ساخت ماهيچه‌هاي مصنوعي پرتوان

[B O S S]

محققان دانشگاه تگزاس به‌وسيله‌ي جنگلي از نانولوله‌هاي کربني چند‌ديواره و تبديل آن به آئروژل‌هاي کربني، موفق به ساخت نوعي ماهيچه‌ي مصنوعي شدند. اين ماهيچه‌هاي مصنوعي پس از شارژ با بار الکتريکي، مي توانند ظرف چند ميلي‌‌ثانيه در دماي 80 تا 1900 کلوين خم شده، تا 220 درصد طول اوليه‌ي خود امتداد پيدا کنند. از اين ابزار مي‌‌توان در پزشکي، هوافضا و حتي در نسل آينده‌ي روبوت‌ها استفاده نمود.

نکته‌ِي جالب توجه در اين روش، رفتار دوگانه‌ي بي‌سابقه‌ي لاستيکي و الماس‌‌گونه در يک ماده است. اين نانولوله‌هاي کربني جنگل‌‌مانند با شدت 2m/s به ورقه‌هايي آئروژلي با چگالي تنها 1/5mg/cm3 (چيزي در حد چگالي هوا) و استحکامي بيش از فولاد تبديل مي‌‌شوند که در صورت اعمال بار الکتريکي همانند لاستيک کش مي‌‌‌آيند. مزيت اين دستگاه جديد نسبت به انواع مشابه قبلي آن، قابليت کاربرد آن در گستره‌ي دمايي وسيع و شدت انبساط و انقباض فوق‌‌العاده‌ي آن (حدود صدها برابر ماهيچه‌هاي طبيعي) است. اين ماهيچه‌هاي مصنوعي همچنين مي‌‌توانند نيرويي تا 30 برابر بيشتر از ماهيچه‌هاي طبيعي بر اجسام وارد کنند.

به عقيده‌ي ري باغمان و همکارانش، از اين ماهيچه‌هاي مصنوعي مي‌‌توان به‌عنوان محرک ابزارهاي پزشکي و ديگر دستگاه‌ها، الکترود پيل‌هاي خورشيدي، ديودهاي نشردهنده‌ي نور و نمايشگرها استفاده نمود و حتي در بازوهاي نسل آينده‌ي روبوت‌ها آن را به کار گرفت، همچنين قابليت کار در گستره‌ي دمايي وسيع موجب مي‌‌شود تا اين ماهيچه‌ها در صنايع هوافضا نيز کاربرد داشته باشند. گفتني است جزئيات اين کار تحقيقي در نشريه ‌این سایت منتشر شده‌‌است.
http://nanotechweb.org/cws/article/tech/38318