فرصت های طلایی را از دست ندهیم

[ماری مریم]

در زندگی انسان، شرایطی پیش می آید که بتواند انتخاب، تصمیم گیری و ایجاد تحوّل کند.
این شرایط سرنوشت ساز را فرصت طلایی می گویند. هر فرصتی در زندگی انسان فقط یک بار پیش می آید. اگر فرصت ها که سرمایه زندگی و نعمت های خدادادی هستند از دست برود، انسان دردنیای دیگر باید پاسخگو باشد.
حضرت علی (علیه السلام) در کلامی، فرصت را به ابر تشبیه کردند و فرمودند: «فرصت همانند ابر از آسمان زندگی عبور می کند.» پس لحظه های طلایی را دریابید. فرصت های طلایی نسیم های روح بخش الهی هستند که به اراده و عنایت حضرت حق در فضای زندگی انسان می وزند و هر کس که خودش را در معرض این نسیم ها قرار دهد و قابلیت بهره برداری را داشته باشد از آن بهره مند خواهد شد.
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: خداوند در روز قیامت از سرمایه های گوناگون که در اختیار انسان قرار داده است تا برای رشد تعالی خود استفاده کند.
در قیامت از سرمایه جوانی، مالی که به دست آورده و در چه راهی مصرف کرده است، سؤال می کنند.انسان های با تدبیر و باهوش می دانند که آنچه در اختیار انسان قرار دارد، به مرور زمان فرسوده می شود و از بین می رود. پس قبل از آنکه آسیب ها، سرمایه ها را نابود کنند، باید فرصت را غنیمت شمرد و نهایت استفاده را از آن برد.
حضرت علی (علیه السلام) فرمودند: پنج سرمایه گرانبها را پیش از آنکه آسیب ها فرسوده کنند، غنیمت بشمارید:
۱ـ جوانی را پیش از فرا رسیدن پیری
۲ـ سلامت را پیش از بیماری
۳ـ بی نیازی را پیش از نیازمندی
۴ـ فراغت را پیش از دل مشغولی
۵ـ زندگی و حیات را پیش از مرگ و مردن.
پیامبر اکرم(ص) فرموده اند: در دوران زندگی شما، نسیم هایی از رحمت پروردگارتان می وزد. پس خود را در معرض آنها قرار دهید.
شاید یکی از آن نسیم ها که شما را در برگرفته است، سبب شود برای همیشه بدبختی از زندگی شما فاصله بگیرد. یکی از دانشمندان غربی می گوید: آینده همین امروز است. فردایی که روز رستگاری و نجات است جز امروز نیست. کسانی که برای آینده نگرانند، بی جهت نیروی خود را تلف می کنند و برای خود مشکلات و گرفتاری های فکری و عصبی به وجود می آورند.
امام صادق علیه السلام فرمودند: در هر روز، به وظیفه ای که در همان روز بر عهده داری بپرداز که رعایت این روش تو را به رشد و سعادت خواهد رساند.

پند های ارزنده لقمان حکیم به فرزندش گفت:
ـ فرزندم، شب و روز، زمانی را برای کسب علم و دانش بگذار و در این راه با دانشمندان همدم و همراه شو و در معاشرت با آنان ادب را رعایت کن و از بحث و لجاجت بپرهیز تا تو را از چراغ دانش محروم نکنند.
فرزندم، ایمان مانند درخت است. ایمان به خدا اسمی است که آن را می رویاند.
نماز ریشه آن، زکات ساقه آن، دوستی در راه خدا شاخه های آن، اخلاق خوب برگ های آن و دوری از محرّمات، میوه آن است. همان طور که درخت با میوه خوب کامل می شود، دین هم با دوری از اعمال حرام تکمیل می شود.

جمیله مهدوی نیا