توصیه ها:
کوهنورد باید با قدم های کوتاه،ضربه گیر ومتغیر (از لحاظ نحوه قدم برداری)تا جایی که میتواند جلوی کشیدگی اندامها را بگیرد. یعنی قدم برداشتن درهنگام فرود باید کوتاه، کشش دار،و تا حد امکان آرام باشد.
(نه آنقدر آرام که موجب خستگی عضلات چهارسر ران وعضلات جلو ران گردد)
ضمنا از دویدن در سراشیبی ها و برداشتن قدم های بلند بپرهیزید ودر راههای باریک و خطرناک از طناب بعنوان کمک و حمایت استفاده کنید.
مسیر های فرود را میانبر نزنید.
برنامه های کوهنوردی را متناسب با توانایی بدنی خود انتخاب کنید.
با رعایت موارد فوق میتوان ده ها سال به ورزش کوهنوردی بدون بروز عوارض ارتوپدی و مفصلی پرداخت.
مصرف مایعات در حین کوهنوردی:
اگر کوهنوردان به نوشیدن زیاد مایعات عادت کنند مشکلات مفصلی کمتری برایشان بوجود میآید زیرا مفاصل از بی آبی رنج میبرند.
بخصوص در طول ضرب دیدگی های خفیف و مداوم غضروف ها (به ویژه در زانوها هنگام پایین رفتن از کوه )مشکل کم آبی بیشتر نمود پیدا میکند،زیرا غضروف ها دارای رگ نیستند واولین جایی هستند که از بی آبی دچار مشکل میشوند.
استفاده از باتوم در کوهنوردی نباید عادتی و همیشگی باشد. ونباید از آن در تمامی مسیرها استفاده کرد بخصوص استفاده دائمی از باتوم در کودکان و نوجوانان جایز نیست.
در استفاده از باتوم باید فوائد و مضرات آن در نظر گرفته شود سپس در موردکاربرد آن تصمیم گرفته شود.
باتوم را طوری حمل و استفاده نمایید که در صورت نیاز به دستانتان و عدم نیاز به باتوم بتوانید آن را براحتی در کوله پشتی خود قرار داده و قسمت تیز باتوم بسمت پایین باشد تا خطر یا مزاحمتی برای کوهنورد پشتی شما نداشته باشد.
مترجم: استفاده از باتوم می تواند در تقویت عضلات دستهای کوهنورد موثر باشد همانطور که می دانیم کوهنوردان بخاطر نوع و شیوه ورزش کوهنوردی اکثرا از پاهای خود استفاده می کنند که بمرور زمان می تواند باعث ضعف نسبی عضلات دستهای آنان گردد که با استفاده از باتوم می توانند جلوی این ضعف نسبی عضلات دست را بگیرند.
ترجمه و برگرفته از کمیسیون پزشکی اتحادیه جهانی کوهنوردی :دکتر حمید مساعدیان
عضو کمیسیون پزشکی اتحادیه جهانی کوهنوردی
مدیر مسئول انجمن پزشکی کوهستان ایران
با تشکر از دکتر حمید مساعدیان
علاقه مندی ها (Bookmarks)