سخنرانی حاج حسین خرازی بعد از عملیات فتح المبین در سال 1361

[سیدپویا]

قال الله حکیم فی الکتاب المجید :

«فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَـکِنَّ اللّهَ قَتَلَهُمْ وَمَا رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَلَـکِنَّ اللّهَ رَمَی وَلِیُبْلِیَ الْمُؤْمِنِینَ مِنْهُ بَلاء حَسَناً إِنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ»
از آیه ای که در صدر صحبتم قرائت شد استنباطی که می شود این است که خداوند تبارک و تعالی در این آیه می فرمایند : این شما نیستید که می کشید ، بلکه خدا هست و این شما نیستید که تیر را به هدف رها می کنید ، بلکه خدا هست.
شاید کسی بپرسد که ، نه این طور نیست ، این ما هستیم که تیر را روانه می کنیم ، ما باید به مبدا خلق که همان خدای تبارک و تعالی هست توجه داشته باشیم و بدانیم که ، چه کسی ما را از اول آفریده است.
ما می دانیم که تمام جزییات خلقت و تمام نظام جهان یک آفریننده ای دارد که ما همه به او بر می گردیم ، به آن مبدا اولی که خدا هست.
از این آیه این طور استنباط می شود که نیروی الهی و قوه قاهره خدا ، در یک شخصی به نام انسان به فعل در امده است و توانسته در راه خدا بجنگد ، قتال کند و تیراندازی نماید.
خداوند تبارک و تعالی در این آیه می فرماید : این برای مومنین بلای حسنه ای هست ، ابتلایی برای مومنین هست که خودشان را آزمایش بکنند ، ان شاءلله به دور از منیت ها و به دور از اینکه بگوییم چه کسی فاتح جنگ است و به دور از غرور و عجب برای رضایت خدا جنگ کرده باشیم و ان شالله بر سر این مسئله صادق باشیم ، چرا که یکی از شرایط پیروزی این است که خداوند در ما صداقت جهاد کردن را ببیند یعنی ببیند که ما واقعا در این مسئله و در این معنا صادق هستیم.