من می ترسم!...

[shiny7]

سلام دوستان خوبم!یه مدتیه مسئله ای خیلی ذهنمو درگیر کرده!من می ترسم!
چی؟؟!...از سوسک؟!!
نه بابا سوسک که نه ولی...
راستش من می ترسم به کسی که دوستش دارم اعتماد کنم...نمی تونم حرفاشو باور کنم...می خوام اما همش یه حسی بهم می گه نباید به این زودی باورش کنی!...حالا شما بگید چکار کنم؟
احساس می کنم اونم از عدم اطمینان من رنج می بره اما به روی خودش نمی آره!...

[نارون1]

سلام

این عدم اعتماد از همون اول وجود داشت یا نه ؟

اگه نه از کی و طی چه اتفاقی به وجود آمد ؟؟

عکس العمل طرف مقابلتون نسبت به عدم اعتماد شما چیه ؟

[Outta_Breathe1020]

به نظر من که نباید زود و راحت اعتماد کرد...

[shiny7]

سلام

این عدم اعتماد از همون اول وجود داشت یا نه ؟

اگه نه از کی و طی چه اتفاقی به وجود آمد ؟؟

عکس العمل طرف مقابلتون نسبت به عدم اعتماد شما چیه ؟

نه اتفاق خاصی نیفتاده خدارو شکر...از همون اول نگران این بودم که نکنه به قول خودمون طرف تو زرد باشه!!!
اونم عکس العمل خاصی نداشته و چیزی هم نگفته...من احساس می کنم شاید از این عدم اعتمادم رنجیده بشه!

[نارون1]

نه اتفاق خاصی نیفتاده خدارو شکر...از همون اول نگران این بودم که نکنه به قول خودمون طرف تو زرد باشه!!!
اونم عکس العمل خاصی نداشته و چیزی هم نگفته...من احساس می کنم شاید از این عدم اعتمادم رنجیده بشه!

خب تو هررابطه ای که داره شکل میگیره ، کمی عدم اعتماد لازمه ، این باعث میشه فرد بیشتر تحقیق کنه و به اصطلاح بی گدار به آب نزنه

اینکه این رابطه چقدر محکمه و ... ، من اطلاع ندارم ولی

شما بهتره منابع اطلاعاتیتون رو بیشتر کنین ، شما نمیتونین با این بی اعتمادی رابطه رو ادامه بدین ....... پس سعی کنین سوالای منطقی از خودتون و این رابطه و

رفتارهای طرف مقابلتون بپرسین و برای هرسوال جوابی پیدا کنین .......

نه اینکه فرد هر حرفی زد بگین ، دروغ میگی ، از کجا بفهمم راست میگی.......

سعی کنین برای چیز مهمی که باعث شکتون شده ، با پرسیدنن سوالات مکمل ، به جواب منطقی که شما رو به هدفتون میرسونه ،برطرفش کنین


با شک و تردید رابطه رو ادامه ندین ، اینطوری رابطه ای با پایه های متزلزل ساختین که هرلحظه امکان ریزشش فراهمه.......

بددونین که در یک رابطه اعتمادم شرطه ......هرچند کمی بی اعتمادی برای رسیدن به یقین لازم باشه

[محسن آزماینده]

سلام

اول باید شرایط خودتون ،شرایط فرد مقابلتون،شرایط خانواده و ... را بسنجید.ببینید کاری که میکنید برای خودتون قابل قبول هست؟؟؟

شما میخواهید رابطه جدیدی را شروع کنیشما در شروع رابطه شک دارید یا در مورد فرد مورد نظر یا نوع رابطه یا ...

بهتره قدم به قدم پیش برید.اول اینکه کل موضوع را برای خودتون تفهیم کنید.مثلا شما با علم به اینکه رابطه ای که شروع میکنید(هر نوع رابطه ای با هر نیتی،ازدواج یا ...)برای خانواده شما قابل قبول نیست،برای فردی که یقین دارید همان فرد مورد قبول شماست،باز شک خواهید کرد.

در این مثال پسر قابل اعتماد است.از طرف شما.ولی بی اعتمادی محیط نسبت او روی شما هم تاثیر خواهد گذاشت.
==========================

از این نکته که بگذریم در شروع یک رابطه،همه اطلاعاتی که برای انتقال آن شک دارید،لازم نیست.اعتماد به صورت تدریجی به وجود می آید و اطلاعات هم به صورت تدریجی انتقال می یابد.

ممنون

[shiny7]

سلام

اول باید شرایط خودتون ،شرایط فرد مقابلتون،شرایط خانواده و ... را بسنجید.ببینید کاری که میکنید برای خودتون قابل قبول هست؟؟؟

شما میخواهید رابطه جدیدی را شروع کنیشما در شروع رابطه شک دارید یا در مورد فرد مورد نظر یا نوع رابطه یا ...

بهتره قدم به قدم پیش برید.اول اینکه کل موضوع را برای خودتون تفهیم کنید.مثلا شما با علم به اینکه رابطه ای که شروع میکنید(هر نوع رابطه ای با هر نیتی،ازدواج یا ...)برای خانواده شما قابل قبول نیست،برای فردی که یقین دارید همان فرد مورد قبول شماست،باز شک خواهید کرد.

در این مثال پسر قابل اعتماد است.از طرف شما.ولی بی اعتمادی محیط نسبت او روی شما هم تاثیر خواهد گذاشت.
==========================

از این نکته که بگذریم در شروع یک رابطه،همه اطلاعاتی که برای انتقال آن شک دارید،لازم نیست.اعتماد به صورت تدریجی به وجود می آید و اطلاعات هم به صورت تدریجی انتقال می یابد.

ممنون

در حال حاظر به نوع رابطم شک دارم!!!درسته که قصد و نیتش خیره اما نوعش فعلا دوستیه و این برای من یکم سخته که قبول کنم!!!از این بابت شک دارم که کارم درسته یا نه؟چون با تجربه ای که در اطرافیان دیدم بیشتر این رابطه ها بی نتیجه می مونه و به ازدواج نمی کشه!!!و من هم از این و هم از از دست دادنش می ترسم!

[نارون1]

در حال حاظر به نوع رابطم شک دارم!!!درسته که قصد و نیتش خیره اما نوعش فعلا دوستیه و این برای من یکم سخته که قبول کنم!!!از این بابت شک دارم که کارم درسته یا نه؟چون با تجربه ای که در اطرافیان دیدم بیشتر این رابطه ها بی نتیجه می مونه و به ازدواج نمی کشه!!!و من هم از این و هم از از دست دادنش می ترسم!

باید هدف این ابطه مشخص بشه ....... به قصد ازدواج هست یا نه؟

اگه قصد ازدواجه که حدالامکان بهتره خانواده در جریان قرار بگیـــــــره ....

چون وقتی از نظر احساسی درگیر بشی ، و آخرش هدف نهایی ازدواج نباشه ، از نظر روحی آسیب میبینی

[shiny7]

باید هدف این ابطه مشخص بشه ....... به قصد ازدواج هست یا نه؟

اگه قصد ازدواجه که حدالامکان بهتره خانواده در جریان قرار بگیـــــــره ....

چون وقتی از نظر احساسی درگیر بشی ، و آخرش هدف نهایی ازدواج نباشه ، از نظر روحی آسیب میبینی

ظاهرا که هست ولی به خاطر شرایطمون نمی شه خانواده در جریان باشن.البته خانواده او تا حدی می دونن...ولی شرایط و طرز فکر خانواده من طوریه که الان نمی شه بهشون گفت!در ضمن ما یه مشکل دیگه هم داریم...هم سنمون پایینه و مناسب ازدواج نیست(20سال)و هم اینکه هم سنیم و متاسفانه من 1 ماه از ایشون بزرگترم...

[نارون1]

ظاهرا که هست ولی به خاطر شرایطمون نمی شه خانواده در جریان باشن.البته خانواده او تا حدی می دونن...ولی شرایط و طرز فکر خانواده من طوریه که الان نمی شه بهشون گفت!در ضمن ما یه مشکل دیگه هم داریم...هم سنمون پایینه و مناسب ازدواج نیست(20سال)و هم اینکه هم سنیم و متاسفانه من 1 ماه از ایشون بزرگترم...

سنتون از لحاظ بزرگ بودن اشکال نداره .......یکماه به جایی برنمیخوره ....

ولی....... اتفاقا میخواسستم بگم احتمالا الان میگین شرایط ازدواج مهیا نیست

نمیتونین تا زمانی که شرایط ازدواج مهیا بشه ، روابطتون رو محدود کنین ؟؟

من از این نظر میگم که بیشتر از آقا پسر ، نگران شما هستم ........ این امکان وجود داره به قدری تو این احساسات غرق بشی ، شرایط مناسبتری که

ممکنه برای ازدواج برات پیش بیاد ندید بگیری و روش فکرم نکنی و به پای این عشق بشینی و زمانی که شرایط ازدواج فراهم شد ، اونوقت شاید ....

اینارو گفتم ناراحت نشو ولی باید واقع بینانه نگاه کنیم .......