به این وضعیت اعتراض کنیم یا نه؟

[عرفان سلیم زاده]

چند سال زمان خود! چند سال از عمر خود! چند سال از پول خود رو میزاریم تا یه ایده شکل بگیره و ثبت بشه. بعد تا می خوایم از دیگران کمک بگیریم تا تکمیلش کنیم هیچ کسی به کمک ما نمیاد و همه حرفا در حد شعاره. اختراع خود من الان 6 ماهه که تو بخش داوری بنیاد گیر کرده و سه بار داور عوض کردند.هیچی به هیچی! موضوع از کجاست؟ واقعا چرا کسی بر روی ایده های خام سرمایه گذاری نمی کنه؟ این موضوع رو کاملا مد نظر قرار بدید که موضوع این تاپیک سرمایه گذاری بر روی تجاری سازی ایده ها نیست که مبحث ریسک پذیری رو بخواید پیش بکشید.موضوع تکمیل ایده هاییه که به طور رسمی دارای پیوست فنی و نمونه محصول نیستند. تکمیل این ایده ها که غالبا بازه زمانی یک ساله رو در یک پژوهشکده یا دانشگاه نیاز داره به بودجه و تامین هزینه هایی وابسته است که از افراد یا نهاد ها تحت عناوین مختلف داده میشه.اگر این افراد حاضر به دادن این پول نشن آیا واقعا راهی برای تکمیل ایده شما باقی می مونه؟ من به شخصه فکر می کنم که افراد جامعه حق دارن که برای تبدیل ایده خودشون به واقعیت دارای یک بودجه یارانه ای سالانه باشن.این هزینه ها باید جزو حقوق شهروندی هر انسان باشد.هر کسی باید سالانه تا 10 میلیون تومان حق ایده پردازی و تکمیل ایده از سمت جامعه خودش بگیره تا خلاقیتش از بین نره. بلاخره خلاقیت هر انسان به ذات خدادی اون بر می گرده و اگر جامعه یا سیاست های یک مملکت نزارن این خلاقیت ها شکوفا بشن در نسل های آینده به طور غریزی کمرنگ تر و کمرنگ تر خواهد شد.واقعا ما دنبال روزی هستیم که هر دو پارامتر "ثروت بی پایان مملکت" و "تعداد بالای افراد خلاق" در کنار هم وجود داشته باشن تا بودجه دادن جهت تکمیل ایده ها امکان پذیر بشه؟ باید تا اون روز مخترعان رو به گوشه کنار بفرستیم و منتظر پولدار شدن مملکت بایستیم؟احمقانه نیست؟؟؟بیاید کمی فکر کنیم! باید به این وضعیت اعتراض بشه.موضوع مخترع بودن یا نبودن نیست. داشتن یک حق شهروندیه و داشتن یک حق انسانیه. دفاع از یک هدیه ذاتی و خدادادی هست.منتظر نظرات شما هستم.

[mamadshumakher]

شهركهاي تحقيقاتي در ژاپن

---

ژاپنيها احداث بيش از 20 شهرك تحقيقاتي را در برنامه دارند. بيشتر اين شهركها در مناطق كمتر توسعه‌يافته قرار دارند و تلاش بر اين است كه ضمن بردن تكنولوژي پيشرفته به اين مناطق، فرهنگ و سنت منطقه دست‌نخورده باقي بماند. پنج تا از مهمترين شهركهاي تحقيقاتي ژاپن عبارتند از : شهرك تحقيقاتي "كوماموتو" kumamato technopolis شهرك تحقيقاتي "ناگائوكا" nagaoka technopolis شهرك تحقياتي "كيبي پلاتو" kibi plateau technopolis شهرك تحقيقاتي "كن‌هوكن‌كني‌ساكي" kenhoken konisaki technopolis شهرك تحقيقاتي "تسكوبا" tsukuba در زير اطلاعاتي در مورد شهرك علمي تسكوبا، كه نه تنها در ژاپن، بلكه در جهان بي‌نظير است، ارائه مي‌گردد: موقعيت جغرافيايي : اين شهرك در 60 كيلومتري شمال شرقي توكيو و 40 كيلومتري شمال غربي فرودگاه بين‌المللي اين شهر قرار گرفته، درياچه كاسوميگا را در شرق و كوه تسوكوبا در شمال آن قرار دارد، بدين ترتيب محيطي بسيار زيبا با جاذبه‌هاي طبيعي خيره‌كننده فراهم آمده است. مساحت : مساحت كلي اين شهرك 28560 هكتار است كه از اين مقدار 2700 هكتار آن به محل استقرار مؤسسات بنا شده در شهرك اختصاص يافته و بقيه آن براي فضاي سبز و توسعه‌هاي آتي شهرك در نظر گرفته شده است. جمعيت : ظرفيت نهايي اين شهرك حدود 220 هزار نفر است كه در تاريخ ارائه آمار (آوريل 1990) حدود 166 هزار نفر در شهرك سكونت داشته‌اند. از اين تعداد 10000 نفر محقق، 5000 نفر كاركنان مراكز تحقيقاتي و 10000 نفر دانشجو هستند كه به اتفاق خانواده‌هاي خود در شهرك سكونت دارند. درضمن بيش از 2000 نفر دانشجو و محقق خارجي در اين شهرك سكونت دارند. مؤسسات واقع در شهرك: 210 مركز تحقيقات و انستيتوي علمي اعم از ژاپني و خارجي، سه دانشگاه به همراه تعدادي مركز ارائه‌كننده خدمات جنبي و پشتيباني در شهرك استقرار يافته و بكار تحقيق و پژوهش در زمينه‌هاي مختلف علوم اشتغال دارند. از 210 مركز تحقيقات 22 عدد آن مراكز تحقيقاتي وابسته به بخش خصوصي هستند. امكانات فرهنگي : در حال حاضر مؤسسات آموزشي كه در نواحي مسكوني شهرك بكار مشغولند عبارتند از : 7 باب كودكستان 6 باب دبستان ابتدايي 5 باب مدرسه راهنمايي 3 باب دبيرستان بسياري از اين مدارس فعاليتهاي آموزشي ويژه‌اي دارند، به عنوان مثال يكي از دبستانها، يك رشته تجارب آموزشي را با همكاري دانشگاه تسوكوبا آغاز نموده است. در اين مدرسه آموزش دروس اجباري با استفاده از كامپيوتر انجام مي‌شود. در مركز شهر تعدادي سالن كنسرت، تأتر و سينما وجود دارد و مركز اطلاعات تسوكوبا اطلاعات مربوط به مؤسسات تحقيقاتي و آموزشي مستقر در شهرك را از طريق برگزاري نمايشگاهها و پخش فيلمهاي ويدئويي در اختيار علاقه‌مندان قرار مي‌دهد. امكانات تفريحي : شهرك مجهز به امكانات تفريحي متنوعي نظير امكانات ورزشي، رستورانها و پاركهاي مختلف مي‌باشد. فضاي سبز در نظرگرفته شده براي هر نفر 10 مترمربع است كه يكي از بالاترين سرانه‌ها در نوع خود در جهان است، پنج پارك موجود در اين شهرك از طريق يك شبكه راه ارتباطي به طول 50 كيلومتر ويژه عابرين پياده و دوچرخه‌سواران به هم مربوط شده‌اند. تسهيلات رفاهي : مركز پزشكي تسوكوبا وابسته به دانشگاه شهرك يكي از برجسته‌ترين مراكز پزشكي بوده و به همراه تعدادي بيمارستانهاي خصوصي در سطح وسيعي به ارائه خدمات بهداشتي و درماني به ساكنين شهرك اشتغال دارند. مجموعه‌اي از فروشگاههاي زنجيره‌اي و همچنين تعدادي فروشگاه شبانه‌روزي موجب سهولت خريد در كليه ساعات شبانه‌روز گرديده است. شهرك از شبكه حمل و نقل پيشرفته‌اي برخوردار است و اياب و ذهاب ساكنين به ساير نقاط از طريق قطار و يا يك خط اتوبوسراني كه فاصله تسوكوبا و توكيو را حدود يك ساعت از طريق اتوبان طي مي‌كند، انجام مي‌شود. مأموريت : بنا به گفته آقاي "كاماموتو" مدير اين شهرك ، مأموريت اصلي اين شهرك عبارت است از رونق بخشيدن به تحقيقات درزمينه تكنولوژيهاي نو و خصوصا" تحقيقات ميان‌رشته‌اي. زمينه‌هاي استراتژيك در برنامه‌هاي تحقيقاتي شهرك عبارتند از : ميكروالكترونيك، ابررساناها و تكنولوژي برخواسته از بررسي ارگانيسم بيولوژيك. مدت زمان انجام پروژه و سرمايه‌گذاري انجام‌شده : عمليات احداث شهرك از سال 1964 آغاز و در سال 1980 به پايان رسيد. براي احداث اين شهرك رقمي حدود 1300 ميليارد ين سرمايه‌گذاري شده است.

[hossein24]

داریم کم کم میرسیم ب موضوع انشا دوران دبستان ((علم بهتر است یا ثروت))
به نظر من ک ثروت خیلی بهتره چون وقتی علممو باهاش خریدم میتونم عملیشم کنم با افتخارم بگم ک علممو ب عمل رسوندم.

دوست خوبم کلا تو صنعت ما و بطور کل جامعه ما ترسمون از دست دادنه داشته هامونه تا بدست آوردن نداشته ها بخاطر همینم هست ک هدف و برنامه ای واسه ایده های نو و آدم های ایده پرداز نداریم چه برسه بخوایم زمان بزاریمو هزینه کنیم تا ایده ی خامشون و ب یه طرح عملی تبدیل کنیم.
چون میترسیم ک شاید این ایده ی نو باعث بشه یه سری از چیزایی ک واسه ی عده ای خاصی سود ده هستو از دست بدیم .

[عرفان سلیم زاده]

داریم کم کم میرسیم ب موضوع انشا دوران دبستان ((علم بهتر است یا ثروت)) به نظر من ک ثروت خیلی بهتره چون وقتی علممو باهاش خریدم میتونم عملیشم کنم با افتخارم بگم ک علممو ب عمل رسوندم. دوست خوبم کلا تو صنعت ما و بطور کل جامعه ما ترسمون از دست دادنه داشته هامونه تا بدست آوردن نداشته ها بخاطر همینم هست ک هدف و برنامه ای واسه ایده های نو و آدم های ایده پرداز نداریم چه برسه بخوایم زمان بزاریمو هزینه کنیم تا ایده ی خامشون و ب یه طرح عملی تبدیل کنیم. چون میترسیم ک شاید این ایده ی نو باعث بشه یه سری از چیزایی ک واسه ی عده ای خاصی سود ده هستو از دست بدیم .

باید به این ترس پرداخت نباید قایمش کنیم. یه تاپیک براش می زنم.مرسی.