روزهداری در عهد عتیق
روزه گرفتن از عبادات یهودیان بودهاست که چندین بار در تنخیهودی یا عهد عتیق به آن اشاره شدهاست.
موسی پیش از دریافت الواح عهد از یهوه، چهل شبانهروز در کوه سینا روزه گرفت و از خوردن و آشامیدن پرهیز کرد.
داوود در هنگام بیماری پسرش از بتشابع زن اوریا، روزه گرفت.
یهوشافط پس از پیروزی یهودیه بر موآبیها و عمونیان چهل روز روزه گرفت.
یوئیل و یونس نیز برای دور کردن خشم خدا به مردم دستور به روزه گرفتن دادند.
مردخای و استر نیز از دیگر از شخصیتهای عهد عتیق هستند
که پس از فرمان هامان وزیر اخشورش برای قتل عام یهودیان چندین شبانهروز روزه گرفتند.
یهودیان همچنین
در روز تیشا بآو یا «نهمین روز از ماه عبری آو» که روزی است که معبد اورشلیم دو بار و در سالهای ۵۸۶ قبل از میلاد و ۷۰ میلادی، تخریب شد، به روزه داری میپردازند.
این روز «شومترین روز تاریخ یهود» شناخته میشود.
ادامه.....
علاقه مندی ها (Bookmarks)