دلخوری از حرف دیگران

[Maani Parvaz]

با سلام دوستان
من پسری 21 ساله و دانشجو هستم. نمیدانم چرا نسبت به محیط اطرافم اندکی بدبین هستم. در روابط دوستانه هم وقتی به شوخی حرفی(ف ح ش) به خودم میزنند ناراحت میشم و زودرنج میشوم, البته من هیچ وقت شروع کننده این موضوع نیستم و اصلا کاری نمیکنم دیگران ناراحت بشن, این همه آدم به این شکل با همدیگر شوخی میکنند و دوستان صمیمی هستند, حتی برادران خودم هم با دوستانشان اینطوری راحت و صمیمی هستند اما نمیدانم چرا من اینطوری ناراحت میشوم.( دو برادر بزرگتر دارم و خواهر هم ندارم و من فرزند اخر هستم). فکر کنم این عدم صمیمیت باعث شده که دوستان صمیمی نداشته باشم, هم اکنون من اغلب تنها هستم, در صورتی که تو دانشگاه باشم با همکلاسی ها حرف های عادی میزنم.
حتی این حرف را با یکی از همکلاسی های پارسال که یک سال از من بزرگتر بود در میان گذاشتم و حرف های زیادی با هم در این باره باهم زدیم اما میبینم بازهم مسئله من حل نشده. احساس میکنم این تغییر امکان پذیر نباشه و دنبال معجزه هستم.
راه حل این مسئله چیست دوستان؟

[ریپورتر]

دلیلش اینه کمتر بین افراد بودی جامعه رو درست نمیشناسی یا خیلی از نظر اخلاقی ارمانی فکر میکنی و خب قاعدتا جامعه اینجور نیست باید سعی کنی کمی با دوستات بیشتر باشی و اینکه صبرت رو بیشتر کنی

[جوان ایرانی]

دلیلش اینه کمتر بین افراد بودی جامعه رو درست نمیشناسی یا خیلی از نظر اخلاقی ارمانی فکر میکنی و خب قاعدتا جامعه اینجور نیست باید سعی کنی کمی با دوستات بیشتر باشی و اینکه صبرت رو بیشتر کنی

سلام جناب ناظم شرمنده نمی خوام نقض کنم حرفتونو ولی خیلی ببخشید مثلا کسی به جای یه سلام درست حسابی چهار تا فحش بزاره بغلش خوشت میاد
به نظر من دوست عزیز یا سعی کن دوستایی رو انتخاب کنی که متناسب با شخصیت خودتن و دوم اینکه اگه با این جور افراد دوستی بهشون بگو جلوی من این چنین حرف نزن من خودمم از این نوع دوستان دارم اما وقتی با من هستن سعی می کنند به احترام من این طوری حرف نزنند
در ضمن همه اینا بستگی به خودت داره چطور دوستاتو از هر قماشی جذب کنی

[Maani Parvaz]

ممنون دوست خوبم, همیشه فکر میکردم چنین شوخی هایی منو سبک و بی شخصیت جلوه میده و حرف ها را به خودم میگیرم, این راچطور ارزیابی میکنید؟

[haniye.R]

دوست عزیز سعی کنید بیشتر با دوستاتون صمیمی بشید و اگه باهاتون شوخی میکنند شما هم جوابشون رو با شوخی بدید...اگه نمی تونید جواب ها رو مثل خودشون بدید،باید تمرین کنید...به حرفاشون فکر کنید و ببینید اگه الان باید جواب می دادید چی می گفتید؟؟؟؟
بعد از یه مدت استاد میشید شک نکنید،فقط روابط دوستانتون رو بیشتر کنید...
موفق باشید

[ریپورتر]

سلام جناب ناظم شرمنده نمی خوام نقض کنم حرفتونو ولی خیلی ببخشید مثلا کسی به جای یه سلام درست حسابی چهار تا فحش بزاره بغلش خوشت میاد
به نظر من دوست عزیز یا سعی کن دوستایی رو انتخاب کنی که متناسب با شخصیت خودتن و دوم اینکه اگه با این جور افراد دوستی بهشون بگو جلوی من این چنین حرف نزن من خودمم از این نوع دوستان دارم اما وقتی با من هستن سعی می کنند به احترام من این طوری حرف نزنند
در ضمن همه اینا بستگی به خودت داره چطور دوستاتو از هر قماشی جذب کنی

نه ببین منظورم زود رنجیدن این دوست عزیز هست
ببین توی جامعه همه مدلی پیدا میشه اگر قراره به یک فحش سریع ادم ناراحت بشه نمیشه زندگی کرد

[ریپورتر]

ممنون دوست خوبم, همیشه فکر میکردم چنین شوخی هایی منو سبک و بی شخصیت جلوه میده و حرف ها را به خودم میگیرم, این راچطور ارزیابی میکنید؟

ببین دوست عزیز هر شوخی خوب نیست اما خب باید بعضی اوقات چنان با شوخی زد برجک طرف که دیگه جرات نکنه شما وقتی ناراحت میشی نقطه ضعف میدی دست طرف چجور بگم برای اینکه بخندن شما رو اذیت میکنن تا ناراحت بشی

[عرفان سلیم زاده]

راه های جلوگیری از زود رنجی
زودرنجي در زنان به نسبت مردان بيشتر ديده مي شود و اين زودرنجي به مقداري در زنان به لحاظ روح عاطفي كه در آنها هست امري طبيعي بوده كه فقط كافي است كنترل شده و خويش را از عوارض آن حفظ نمود و تلاش نمود كه آثار آن در رفتار و اعمال انسان بروز نكند.گاهي نيز زودرنجي از آثار حس حقارت در انسان است، روانشناسان قائلند افرادي كه از حس حقارت رنج مي برند معمولاً از اين كه مورد انتقاد قرار گيرند تنفر دارند و از آن مي رنجند، دراين صورت بايد به درمان حس حقارت پرداخت كه آنها نكاتي را در اين جهت توصيه كرده اند : 1- سعي شود علل حقارت پيدا شود. 2- سعي شود تا آنجا كه امكان دارد نسبت به ديگران مهربان باشيد. 3- به خصلت هاي پسنديدة خود پي برده و آنها را افزايش دهيد.(كتاب روانشناسي براي زيستن دكتر جلالي) در مباحث اخلاق براي درمان زودرنجي گفته اند از نكاتي كه تأثير بسزايي در اين امر دارد رفق و مدارا در برخورد و معاشرت با ديگران است. اين رفق و مدارا نشأت گرفته از عظمت روح و شرح صدر انسان است، بميزاني كه آدمي شرح صدر داشته و دريا دل باشد با ديگران با مداراي بيشتري برخورد نموده و درصد تحمل او در قبال برخورد با سخنان ديگران افزايش يافته و از زودرنجي رهايي پيدا خواهد كرد. درروايت وارد شده است كه “همانا در رفق زيادت و بركت است و كسي كه از رفق محروم شد از خير محروم است.”
منبع:http://frhadbiston.blogfa.com/post-405.aspx

[طلیعه طلا]

زودرنجی یک ویژگی بیرونیه که به دلیل یکسری برخورد های غیر منطقی شکل می گیره . اما چند عامل مهم در شکل گیری زودرنجی فرد دخیله

عامل نخست وراثت و یا به اصطلاح فرهنگ ژنتیکه . یعنی در خانواده هایی که مسبوق به این سابقه هستن ممکنه که این زود رنجی به نسل های

بعدی نیز انتقال پیدا کنه .

عامل دوم بی احترامی و بی توجهی نسبت به واقعیات فرهنگی و اجتماعی افراده . واقعیات فرهنگی اجتماعی افراد بدین سان که تحت هر

شرایطی فرد از اینگونه رفتار ها یعنی بی احترامی به واقعیات خود آزرده خاطر می شه .مثلا یک شاعر اگر به جوهره ی هنرش بی احترامی

بشه ،دلخور میشه ،

عامل سوم می تونه ، فقر فرهنگی و رکود فکری باشه. چه بسا آدم هایی که دارای قابلیت و زمینه ها ی فرهنگی وفکری هستن

اما درتداوم و بقای این قابلیت ها و زمینه ها روشون کار نشده و همین فقر فرهنگی و رکود فکری می تونه عامل اصلی در جهت فراهم آوردن زودرنجی

در افراد بشه .

اگر ما زودرنجی رو یک مریضی تلقی کنیم ، بی شک هر مریضی اول نیاز به پیدایی درد و بعد درمان رو داره . بنابر این مهمترین درد افراد زودرنج اینه

که توقع اون ها همیشه از مردم توقعی مثبت و به فراخور روحیه خودشان باید باشه که چنین رفتاری هم به ندرت از جانب مردم صورت می پذیره .

درثانی همیشه انتظار دارن که مردم به واقعیات اون ها احترام بگذارن که با توجه نوع دیدگاه و سلایق متفاوت افراد این مهم میسور نیست .

با این تفاصیل درمان این درد نیز بدست خود افراد زودرنجه چه این که باید زودرنجی رو در چهار چوب آسیب شناسی شخصیت خود قرار داده

و اون رو بعنوان یک اسیب اجتماعی تلقی کنند تا بتونن در براندازی و سرکوب آن موفق بشن .

نکته دیگه کنار اومدن و مدارا کردن با نوع ادبیات مردم در هر شکل و شمایلیه. چون افراد زودرنج اغلب از طیف افرادی هستن که به

نوع ادبیات افراد توجه خاصی دارند و براساس همان قالب های ادبی در حرکتن. یعنی با واژه هایی که لباس ادب و متانت

و مهر و محبت و خوبی بر تن دارن ، همیشه رابطه ای مطلوب و دوستانه برقرار میکنن و با واژه هایی که لباس ریا و خودکامگی

و دروغ و افترا بر تن دارن ، میانه ی خوبی ندارند .

لذا در چنین شرایطی چون در کشورهای جهان سوم فرهنگ سازی لازم بعمل نیامده و فضایل اخلاقی نیز جایگاه ویژه خود را پیدا نکرده ان ،

بی تردید راهی جز اصلاح و یا حداقل مدارا رو نمی تونیم پیدا کنیم.

[نارون1]

ببین دوست من تو نمیتونی آدما رو عوض کنی ....اکثر آدما بینابین حرکت میکنن ...نه کاملا خوب و نه کاملا بد .......

تو نباید انتظار داشته باشی همه کاملا خوب باشن و همونکه تو میخوای باشن .......

چرا کناره گیری ؟؟؟؟؟باهاشون باش ....

هر وقت حرفی زدن ...البته بعضی حرفا شوخیشم خوب نیست به شخصیت طرف امکان داره بر بخوره ....ممکنه برا هر کسی پیش بیاد ...

ولی هروقت حرفی زدن که طبیعی بود.....همرااهیشون کن ، تو هم بخند و یه جای دیگه یه طور دیگه تو هم این شوخی رو باهاشون ببکن ....ببین ناراحت میشن ...عکس العملشون چیه ؟؟؟

چطور رفتار میکنن ؟

بعضی مواقع بهتره که از مشاهده رفتار دیگران ، رفتار باهاشون رو یاد بگیریم .......