تنگ بلاغي در جنوب غربي مجموعه ميراث جهاني پاسارگاد قرارگرفته که نزديک به 18 کيلومتر طول دارد و به عنوان يکي از قديميترين گذرگاههاي فارس به شمار ميآيد. در اين تنگه رود پلوار جريان دارد که اهميت تاريخي و طبيعي تنگه وابسته به همين جريان آبي ميباشد. از نگاه طبيعي تنگ بلاغي پوشيده از درختان گوناگون و کهنسالي است که قدمت گونهاي از آنها همانند درخت بنه به چند هزار سال ميرسد. این تنگه در دوران هخامنشی از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و مراکز امپراطوری هخامنشیان را به یکدیگر متصل می ساخته است. اين تنگه تا چندين سال پيش به عنوان يک شکارگاه مطرح بود و گونه هاي حيوانات و پرندگان وحشي در گوشه و کنار تنگه به چشم ميخورد که اکنون کمتر اثري از آنهاست. همين ويژگيها موجب شده که تنگ بلاغي از گذسته دور تاکنون مورد توجه انسانها قرار گيرد. در مورد نام اين تنگ بايد گفت، کلمه بلاغي يک کلمه ترکي و به معناي سر چشمه يا چشمه است که مردم اين منطقه در روزگاران گذشته بر آن نام نهاده اند. از اين دره رودخانه پلوار (بلاغي يا سيوند) که سرچشمه آن در کنار روستايی به نام قصر يعقوب در حدود50 کيلومتري شمال پاسارگاد سرچشمه ميگيرد و پس از گذر از تنگ بلاغي، دشت سعادتشهر، سيوند و جلگه مرودشت در جنوب شهرستان مرودشت به رودخانه کر ميپيوندد
.
رودخانه بلاغي (سيوند) از وسط تنگ بلاغي ميگذرد و اين دره را به دو قسمت شرقي و غربي تقسيم کرده است. وجود اين رودخانه که در کتاب فارسنامه ابن بلخي مورخ قرن چهارم هجري به نام پلوار معروف است. بررسي باستانشناسي که طي چند سال گذشته انجام گرفت نزديک به 140 محوطه و اثر از دورههاي مختلف را معرفي کرد که قدمت گونهاي از آثار شناسايي شده در تنگه مربوط به دوره فرا پارينه سنگي است. از دوره هاي ديگر نيز محوطه ها و آثاري شناسايي شده که داراي اهميت فراواني مي باشند، همانند دوره نو سنگي، آغاز روستا نشيني ( جري، مشکي، باکون) و دوره هاي تاريخي هخامنشي، اشکاني، ساساني و دوره اسلامي تا کنون. تعدادي از اين محوطه ها پيش از آبگيري سد سيوند مورد کاوش باستان شناسي قرار گرفتند که آثار ارزشمندي از محوطه هاي کاوش شده بدست آمد. از جمله چندين محوطه دوره پيش از تاريخ (باکون) کاوش شد که کوره سفال پزي، بقاياي معماري، تدفين، ظروف سفالي و تعدادي اشياء سنگي و گلي ازجمله آثار بدست آمده از اين محوطه ها بودند. آثار بدست آمده از اين محوطه. نزديک به 7000 سال قدمت داشتند که کورههاي سفال پزي و تدفينهاي يافته شده در محوطه ها از مهمترين يافتههاي باستان شناسي ايران و جهان به شمار ميآيند.
بر اساس بررسيهاي صورت گرفته در تنگ بلاغي (از پوزه کوه کوچکک در شمال تا روستاي رحمت آباد در جنوب تنگ بلاغي) تاکنون بيش از 140 اثر باستاني از دوره پيش از تاريخ تا دوره اسلامي شناسايي شده است. اگرچه بيشتر قسمتهاي تنگ بلاغي داراي نام محلي بود ولي به دليل کثرت آثار، بيشتر محوطه ها با شماره نام گذاري شدند.
http://www.persepolis.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=45&It emid=91
علاقه مندی ها (Bookmarks)