دل نوشته های شاینی!!!!!!!!!

[shiny7]

**دلنوشته های **shiny



غصه بی رنگ می شه
وقتی کنارم می مونی
زندگیم قشنگ می شه
وقتی که یارم می مونی
عاشق ودیوونه می شم
وقتی می گی دوستم داری
خراب و ویرونه می شم
وقتی که تنهام می ذاری
بمون پیشم همین و بس
تورو کم دارم ونفس
از همون روزی که اومدی
برام شدی تو همه کس
بی تو طوفانه دلم
شهر خراباته دلم
باتو محشر می کنم
دریا بی کرانه دلم
روح تو آبی و پاک
جنس تنم از جنس خاک
آبی پاکت رنگ عشق
با تو غصه ها می شن هلاک
بی تو پرپر می شه شب
تنم می سوزه توی تب
آخه ستاره ها کجان؟
نداره رنگی دیگه شب
آی آدمای بی خبر!
عاشق شدم بایک نظر
رنگ دلم رو می شناسین
به رنگ سرخی سحر
خونه دلم!خونه دلم!
آخ که چه ویرونه دلم
اگه کنارم بمونی
آرومه آرومه دلم
بی تو نگاهم سرد سرد
تموم جونم پر درد
این دل دیوونه بازم
خاطره هاشو دوره کرد...

[shiny7]

بی کس وتنها...حتی آسمان هم سلام نمی کند...
روی گردان از این جماعت بی روحم...
از این جماعت خودخواه,دلسرد,ازاین جماعت که لب هایشان می خندد ولی در دل شراب کینه می جوشانند...
ازاین جماعت عقل در چشم روی گردانم...
تنهایی ام را کسی درک نمی کند...حتی دیوارهای اتاق من...
حتی پنجره کوچک تنهایی ام,که هر شب در تلاش است تا ماه را ببیند...
اما من میبینم که ماه هم سلام نمی کند...
اوهم انگار روی گردان است...

[shiny7]

*شاپرک غم دارم*
*غم آوارگی و دربه دری*
*غم تنهایی و از همه جا بی خبری*
*لبهایم آه است*
*چشمانم ابر است*
*به هر طرف که بنگری*
*پر ز ماتم درد است*
*شاپرک نورم کن*
*نوری از جنس نفس*
*برهان این تن را*
*از حصار این قفس*
*پر پروازم ده*
*پری از جنس بلور*
*که توانم رفتن*
*رفتنی سوی حضور*

- - - به روز رسانی شده - - -

ای کاش کنارم بودی
شاهد اشک هایم بودی
می شنیدی ناله هایم را
که بی پروا
دراوج سکوت لب هایم
می خواندم نامت را
ای کاش کنارم بودی
تکیه گاه لحظه غم بار
آشنای این چشم های تار
ای کاش کنارم بودی
دور می کردی ز قلبم درد دوری را
می شکستی آینه هایی که در آن من
لحظه لحظه بی درنگ
چهره ام را غرق تنهایی می دیدم
ای کاش کنارم بودی
تا که لیلی وار
بی صبرانه
مستانه
عشق را از قعر شب های نگاهم
جاری بر سبز روح بی کرانت می کردم
ای کاش کنارم بودی
معنی یک لحظه احساس رهایی را
در اعماق آغوش پر نورت درک می کردم
بوی عطر آشنایت
بوی باران
بوی گرم با وفایی
آهسته
آرام آرام
قدم در کنج خلوتگاه احساسم گذاشت
ای کاش کنارم بودی

- - - به روز رسانی شده - - -

دوستای خوبم اگه می شه نظر بدید
خوشحالم میکنید!!
مرسی!!!!

[shiny7]

نگاه کن...که چگونه از قعر شب های تاریک و سیاه...تا اوج سحرآگین رویاها پر کشیدم...

ودر بی کران افق های افسون گر عشق...نقش آهنگ خیالت را کشیدم...

نگاه کن...که چه معصومانه گلبرگ لطیف نگاه پر معنای من...

با موجی از گرمای چشمان پر مهرت شبنم آگین شد...

وشب های پر نورم با مرور صدای جان بخشت عطر آگین شد...

نگاه کن...من بی نهایت های راه پر نقش و نگار عشق را در شعر سبز و پرخروش چشم هایت میبینم...

من بهای این چنین بی دل شدن را از خواندن متن دقیق لبخند هایت می گیرم...

نگاه کن...ذهن بی تابم دم آ دم رنگ آرام حضورت را بر دیوار پیچک خورده قلبم می زند...

برقی از شوق و شرار حس بودن باز بر رنگ سفید پاکی روحم می زند...

[shiny7]

به یادم بیاور آن روز بارانی را*که قطره های اشک حسرت روی گونه هایم لیز می خورد*
وتو پنداشتی که گونه هایم را طرحی از دانه های سرد خیس باران آذین بندی کرده است*
وندانستی نگاهم بی قرار در پی یک لحظه معنا کردن برگشتنت دوید*
فریب آرزوی با تو بودن باز در کنج خیال سبز رنگم رویش کرد*
باری از احساس امید دوباره دیدنت غریبانه گوشه صحن وسیع قلب بی تابم نشست*
می دانم...می دانم هرگز گمان نمی بردی این گونه مجنون وار در آرزوی وصل تو روز ها را بر دامن پرچین شب های هجران بدوزم*
می دانم تو نمی دانستی که از این پس دیگر یک لحظه بی تو خواهان تپش های تند و پر شور قلب درد آلودم نیستم*

[shiny7]

بازهم ثانیه ها لج کردند.باز هم شب بی قرار ملاقات سحر شد

باز دل من درد آلود قصه تکراری دلتنگ شدن شد

باز هم زمان افسار خود را به دست سرنوشت داد

و سرنوشت چه ظالمانه با احساسات پاک من و تو بازی کرد

باز چشم خیال به آسمان تاریک تنهایی اش زل زد

باز انگار حرفی ناگفته در شیروانی نم خورده قلبم جان باخت

باز هم قلم بی اراده روی سفیدی مغز کاغذ لیز خورد

باز هم انگشتان دستم تکیه خورده به عصای قلم رقصشان گرفت

باز هم خطوط پر معنای کلمات یکی از برگ های خالی دفترچه دلتنگی هایم را نقاشی کرد

باز هم صدای ناقوص نبودنت در مغزم سوت کشید

[shiny7]

عزیز بی وفا!دلم برای تماشای لبخند های دل نشینت لک زده...

دلم برای گوش سپردن به صدای جان نوازت لک زده...

بی وفای دور از من!دلم لک زده برای معنی کردن آن کلام شیرینی

که در عمق نگاه های عاشقت گنجانده ای...

عزیز بی وفا!دلم می لرزد که شاید مرا فراموش کرده باشی...

دلم می لرزد که شاید این جدایی گندم زار قلبت را صحرایی خشک وسوزان کرده باشد...

بی وفا!دلم می لرزد نکند سختی فراغ روحت را برنجاند و تو را وادار به دست کشیدن از عشقت کند...

ای یار بی وفای من!تمام آرزوی من این است:

هر کجا هستی جام سلامت و شهد شادی و همای سعادت قرینت باشد...

حتی اگر...بی وفایی و از من دوری...حتی اگر...حتی اگر مرا به یاد نیاوری...

حتی اگر دلم را بشکنی و مرا برنجانی...

تو خوش باشی و عیشت کامل...مهم نیست که من بی تو چه زجری می کشم...

[shiny7]

زنده بمان!!
شاید این بار سهمت از آسمان دست های خدا باشد...

زنده بمان!!
شاید فردا همان روزی باشد که مردم لبخند هایت را با سبد های نرگس پاسخ می دهند...

زنده بمان!!
شای بعد از این خواب شیرین شب هایت را در بیداری تماشا کنی...

زنده بمان!!
شای از امروز به بعد نفس های کسی تشنه دیدارت شد...

امروز را هم زنده بمان!!
شاید از این پس صدای قهقهه رود خبر از شادی ماهی بدهد...

زنده بمان!!
شاید صبح فردا دست گرم خورشید بذر امید را در گلدانشکسته قلبت به بار بنشاند...

باز هم زنده بمان!!
شاید که نه,این بار حتمی است!
فردا روزی است که آهنگ صدایت از شوق خواهد لرزید...
وقتی که رو به آسمان می ایستی و خدا را شکر می کنی...
آری!..

آنقدر زنده ماندی تا که سر انجام...
فردای آن شب های بی تابی رسید...

[shiny7]

به دادم برس!
به داد من که اینجا,خسته از مصیبت غربت
کنج بی کسی ام را شعر می کنم
من که از زلزله غم زمانه,به دست های گره گشای تو پناه آورده ام

نجاتم بده!
نجاتم بده مرا که جز تو کسی را برای لحظه های نجوا کردن ندارم
منی که هر روز هنگام مرگ خورشید
پشت کوچه احساس
به دنبال حضورت می گردم

به دادم برس!
به داد این طوفان زده نگاه گیرایت
به داد این دل خسته روح باخته دلتنگ برس

جریان شعر هایم باز رنگ بی تابی به خود گرفت
به دادم برس!

نجاتم بده از این همه سیلاب اشک های بی پایان
قبل از آنکه در اعماق بی کران قصه غصه هایم غرق شوم
نجاتم بده!

[shiny7]

ای وای!باز هم دلتنگی سایه اش را روی نیلوفر احساسم انداخته...

باز هم پوست مهتاب از ضعف و بیماری رنگ باخته...

ای وای!ببین چگونه باد و بوران گلدان کوچک قلبم را شکست...

ببین چگونه باز بغضی فرو خورده در ساقه لطیف هنجره ام نشست...

ای وای!چرا نمی توانم از هر نوری,عبوری,شعری بسازم...

چرا نمی توانم زیر جریان سحر آهنگ خدا را بنوازم...

ای وای!دوباره شب محکوم به قتل ستاره های خواب شد...

دوباره دل تنهای ماه برای ملاقات کهکشان بی تاب شد...

ای وای!نمی شود در این حوالی زیر اشک ابرها بی چتر بود...

نمی شود با نسیم بهشت مناجات کرد و بی حرف بود...

ای وای!چطور می توانی به پای غصه های سبز گیاه ننشینی...

چطور می توانی این همه دوری ماه از زمین بی کس را نبینی...

ای وای!می بینی امشب دلم حرف های بی کلام زیادی دارد...

می بینی ولی امشب هم کسی حوصله حرف هایم را ندارد...