ژئوپليتيك آب در خاورمينه - ( در حاشيه مباحث توسعه پايدار و ناپايداري آب )

[RAHA.G]

در شرايط ضعف سياسي، نظامي و ديپلماتيك كشورها و گاه در بي خبري مسئولين برخي كشورها و يا درگيري آنها در مسائل حاشيه اي و درگيريهاي داخلي ناشي از اصرار خودكامگان در حفظ قدرت، بعضي همسايگان از موقعيت به نفع خود استفاده مي كنند و حقوق ديگر كشورها در زمينه آب را پايمال مي كنند. نمونه مشخص آن كشور عراق است كه همسايه شمالي اش تركيه طي سال هاي اخير به راحتي حقابه رودخانه هاي اين كشور را ناديده گرفته و با تمام توان به مصادره آن مي پردازد ، حال آنكه حقابه هاي بين كشورها نيز تابع قوانين مشخصي است و نمي تواند ناديده گرفته شود. همين نحوه برخورد با سوريه نيز وجود دارد. اختلاف و جنگ بين اعراب و اسرائيل را اگرچه نمي توان ناشي از آب دانست، اما جرقه هاي اين اختلافات هر از گاهي آتشي را شعله ور مي كند. و حتي برخي از مفسران نقش دسترسي به آبراه اروندرود يا شط العرب را در زمينه هاي جنگي كه بين ايران و عراق وقوع يافت بسيار موثر مي دانند. كشورهاي خاورميانه و شمال آفريقا با ۵٪ از جمعيت جهان تنها ۰.۹٪ از منابع آب جهان را در اختيار دارند. در سال ۱۹۵۵ تنها سه كشور بحرين، اردن و كويت به عنوان كشورهاي داراي كمبود آب بودند. در سال ۱۹۹۰ اين تعداد به ۱۱ كشور (الجزاير، اسرائيل، قطر، عربستان سعودي، سومالي، تونس، امارات متحده عربي و يمن به سه كشور قبلي اضافه شد) هفت كشور مصر، اتيوپي، ايران، ليبي، مراكش، عمان و سوريه نيز بر طبق پيش بيني با كمبود آب مواجه مي شوند.



http://hr-vojdani.blogfa.com/