آیا از مرگ می ترسید؟

["مهدی"]

درود،

امیدوارم ایام به کام باشه....

سوالی که برای بحث مطرح است این است که آیا شما از مرگ می ترسید؟

* این بحث بدون در نظر گرفتن مباحث دینی و یا اعمال شما است و به جهان اخروی کاری ندارد ، پس لطفا مباحث دینی رو در این تاپیک وارد نکنید!

تنها موارد بحث این است که آیا از دردی که در طی بیماری قبل از مرگ ممکن است دچار شوید و یا لحظات قبل مرگ هراس دارید یا خیر؟



با آرزوی بهترین ها

[1=1+1]

به نظر من مرگ یه اتفاقه

مثل بقیه اتفاقا

یه دل کندن از ارزوها و خواسته ها

یه ارامش و تموم شدن دغدغه ها

[mamadshumakher]

درود،

امیدوارم ایام به کام باشه....

سوالی که برای بحث مطرح است این است که آیا شما از مرگ می ترسید؟

* این بحث بدون در نظر گرفتن مباحث دینی و یا اعمال شما است و به جهان اخروی کاری ندارد ، پس لطفا مباحث دینی رو در این تاپیک وارد نکنید!

تنها موارد بحث این است که آیا از دردی که در طی بیماری قبل از مرگ ممکن است دچار شوید و یا لحظات قبل مرگ هراس دارید یا خیر؟



با آرزوی بهترین ها

اگه بترسیم کار رو برای خودمون سخت کردیم.....من یه جاهایی واسم پیش اومد که همون لحظه با خودم گفتم برم یا نه....بپرم یا نه...بایستم یا نه....اما توی همشون اون کاریو انجام دادم که خطرناک تر بودو به مرگ نزدیکتر....

اصلا احساس میکنم حوادث و وقایع رو متفاوت از بقیه میبینم....فرض کنید یه خودرو با سرعتی بیشتر از 100کیلومتر در ساعت داره میاد و یکدفعه فرمونو میگیره سمت شما.....بغل دستیهای من همه همون لحظه اول فراااااار کردند من کیفم روی زمین بود کنار خودم تا اخرین لحظات ایستاده بودم اون ثانیه های اخر یه قدم جابه جا شدم و طرف میلیمتری از کنار کیفم رد شد.....بعدش که فکر کردم دیدم عجب ریسکی کردم....ولی همیشه بعد از اتفاق میفهمم
یه بار هم موضوعی پیش اومده بود که فکر میکردم دیگه دارم میمیرم....چشمامو بستم ... منتظر موندم اما قسمت نبود

ببخشید زیاد نوشتم اما فکر نمیکنم ترسناک باشه

[setayesh shb]

سلام
نمیدوم بعضی وقتا مرگ رو خیلی دوست دارم و بعضی وقتا ازش بدم میاد ولی فرقی نمیکنه در هر دو حالت از مرگ نیترسم مخصوصا از چگونه مردنم

["VICTOR"]

بسم الله الرحمن الرحیم
آره ، چون اصلاً آماده ی رفتن نیستم .

["VICTOR"]

ببخشید حواسم نبود ، بدون در نظر ګرفتن اعمال یه کم می ترسم . آره

["مهدی"]

اگه بترسیم کار رو برای خودمون سخت کردیم.....من یه جاهایی واسم پیش اومد که همون لحظه با خودم گفتم برم یا نه....بپرم یا نه...بایستم یا نه....اما توی همشون اون کاریو انجام دادم که خطرناک تر بودو به مرگ نزدیکتر....

اصلا احساس میکنم حوادث و وقایع رو متفاوت از بقیه میبینم....فرض کنید یه خودرو با سرعتی بیشتر از 100کیلومتر در ساعت داره میاد و یکدفعه فرمونو میگیره سمت شما.....بغل دستیهای من همه همون لحظه اول فراااااار کردند من کیفم روی زمین بود کنار خودم تا اخرین لحظات ایستاده بودم اون ثانیه های اخر یه قدم جابه جا شدم و طرف میلیمتری از کنار کیفم رد شد.....بعدش که فکر کردم دیدم عجب ریسکی کردم....ولی همیشه بعد از اتفاق میفهمم
یه بار هم موضوعی پیش اومده بود که فکر میکردم دیگه دارم میمیرم....چشمامو بستم ... منتظر موندم اما قسمت نبود

ببخشید زیاد نوشتم اما فکر نمیکنم ترسناک باشه

والله فکر کنم تا حالا عزرائیل باهات تو رو دربایستی مونده که هنوز اینجایی