فرار از چیزی که دنبال ماست و مارو هرلحظه به یاد دارد(منازل آخرت)

در این نوشته از کتابهای: نهج البلاغه و منازل الاخرة شیخ عباس قمی استفاده شده است

منزل اول: مرگ

مرحلۀ اول:سکرات مرگ و شدت جان کندن

سوره مبارکه «ق» آیه 19:

«و حقیقتا که بی هوشی مرگ،آمد این همان است که از آن روی گردان بوده ای»

واین مرحله بسیار دشوار است زیرا سخنی ها از هر طرف به محتضر رو می کند.از طرفی شدت مرض و درد و بسته شدنزبان و رفتن قوا از اندام،از طرف دیگر گریستن اطرافیان و وداع وغم جدایی ... و به فکر اعمال و حلال و حرام افتادن و اینکه راه اصلاح آنها بسته شده و راه جبرانی نمانده و وقت تمام شده سختی ها را زیاد می کند به طوری کهمولا علی(ع) می فرمایند:

«به یاد می آورد اموالی را که آنها را جمع کرده ودر راه پیدا کردن آنها-از حلال و حرام- چشم پوشیده و از جاهایی که واضح و یا مشتبه بود به دست آورد، تبعات و پی آمدهای جمع کردن مال ها همراه و ملازم اوست....گوارایی و لذت مال غیر است و وبال و سنگینی بر پشت او مانده است.»

از طرف دیگر چشمش می بیند چیزهایی را که پیش از آن نمی دید:

سوره مبارکه «ق» آیه 22:

«... ما پرده را از تو برداشتیم و امروز چشم تو تیز(بین) است.»

می بیند حضرت رسول و اهل بیت وملائکۀ رحمت و ملائکۀ غضب را حاضر شده اند تا دربارۀ او چه حکم شود و چه سفارش نمایند؟ و از طرف دیگر ابلیس و اعوان او برای آنکه او را به شک اندازند جمع شده اند و می خواهند کاری کنند که ایمان او از او گرفته شود و بی ایمان از دنیا برود و از طرفی هول آمدن ملک الموت که آیا به چه هیئت خواهد بود و به چه نحو جان او را قبض خواهد نمود ...

بهتر است توصیف زیبای مولا را از لحظه مرگ در پست زیر بخوانیم:

دوست عزیزی که درخواست کرده بودن در پست بعدی به زودی در باره قبر و فشار وسوال قبر مینویسیم با تشکر از دوست عزیز

توصیف مولا از لحظۀ مرگ:

نهج البلاغه خطبه 109:

سختی جان کندن و حسرت از دست دادن دنیا، به دنیا پرستان هجوم آورد.بدن ها در سختی جان کندن سست شده و رنگ باختند، مرگ آرام آرام همۀ اندامشان را فرا گرفته، زبان را از سخن گفتن باز می دارد، و او در میان خانواده اش افتاده، با چشم خود می بیند و با گوش می شنود و با عقل درست می اندیشد که عمرش را در پی چه کارهایی تباه کرده و روزگارش را چگونه سپری کرده؟ به یاد ثروت هایی که جمع کرده می افتد، همان ثروت هایی که در جمع آوری آنها، چشم برهم گذاشته و از حلال و حرام و شبهه ناک گرد آورده و اکنون گناه جمع آوری آن همه بر دوش اوست که هنگام جدایی از آنها فرا رسیده، و برای وارثان باقیمانده است تا از آن بهره مند گردند و روزگار خود گذرانند.

راحتی و خوشی آن برای دیگری و کیفر آن بر دوش اوست و او در گرو این اموال است که دست خود را از پشیمانی می گزد ، به خاطر واقعیت هایی که هنگام مرگ مشاهده کرده است. در این حالت از آنچه که در زندگی دنیا به آن علاقمند بود، بی اعتنا شده آرزو می کند ای کاش آن کس که در گذشته بر ثروت او رشک می برد این اموال را جمع کرده بود. اما مرگ همچنان بر اعضای بدن او چیره می شود تا آنکه گوش او مانند زبانش از کار می افتد ،پس در میان خانواده اش افتاده ، نه می تواند با زبان سخن گوید و نه با گوش بشنود، پیوسته به صورت آنان نگاه می کند و حرکات زبانشان را می نگرد، اما صدای کلمات آنان را نمی شنود. سپس چنگال مرگ تمام وجودش را فرا می گیرد و چشم او نیز مانند گوشش از کار می افتد و روح از بدن او خارج می شود و چون مرداری در بین خانوادۀ خویش بر زمین می ماند که از نشستن در کنار او وحشت دارند و از او دور می شوند. نه سوگواران را یاری می کند و نه خواننده ای را پاسخ میدهد. سپس او را به سوی منزلگاهش در درون زمین می برند و به دست عملش می سپارند و برای همیشه از دیدارش چشم می پوشند

شیخ کلینی(ره) روایت کرده از مولا امام صادق(ع) که مولا علی(ع) را درد چشمی عارض شد پیامبر(ص) به عیادت آن حضرت تشریف برد، دید او را که فریاد می کشد.

فرمود که:

آیا این صیحه از جزع و بی تابی است یا از شدت درد است؟

مولا عرض کردند:

یا رسول الله من هنوز دردی نکشیدم که سخت تر از این درد باشد.

پیامبر فرمودند:

یاعلی چون ملک الموت نازل شود به جهت قبض روح کافر با خود بیاورد سیخی از آتش،پس بیرون کشد روح او را با آن سیخ! پس صیحه کشد جهنم.

مولا چون این را شنید برخاست و نشست و گفت:

یا رسول الله اعاده فرما بر من این حدیث را، زیرا که درد مرا فراموشی داد.

پس گفت:

آیا از امت شما کسی به این نحو قبض روح می شود؟

پیامبر(ص)فرمودند:

بلی ،حاکمی که جور کند ،و کسی که مال یتیم را به ظلم و ستم بخورد و کسی که شهادت دروغ دهد.

اعمالی که باعث آسانی سکرات مرگ می شود:

اعمالی که باعث آسانی سکرات مرگ می شود:

شیخ صدوق از مولا امام صادق(ع) روایت کرده که فرمودند:

«هرکه خواهد که حق تعالی بر او آسان کند سکرات مرگ را پس باید که صلۀ ارحام و خویشان خود کند و به پدر و مادر خود نیکی و احسان نماید، پس هرگاه چنین کند خداوند بر او آسان کند دشواری های مرگ را، و در حیات خود فقر به او نرسد هرگز»

و در جای دیگر از مولا امام صادق(ع) روایت شده است که:

هرکه بپوشاند برادر خود را جامۀ زمستانی یا تابستانی، حق است بر خداوند تعالی که او را بپوشاند از جامه های بهشت و آنکه آسان کند بر او سکرات مرگ را و گشاد کند بر او قبراو را...

و از پیامبر(ص) منقول است که :

هرکه بخوراند برادر خود را حلوایی، حق تعالی برطرف کند از او تلخی مرگ را.


{اعمال زیادی وارد شده که دوستان از کتاب منازل الاخرة شیخ عباس قمی می توانند مطالعه کنند}

مرحلۀ دوم:
عدیلۀ عندالموت است

یعنی عدول کردن از حق به باطل در وقت مردن، و آن، چنانست که شیطان نزد محتضر حاضر شود و وسوسه کند و او را به شک اندازد تا او را از ایمان بیرون کند.برای اطلاع بیشتر رجوع به همان کتاب

اعمال نافع برای این مرحله(عاقبت بخیری)

ازجمله مواظبت به اوقات نمازهای فریضه است.در بحار الانوار آمده است که در مشرق و مغرب عالم اهل بیتی نیست مگر آنکه ملک الموت درهر شبانه روز در اوقات نماز-پنج مرتبه- به ایشان نظر می کند پس هرگاه کسی را که می خواهد قبض روح کند از کسانی باشد که مواظبت داشته به نماز و نمازها را در اوقات خود بجا آورده،ملک الموت تلقین کند او را شهادتین و دور کند از او ابلیس ملعون را.

و از مولا امام جعفرصادق(ع) روایت شده که :

آن حضرت نوشت برای شخصی که اگر خواسته باشی که ختم شود به خوبی، عمل تو، تا آنکه قبض روح تو شود در حالی که تو در افضل اعمال بوده باشی، پس بزرگ شمار حق خدا را از آنکه صرف کنی نعمت های خدا را در معصیت های خدا، و آنکه مغرور شوی به حلم خدا از تو، و گرامی دار هر که را یافتی که ما را ذکر می کند یا ادعا می کند مودت و دوستی ما را ، پس باکی نیست بر تو در گرامی داشتن او را خواه راست گوید یا دروغ ، همانا به تو نفع می رساند نیت تو و به او می رسد ضرر دروغ او.

اعمال بیشتر در کتاب منازل الاخرة شیخ عباس قمی

kheyli khube bazam az nahjolbalaghe matlab bezar man forsat nemikonam bekhunam vali inja 1chizaie yad migiram[golrooz]

واقعا قابل تامل خدا عاقبت همه رو بخیر کن

- - - به روز رسانی شده - - -

واقعا قابل تامل خدا عاقبت همه رو بخیر کن

دوست من از ت خيلي متشكرم

11 دي ماه 91 .عصر همان روز خاك سپاري عمه م بود . پدر م و من هر دو يك پامون در گور و يك پاي ديگرمون بيرون قبر گذشتيم و ان مرحومه رو از برانكارد برداشتيم باور كنيد

كه آخر دنياي مادي هر انساني همون قبره . خلاصه باور ميكنيد يا نه من برا چند دقيقه فقط صداي گريه خودم و قران خوان باغ رضوان اروميه ميشنيدم . چون لب مرز زندگي و مرگ ايستاده بودم

اونجا نه پولم و نه پدرم و مادرم و نه همسرم و برادرم دادراسم نبودن . و اونجا به معني واقعي فهميدم اعمال انسان چه معنايي داره

ممنونم..

در سیره علما و عرفا هم یاد مرگ زیاد به چشم میاد

به قدری که به شاگردانشون همیشه توصیه می کردند که یاد مرگ و قیامت رو همیشه رد دلشون زنده نگه بدارند حتی با قبرستان رفتن...

سوره ص آیه 26 :

« يا داوود انا جعلناك خليفه في الارض فاحكم بين الناس بالحق و لاتتبع الهوي فيضلك عن سبيل الله ان الذين يضلون عن سبيل الله لهم عذاب شديد بما نسوا يوم الحساب »

" ما تو را جانشين خود در زمين قرار داديم .

پس به حق حكم كن

تابع ميل خود مباش

اين هوي پرستي انسان را از مسير الهي گمراه مي كند .

سر اين گمراهي و محكوم شدن به عذاب دردناك ، نسيان آخرت و فراموشي است .

از این مسائل خیلی میترسم در صورتی که از ما دور نیست

سلام[tashvigh][tashvigh]
بسیار جالب بود .خصوصا سخنان پیشوا حضرت علی .
حیف که نمی تونم زیاد امتیاز بدم .ولی چند تا صلوات میفرستم ثوابش ما تو.
الهم صل علی محمد و ال محمد.الهم صل علی محمد و ال محمد.الهم صل علی محمد و ال محمد.الهم صل علی محمد وال محمد
همه پستهای ارسالی شما بسیار مفید و اموزنده هست.سپاس

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط عبدالله.

توصیف مولا از لحظۀ مرگ:

نهج البلاغه خطبه 109:

سختی جان کندن و حسرت از دست دادن دنیا، به دنیا پرستان هجوم آورد.بدن ها در سختی جان کندن سست شده و رنگ باختند، مرگ آرام آرام همۀ اندامشان را فرا گرفته، زبان را از سخن گفتن باز می دارد، و او در میان خانواده اش افتاده، با چشم خود می بیند و با گوش می شنود و با عقل درست می اندیشد که عمرش را در پی چه کارهایی تباه کرده و روزگارش را چگونه سپری کرده؟ به یاد ثروت هایی که جمع کرده می افتد، همان ثروت هایی که در جمع آوری آنها، چشم برهم گذاشته و از حلال و حرام و شبهه ناک گرد آورده و اکنون گناه جمع آوری آن همه بر دوش اوست که هنگام جدایی از آنها فرا رسیده، و برای وارثان باقیمانده است تا از آن بهره مند گردند و روزگار خود گذرانند.

راحتی و خوشی آن برای دیگری و کیفر آن بر دوش اوست و او در گرو این اموال است که دست خود را از پشیمانی می گزد ، به خاطر واقعیت هایی که هنگام مرگ مشاهده کرده است. در این حالت از آنچه که در زندگی دنیا به آن علاقمند بود، بی اعتنا شده آرزو می کند ای کاش آن کس که در گذشته بر ثروت او رشک می برد این اموال را جمع کرده بود. اما مرگ همچنان بر اعضای بدن او چیره می شود تا آنکه گوش او مانند زبانش از کار می افتد ،پس در میان خانواده اش افتاده ، نه می تواند با زبان سخن گوید و نه با گوش بشنود، پیوسته به صورت آنان نگاه می کند و حرکات زبانشان را می نگرد، اما صدای کلمات آنان را نمی شنود. سپس چنگال مرگ تمام وجودش را فرا می گیرد و چشم او نیز مانند گوشش از کار می افتد و روح از بدن او خارج می شود و چون مرداری در بین خانوادۀ خویش بر زمین می ماند که از نشستن در کنار او وحشت دارند و از او دور می شوند. نه سوگواران را یاری می کند و نه خواننده ای را پاسخ میدهد. سپس او را به سوی منزلگاهش در درون زمین می برند و به دست عملش می سپارند و برای همیشه از دیدارش چشم می پوشند

---

فدای امیر پیشوا بشم خیلی خیلی جالبه.عجب بیانی داشته این مرد.خدا کند که موقع مرگمان همین مرد کمک حالمان باشد.

داش دمت گرم,پستای خیلی جالبی میذاری.
من شنیده بودم که موقع مرگ ابلیس ملعون میاد سراغ آدمو میخواد گمراهش کنه ولی شک داشتم,خلاصه که دمت گرمشکموبرطرف کردی.
امام علی(ع):
مرگ از سایه شما به شما نزدیک تر و از خودتان به شما فرمانرواتر است.[negaran]
خدا عاقبت همه ماهارو به خیر کنه.

منم میترسم ولی خیلی خوبه بازم از این مطلبا بذارین مرسی