یارب

[بانوی اردیبهشت]

گویند

در ناامیدی بسی امید است

پایان شب سیَه سپید است

برگرفته اشعار سپید م

زِ امید به وصال تو میخانه نشینم

یا رب مددی

به من نگاهی

این درویش دریا زده را کن یادی

مجنون زِ عشق لیلی

پیچید به کعبه

و

شد چو زنجیر

فرهاد زِ عشق شیرین

درویش شبانه شد شبی دیرین

این تحفه سپید را

نزری زِ حاجت خویش

تقدیم تو من کنم یا رب