به نظر من فقط محیط مشخص کننده ی تعداد فرزندان هست
به نظر من فقط محیط مشخص کننده ی تعداد فرزندان هست
این موضوع یه جورهایی شبیه این سوال همیشگییه که علم بهتره یا ثروت .بچه ها شیرینیه زندگی اند وجودشون باعث نشاط والبته ایجاد مسئولیته. اما همیشه چیزهای خوب رو نباید زیاد داشت.این یک حقیقته که انسان به اندازه توانش باید مسوئلیت بپذیره.ودر مورد بچه علاوه بر توان خانواده امکانات کشور رو هم باید در نظر گرفت چون از ابتدای تصمیم به بچه دار شدن سیستم بهداشتی درگیر تامین سلامت مادر وکودک آینده خواهد بود البته درست تر این است که از یک سال قبل از حاملگی مادر تحت نظر باشد واین مشخص میکند که بچه دار شدن وتعداد بچه ها فقط یک امر شخصی نیست که مثلا فردی که از نظرمالی مشکلی نداره تعداد زیادی بچه به دنیا بیاره .وراچع به اینکه یک یا دو بچه بهتره ؟این بر میگرده به توان پدر ومادر که آیا می تونن یه بچه داشته باشن ولی درست تربیتش کنن یعنی اونوبه خاطر یکی یه دونه بوددنش لوس وناز پرورده بار نیارن؟ اگه بتونن به نظر من یه بچه حتی از دو بچه هم منطقی تره..
درود... من دقیقا با این حرف آق محسن موافقم
هر مردی با 4 زن کامل می شود.مادر،خواهر ،دختر ،همسر
تا اینجا این مطلب به دست میآید که تک فرزندی مناسب تکامل انسان نیست.
..... اما به عنوان کسی که خودش تا سن بحرانی نوجوونی(تا17سالگی) تک فرزند بوده و الان چندساله داره طعم خواهرداشتن رو میچشه باید بگم این لذت با هیچ چیزی قابل مقایسه نیست و خیلی ها چون همیشه داشتنش قدرشو نمیدونن...هرچند که آرامش و تک خوری و دراختیار داشتن همه امکانات و لوازم و دستوردهی امور خونه رو از آدم میگیره... ولی داشتن یه همخون و هم زبون و تکیه گاه واقعا به همه ی اینا می ارزه....
اما مسئله ی اصلی اینه که تو این وضع گل و بلبل اقتصادی والدین تا چه حد میتونن از پس مخارج چندفرزند بربیان... اما به نظر من ایده آل ترین حالت درحال حاضر 2فرزندیه....
ویرایش توسط ati.druggist : 29th September 2012 در ساعت 12:56 AM
سلام من قبلا در مورد این موضوع نظر داده بودم ولی وقتی نظرات دوستان رو خوندم متوجه شدم که اکثر یت وبلکه همه ی دوستانی که نظر دادن مجردند یا حداقل بجه ندارند واز دید فردی که هنوز درگیر ببچه داری ومسولیتهاش نشده نظر دادن حداکثر نیاز خودشون رو به خواهر ویا برادر در نظر گرفتند .باید توجه داشته اشیم که باتغییر روش زندگی وشرایط در هر نسل نست به نسل قبل نیاز ها متفاوت خواهد بود واحتمالا بچه های نسل بعد به اندازه ی من وشما احساس نیاز به حضور خواهر وبرادر وحتی تاکید میکنم حتی پدر ومادر نخواهند داشت سالها قبل در مقاله ای می خوندم که در یک نطر سنجی در امریکا به این نتیجه رسیده اند که بجه ها ترجیح میدن یک هفته پدرشون رو نبینند تا اینکه یک هفته تلوزیون تماشا نکنند .واون زمان برای من غیر فابل باور بود ولی الان رسیدم به جایی که بچه هایی که باهاشون سرو کار دارم هم همینطور فکر میکنن.قبلا بچه ها رو به زور تو خونه نگه میداشتند حالا برای بیرون بردن بچه ها حتی به پارک ومهمونی خانواده ها دچار مشکلند می خوام بگم که شرایط اقتصادی مشکلات ازدواج وبه عقیده برخی دوستان ناتوانی مادران در تحمل به دنیا آوردن بچه زیاد تنها دلایل کاهش رشد جمعیت نیست دراین میان تمایل مادران وپدران جوان برای اینکه نیاز خودشون رو برای پیشرفت وادامه تحصیل وبه تعبیری استفاده ازدوران جوانی رو هم باید در نظر گرفت .البته این موضوع بیشتر از اینها جای بحث داره که فگر میکنم اینجا جاش نباشه.با تشکر.
به نظر من توی هر شرایط اقتصادی داشتن یک فرزند کافی چون اینجوری پدر و مادر روی تربیتش بیشتر تمرکز می کنند .این روزا سرگرمی بچه ها اینترنت و .......است و کسی دیگه خاله بازی نمی کنه که احتیاج به هم بازی داشته باشه در ضمن والدین می تونند بهترین هم بازی واسه بچشون باشند این جوری ارتباط بینشون صمیمی تر میشه مگه نمی گیم که پدر و مادر باید بهترین دوستامون باشند
رویای من اینه دنیای بی کینه
دنیای بی کینه رویای من اینه
به نظر من تک فرزندی اشتباهه چون هم باعث ضربه به خود فرزنده هم به خانوادش
با تک فرزندی موافق نیستم چون بارها دیدم وتجربه هم ثابت کرده که بدترین نوع تربیت تک فرزندی هستش خانواده یک جامعه کوچک هستش که بچه های تک فرزند در خانواده هیچ مشکل وکمبودی براشون نمیمونه اما در جامعه که محیط بزرگتره براشون صدق نمیکنه واینجاست که به مشکل برمیخورند واغلب این بچه ها توی جامعه موفق نیستند
به نظر من باید ذو یا سه بچه داشته باشیم همین کافیه
بهتره قبل از اینکه روی تعداد بچه ها تصمیم بگیریم روی افزایش اطلاعات و قدرت تربیت خودمان فکر کنیم.اگه اموزش نظم و شعور و تکلم و پاکیزگی و معرفت و امانتداری و تعقل و ...به جای یک بچه بین 3 بچه تقسیم میشود و به هر بچه به میزان یک سوم میرسد خب پس بهتر است همان یک بچه را داشته باشیم
واقعا افرادی که میگویند یک بچه بهتر است و تمرکز میکنیم روی همون یدونه تا خوب تربیتش کنیم واقعا برایش وقت میگذارند؟ حالا که وقت میگذارند دقیقا چکار میکنند؟ایا برای تربیت یک بچه قبل از بچه دار شدن کلی مطالعه اموزش و تحقیق دیده اند؟من اینطور گمان نمیکنم.
مطمئنا زوجی که هدفشان تربیت اصولی بچه باشد و برای درک چگونگی تربیت زحمت کشیده باشند متوجه میشوند که تا 3 یا 4تا بچه را میشود به زیبایی تربیت کرد.
گذشته از ان.
باید به نیازهای بچه ها توجه کرد.کودک برای رشد به هم سن و سال خودش نیاز دارد.حالا با چند سال اختلاف.و در سوی دیگر همین فرزندان در اینده میشوند عصای دست پدر و مادر.اگر هر فرزند بتوانند هفته ای یکبار به والدینشان سر بزننند پس اگر 3 فرزند داشته باشند حداقل 3 روز از هفته شاهد رفت و امد فرزندانشان خواهند بود.دوران پیری هم که متاسفانه گاهی همراه با مریضی تنهایی افسردگی بهانه گیری است.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
علاقه مندی ها (Bookmarks)