-
پاسخ : صفحه ی 70 از قرآن کریم شامل آیات 106 تا 114 از سوره ی مائده
-
پاسخ : صفحه ی 70 از قرآن کریم شامل آیات 106 تا 114 از سوره ی مائده
-
پاسخ : صفحه ی 70 از قرآن کریم شامل آیات 106 تا 114 از سوره ی مائده
-
صفحه ی 71 از قرآن کریم شامل آیات 115 تا 120 از سوره ی مائده و آیات 1 تا 5 از سوره ی انعام
صفحه ی 71 از قرآن کریم شامل آیات 115 تا 120 از سوره ی مائده و آیات 1 تا 5 از سوره ی انعام
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
قَالَ اللَّهُ إِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ فَمَن يَكْفُرْ بَعْدُ مِنكُمْ فَإِنِّيٓ أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لَّآ أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِّنَ الْعَٰلَمِينَ(115)
خدا فرمود من آن را بر شما فرو خواهم فرستاد و[لي] هر كس از شما پس از آن انكار ورزد وي را [چنان] عذابي كنم كه هيچ يك از جهانيان را [آن چنان] عذاب نكرده باشم(115)
وَإِذْ قَالَ اللَّهُ يَٰعِيسَي ابْنَ مَرْيَمَ ءَأَنتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَٰهَيْنِ مِن دُونِ اللَّهِ قَالَ سُبْحَٰنَكَ مَا يَكُونُ لِيٓ أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِي بِحَقٍّ إِن كُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلَآ أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّٰمُ الْغُيُوبِ(116)
و [ياد كن] هنگامي را كه خدا فرمود اي عيسي پسر مريم آيا تو به مردم گفتي من و مادرم را همچون دو خدا به جاي خداوند بپرستيد گفت منزهي تو مرا نزيبد كه [در باره خويشتن] چيزي را كه حق من نيست بگويم اگر آن را گفته بودم قطعا آن را مي دانستي آنچه در نفس من است تو مي داني و آنچه در ذات توست من نمي دانم چرا كه تو خود داناي رازهاي نهاني(116)
مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَآ أَمَرْتَنِي بِهِۦٓ أَنِ اعْبُدُوا۟ اللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ وَكُنتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا مَّا دُمْتُ فِيهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ وَأَنتَ عَلَيٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ(117)
جز آنچه مرا بدان فرمان دادي [چيزي] به آنان نگفتم [گفته ام] كه خدا پروردگار من و پروردگار خود را عبادت كنيد و تا وقتي در ميانشان بودم بر آنان گواه بودم پس چون روح مرا گرفتي تو خود بر آنان نگهبان بودي و تو بر هر چيز گواهي(117)
إِن تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُكَ وَإِن تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ(118)
اگر عذابشان كني آنان بندگان تواند و اگر بر ايشان ببخشايي تو خود توانا و حكيمي(118)
قَالَ اللَّهُ هَٰذَا يَوْمُ يَنفَعُ الصَّٰدِقِينَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّٰتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَآ أَبَدًا رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا۟ عَنْهُ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(119)
خدا فرمود اين روزي است كه راستگويان را راستي شان سود بخشد براي آنان باغهايي است كه از زير [درختان] آن نهرها روان است هميشه در آن جاودانند خدا از آنان خشنود است و آنان [نيز] از او خشنودند اين است رستگاري بزرگ(119)
لِلَّهِ مُلْكُ السَّمَٰوَٰتِ وَالْأَرْضِ وَمَا فِيهِنَّ وَهُوَ عَلَيٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌۢ(120)
فرمانروايي آسمانها و زمين و آنچه در آنهاست از آن خداست و او بر هر چيزي تواناست(120)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَٰوَٰتِ وَالْأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَٰتِ وَالنُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا۟ بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ(1)
ستايش خدايي را كه آسمانها و زمين را آفريد و تاريكيها و روشنايي را پديد آورد با اين همه كساني كه كفر ورزيده اند [غير او را] با پروردگار خود برابر مي كنند(1)
هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن طِينٍ ثُمَّ قَضَيٰٓ أَجَلًا وَأَجَلٌ مُّسَمًّي عِندَهُ ثُمَّ أَنتُمْ تَمْتَرُونَ(2)
اوست كسي كه شما را از گل آفريد آنگاه مدتي را [براي شما عمر] مقرر داشت و ا ج ل حتمي نزد اوست با اين همه [بعضي از] شما [در قدرت او] ترديد مي كنيد(2)
وَهُوَ اللَّهُ فِي السَّمَٰوَٰتِ وَفِي الْأَرْضِ يَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَجَهْرَكُمْ وَيَعْلَمُ مَا تَكْسِبُونَ(3)
و او در آسمانها و زمين خداست نهان و آشكار شما را مي داند و آنچه را به دست مي آوريد [نيز] مي داند(3)
وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ ءَايَةٍ مِّنْ ءَايَٰتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا۟ عَنْهَا مُعْرِضِينَ(4)
و هيچ نشانه اي از نشانه هاي پروردگارشان به سويشان نمي آمد مگر آنكه از آن روي بر مي تافتند(4)
فَقَدْ كَذَّبُوا۟ بِالْحَقِّ لَمَّا جَآءَهُمْ فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ أَنۢبَٰٓؤُا۟ مَا كَانُوا۟ بِهِ يَسْتَهْزِءُونَ(5)
آنان حق را هنگامي كه به سويشان آمد تكذيب كردند پس به زودي [حقيقت] خبرهاي آنچه را كه به ريشخند مي گرفتند به آنان خواهد رسيد(5)
صدق الله العلي العظيم
-
پاسخ : صفحه ی 71 از قرآن کریم شامل آیات 115 تا 120 از سوره ی مائده و آیات 1 تا 5 از سوره ی انعام
-
پاسخ : صفحه ی 71 از قرآن کریم شامل آیات 115 تا 120 از سوره ی مائده و آیات 1 تا 5 از سوره ی انعام
علت نام گذاری سوره انعام به این اسم چیست
این سوره را انعام می نامند چون
1- در این سوره کلمه انعام بیش از هر سوره دیگریعنی 6 بار به کار رفته است
2 - کلمه انعام به معنای احشام و چهار پایان است
که در این سوره طی پانزده ایه احکام مربوط به ان ها به طور مشروح بیان گردیده است
تا با این نام گذاری افکار انسان های اندیشمند را به اهمیت چهار پایان که برکات و منافع بی شماری برای بشر دارند
و نشانه های قدر ت الهی می باشند جلب کند
-
پاسخ : صفحه ی 61 از قرآن کریم شامل آیات 8 تا 16 از سوره ی مائده
-
پاسخ : صفحه ی 71 از قرآن کریم شامل آیات 115 تا 120 از سوره ی مائده و آیات 1 تا 5 از سوره ی انعام
[golrooz][golrooz][golrooz][golrooz]
-
پاسخ : صفحه ی 71 از قرآن کریم شامل آیات 115 تا 120 از سوره ی مائده و آیات 1 تا 5 از سوره ی انعام
-
پاسخ : صفحه ی 68 از قرآن کریم شامل آیات 82 تا 93 از سوره ی مائده
-
پاسخ : صفحه ی 71 از قرآن کریم شامل آیات 115 تا 120 از سوره ی مائده و آیات 1 تا 5 از سوره ی انعام
-
صفحه ی 72 از قرآن کریم شامل آیات 6 تا 21 از سوره ی انعام
صفحه ی 72 از قرآن کریم شامل آیات 6 تا 21 از سوره ی انعام
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
أَلَمْ يَرَوْا۟ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ مَّكَّنَّٰهُمْ فِي الْأَرْضِ مَا لَمْ نُمَكِّن لَّكُمْ وَأَرْسَلْنَا السَّمَآءَ عَلَيْهِم مِّدْرَارًا وَجَعَلْنَا الْأَنْهَٰرَ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْنَٰهُم بِذُنُوبِهِمْ وَأَنشَأْنَا مِنۢ بَعْدِهِمْ قَرْنًا ءَاخَرِينَ(6)
آيا نديده اند كه پيش از آنان چه بسيار امتها را هلاك كرديم [امتهايي كه] در زمين به آنان امكاناتي داديم كه براي شما آن امكانات را فراهم نكرده ايم و [بارانهاي] آسمان را پي در پي بر آنان فرو فرستاديم و رودبارها از زير [شهرهاي] آنان روان ساختيم پس ايشان را به [سزاي] گناهانشان هلاك كرديم و پس از آنان نسلهاي ديگري پديد آورديم(6)
وَلَوْ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ كِتَٰبًا فِي قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ لَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ إِنْ هَٰذَآ إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ(7)
و اگر مكتوبي نوشته بر كاغذ بر تو نازل مي كرديم و آنان آن را با دستهاي خود لمس مي كردند قطعا كافران مي گفتند اين [چيزي] جز سحر آشكار نيست(7)
وَقَالُوا۟ لَوْلَآ أُنزِلَ عَلَيْهِ مَلَكٌ وَلَوْ أَنزَلْنَا مَلَكًا لَّقُضِيَ الْأَمْرُ ثُمَّ لَا يُنظَرُونَ(8)
و گفتند چرا فرشته اي بر او نازل نشده است و اگر فرشته اي فرود مي آورديم قطعا كار تمام شده بود سپس مهلت نمي يافتند(8)
وَلَوْ جَعَلْنَٰهُ مَلَكًا لَّجَعَلْنَٰهُ رَجُلًا وَلَلَبَسْنَا عَلَيْهِم مَّا يَلْبِسُونَ(9)
و اگر او را فرشته اي قرار مي داديم حتما وي را [به صورت] مردي در مي آورديم و امر را همچنان بر آنان مشتبه مي ساختيم(9)
وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا۟ مِنْهُم مَّا كَانُوا۟ بِهِ يَسْتَهْزِءُونَ(10)
و پيش از تو پيامبراني به استهزا گرفته شدند پس آنچه را ريشخند مي كردند گريبانگير ريشخندكنندگان ايشان گرديد(10)
قُلْ سِيرُوا۟ فِي الْأَرْضِ ثُمَّ انظُرُوا۟ كَيْفَ كَانَ عَٰقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ(11)
بگو در زمين بگرديد آنگاه بنگريد كه فرجام تكذيب كنندگان چگونه بوده است(11)
قُل لِّمَن مَّا فِي السَّمَٰوَٰتِ وَالْأَرْضِ قُل لِّلَّهِ كَتَبَ عَلَيٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَيٰ يَوْمِ الْقِيَٰمَةِ لَا رَيْبَ فِيهِ الَّذِينَ خَسِرُوٓا۟ أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ(12)
بگو آنچه در آسمانها و زمين است از آن كيست بگو از آن خداست كه رحمت را بر خويشتن واجب گردانيده است يقينا شما را در روز قيامت كه در آن هيچ شكي نيست گرد خواهد آورد خودباختگان كساني اند كه ايمان نمي آورند(12)
۞ وَلَهُ مَا سَكَنَ فِي الَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ(13)
و آنچه در شب و روز آرام [و تكاپو] دارد از آن اوست و او شنواي داناست(13)
قُلْ أَغَيْرَ اللَّهِ أَتَّخِذُ وَلِيًّا فَاطِرِ السَّمَٰوَٰتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ يُطْعِمُ وَلَا يُطْعَمُ قُلْ إِنِّيٓ أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ(14)
بگو آيا غير از خدا پديدآورنده آسمانها و زمين سرپرستي برگزينم و اوست كه خوراك مي دهد و خوراك داده نمي شود بگو من مامورم كه نخستين كسي باشم كه اسلام آورده است و [به من فرمان داده شده كه] هرگز از مشركان مباش(14)
قُلْ إِنِّيٓ أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ(15)
بگو اگر به پروردگارم عصيان ورزم از عذاب روزي بزرگ مي ترسم(15)
مَّن يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ(16)
آن روز كسي كه [عذاب] از او برگردانده شود قطعا [خدا] بر او رحمت آورده و اين است همان رستگاري آشكار(16)
وَإِن يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ وَإِن يَمْسَسْكَ بِخَيْرٍ فَهُوَ عَلَيٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ(17)
و اگر خدا به تو زياني برساند كسي جز او برطرف كننده آن نيست و اگر خيري به تو برساند پس او بر هر چيزي تواناست(17)
وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ(18)
و اوست كه بر بندگان خويش چيره است و اوست حكيم آگاه(18)
قُلْ أَيُّ شَيْءٍ أَكْبَرُ شَهَٰدَةً قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌۢ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَٰذَا الْقُرْءَانُ لِأُنذِرَكُم بِهِ وَمَنۢ بَلَغَ أَئِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّهِ ءَالِهَةً أُخْرَيٰ قُل لَّآ أَشْهَدُ قُلْ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٌ وَٰحِدٌ وَإِنَّنِي بَرِيٓءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ(19)
بگو گواهي چه كسي از همه برتر است بگو خدا ميان من و شما گواه است و اين قرآن به من وحي شده تا به وسيله آن شما و هر كس را [كه اين پيام به او] برسد هشدار دهم آيا واقعا شما گواهي مي دهيد كه در ج نب خدا خدايان ديگري است بگو من گواهي نمي دهم بگو او تنها معبودي يگانه است و بي ترديد من از آنچه شريك [او] قرار مي دهيد بيزارم(19)
الَّذِينَ ءَاتَيْنَٰهُمُ الْكِتَٰبَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَآءَهُمُ الَّذِينَ خَسِرُوٓا۟ أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ(20)
كساني كه كتاب [آسماني] به آنان داده ايم همان گونه كه پسران خود را مي شناسد او [=پيامبر] را مي شناسد كساني كه به خود زيان زده اند ايمان نمي آورند(20)
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَيٰ عَلَي اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بَِٔايَٰتِهِۦٓ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّٰلِمُونَ(21)
و كيست ستمكارتر از آن كس كه بر خدا دروغ بسته يا آيات او را تكذيب نموده بي ترديد ستمكاران رستگار نمي شوند(21)
صدق الله العلي العظيم
-
پاسخ : صفحه ی 72 از قرآن کریم شامل آیات 6 تا 21 از سوره ی انعام
بسم الله الرحمان الرحیم
امار و شمارش سوره انعام
سوره انعام به نظر قاریان کوفه دارای 165 ایه
و به نظر قاریان شام 166 ایه
و از نظر قاریان حجاز 167 ایه است
و نظریه اول صحیح تر و مشهور تر است
تعداد کلمات ان 3059
و تعداد حروف ان 12727 حرف است
برداشتی از کتاب سوره های قران
مولف/هاشم هاشم زاده
-
پاسخ : صفحه ی 72 از قرآن کریم شامل آیات 6 تا 21 از سوره ی انعام
-
پاسخ : صفحه ی 72 از قرآن کریم شامل آیات 6 تا 21 از سوره ی انعام
شناسنامه سوره انعام
سوره انعام : ششمین سوره
ترتیب نزول : 55محل نزول : مکه مکرمهتعداد آیات : 165تعداد کلمات : 3059تعداد حروف : 12727تعداد لفظ الله : 89
معانی سوره:
انعام به معنی احشام و چهار پایان است.
نامهای دیگر سوره:
-----
ویژگی سوره :
این سوره با تشریفات خاص و بامشایعت فرشتگان الهی و با تعظیم و تجلیل فراوان بر پیامبر نازل شده است. موضوعات کلی سوره :
احکام فقهی مربوط به حرمت گوشت حیوانات – خداشناسی- دعوت به اصول سهگانه توحید – نبوت و معاد.
فضیلت قرائت این سوره :
- پیامبر اکرم(ص): هرکس این سوره را بخواند. هفتاد هزار فرشته به عدد هرآیه یک شبانه روز براو صلوات میفرستند.
-
پاسخ : صفحه ی 72 از قرآن کریم شامل آیات 6 تا 21 از سوره ی انعام
[golrooz][golrooz][golrooz][tashvigh]
-
صفحه ی 73 از قرآن کریم شامل آیات 22 تا 36 از سوره ی انعام
صفحه ی 73 از قرآن کریم شامل آیات 22 تا 36 از سوره ی انعام
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوٓا۟ أَيْنَ شُرَكَآؤُكُمُ الَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ(22)
و [ياد كن] روزي را كه همه آنان را محشور مي كنيم آنگاه به كساني كه شرك آورده اند مي گوييم كجايند شريكان شما كه [آنها را شريك خدا] مي پنداشتيد(22)
ثُمَّ لَمْ تَكُن فِتْنَتُهُمْ إِلَّآ أَن قَالُوا۟ وَاللَّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِينَ(23)
آنگاه عذرشان جز اين نيست كه مي گويند به خدا پروردگارمان سوگند كه ما مشرك نبوديم(23)
انظُرْ كَيْفَ كَذَبُوا۟ عَلَيٰٓ أَنفُسِهِمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا۟ يَفْتَرُونَ(24)
ببين چگونه به خود دروغ مي گويند و آنچه برمي بافتند از ايشان ياوه شد(24)
وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَجَعَلْنَا عَلَيٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِن يَرَوْا۟ كُلَّ ءَايَةٍ لَّا يُؤْمِنُوا۟ بِهَا حَتَّيٰٓ إِذَا جَآءُوكَ يُجَٰدِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ إِنْ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ الْأَوَّلِينَ(25)
و برخي از آنان به تو گوش فرا مي دهند و[لي] ما بر دلهايشان پرده ها افكنده ايم تا آن را نفهمند و در گوشهايشان سنگيني [قرار داده ايم] و اگر هر معجزه اي را ببينند به آن ايمان نمي آورند تا آنجا كه وقتي نزد تو مي آيند و با تو جدال مي كنند كساني كه كفر ورزيدند مي گويند اين [كتاب] چيزي جز افسانه هاي پيشينيان نيست(25)
وَهُمْ يَنْهَوْنَ عَنْهُ وَيَنَْٔوْنَ عَنْهُ وَإِن يُهْلِكُونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ(26)
و آنان [مردم را] از آن باز مي دارند و [خود نيز] از آن دوري مي كنند و[لي] جز خويشتن را به هلاكت نمي افكنند و نمي دانند(26)
وَلَوْ تَرَيٰٓ إِذْ وُقِفُوا۟ عَلَي النَّارِ فَقَالُوا۟ يَٰلَيْتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بَِٔايَٰتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(27)
و اي كاش [منكران را] هنگامي كه بر آتش عرضه مي شوند مي ديدي كه مي گويند كاش بازگردانده مي شديم و [ديگر] آيات پروردگارمان را تكذيب نمي كرديم و از مؤمنان مي شديم(27)
بَلْ بَدَا لَهُم مَّا كَانُوا۟ يُخْفُونَ مِن قَبْلُ وَلَوْ رُدُّوا۟ لَعَادُوا۟ لِمَا نُهُوا۟ عَنْهُ وَإِنَّهُمْ لَكَٰذِبُونَ(28)
[ولي چنين نيست] بلكه آنچه را پيش از اين نهان مي داشتند براي آنان آشكار شده است و اگر هم بازگردانده شوند قطعا به آنچه از آن منع شده بودند برمي گردند و آنان دروغگويند(28)
وَقَالُوٓا۟ إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ(29)
و گفتند جز زندگي دنياي ما [زندگي ديگري] نيست و برانگيخته نخواهيم شد(29)
وَلَوْ تَرَيٰٓ إِذْ وُقِفُوا۟ عَلَيٰ رَبِّهِمْ قَالَ أَلَيْسَ هَٰذَا بِالْحَقِّ قَالُوا۟ بَلَيٰ وَرَبِّنَا قَالَ فَذُوقُوا۟ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ(30)
و اگر بنگري هنگامي را كه در برابر پروردگارشان باز داشته مي شوند [خدا] مي فرمايد آيا اين حق نيست مي گويند چرا سوگند به پروردگارمان [كه حق است] مي فرمايد پس به [كيفر] آنكه كفر مي ورزيديد اين عذاب را بچشيد(30)
قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا۟ بِلِقَآءِ اللَّهِ حَتَّيٰٓ إِذَا جَآءَتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قَالُوا۟ يَٰحَسْرَتَنَا عَلَيٰ مَا فَرَّطْنَا فِيهَا وَهُمْ يَحْمِلُونَ أَوْزَارَهُمْ عَلَيٰ ظُهُورِهِمْ أَلَا سَآءَ مَا يَزِرُونَ(31)
كساني كه لقاي الهي را دروغ انگاشتند قطعا زيان ديدند تا آنگاه كه قيامت بناگاه بر آنان دررسد مي گويند اي دريغ بر ما بر آنچه در باره آن كوتاهي كرديم و آنان بار سنگين گناهانشان را به دوش مي كشند چه بد است باري كه مي كشند(31)
وَمَا الْحَيَوٰةُ الدُّنْيَآ إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَلَلدَّارُ الْءَاخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ أَفَلَا تَعْقِلُونَ(32)
و زندگي دنيا جز بازي و سرگرمي نيست و قطعا سراي بازپسين براي كساني كه پرهيزگاري مي كنند بهتر است آيا نمي انديشيد(32)
قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذِي يَقُولُونَ فَإِنَّهُمْ لَا يُكَذِّبُونَكَ وَلَٰكِنَّ الظَّٰلِمِينَ بَِٔايَٰتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ(33)
به يقين مي دانيم كه آنچه مي گويند تو را سخت غمگين مي كند در واقع آنان تو را تكذيب نمي كنند ولي ستمكاران آيات خدا را انكار مي كنند(33)
وَلَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ فَصَبَرُوا۟ عَلَيٰ مَا كُذِّبُوا۟ وَأُوذُوا۟ حَتَّيٰٓ أَتَيٰهُمْ نَصْرُنَا وَلَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَٰتِ اللَّهِ وَلَقَدْ جَآءَكَ مِن نَّبَإِي۟ الْمُرْسَلِينَ(34)
و پيش از تو نيز پيامبراني تكذيب شدند ولي بر آنچه تكذيب شدند و آزار ديدند شكيبايي كردند تا ياري ما به آنان رسيد و براي كلمات خدا هيچ تغييردهنده اي نيست و مسلما اخبار پيامبران به تو رسيده است(34)
وَإِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَن تَبْتَغِيَ نَفَقًا فِي الْأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِي السَّمَآءِ فَتَأْتِيَهُم بَِٔايَةٍ وَلَوْ شَآءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَي الْهُدَيٰ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْجَٰهِلِينَ(35)
و اگر اعراض كردن آنان [از قرآن] بر تو گران است اگر مي تواني ن قبي در زمين يا نردباني در آسمان بجويي تا معجزه اي [ديگر] برايشان بياوري [پس چنين كن] و اگر خدا مي خواست قطعا آنان را بر هدايت گرد مي آورد پس زنهار از نادانان مباش(35)
۞ إِنَّمَا يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ يَسْمَعُونَ وَالْمَوْتَيٰ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ ثُمَّ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ(36)
تنها كساني [دعوت تو را] اجابت مي كنند كه گوش شنوا دارند و [اما] مردگان را خداوند [در قيامت] بر خواهد انگيخت سپس به سوي او بازگردانيده مي شوند(36)
صدق الله العلي العظيم
-
پاسخ : صفحه ی 73 از قرآن کریم شامل آیات 22 تا 36 از سوره ی انعام
|
|
|
سوره انعام به چند زبان
بسم الله الرحمن الرحیم فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ( 45 ) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّهُ سَمْعَكُمْ وَأَبْصَارَكُمْ وَخَتَمَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمْ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِهِ ۗ انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ ثُمَّ هُمْ يَصْدِفُونَ( 46 ) قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ( 47 ) وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ ۖ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ( 48 ) وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ( 49 ) قُلْ لَا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ ۚ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ ۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ( 50 ) وَأَنْذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْ يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ( 51 ) وَلَا تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ ۖ مَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِنْ شَيْءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِمْ مِنْ شَيْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّالِمِينَ( 52 )فارسی
بسم الله الرحمن الرحیم و (به اين ترتيب،) دنباله (زندگي) جمعيتي که ستم کرده بودند، قطع شد. و ستايش مخصوص خداوند، پروردگار جهانيان است. ( 45 ) بگو: (به من خبر دهيد اگر خداوند، گوش و چشمهايتان را بگيرد، و بر دلهاي شما مهر نهد (که چيزي را نفهميد)، چه کسي جز خداست که آنها را به شما بدهد؟!) ببين چگونه آيات را به گونههاي مختلف براي آنها شرح ميدهيم، سپس آنها روي ميگردانند! ( 46 ) بگو: (به من خبر دهيد اگر عذاب خدا بطور ناگهاني (و پنهاني) يا آشکارا به سراغ شما بيايد، آيا جز جمعيت ستمکار هلاک ميشوند؟!) ( 47 ) ما پيامبران را، جز (به عنوان) بشارت دهنده و بيم دهنده، نميفرستيم، آنها که ايمان بياورند و (خويشتن را) اصلاح کنند، نه ترسي بر آنهاست و نه غمگين ميشوند. ( 48 ) و آنها که آيات ما را تکذيب کردند، عذاب (پروردگار) بخاطر نافرمانيها به آنان ميرسد. ( 49 ) بگو: (من نميگويم خزاين خدا نزد من است، و من، (جز آنچه خدا به من بياموزد،) از غيب آگاه نيستم! و به شما نميگويم من فرشتهام، تنها از آنچه به من وحي ميشود پيروي ميکنم. ) بگو: (آيا نابينا و بينا مساويند؟! پس چرا نميانديشيد؟!) ( 50 ) و به وسيله آن (قرآن)، کساني را که از روز حشر و رستاخيز ميترسند، بيم ده! (روزي که در آن،) ياور و سرپرست و شفاعت کنندهاي جز او [= خدا] ندارند، شايد پرهيزگاري پيشه کنند! ( 51 ) و کساني را که صبح و شام خدا را ميخوانند، و جز ذات پاک او نظري ندارند، از خود دور مکن! نه چيزي از حساب آنها بر توست، و نه چيزي از حساب تو بر آنها! اگر آنها را طرد کني، از ستمگران خواهي بود! ( 52 )انگلیسی
So of the people who did wrong the last remnant was cut off. Praise be to Allah, Lord of the Worlds! ( 45 ) Say: Have ye imagined, if Allah should take away your hearing and your sight and seal your hearts, Who is the Allah Who could restore it to you save Allah? See how We display the revelations unto them! Yet still they turn away. ( 46 ) Say: Can ye see yourselves, if the punishment of Allah come upon you unawares or openly? Would any perish save wrongdoing folk? ( 47 ) We send not the messengers save as bearers of good news and warners. Whoso believeth and doeth right, there shall no fear come upon them neither shall they grieve. ( 48 ) But as for those who deny Our revelations, torment will afflict them for that they used to disobey. ( 49 ) Say (O Muhammad, to the disbelievers): I say not unto you (that) I possess the treasures of Allah, nor that I have knowledge of the Unseen; and I say not unto you: Lo! I am an angel. I follow only that which is inspired in me. Say: Are the blind man and the seer equal? Will ye not then take thought? ( 50 ) Warn hereby those who fear (because they know) that they will be gathered unto their Lord, for whom there is no protecting ally nor intercessor beside Him, that they may ward off (evil). ( 51 ) Repel not those who call upon their Lord at morn and evening, seeking His Countenance. Thou art not accountable for them in aught, nor are they accountable for thee in aught, that thou shouldst repel them and be of the wrong-doers. ( 52 ) آلمانی
So wurden die Leute ausgerottet, die Frevler waren; und alles Lob gebührt Allah, dem Herrn der Welten. ( 45 ) Sprich: "Was wähnt ihr? Wenn Allah euer Gehör und euer Gesicht wegnahme und eure Herzen versiegelte, welcher Gott außer Allah könnte euch das wiedergeben?" Schau, wie mannigfach Wir die Zeichen dartun, und dennoch wenden sie sich (davon) ab. ( 46 ) Sprich: "Was wähnt ihr? Wenn Allahs Strafe unversehens oder offenkundig über euch kommt, wer anders wird vernichtet werden als die Ungerechten?" ( 47 ) Wir schicken die Gesandten nur als Bringer froher Botschaft und als Warner. Über die also, die da glauben und sich bessern, soll keine Furcht kommen, noch sollen sie traurig sein. ( 48 ) Diejenigen aber, die Unsere Zeichen leugnen, wird die Strafe erfassen, weil sie ungehorsam sind. ( 49 ) Sprich: "Ich sage nicht zu euch: "Bei mir sind Allahs Schätze", noch kenne ich das Verborgene; auch sage ich nicht zu euch: "Ich bin ein Engel"; ich folge nur dem, was mir offenbart wurde." Sprich: "Können wohl ein Blinder und ein Sehender einander gleichen? Wollt ihr denn nicht nachdenken?" ( 50 ) Und warne hiermit diejenigen, die da fürchten, daß sie vor ihrem Herrn versammelt werden wo sie außer Ihm keinen Beschützer noch Fürsprecher haben werden, auf daß sie doch gottesfürchtig werden mögen. ( 51 ) Und treibe nicht jene fort, die ihren Herrn am Morgen und am Abend im Trachten nach Seinem Angesicht anrufen. Du bist nicht verantwortlich für sie, und sie sind nicht verantwortlich für dich. Treibst du sie fort, so wirst du einer der Ungerechten. ( 52 ) فرانسوی
Ainsi fut exterminé le dernier reste de ces injustes. Et louange à Allah, Seigneur de l'Univers! ( 45 ) Dis: «Voyez-vous? Si Allah prenait votre ouïe et votre vue, et scellait vos cours, quelle divinité autre qu'Allah vous les rendrait? Regarde comment, à leur intention, Nous clarifions les preuves! Pourtant ils s'en détournent. ( 46 ) Dis: «Que vous en semble? Si le châtiment d'Allah vous venait à l'improviste ou au grand jour, qui seront détruits sinon les gens injustes?» ( 47 ) Nous n'envoyons des messagers qu'en annonciateurs et avertisseurs: ceux qui croient donc et se réforment, nulle crainte sur eux et ils ne seront point affligés. ( 48 ) Et ceux qui traitent de mensonges Nos preuves, le châtiment les touchera, à cause de leur perversité. ( 49 ) Dis-[leur]: «Je ne vous dis pas que je détiens les trésors d'Allah, ni que je connais l'Inconnaissable, et je ne vous dis pas que je suis un ange. Je ne fais que suivre ce qui m'est révélé.» Dis: «Est-ce que sont égaux l'aveugle et celui qui voit? Ne réfléchissez-vous donc pas?» ( 50 ) Et avertis par ceci (le Coran), ceux qui craignent d'être rassemblés devant leur Seigneur, qu'ils n'auront hors d'Allah ni allié ni intercesseur. Peut-être deviendraient-ils pieux! ( 51 ) Et ne repousse pas ceux qui, matin et soir, implorent leur Seigneur, cherchant sa Face «Wajh». Leur demander compte ne t'incombe en rien, et te demander compte ne leur incombe en rien. En les repoussant donc, tu serais du nombre des injustes. ( 52 )
|
|
|
|
|
|
-
پاسخ : صفحه ی 73 از قرآن کریم شامل آیات 22 تا 36 از سوره ی انعام
وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَجَعَلْنَا عَلَيٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِن يَرَوْا۟ كُلَّ ءَايَةٍ لَّا يُؤْمِنُوا۟ بِهَا حَتَّيٰٓ إِذَا جَآءُوكَ يُجَٰدِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ إِنْ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ الْأَوَّلِينَ(25)
و برخي از آنان به تو گوش فرا مي دهند و[لي] ما بر دلهايشان پرده ها افكنده ايم تا آن را نفهمند و در گوشهايشان سنگيني [قرار داده ايم] و اگر هر معجزه اي را ببينند به آن ايمان نمي آورند تا آنجا كه وقتي نزد تو مي آيند و با تو جدال مي كنند كساني كه كفر ورزيدند مي گويند اين [كتاب] چيزي جز افسانه هاي پيشينيان نیست.(25)
از خدا میخواهم جزو آنهایی نباشیم که بر دلهایشان پرده افکنده و در گوشهایشان سنگینی.................
- - - به روز رسانی شده - - -
وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَجَعَلْنَا عَلَيٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِن يَرَوْا۟ كُلَّ ءَايَةٍ لَّا يُؤْمِنُوا۟ بِهَا حَتَّيٰٓ إِذَا جَآءُوكَ يُجَٰدِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ إِنْ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ الْأَوَّلِينَ(25)
و برخي از آنان به تو گوش فرا مي دهند و[لي] ما بر دلهايشان پرده ها افكنده ايم تا آن را نفهمند و در گوشهايشان سنگيني [قرار داده ايم] و اگر هر معجزه اي را ببينند به آن ايمان نمي آورند تا آنجا كه وقتي نزد تو مي آيند و با تو جدال مي كنند كساني كه كفر ورزيدند مي گويند اين [كتاب] چيزي جز افسانه هاي پيشينيان نیست.(25)
از خدا میخواهم جزو آنهایی نباشیم که بر دلهایشان پرده افکنده و در گوشهایشان سنگینی.................
-
صفحه ی 74 از قرآن کریم شامل آیات 37 تا 51 از سوره ی انعام
صفحه ی 74 از قرآن کریم شامل آیات 37 تا 51 از سوره ی انعام
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَقَالُوا۟ لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ ءَايَةٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّ اللَّهَ قَادِرٌ عَلَيٰٓ أَن يُنَزِّلَ ءَايَةً وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ(37)
و گفتند چرا معجزه اي از جانب پروردگارش بر او نازل نشده است بگو بي ترديد خدا قادر است كه پديده اي شگرف فرو فرستد ليكن بيشتر آنان نمي دانند(37)
وَمَا مِن دَآبَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا طَٰٓئِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّآ أُمَمٌ أَمْثَالُكُم مَّا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَٰبِ مِن شَيْءٍ ثُمَّ إِلَيٰ رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ(38)
و هيچ جنبنده اي در زمين نيست و نه هيچ پرنده اي كه با دو بال خود پرواز مي كند مگر آنكه آنها [نيز] گروه هايي مانند شما هستند ما هيچ چيزي را در كتاب [لوح محفوظ] فروگذار نكرده ايم سپس [همه] به سوي پروردگارشان محشور خواهند گرديد(38)
وَالَّذِينَ كَذَّبُوا۟ بَِٔايَٰتِنَا صُمٌّ وَبُكْمٌ فِي الظُّلُمَٰتِ مَن يَشَإِ اللَّهُ يُضْلِلْهُ وَمَن يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلَيٰ صِرَٰطٍ مُّسْتَقِيمٍ(39)
و كساني كه آيات ما را دروغ پنداشتند در تاريكيها[ي كفر] كر و لالند هر كه را خدا بخواهد گمراهش مي گذارد و هر كه را بخواهد بر راه راست قرارش مي دهد(39)
قُلْ أَرَءَيْتَكُمْ إِنْ أَتَيٰكُمْ عَذَابُ اللَّهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَيْرَ اللَّهِ تَدْعُونَ إِن كُنتُمْ صَٰدِقِينَ(40)
بگو به نظر شما اگر عذاب خدا شما را دررسد يا رستاخيز شما را دريابد اگر راستگوييد كسي غير از خدا را مي خوانيد(40)
بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِن شَآءَ وَتَنسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ(41)
[نه] بلكه تنها او را مي خوانيد و اگر او بخواهد رنج و بلا را از شما دور مي گرداند و آنچه را شريك [او] مي گردانيد فراموش مي كنيد(41)
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَآ إِلَيٰٓ أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَٰهُم بِالْبَأْسَآءِ وَالضَّرَّآءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ(42)
و به يقين ما به سوي امتهايي كه پيش از تو بودند [پيامبراني] فرستاديم و آنان را به تنگي معيشت و بيماري دچار ساختيم تا به زاري و خاكساري درآيند(42)
فَلَوْلَآ إِذْ جَآءَهُم بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا۟ وَلَٰكِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَٰنُ مَا كَانُوا۟ يَعْمَلُونَ(43)
پس چرا هنگامي كه عذاب ما به آنان رسيد تضرع نكردند ولي [حقيقت اين است كه] دلهايشان سخت شده و شيطان آنچه را انجام مي دادند برايشان آراسته است(43)
فَلَمَّا نَسُوا۟ مَا ذُكِّرُوا۟ بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَٰبَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّيٰٓ إِذَا فَرِحُوا۟ بِمَآ أُوتُوٓا۟ أَخَذْنَٰهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ(44)
پس چون آنچه را كه بدان پند داده شده بودند فراموش كردند درهاي هر چيزي [از نعمتها] را بر آنان گشوديم تا هنگامي كه به آنچه داده شده بودند شاد گرديدند ناگهان [گريبان] آنان را گرفتيم و يكباره نوميد شدند(44)
فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا۟ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَٰلَمِينَ(45)
پس ريشه آن گروهي كه ستم كردند بركنده شد و ستايش براي خداوند پروردگار جهانيان است(45)
قُلْ أَرَءَيْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّهُ سَمْعَكُمْ وَأَبْصَٰرَكُمْ وَخَتَمَ عَلَيٰ قُلُوبِكُم مَّنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُم بِهِ انظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْءَايَٰتِ ثُمَّ هُمْ يَصْدِفُونَ(46)
بگو به نظر شما اگر خدا شنوايي شما و ديدگانتان را بگيرد و بر دلهايتان مهر نهد آيا غير از خدا كدام معبودي است كه آن را به شما بازپس دهد بنگر چگونه آيات [خود] را [گوناگون] بيان مي كنيم سپس آنان روي برمي تابند(46)
قُلْ أَرَءَيْتَكُمْ إِنْ أَتَيٰكُمْ عَذَابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الظَّٰلِمُونَ(47)
بگو به نظر شما اگر عذاب خدا ناگهان يا آشكارا به شما برسد آيا جز گروه ستمگران [كسي] هلاك خواهد شد(47)
وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ فَمَنْ ءَامَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ(48)
و ما پيامبران [خود] را جز بشارتگر و هشداردهنده نمي فرستيم پس كساني كه ايمان آورند و نيكوكاري كنند بيمي بر آنان نيست و اندوهگين نخواهند شد(48)
وَالَّذِينَ كَذَّبُوا۟ بَِٔايَٰتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُوا۟ يَفْسُقُونَ(49)
و كساني كه آيات ما را دروغ انگاشتند به [سزاي] آنكه نافرماني مي كردند عذاب به آنان خواهد رسيد(49)
قُل لَّآ أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَآئِنُ اللَّهِ وَلَآ أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَآ أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَيٰٓ إِلَيَّ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَيٰ وَالْبَصِيرُ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ(50)
بگو به شما نمي گويم گنجينه هاي خدا نزد من است و غيب نيز نمي دانم و به شما نمي گويم كه من فرشته ام جز آنچه را كه به سوي من وحي مي شود پيروي نمي كنم بگو آيا نابينا و بينا يكسان است آيا تفكر نمي كنيد(50)
وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوٓا۟ إِلَيٰ رَبِّهِمْ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ(51)
و به وسيله اين [قرآن] كساني را كه بيم دارند كه به سوي پروردگارشان محشور شوند هشدار ده [چرا] كه غير او براي آنها يار و شفيعي نيست باشد كه پروا كنند(51)
صدق الله العلي العظيم
-
پاسخ : صفحه ی 74 از قرآن کریم شامل آیات 37 تا 51 از سوره ی انعام
http://img.tebyan.net/big/1387/06/14...3155421325.jpg
گروه های اصلی هرم غذایی
("ما در کتاب آفرینش بیان هیچ چیز را فروگذار نکردیم." (سوره انعام / آیه 38)از ابعاد اعجاز آمیز قرآن این است که بر همه علوم مختلف که عقل و علم بشر هنوز به آن دست نیافته است، احاطه دارد.اولیای گرامی اسلام نیز در 14 قرن قبل، نکات دقیق بهداشتی، تغذیه ای و طبی را به پیروان خود خاطر نشان کرده و برای درمان مردم از آنها استفاده کرده اند. خداوند در قرآن کریم در آیات متعددی (118 آیه) در مورد تغذیه با ما سخن گفته است. از جمله در آیه 88 سوره مائده آمده است:"از آنچه خدا روزی شما قرار داده است؛ حلال و پاکیزه بخورید."روایات و احادیث متعددی نیز از ائمه معصومین (علیهم السلام) در این رابطه بیان شده است. در روایتی امام محمد باقر(ع) غذا را نیاز طبیعی هر فرد می دانند و می فرمایند: "خدای بزرگ آدمی را میان تهی (دارای شکم) آفرید و ناگزیر خوراک و آب می خواهد." (کافی جلد 6 ص 287)
http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:A...ddGoiOZ1i0QULw
-
پاسخ : صفحه ی 74 از قرآن کریم شامل آیات 37 تا 51 از سوره ی انعام
[golrooz][golrooz][golrooz]
-
پاسخ : صفحه ی 74 از قرآن کریم شامل آیات 37 تا 51 از سوره ی انعام
سلام
قران خوبه ولی باید بدونی که اونو چه موقع بخونی و چه موقع حفظ و نگهداریش کنی
البته باید بدونی برای چه کسی سندش می کنی شاید تو موقعیت تو نباشه
لطفا برای من سند نکن تا اشتباه بیوفتم و ... هزار مشغله دیگه.
خداحافظ
-
پاسخ : صفحه ی 74 از قرآن کریم شامل آیات 37 تا 51 از سوره ی انعام
حافظا در کنج فقر و خلوت شبهای تار تا بود وردت دعا و درس قرآن، غم مخور
سلام، آفرین به همت نیک شما دوست عزیز.
-
پاسخ : صفحه ی 74 از قرآن کریم شامل آیات 37 تا 51 از سوره ی انعام
حافظا در کنج فقر و خلوت شبهای تار تا بود وردت دعا و درس قرآن، غم مخور
سلام، آفرین به همت نیک شما دوست عزیز.
-
صفحه ی 75 از قرآن کریم شامل آیات 52 تا 64 از سوره ی انعام
صفحه ی 75 از قرآن کریم شامل آیات 52 تا 64 از سوره ی انعام
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَلَا تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَوٰةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ مَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِم مِّن شَيْءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِم مِّن شَيْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّٰلِمِينَ(52)
و كساني را كه پروردگار خود را بامدادان و شامگاهان مي خوانند در حالي كه خشنودي او را مي خواهند مران از حساب آنان چيزي بر عهده تو نيست و از حساب تو [نيز] چيزي بر عهده آنان نيست تا ايشان را براني و از ستمكاران باشي(52)
وَكَذَٰلِكَ فَتَنَّا بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لِّيَقُولُوٓا۟ أَهَٰٓؤُلَآءِ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّنۢ بَيْنِنَآ أَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِالشَّٰكِرِينَ(53)
و بدين گونه ما برخي از آنان را به برخي ديگر آزموديم تا بگويند آيا اينانند كه از ميان ما خدا بر ايشان منت نهاده است آيا خدا به [حال] سپاسگزاران داناتر نيست(53)
وَإِذَا جَآءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بَِٔايَٰتِنَا فَقُلْ سَلَٰمٌ عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَيٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنكُمْ سُوٓءًۢا بِجَهَٰلَةٍ ثُمَّ تَابَ مِنۢ بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ(54)
و چون كساني كه به آيات ما ايمان دارند نزد تو آيند بگو درود بر شما پروردگارتان رحمت را بر خود مقرر كرده كه هر كس از شما به ناداني كار بدي كند و آنگاه به توبه و صلاح آيد پس وي آمرزنده مهربان است(54)
وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْءَايَٰتِ وَلِتَسْتَبِينَ سَبِيلُ الْمُجْرِمِينَ(55)
و اين گونه آيات [خود] را به روشني بيان مي كنيم تا راه و رسم گناهكاران روشن شود(55)
قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ قُل لَّآ أَتَّبِعُ أَهْوَآءَكُمْ قَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَمَآ أَنَا۠ مِنَ الْمُهْتَدِينَ(56)
بگو من نهي شده ام كه كساني را كه شما غير از خدا مي خوانيد بپرستم بگو من از هوسهاي شما پيروي نمي كنم و گر نه گمراه شوم و از راه يافتگان نباشم(56)
قُلْ إِنِّي عَلَيٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَكَذَّبْتُم بِهِ مَا عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِۦٓ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ يَقُصُّ الْحَقَّ وَهُوَ خَيْرُ الْفَٰصِلِينَ(57)
بگو من از جانب پروردگارم دليل آشكاري [همراه] دارم و[لي] شما آن را دروغ پنداشتيد [و] آنچه را به شتاب خواستار آنيد در اختيار من نيست فرمان جز به دست خدا نيست كه حق را بيان مي كند و او بهترين داوران است(57)
قُل لَّوْ أَنَّ عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِيَ الْأَمْرُ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِالظَّٰلِمِينَ(58)
بگو اگر آنچه را با شتاب خواستار آنيد نزد من بود قطعا ميان من و شما كار به انجام رسيده بود و خدا به [حال] ستمكاران داناتر است(58)
۞ وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَآ إِلَّا هُوَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَٰتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَٰبٍ مُّبِينٍ(59)
و كليدهاي غيب تنها نزد اوست جز او [كسي] آن را نمي داند و آنچه در خشكي و درياست مي داند و هيچ برگي فرو نمي افتد مگر [اينكه] آن را مي داند و هيچ دانه اي در تاريكيهاي زمين و هيچ تر و خشكي نيست مگر اينكه در كتابي روشن [ثبت] است(59)
وَهُوَ الَّذِي يَتَوَفَّيٰكُم بِالَّيْلِ وَيَعْلَمُ مَا جَرَحْتُم بِالنَّهَارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيهِ لِيُقْضَيٰٓ أَجَلٌ مُّسَمًّي ثُمَّ إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ(60)
و اوست كسي كه شبانگاه روح شما را [به هنگام خواب] مي گيرد و آنچه را در روز به دست آورده ايد مي داند سپس شما را در آن بيدار مي كند تا هنگامي معين به سر آيد آنگاه ازگشت شما به سوي اوست سپس شما را به آنچه انجام مي داده ايد آگاه خواهد كرد(60)
وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ وَيُرْسِلُ عَلَيْكُمْ حَفَظَةً حَتَّيٰٓ إِذَا جَآءَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لَا يُفَرِّطُونَ(61)
و اوست كه بر بندگانش قاهر [و غالب] است و نگهباناني بر شما مي فرستد تا هنگامي كه يكي از شما را مرگ فرا رسد فرشتگان ما جانش بستانند در حالي كه كوتاهي نمي كنند(61)
ثُمَّ رُدُّوٓا۟ إِلَي اللَّهِ مَوْلَيٰهُمُ الْحَقِّ أَلَا لَهُ الْحُكْمُ وَهُوَ أَسْرَعُ الْحَٰسِبِينَ(62)
آنگاه به سوي خداوند مولاي بحقشان برگردانيده شوند آگاه باشيد كه داوري از آن اوست و او سريعترين حسابرسان است(62)
قُلْ مَن يُنَجِّيكُم مِّن ظُلُمَٰتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً لَّئِنْ أَنجَيٰنَا مِنْ هَٰذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّٰكِرِينَ(63)
بگو چه كسي شما را از تاريكيهاي خشكي و دريا مي رهاند در حالي كه او را به زاري و در نهان مي خوانيد كه اگر ما را از اين [مهلكه] برهاند البته از سپاسگزاران خواهيم بود(63)
قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُم مِّنْهَا وَمِن كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنتُمْ تُشْرِكُونَ(64)
بگو خداست كه شما را از آن [تاريكيها] و از هر اندوهي مي رهاند باز شما شرك مي ورزيد(64)
صدق الله العلي العظيم
-
پاسخ : صفحه ی 75 از قرآن کریم شامل آیات 52 تا 64 از سوره ی انعام
-
پاسخ : صفحه ی 75 از قرآن کریم شامل آیات 52 تا 64 از سوره ی انعام
-
پاسخ : صفحه ی 75 از قرآن کریم شامل آیات 52 تا 64 از سوره ی انعام
وَإِذَا جَآءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بَِٔايَٰتِنَا فَقُلْ سَلَٰمٌ عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَيٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنكُمْ سُوٓءًۢا بِجَهَٰلَةٍ ثُمَّ تَابَ مِنۢ بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ(54)
و چون كساني كه به آيات ما ايمان دارند نزد تو آيند بگو درود بر شما پروردگارتان رحمت را بر خود مقرر كرده كه هر كس از شما به ناداني كار بدي كند و آنگاه به توبه و صلاح آيد پس وي آمرزنده مهربان است(54)
الهی اگر هم تو بلطفت ببخشی با شرمندگی چه کنم؟
-
صفحه ی 76 از قرآن کریم شامل آیات 65 تا 77 از سوره ی انعام
صفحه ی 76 از قرآن کریم شامل آیات 65 تا 77 از سوره ی انعام
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَيٰٓ أَن يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عَذَابًا مِّن فَوْقِكُمْ أَوْ مِن تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعًا وَيُذِيقَ بَعْضَكُم بَأْسَ بَعْضٍ انظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْءَايَٰتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُونَ(65)
بگو او تواناست كه از بالاي سرتان يا از زير پاهايتان عذابي بر شما بفرستد يا شما را گروه گروه به هم اندازد [و دچار تفرقه سازد] و عذاب بعضي از شما را به بعضي [ديگر] بچشاند بنگر چگونه آيات [خود] را گوناگون بيان مي كنيم باشد كه آنان بفهمند(65)
وَكَذَّبَ بِهِ قَوْمُكَ وَهُوَ الْحَقُّ قُل لَّسْتُ عَلَيْكُم بِوَكِيلٍ(66)
و قوم تو آن [=قرآن] را دروغ شمردند در حالي كه آن بر حق است بگو من بر شما نگهبان نيستم(66)
لِّكُلِّ نَبَإٍ مُّسْتَقَرٌّ وَسَوْفَ تَعْلَمُونَ(67)
براي هر خبري هنگام [وقوع] است و به زودي خواهيد دانست(67)
وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِيٓ ءَايَٰتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّيٰ يَخُوضُوا۟ فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ وَإِمَّا يُنسِيَنَّكَ الشَّيْطَٰنُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَيٰ مَعَ الْقَوْمِ الظَّٰلِمِينَ(68)
و چون ببيني كساني [به قصد تخطئه] در آيات ما فرو مي روند از ايشان روي برتاب تا در سخني غير از آن درآيند و اگر شيطان تو را [در اين باره] به فراموشي انداخت پس از توجه [ديگر] با قوم ستمكار منشين(68)
وَمَا عَلَي الَّذِينَ يَتَّقُونَ مِنْ حِسَابِهِم مِّن شَيْءٍ وَلَٰكِن ذِكْرَيٰ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ(69)
و چيزي از حساب آنان [=ستمكاران] بر عهده كساني كه پروا[ي خدا] دارند نيست ليكن تذكر دادن [لازم] است باشد كه [از استهزا] پرهيز كنند(69)
وَذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُوا۟ دِينَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَوٰةُ الدُّنْيَا وَذَكِّرْ بِهِۦٓ أَن تُبْسَلَ نَفْسٌۢ بِمَا كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ وَإِن تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لَّا يُؤْخَذْ مِنْهَآ أُو۟لَٰٓئِكَ الَّذِينَ أُبْسِلُوا۟ بِمَا كَسَبُوا۟ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌۢ بِمَا كَانُوا۟ يَكْفُرُونَ(70)
و كساني را كه دين خود را به بازي و سرگرمي گرفتند و زندگي دنيا آنان را فريفته است رها كن و [مردم را] به وسيله اين [قرآن] اندرز ده مبادا كسي به [كيفر] آنچه كسب كرده به هلاكت افتد در حالي كه براي او در برابر خدا ياري و شفاعتگري نباشد و اگر [براي رهايي خود] هر گونه فديه اي دهد از او پذيرفته نگردد اينانند كه به [سزاي] آنچه كسب كرده اند به هلاكت افتاده اند و به [كيفر] آنكه كفر مي ورزيدند شرابي از آب جوشان و عذابي پر درد خواهند داشت(70)
قُلْ أَنَدْعُوا۟ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنفَعُنَا وَلَا يَضُرُّنَا وَنُرَدُّ عَلَيٰٓ أَعْقَابِنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيٰنَا اللَّهُ كَالَّذِي اسْتَهْوَتْهُ الشَّيَٰطِينُ فِي الْأَرْضِ حَيْرَانَ لَهُ أَصْحَٰبٌ يَدْعُونَهُ إِلَي الْهُدَي ائْتِنَا قُلْ إِنَّ هُدَي اللَّهِ هُوَ الْهُدَيٰ وَأُمِرْنَا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَٰلَمِينَ(71)
بگو آيا به جاي خدا چيزي را بخوانيم كه نه سودي به ما مي رساند و نه زياني و آيا پس از اينكه خدا ما را هدايت كرده از عقيده خود بازگرديم مانند كسي كه شيطانها او را در بيابان از راه به در برده اند و حيران [بر جاي مانده] است براي او ياراني است كه وي را به سوي هدايت مي خوانند كه به سوي ما بيا بگو هدايت خداست كه هدايت [واقعي] است و دستور يافته ايم كه تسليم پروردگار جهانيان باشيم(71)
وَأَنْ أَقِيمُوا۟ الصَّلَوٰةَ وَاتَّقُوهُ وَهُوَ الَّذِيٓ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ(72)
و اينكه نماز برپا داريد و از او بترسيد و هم اوست كه نزد وي محشور خواهيد گرديد(72)
وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَٰوَٰتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَيَوْمَ يَقُولُ كُن فَيَكُونُ قَوْلُهُ الْحَقُّ وَلَهُ الْمُلْكُ يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ عَٰلِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَٰدَةِ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ(73)
و او كسي است كه آسمانها و زمين را به حق آفريد و هر گاه كه مي گويد باش بي درنگ موجود شود سخنش راست است و روزي كه در صور دميده شود فرمانروايي از آن اوست داننده غيب و شهود است و اوست حكيم آگاه(73)
۞ وَإِذْ قَالَ إِبْرَٰهِيمُ لِأَبِيهِ ءَازَرَ أَتَتَّخِذُ أَصْنَامًا ءَالِهَةً إِنِّيٓ أَرَيٰكَ وَقَوْمَكَ فِي ضَلَٰلٍ مُّبِينٍ(74)
و [ياد كن] هنگامي را كه ابراهيم به پدر خود آزر گفت آيا بتان را خدايان [خود] مي گيري من همانا تو و قوم تو را در گمراهي آشكاري مي بينم(74)
وَكَذَٰلِكَ نُرِيٓ إِبْرَٰهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَٰوَٰتِ وَالْأَرْضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ(75)
و اين گونه ملكوت آسمانها و زمين را به ابراهيم نمايانديم تا از جمله يقين كنندگان باشد(75)
فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ الَّيْلُ رَءَا كَوْكَبًا قَالَ هَٰذَا رَبِّي فَلَمَّآ أَفَلَ قَالَ لَآ أُحِبُّ الْءَافِلِينَ(76)
پس چون شب بر او پرده افكند ستاره اي ديد گفت اين پروردگار من است و آنگاه چون غروب كرد گفت غروب كنندگان را دوست ندارم(76)
فَلَمَّا رَءَا الْقَمَرَ بَازِغًا قَالَ هَٰذَا رَبِّي فَلَمَّآ أَفَلَ قَالَ لَئِن لَّمْ يَهْدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّآلِّينَ(77)
و چون ماه را در حال طلوع ديد گفت اين پروردگار من است آنگاه چون ناپديد شد گفت اگر پروردگارم مرا هدايت نكرده بود قطعا از گروه گمراهان بودم(77)
صدق الله العلي العظيم
-
پاسخ : صفحه ی 76 از قرآن کریم شامل آیات 65 تا 77 از سوره ی انعام
-
پاسخ : صفحه ی 76 از قرآن کریم شامل آیات 65 تا 77 از سوره ی انعام
http://upload.tehran98.com/img1/62ib...93guoarmw.jpeg
خواندن دعا در بین آیات سوره انعام
دعاي ختم انعام- سند ختم انعام هايي كه در بازار است چيست؟ (دعاهايي كه در بين آيات سوره مباركه انعام خوانده مي شود؟)
دعاي خاصي براي ختم سوره انعام در روايات نيافتيم. ولي در رواياتي از امام صادق(ع) در فضيلت اين سوره نمازي آمده است که در ضمن آن سوره انعام خوانده مي شود و پس از خواندن انعام دعايي وارد شده که شروع آن «يا کريم يا کريم يا کريم» مي باشد و آخر آن «يا مغيث» است در هر صورت دعا کردن به هر دعايي پس از ختم انعام و يا در هر مورد ديگري بلااشکال است.
يكي از امتيازاتي اين سوره آن است كه در تمام آياتش يكجا نازل شده است. رواياتي پيرامون فضيلت اين سوره وارد شده. سوره انعام را به هنگام نزول هفتاد هزار فرشته بدرقه كرده اند و كسي كه آن را بخواند (و در پرتو آن روح و جانش از سرچشمه توحيد سيراب گردد) تمام آن فرشتگان براي او آمرزش مي طلبند. (روايت از امام رضا عليه السلام نقل شده) (بحارالانوار، ج 92، ص 274)
در هر صورت تلاوت اين سوره به ويژه با تدبر در محتوي آن آثار و بركات و فضائل فراوان دارد ولي ختم انعام به صورت هاي مرسوم مدرك معتبري ندارد.
بعد از تلاوت سوره انعام مي تواند دعا كند ولي وسط سوره يا بعد از سوره به قصد ورود و اين كه وظيفه او اين است كه اين دعاها را با سوره بايد خواند دليلي ندارد. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمايندگي مقام معظم رهبري در دانشگاه ها، كد: 1/106669)
http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:A...RiDti8knU9jbFK
خواندن دعا در بین آیات سوره انعام
سوال: در بعضی جلسات در لابه لای خواندن سوره انعام، دعاهایی مخصوص خوانده می شود. آیا این کار منشأ حدیثی دارد؟
پاسخ: اما در مورد سند این ختم، باید گفت: با تفحص و تجسس زیادی که به عمل آمد، سند قاطعی در کتب معتبر برای آن پیدا نشد.
تذکر این نکته لازم و ضروری است که نباید تنها به خواندن الفاظ آن قناعت کرد، و جلسات عریض و طویلی برای ختم انعام و حل مشکلات شخصی و خصوصی خود، با تشریفات ویژه ای تشکیل داد که به نام جلسات ختم انعام نامیده می شود، مسلماً اگر در این جلسات به محتوای سوره دقت شود، نه تنها مشکلات شخصی، مشکلات عمومی مسلمانان نیز حل خواهد شد، اما افسوس که بسیاری از مردم به قرآن به عنوان یک سلسله اوراد که دارای خواص مرموز و ناشناخته است می نگرند و جز به خواندن الفاظ آن نمی اندیشند، در حالی که قرآن سراسر درس، مکتب، برنامه، بیداری، رسالت و آگاهی است و کتاب زنده ها و کتاب زندگی است.
منبع احادیث قرآنی
-
پاسخ : صفحه ی 76 از قرآن کریم شامل آیات 65 تا 77 از سوره ی انعام
-
پاسخ : صفحه ی 73 از قرآن کریم شامل آیات 22 تا 36 از سوره ی انعام
بسیار سپاس
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
soham 313
صفحه ی 73 از قرآن کریم شامل آیات 22 تا 36 از سوره ی انعام
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوٓا۟ أَيْنَ شُرَكَآؤُكُمُ الَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ(22)
و [ياد كن] روزي را كه همه آنان را محشور مي كنيم آنگاه به كساني كه شرك آورده اند مي گوييم كجايند شريكان شما كه [آنها را شريك خدا] مي پنداشتيد(22)
ثُمَّ لَمْ تَكُن فِتْنَتُهُمْ إِلَّآ أَن قَالُوا۟ وَاللَّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِينَ(23)
آنگاه عذرشان جز اين نيست كه مي گويند به خدا پروردگارمان سوگند كه ما مشرك نبوديم(23)
انظُرْ كَيْفَ كَذَبُوا۟ عَلَيٰٓ أَنفُسِهِمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا۟ يَفْتَرُونَ(24)
ببين چگونه به خود دروغ مي گويند و آنچه برمي بافتند از ايشان ياوه شد(24)
وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَجَعَلْنَا عَلَيٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِن يَرَوْا۟ كُلَّ ءَايَةٍ لَّا يُؤْمِنُوا۟ بِهَا حَتَّيٰٓ إِذَا جَآءُوكَ يُجَٰدِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ إِنْ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ الْأَوَّلِينَ(25)
و برخي از آنان به تو گوش فرا مي دهند و[لي] ما بر دلهايشان پرده ها افكنده ايم تا آن را نفهمند و در گوشهايشان سنگيني [قرار داده ايم] و اگر هر معجزه اي را ببينند به آن ايمان نمي آورند تا آنجا كه وقتي نزد تو مي آيند و با تو جدال مي كنند كساني كه كفر ورزيدند مي گويند اين [كتاب] چيزي جز افسانه هاي پيشينيان نيست(25)
وَهُمْ يَنْهَوْنَ عَنْهُ وَيَنَْٔوْنَ عَنْهُ وَإِن يُهْلِكُونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ(26)
و آنان [مردم را] از آن باز مي دارند و [خود نيز] از آن دوري مي كنند و[لي] جز خويشتن را به هلاكت نمي افكنند و نمي دانند(26)
وَلَوْ تَرَيٰٓ إِذْ وُقِفُوا۟ عَلَي النَّارِ فَقَالُوا۟ يَٰلَيْتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بَِٔايَٰتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(27)
و اي كاش [منكران را] هنگامي كه بر آتش عرضه مي شوند مي ديدي كه مي گويند كاش بازگردانده مي شديم و [ديگر] آيات پروردگارمان را تكذيب نمي كرديم و از مؤمنان مي شديم(27)
بَلْ بَدَا لَهُم مَّا كَانُوا۟ يُخْفُونَ مِن قَبْلُ وَلَوْ رُدُّوا۟ لَعَادُوا۟ لِمَا نُهُوا۟ عَنْهُ وَإِنَّهُمْ لَكَٰذِبُونَ(28)
[ولي چنين نيست] بلكه آنچه را پيش از اين نهان مي داشتند براي آنان آشكار شده است و اگر هم بازگردانده شوند قطعا به آنچه از آن منع شده بودند برمي گردند و آنان دروغگويند(28)
وَقَالُوٓا۟ إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ(29)
و گفتند جز زندگي دنياي ما [زندگي ديگري] نيست و برانگيخته نخواهيم شد(29)
وَلَوْ تَرَيٰٓ إِذْ وُقِفُوا۟ عَلَيٰ رَبِّهِمْ قَالَ أَلَيْسَ هَٰذَا بِالْحَقِّ قَالُوا۟ بَلَيٰ وَرَبِّنَا قَالَ فَذُوقُوا۟ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ(30)
و اگر بنگري هنگامي را كه در برابر پروردگارشان باز داشته مي شوند [خدا] مي فرمايد آيا اين حق نيست مي گويند چرا سوگند به پروردگارمان [كه حق است] مي فرمايد پس به [كيفر] آنكه كفر مي ورزيديد اين عذاب را بچشيد(30)
قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا۟ بِلِقَآءِ اللَّهِ حَتَّيٰٓ إِذَا جَآءَتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قَالُوا۟ يَٰحَسْرَتَنَا عَلَيٰ مَا فَرَّطْنَا فِيهَا وَهُمْ يَحْمِلُونَ أَوْزَارَهُمْ عَلَيٰ ظُهُورِهِمْ أَلَا سَآءَ مَا يَزِرُونَ(31)
كساني كه لقاي الهي را دروغ انگاشتند قطعا زيان ديدند تا آنگاه كه قيامت بناگاه بر آنان دررسد مي گويند اي دريغ بر ما بر آنچه در باره آن كوتاهي كرديم و آنان بار سنگين گناهانشان را به دوش مي كشند چه بد است باري كه مي كشند(31)
وَمَا الْحَيَوٰةُ الدُّنْيَآ إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَلَلدَّارُ الْءَاخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ أَفَلَا تَعْقِلُونَ(32)
و زندگي دنيا جز بازي و سرگرمي نيست و قطعا سراي بازپسين براي كساني كه پرهيزگاري مي كنند بهتر است آيا نمي انديشيد(32)
قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذِي يَقُولُونَ فَإِنَّهُمْ لَا يُكَذِّبُونَكَ وَلَٰكِنَّ الظَّٰلِمِينَ بَِٔايَٰتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ(33)
به يقين مي دانيم كه آنچه مي گويند تو را سخت غمگين مي كند در واقع آنان تو را تكذيب نمي كنند ولي ستمكاران آيات خدا را انكار مي كنند(33)
وَلَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ فَصَبَرُوا۟ عَلَيٰ مَا كُذِّبُوا۟ وَأُوذُوا۟ حَتَّيٰٓ أَتَيٰهُمْ نَصْرُنَا وَلَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَٰتِ اللَّهِ وَلَقَدْ جَآءَكَ مِن نَّبَإِي۟ الْمُرْسَلِينَ(34)
و پيش از تو نيز پيامبراني تكذيب شدند ولي بر آنچه تكذيب شدند و آزار ديدند شكيبايي كردند تا ياري ما به آنان رسيد و براي كلمات خدا هيچ تغييردهنده اي نيست و مسلما اخبار پيامبران به تو رسيده است(34)
وَإِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَن تَبْتَغِيَ نَفَقًا فِي الْأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِي السَّمَآءِ فَتَأْتِيَهُم بَِٔايَةٍ وَلَوْ شَآءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَي الْهُدَيٰ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْجَٰهِلِينَ(35)
و اگر اعراض كردن آنان [از قرآن] بر تو گران است اگر مي تواني ن قبي در زمين يا نردباني در آسمان بجويي تا معجزه اي [ديگر] برايشان بياوري [پس چنين كن] و اگر خدا مي خواست قطعا آنان را بر هدايت گرد مي آورد پس زنهار از نادانان مباش(35)
۞ إِنَّمَا يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ يَسْمَعُونَ وَالْمَوْتَيٰ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ ثُمَّ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ(36)
تنها كساني [دعوت تو را] اجابت مي كنند كه گوش شنوا دارند و [اما] مردگان را خداوند [در قيامت] بر خواهد انگيخت سپس به سوي او بازگردانيده مي شوند(36)
-
صفحه ی 77 از قرآن کریم شامل آیات 78 تا 91 از سوره ی انعام
صفحه ی 77 از قرآن کریم شامل آیات 78 تا 91 از سوره ی انعام
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
فَلَمَّا رَءَا الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَٰذَا رَبِّي هَٰذَآ أَكْبَرُ فَلَمَّآ أَفَلَتْ قَالَ يَٰقَوْمِ إِنِّي بَرِيٓءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ(78)
پس چون خورشيد را برآمده ديد گفت اين پروردگار من است اين بزرگتر است و هنگامي كه افول كرد گفت اي قوم من من از آنچه [براي خدا] شريك مي سازيد بيزارم(78)
إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَٰوَٰتِ وَالْأَرْضَ حَنِيفًا وَمَآ أَنَا۠ مِنَ الْمُشْرِكِينَ(79)
من از روي اخلاص پاكدلانه روي خود را به سوي كسي گردانيدم كه آسمانها و زمين را پديد آورده است و من از مشركان نيستم(79)
وَحَآجَّهُ قَوْمُهُ قَالَ أَتُحَٰٓجُّوٓنِّي فِي اللَّهِ وَقَدْ هَدَيٰنِ وَلَآ أَخَافُ مَا تُشْرِكُونَ بِهِۦٓ إِلَّآ أَن يَشَآءَ رَبِّي شَئًْا وَسِعَ رَبِّي كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ(80)
و قومش با او به ستيزه پرداختند گفت آيا با من در باره خدا محاجه مي كنيد و حال آنكه او مرا راهنمايي كرده است و من از آنچه شريك او مي سازيد بيمي ندارم مگر آنكه پروردگارم چيزي بخواهد علم پروردگارم به هر چيزي احاطه يافته است پس آيا متذكر نمي شويد(80)
وَكَيْفَ أَخَافُ مَآ أَشْرَكْتُمْ وَلَا تَخَافُونَ أَنَّكُمْ أَشْرَكْتُم بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَٰنًا فَأَيُّ الْفَرِيقَيْنِ أَحَقُّ بِالْأَمْنِ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ(81)
و چگونه از آنچه شريك [خدا] مي گردانيد بترسم با آنكه شما خود از اينكه چيزي را شريك خدا ساخته ايد كه [خدا] دليلي در باره آن بر شما نازل نكرده است نمي هراسيد پس اگر مي دانيد كدام يك از [ما] دو دسته به ايمني سزاوارتر است(81)
الَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَلَمْ يَلْبِسُوٓا۟ إِيمَٰنَهُم بِظُلْمٍ أُو۟لَٰٓئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُم مُّهْتَدُونَ(82)
كساني كه ايمان آورده و ايمان خود را به شرك نيالوده اند آنان راست ايمني و ايشان راه يافتگانند(82)
وَتِلْكَ حُجَّتُنَآ ءَاتَيْنَٰهَآ إِبْرَٰهِيمَ عَلَيٰ قَوْمِهِ نَرْفَعُ دَرَجَٰتٍ مَّن نَّشَآءُ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ(83)
و آن حجت ما بود كه به ابراهيم در برابر قومش داديم درجات هر كس را كه بخواهيم فرا مي بريم زيرا پروردگار تو حكيم داناست(83)
وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَٰقَ وَيَعْقُوبَ كُلًّا هَدَيْنَا وَنُوحًا هَدَيْنَا مِن قَبْلُ وَمِن ذُرِّيَّتِهِ دَاوُۥدَ وَسُلَيْمَٰنَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَيٰ وَهَٰرُونَ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(84)
و به او اسحاق و يعقوب را بخشيديم و همه را به راه راست درآورديم و نوح را از پيش راه نموديم و از نسل او داوود و سليمان و ايوب و يوسف و موسي و هارون را [هدايت كرديم] و اين گونه نيكوكاران را پاداش مي دهيم(84)
وَزَكَرِيَّا وَيَحْيَيٰ وَعِيسَيٰ وَإِلْيَاسَ كُلٌّ مِّنَ الصَّٰلِحِينَ(85)
و زكريا و يحيي و عيسي و الياس را كه همه از شايستگان بودند(85)
وَإِسْمَٰعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطًا وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَي الْعَٰلَمِينَ(86)
و اسماعيل و يسع و يونس و لوط كه جملگي را بر جهانيان برتري داديم(86)
وَمِنْ ءَابَآئِهِمْ وَذُرِّيَّٰتِهِمْ وَإِخْوَٰنِهِمْ وَاجْتَبَيْنَٰهُمْ وَهَدَيْنَٰهُمْ إِلَيٰ صِرَٰطٍ مُّسْتَقِيمٍ(87)
و از پدران و فرزندان و برادرانشان برخي را [بر جهانيان برتري داديم] و آنان را برگزيديم و به راه راست راهنمايي كرديم(87)
ذَٰلِكَ هُدَي اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَآءُ مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَكُوا۟ لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا۟ يَعْمَلُونَ(88)
اين هدايت خداست كه هر كس از بندگانش را بخواهد بدان هدايت مي كند و اگر آنان شرك ورزيده بودند قطعا آن چه انجام مي دادند از دستشان مي رفت(88)
أُو۟لَٰٓئِكَ الَّذِينَ ءَاتَيْنَٰهُمُ الْكِتَٰبَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَٰٓؤُلَآءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا۟ بِهَا بِكَٰفِرِينَ(89)
آنان كساني بودند كه كتاب و داوري و نبوت بديشان داديم و اگر اينان [=مشركان] بدان كفر ورزند بي گمان گروهي [ديگر] را بر آن گماريم كه بدان كافر نباشند(89)
أُو۟لَٰٓئِكَ الَّذِينَ هَدَي اللَّهُ فَبِهُدَيٰهُمُ اقْتَدِهْ قُل لَّآ أَسَْٔلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَيٰ لِلْعَٰلَمِينَ(90)
اينان كساني هستند كه خدا هدايتشان كرده است پس به هدايت آنان اقتدا كن بگو من از شما هيچ مزدي بر اين [رسالت] نمي طلبم اين [قرآن] جز تذكري براي جهانيان نيست(90)
وَمَا قَدَرُوا۟ اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِۦٓ إِذْ قَالُوا۟ مَآ أَنزَلَ اللَّهُ عَلَيٰ بَشَرٍ مِّن شَيْءٍ قُلْ مَنْ أَنزَلَ الْكِتَٰبَ الَّذِي جَآءَ بِهِ مُوسَيٰ نُورًا وَهُدًي لِّلنَّاسِ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِيسَ تُبْدُونَهَا وَتُخْفُونَ كَثِيرًا وَعُلِّمْتُم مَّا لَمْ تَعْلَمُوٓا۟ أَنتُمْ وَلَآ ءَابَآؤُكُمْ قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِي خَوْضِهِمْ يَلْعَبُونَ(91)
و آنگاه كه [يهوديان] گفتند خدا چيزي بر بشري نازل نكرده بزرگي خدا را چنانكه بايد نشناختند بگو چه كسي آن كتابي را كه موسي آورده است نازل كرده [همان كتابي كه] براي مردم روشنايي و رهنمود است [و] آن را به صورت طومارها درمي آوريد [آنچه را] از آن [مي خواهيد] آشكار و بسياري را پنهان مي كنيد در صورتي كه چيزي كه نه شما مي دانستيد و نه پدرانتان [به وسيله آن] به شما آموخته شد بگو خدا [همه را فرستاده] آنگاه بگذار تا در ژرفاي [باطل] خود به بازي [سرگرم] شوند(91)
صدق الله العلي العظيم
-
پاسخ : صفحه ی 77 از قرآن کریم شامل آیات 78 تا 91 از سوره ی انعام
-
پاسخ : صفحه ی 77 از قرآن کریم شامل آیات 78 تا 91 از سوره ی انعام
دعای روز سه شنبه
قال تعالى :
أعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
بنام خداوند بخشنده مهربان
قُلْ أَطِیعُوا اللهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ فَإنْ تَوَلَّوْا فإنَّمَا عَلَیْهِ مَا حُمِّلَ وَعَلَیْکُمْ
بگو:« خدارا اطاعت کنید، وازپیامبرش فرمان برید ؛ واگرسرپیچی نمایید، پیامبرمسؤول اعمال خویش است وشما مسؤول
مَا حُمِّلْتُمْ وَ إنْ تُطِیعُوهُ تََهْتَدُوا وَ مَا عَلَى الرَّسُولِ إلاّ الْبَلاغُ الْمُبِینُ 54 نور
اعمال خود ؛ أما اگر از او اطاعت کنید، هدایت خواهید شد ؛ و بر پیامبری چیزی جز رساندن آشکار نیست .»
قال رسول الله صلی الله علیه وآله :
ألْجَمَالُ صَوَابُ الْقَوْلِ بِالْحَقِّ وَ الْکَمَالُ حُسْنُ الْفِعَالِ بِالصَّدْقِ
زیبایی در درستی گفتار مطابق حق است وکمال نیکی رفتار مطابق راستی است.
حدیث شماره 1283، صفحه 226، کتاب نهج الفصاحة ، ترجمه وتدوین : علی سلیمی ، انتشارات جمهوری.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
بنم خداوند بخشنده مهربان
الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ الْحَمْدُ حَقُّهُ کَمَا یَسْتَحِقُّهُ حَمْدا کَثِیرا وَ أَعُوذُ بِهِ مِنْ شَرِّ نَفْسِی
ستایش برای خداست وسپاس گفتن سزاوار اوست آن چنان که شایسته اوست ستایش بسیار و پناه می برم به او ازشرهوای نفسم
إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلامَا رَحِمَ رَبِّی وَ أَعُوذُ بِهِ مِنْ شَرِّ الشَّیْطَانِ الَّذِی
به درستی که نفس بسیار فرماندهنده بدی است جز این که رحم کند پروردگار من و پناه می برم به او از شر شیطان آنچنانکه
یَزِیدُنِی ذَنْبا إِلَى ذَنْبِی وَأَحْتَرِزُ بِهِ مِنْ کُلِّ جَبَّارفَاجِروَسُلْطَان جَائِروَعَدُوّقَاهِر
می افزاید گناهی بر گناهانم وپناه میبرم به اوازهرجوروظلم هرستمکارجنایتکاروزمامدارس تمکاروظالم ودشمن قوی وزورگو
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ جُنْدِکَ فَإِنَّ جُنْدَکَ هُمُ الْغَالِبُونَ وَاجْعَلْنِی مِنْ حِزْبِکَ فَإِنَّ حِزْبَکَ هُمُ
خدایا قرارده مرا ازسپاه خودت زیرا سپاه ولشکر تو ایشانند پیروز وقرارده مرا از گروه خودت به درستی که گروه تو
الْمُفْلِحُونَ وَاجْعَلْنِی مِنْ أَوْلِیَائِکَ فَإِنَّ أَوْلِیَاءَکَ لاخَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاهُمْ یَحْزَنُونَ اللَّهُمَّ
رستگار هستند وقرارده مرا از دوستانت که البته دوستان تو نیست ترسی برایشان ونمی شوند آنها غمناک واندوهگین خدایا
أَصْلِحْ لِی دِینِی فَإِنَّهُ عِصْمَةُ أَمْرِی وَأَصْلِحْ لِی آخِرَتِی فَإِنَّهَا دَارُ مَقَرِّی وَإِلَیْهَا
اصلاح نما برایم دینم را پس ازآن نگاه داشتن کار من است واصلاح نما برایم آخرتم را زیرا آخرت خانه قرارمن است وسوی
مِنْ مُجَاوَرَةِ اللِّئَامِ مَفَرِّی وَاجْعَلِ الْحَیَاةَ زِیَادَةً لِی فِی کُلِّ خَیْر وَالْوَفَاةَ رَاحَةً لِی مِنْ
آخرت است ازهمسایگی فرومایگان فرارمن وقرارده زندگانیم راوسیلۀ فزونی خودم ازهرکار خیر ومرگم را وسیله راحتیم از
کُلِّ شَرّ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَتَمَامِ عِدَّةِ الْمُرْسَلِینَ وَعَلَى آلِهِ الطَّیِّبِینَهرشری خدایا درود فرست برمحمد وآل محمد که خاتم پیغمبران است وتمام کننده شماره رسولان است وبر آل محمد پاکان
الطَّاهِرِینَ وَأَصْحَابِهِ الْمُنْتَجَبِینَ وَهَبْ لِی فِی الثُّلَثَاءِ ثَلاثا لا تَدَعْ لِی ذَنْبا إِلا غَفَرْتَهُ
وپاکیزگان ودرود براصحاب ویاران نجیبش وهبه کن برایم درسه شنبه سه حاجت را ووامگذاربرایم گناهی مگراینکه بیامرزی
وَلاغَمّا إِلا أَذْهَبْتَهُ وَلاعَدُوّاً إِلاّ دَفَعْتَهُ بِبِسْمِ اللَّهِ خَیْرِ الْأَسْمَاءِ بِسْمِ اللَّهِ رَبِّ الْأَرْضِ
آنراونه اندوهی مگراینکه ببری آنراونه دشمنی جزاینکه دفع نمائی اورابه وسیله بسم الله بهترین نامهابه نام خداپروردگار زمین
وَالسَّمَاءِ أَسْتَدْفِعُ کُلَّ مَکْرُوه أَوَّلُهُ سخطه وَأَسْتَجْلِبُ کُلَّ مَحْبُوب أَوَّلُهُ رِضَاهُ
وآسمان طلب دفع می نمایم هرناخوشی هاراکه آغازآن خشم است ودر صدد جلب آنم هر محبوبی را که آول آن خوشنودی است
فَاخْتِمْ لِی مِنْکَ بِالْغُفْرَانِ یَا وَلِیَّ الْإِحْسَانِ
پس سرانجام مرا از نزدت آمرزش قرارده ای صاحب نیکی ها
برگرفته از کتاب مفاتیح الجنان
-
صفحه ی 78 از قرآن کریم شامل آیات 92 تا 101 از سوره ی انعام
صفحه ی 78 از قرآن کریم شامل آیات 92 تا 101 از سوره ی انعام
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَهَٰذَا كِتَٰبٌ أَنزَلْنَٰهُ مُبَارَكٌ مُّصَدِّقُ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَلِتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَيٰ وَمَنْ حَوْلَهَا وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْءَاخِرَةِ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَهُمْ عَلَيٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ(92)
و اين خجسته كتابي است كه ما آن را فرو فرستاديم [و] كتابهايي را كه پيش از آن آمده تصديق مي كند و براي اينكه [مردم]ام القري [=مكه] و كساني را كه پيرامون آنند هشدار دهي و كساني كه به آخرت ايمان مي آورند به آن [قرآن نيز] ايمان مي آورند و آنان بر نمازهاي خود مراقبت مي كنند(92)
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَيٰ عَلَي اللَّهِ كَذِبًا أَوْ قَالَ أُوحِيَ إِلَيَّ وَلَمْ يُوحَ إِلَيْهِ شَيْءٌ وَمَن قَالَ سَأُنزِلُ مِثْلَ مَآ أَنزَلَ اللَّهُ وَلَوْ تَرَيٰٓ إِذِ الظَّٰلِمُونَ فِي غَمَرَٰتِ الْمَوْتِ وَالْمَلَٰٓئِكَةُ بَاسِطُوٓا۟ أَيْدِيهِمْ أَخْرِجُوٓا۟ أَنفُسَكُمُ الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنتُمْ تَقُولُونَ عَلَي اللَّهِ غَيْرَ الْحَقِّ وَكُنتُمْ عَنْ ءَايَٰتِهِ تَسْتَكْبِرُونَ(93)
و كيست ستمكارتر از آن كس كه بر خدا دروغ مي بندد يا مي گويد به من وحي شده در حالي كه چيزي به او وحي نشده باشد و آن كس كه مي گويد به زودي نظير آنچه را خدا نازل كرده است نازل مي كنم و كاش ستمكاران را در گردابهاي مرگ مي ديدي كه فرشتگان [به سوي آنان] دستهايشان را گشوده اند [و نهيب مي زنند] جانهايتان را بيرون دهيد امروز به [سزاي] آنچه بناحق بر خدا دروغ مي بستيد و در برابر آيات او تكبر مي كرديد به عذاب خواركننده كيفر مي يابيد(93)
وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَٰدَيٰ كَمَا خَلَقْنَٰكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَتَرَكْتُم مَّا خَوَّلْنَٰكُمْ وَرَآءَ ظُهُورِكُمْ وَمَا نَرَيٰ مَعَكُمْ شُفَعَآءَكُمُ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِيكُمْ شُرَكَٰٓؤُا۟ لَقَد تَّقَطَّعَ بَيْنَكُمْ وَضَلَّ عَنكُم مَّا كُنتُمْ تَزْعُمُونَ(94)
و همان گونه كه شما را نخستين بار آفريديم [اكنون نيز] تنها به سوي ما آمده ايد و آنچه را به شما عطا كرده بوديم پشت سر خود نهاده ايد و شفيعاني را كه در [كار] خودتان شريكان [خدا] مي پنداشتيد با شما نمي بينيم به يقين پيوند ميان شما بريده شده و آنچه را كه مي پنداشتيد از دست شما رفته است(94)
۞ إِنَّ اللَّهَ فَالِقُ الْحَبِّ وَالنَّوَيٰ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَمُخْرِجُ الْمَيِّتِ مِنَ الْحَيِّ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ فَأَنَّيٰ تُؤْفَكُونَ(95)
خدا شكافنده دانه و هسته است زنده را از مرده و مرده را از زنده بيرون مي آورد چنين ست خداي شما پس چگونه [از حق] منحرف مي شويد(95)
فَالِقُ الْإِصْبَاحِ وَجَعَلَ الَّيْلَ سَكَنًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَانًا ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ(96)
[هموست كه] شكافنده صبح است و شب را براي آرامش و خورشيد و ماه را وسيله حساب قرار داده اين اندازه گيري آن تواناي داناست(96)
وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا۟ بِهَا فِي ظُلُمَٰتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ قَدْ فَصَّلْنَا الْءَايَٰتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ(97)
و اوست كسي كه ستارگان را براي شما قرار داده تا به وسيله آنها در تاريكيهاي خشكي و دريا راه يابيد به يقين ما دلايل [خود] را براي گروهي كه مي دانند به روشني بيان كرده ايم(97)
وَهُوَ الَّذِيٓ أَنشَأَكُم مِّن نَّفْسٍ وَٰحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلْنَا الْءَايَٰتِ لِقَوْمٍ يَفْقَهُونَ(98)
و او همان كسي است كه شما را از يك تن پديد آورد پس [براي شما] قرارگاه و محل امانتي [مقرر كرد] بي ترديد ما آيات [خود] را براي مردمي كه مي فهمند به روشني بيان كرده ايم(98)
وَهُوَ الَّذِيٓ أَنزَلَ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُّخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَاكِبًا وَمِنَ النَّخْلِ مِن طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِيَةٌ وَجَنَّٰتٍ مِّنْ أَعْنَابٍ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَغَيْرَ مُتَشَٰبِهٍ انظُرُوٓا۟ إِلَيٰ ثَمَرِهِۦٓ إِذَآ أَثْمَرَ وَيَنْعِهِۦٓ إِنَّ فِي ذَٰلِكُمْ لَءَايَٰتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ(99)
و اوست كسي كه از آسمان آبي فرود آورد پس به وسيله آن از هر گونه گياه برآورديم و از آن [گياه] جوانه سبزي خارج ساختيم كه از آن دانه هاي متراكمي برمي آوريم و از شكوفه رخت خرما خوشه هايي است نزديك به هم و [نيز] باغهايي از انگور و زيتون و انار همانند و غير همانند خارج نموديم به ميوه آن چون ثمر دهد و به [طرز] رسيدنش بنگريد قطعا در اينها براي مردمي كه ايمان مي آورند نشانه هاست(99)
وَجَعَلُوا۟ لِلَّهِ شُرَكَآءَ الْجِنَّ وَخَلَقَهُمْ وَخَرَقُوا۟ لَهُ بَنِينَ وَبَنَٰتٍۭ بِغَيْرِ عِلْمٍ سُبْحَٰنَهُ وَتَعَٰلَيٰ عَمَّا يَصِفُونَ(100)
و براي خدا شريكاني از جن قرار دادند با اينكه خدا آنها را خلق كرده است و براي او بي هيچ دانشي پسران و دختراني تراشيدند او پاك و برتر است از آنچه وصف مي كنند(100)
بَدِيعُ السَّمَٰوَٰتِ وَالْأَرْضِ أَنَّيٰ يَكُونُ لَهُ وَلَدٌ وَلَمْ تَكُن لَّهُ صَٰحِبَةٌ وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ(101)
پديدآورنده آسمانها و زمين است چگونه او را فرزندي باشد در صورتي كه براي او همسري نبوده و هر چيزي را آفريده و اوست كه به هر چيزي داناست(101)
صدق الله العلي العظيم
-
پاسخ : صفحه ی 78 از قرآن کریم شامل آیات 92 تا 101 از سوره ی انعام
بِسْمِ اللَّهِالرَّحْمنِالرَّحِیمِ
بسم اللَّهِ الرَحْمنِالرَّحِیمِ
http://roozgozar.com/piczibasazi/ani...r.com-2101.gif
-
پاسخ : صفحه ی 78 از قرآن کریم شامل آیات 92 تا 101 از سوره ی انعام
نماز شب چهار شنبه:نماز شب چهار شنبه دو ركعت نقل شده است، در هر ركعت بعد از حمد آیه الكرسی و سوره قدر و سوره نصر را یك مرتبه و سوره توحید را سه مرتبه. كسی كه این نماز را بخواند خدای تعالی گناهان گذشته و آینده او را بیامرزد.
نماز روز چهارشنبه
نماز این روز دو ركعت است، در هر ركعتی بعد از حمد سوره زلزلت یك مرتبه و سوره توحید سه مرتبه.
كسی كه این نماز را بخواند خدا رفع كند از او تاریكی قبر را تا روز قیامت. پس ذكر شده است ثواب زیاد برای خواننده این نماز.
