمن مدیریت آن ،آثار پر ارزشی چون" معلم - بنیاد - وی ک مسیحی جوان "را نوشت .وی روز 9 سپتامبر 1879 مرد .به روز 9 سپتامبر 1879 مراجعه شود

[*FATIMA*]

24آبان ماه




سالگشت درگذشت رهي معيري غزلسراي معاصر




رهي معيري
24 آبان 1347(15 نوامبر 1968) رهي معيري غزلسراي معاصردر59 سالگي بر اثر ابتلاء به سرطان درگذشت. وي كه در سال 1288 خورشيدي (30 آوريل 1909) در تهران به دنيا آمده بود در موسيقي و نقاشي هم ذوق و مهارت داشت. رهي فرزند معيرالممالك ـ يكي از رجال عصر قاجار بود. وي علاوه بر غزل؛ مثنوي و ترانه هم مي سرود. در سال 1964 در تهران، مجموعه اي از اشعار او تحت عنوان «سايه عمر» انتشار يافته بود. بر پايه اشعار رهي، دهها آهنگ موسيقي ساخته شده و به صورت ترانه در آمده اند كه معروفترين اين غزلها «سوز دل» عنوان دارد كه قبلا توسط بانو دلكش خوانده شده بود و اخيرا هم بانو «شكيلا» آن را خوانده است. ترانه هاي معروف ديگرش عبارتند از: «من از روز ازل»، «خزان عشق»، «تنها ماندم»، «شب جدايي»، «نواي ني» و .... رهي، خود نيز چند آهنگ موسيقي ساخته است ازجمله آهنگ «ديدي كه رسوا شد دلم» و ....
مولفان تاريخ هنر و ادبيات نوشته اند كه اين دو قريحه در خانواده رهي موروثي بوده است.


===========================


روز كتاب و كتابخواني


كتاب محصول تجربه‏هاي بشري و خلاقيت‏هاي ذهني و آموخته‏هاي دراز مدت انسان است. سهم كتاب در انتقال دانش‏ها، گاهي به مراتب بيشتر و فراتر از ديگر ابزار آموزشي است. پديد آوردن آثار علمي و فرهنگ مكتوب از توصيه‏هاي مهم اولياي دين است و با كمك به گسترش دانش، به عنوان يك ميراث فرهنگي براي نسل‏هاي آينده، ماندگار مي‏شود. وقتي كتاب، حاصل انديشه‏ها و تجربه‏هاي اهل انديشه و معرفت باشد، كتابخانه نيز كانون همايش صاحب‏نظران وموزه پرطراوت و شاداب دانشمندان و صاحبان معارف خواهد بود. يكي از مشكلات و كاستي‏هاي جامعه ما، گريز از كتاب و پايين بودن سطح فرهنگ مطالعه است. از آن سو، دامنه علوم و موضوعات و كتاب‏ها گسترش يافته است و بايد فرصت و نيروي كتاب خوانان، به خواندن بهترين‏ها و لازم‏ترين‏ها اختصاص دهند. از اين رو، با نام‏گذاري امروز به نام روز كتاب و كتابخواني، اهميت اين موضوع بيشتر از قبل مطرح مي‏گردد تا به عنوان يك فرهنگ در جامعه نهادينه شود.




===========================


امروز، "گرهارد هوپتمن "نویسنده مشهور و پشتکاردار آلمانی در شهر" بلینس "قدم به عرصه وجود گذاشت .


وی دوران کودکی را در ناز و نعمت و دوران جوانی را به سختی و مذلت سپری کرد و از 24 سالگی دست به نگارش زد و اولین داستانش به نام" پسر کوه "با استقبال فراوان مردم روبرو شد .وی به سال 1912 میلادی جایزه ادبی نوبل را گرفت و به سال 1940 میلادی مرد .به روز 5 ژوییه 1940 مراجعه شود

[*FATIMA*]

25آبان ماه


رحلت فيلسوف شهير و نويسنده توانا، علامه "محمدتقي جعفري" (1377 ش)

رحلت فيلسوف شهير و نويسنده توانا، علامه "محمدتقي جعفري" (1377 ش)علامه محمدتقي جعفري در سال 1304 ش (1344ق) در تبريز به دنيا آمد و پس از گذراندن دوران ابتدايي، براي ادامه تحصيل راهي تهران گرديد. ايشان سپس به نجف رفت و در مدت هفده سال اقامت در حوزه علميه نجف اشرف از محضر فقيهان، فيلسوفان و استادان نامداري همچون سيدابوالقاسم خويي، سيدمحسن حكيم، سيدعبدالهادي شيرازي، سيدمحمدهادي ميلاني، سيدمحمود شاهرودي و سيدجمال گلپايگاني كسب فيض كرد. علامه جعفري پس از مدتي به مقامات عالي علمي و معنوي نائل شد و از آن پس به تدريس علوم ديني و تأليف كتب پرداخت. ايشان در سال 1337 ش به ايران بازگشت و ضمن تدريس و تحقيق در حوزه‏هاي علميه مشهد و تهران، با دانشگاهيان ارتباط برقرار كرد و در دانشگاه‏ها به ايراد سخنراني و تبيين معارف اسلامي پرداخت. علامه جعفري ضمن شركت در كنگره‏ها، همايش‏ها و كنفرانس‏هاي متعدد بين‏المللي، با بسياري از شخصيت‏هاي برجسته علمي جهان مكاتبه، مصاحبه و ارتباط علمي داشت. از ويژگي‏هاي مهم استاد جعفري اتصال ميان حوزه و دانشگاه و علوم جديد و قديم بود. وي از ضرورت‏هاي زمان و نيازهاي فكري و فرهنگي دنياي معاصر به خوبي آگاهي داشت و با توجه به همين نياز، آثاري از خود به جاي گذاشت كه بسيار ارزشمند و گران‏بهاست. علامه جعفري با اشراف به فقه، فلسفه، هنر و زيبايي‏شناسي در اسلام و نيم قرن فعاليت علمي و پژوهشي، بيش از يكصد جلد كتاب و رساله تحرير نمود كه شرح و تفسير نهج‏البلاغه در 27 جلد، كشف الابيات مثنوي معنوي در 4 جلد و تفسير و نقد و تحليل مثنوي در 15 جلد و... از جمله آثار اين علامه بزرگوار است. استاد محمدتقي جعفري، همچنين هفتاد جلسه بحث و گفتگو با شخصيت‏هاي متفكر بين‏المللي همچون برنارد آرتور، برتراند راسل، پروفسور عبدالسلام، روژه گارودي و پروفسور رُزِنتال داشته است. ايشان با التفات و علاقه ويژه‏اش نسبت به هنر و ادبيات، بيش از يكصد هزار بيت شعر فارسي و عربي و نيز بخش‏هايي از ادبيات غرب را در سينه محفوظ داشت. سخنراني‏ها، مقالات و كتاب‏هاي متعدد اين محقق فرزانه در زمينه زيبايي و هنر، هنوز يكي از مهم‏ترين منابع درباره هنر از ديدگاه فلسفه و حكمت اسلامي است. علامه محمدتقي جعفري سرانجام در 25 آبان 1377 ش برابر با شب مبعث سال 1419 ق در يكي از بيمارستان‏هاي لندن دار فاني را وداع گفت و بنا به وصيت معظم‏له، در مشهد مقدس به خاك سپرده شد.




===========================


رحلت استاد محقق حجت الاسلام دكتر "محمد هادي اميني نجفي" (1379 ش)

رحلت استاد محقق حجت الاسلام دكتر "محمد هادي اميني نجفي" (1379 ش)استاد دكتر محمدهادي اميني نجفي فرزند عالم سترگ، علامه عبدالحسين اميني نجفي صاحب كتاب عظيم الغدير، در سال 1314 ش (1355ق) در شهر نجف اشرف، در بيت علم و تقوا و فضيلت به دنيا آمد. وي پس از تربيت در مكتب علمي و تحقيقي پدر بزرگوارش و فراگيري ادبيات و سطوح، به تاليف و تحقيق و پژوهش روي آورد و ده‏ها اثر مفيد را به سامان رسانيد. استاد اميني همزمان با تحصيل علوم ديني، به اخذ درجه دكترا از دانشگاه الازهر مصر در رشته ادبيات عرب نائل آمد و سپس به تدريس همت گماشت. ايشان در حدود سال 1350 ش در اثر فشار رژيم بعث حاكم بر عراق، مجبور به خروج از اين كشور و سكونت در تهران گرديد و تا پايان عمر در اين شهر اقامت گزيد. استاد اميني همچنين در مسير انقلاب اسلامي، فرزندش را نيز تقديم اسلام نمود. تاليفات اين محقق بزرگوار در حدود بيست اثر مي‏باشند كه الشريف الرضِي، مُعجَم رجالِ الفِكر و الاَدَبِ في النجف در 3 جلد، اعلام نهج البلاغه و عترت در قرآن، از آن جمله‏اند. سرانجام اين پژوهشگر فرزانه، پس از 65 سال زندگي، در 25 آبان 1379 ش برابر با هجدهم شعبان 1421 ق چشم از جهان فرو بست و در بقعة العلماي باغ بهشت قم به خاك سپرده شد.




===========================


25 آبان 1392 ساعت 15:01


انتصاب «سید محمدعلی احمدی ابهری» به سمت مشاور در امر خدمات ویژه پژوهشی و فرهنگی


طی حکمی از سوی دکتر محمد رجبی، رئیس کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی «سید محمدعلی احمدی ابهری» به سمت مشاور در امر خدمات ویژه پژوهشی و فرهنگی به نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، شورای نگهبان، مجمع تشخیص مصلحت نظام و مجلس خبرگان منصوب شد.
دکتر رجبی طی حکمی «دکتر سید محمدعلی احمدی ابهری» را به عنوان به سمت مشاور در امر خدمات ویژه پژوهشی و فرهنگی به نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، شورای نگهبان، مجمع تشخیص مصلحت نظام و مجلس خبرگان منصوب کرد.


متن حکم به این شرح است:


همکار محترم حجت‌الاسلام والمسلمین جناب آقای دکتر سید محمدعلی احمدی ابهری


با توجه به شایستگی علمی و تجربی جنابعالی، بویژه سابقة ریاست بر مجموعة کتابخانه،‌ موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، آن همکار محترم را به سمت مشاور در امر خدمات ویژه پژوهشی و فرهنگی به نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، شورای نگهبان، مجمع تشخیص مصلحت نظام و مجلس خبرگان منصوب می‌دارم. امید است با نظارت مستقیم بر فعالیت واحد مستقر در پارلمان و ارائه طرحهای سازنده، این وجه از وظایف خاص کتابخانه را براساس اهداف اساسنامه، هرچه بیشتر توسعه و تعمیق بخشید.


مزید توفیقات شما را از خداوند متعال مسئلت دارم./


محمد رجبـی




رئیس کتابخانه، موزه و مرکز اسناد


مجلس شورای اسلامی