مرغ عشق

[Almas Parsi]

مرغ عشق

مرغ عشق برای اولین بار در اواخر سال 1700 میلادی به صورت گله های وحشی در استرالیا مشاهده شد که تعداد افراد این گله¬ها به هزاران قطعه می رسید.
نام انگلیسی مرغ عشق «بجایر» از کلمه بومی budgerijour گرفته شده است که این لغت در زبان بومیان استرالیا به معنی «غذای خوب» می باشد و شاید علت این تسمیه بدان جهت بوده است که وجود این پرنده در منطقه ای دلیل وفور نعمت و غذای فراوان در آن منطقه بوده است، زیرا که این پرنده در شرایط مناسب غذایی به شدت زاد و ولد نموده و گله های بزرگی به وجود می آورد.
این پرنده برای اولین بار در سال 1805 توسط «جورج شاو» مدیر جانور شناسی موزه طبیعی بریتانیا شناسایی شد و در سال 1832 طبیعی دان « موزه لینه» که «یوهان واگلر» نام داشت توضیحاتی در باره مرغ عشق منتشر کرد.
در سال 1840میلادی، زیست شناسی به نام «جان گولد» این پرنده را از استرالیا خارج کرد و به انگلستان برد.
موج تقاضا برای این پرنده موجب شد تا کشتی های زیادی دست به کار انتقال این پرندگان به اروپا، مخصوصاً انگلستان، هلند و بلژیک بزنند. کشتی ها مرغ عشق ها را در دسته های چند ده هزارتایی حمل می کردند. در طول سفر چند هفته ای، فقط تعداد اندکی از آنان سالم به اروپا می رسیدند.
به زودی این پرنده اهلی شد و از طریق انگلستان به تمام دنیا منتقل شد. در سال 1846 برای اولین بار وارد کشور فرانسه شد و هشت سال بعد یعنی در سال 1854 طبیعی دان فرانسوی «جان دلون» مقاله ای در خصوص تکثیر، تغذیه و نگهداری مرغ عشق منتشر کرد. در سال 1859 نویسنده آلمانی «کارل بوله» در نشریه پرنده شناسی آلمان مقاله مفصلی در باره مرغ عشق منتشر کرد.
از نوشته های «بوله» چنین بر می آید که مرغ عشق در آن زمان در تمامی شهرهای بزرگ آلمان به عنوان حیوان خانگی رایج بوده است و بنا به گفته او مرغ عشق برای اولین بار در سال 1855 درشهر برلین آلمان توسط «گرفین شورین» تکثیر یافت.
مرغ عشق از سال 1860 به بعد در تمامی باغ وحش¬های آلمان وجود داشته و با موفقیت تکثیر و پرورش یافته است. طی 50 سال، واحد¬های عظیم تجاری به وجود آمدند که هزاران قطعه از این پرنده کوچک را برای دوستداران پرندگان زینتی تکثیر می کردند.
در اواخر قرن نوزدهم واردات مرغ عشق به ارقام غیر قابل تصوری رسید.
بنابر نوشته های «دبراسای» تنها در سال 1894 واردات پرندگان زنده به بنادر فرانسه بالغ بر یک میلیون و دویست هزار قطعه بوده که در آن، واردات مستقیم به انگلستان و آلمان منعکس نشده است.