نمایش نسخه قابل چاپ
من یکم از این بابت نگران می شم که بخوام با کسی اینترنتی آشنا بشم!
به نظرم حس می کنم با دوستی خیابونی یا وابستگی عاطفی زیاد فرقی نداره!!
من نیازی به این ندارم که ذهنمو درگیر چنین مسائلی کنم!!
هر وقت موقعیتش پیش بیاد اونوقت بهش فکر می کنم.
و با اینترنتی آشنا شدنم مخالفم چون 1 در 100 ممکنه بی مشکل باشه و به سرانجام مطلوب برسه!!
مختصر میگم ...
بنظر من اصلا درست نیست و درصورت تشکیل عشق مجازی باید فکری برای دور کردن این حس کرد!
درووود برهمه بزرگواران
روزگار بندگی خدا و مهمانی بزرگ تبريك و قبول باشه
باتوجه به عنوان بحث كه آشنایی اينترنتی مقدمه ی ازدواج هست: به نظرم باید آشنایی اينترنتی رو از ازدواج اينترنتی و مجازی و غيرحضوری تفكيک كرد؛
باتوجه به روند روبه رشد پرسرعت نفوذ دنيای مجازی و غيرحضوری دربين ايراني ها و ازطرف ديگه تضاد و تناقض دررفتارسنتی با مجازی ؛ چاره ای جز پذيرش پيشرفت نيست ولي اين هيچ منافاتي با عملكرد سنتی بعضی ازخانواده ها و افراد نداره؛ لذا ما درپذيرش فن آوری های اجتماعی و عام المنفعه كمي سرسختيم ؛ مثلا خدمات شبكه ای ايرانسل ؛ و يا خدمات عابربانکها ؛ ويا اتوماسيون اداري ؛ ما عادت كرديم مخاطبمون رو حتما ببينيم تا خيالمون كمي راحت باشه ؛ با فناوري مدرن هم ميشه مخاطب رو ديد ؛ ميشه با صداقت تبادل نظر و اطلاعات كرد و برعكسش دردنيای حقيقي هم ميشه فريب داد و دروغ گفت ؛ پس مشكل فقط نديدنه طرفه ؛
به نظرمن با اين روند نفوذ فناوري آشنايی اينترنتی با تبادل افكار واطلاعات حقيقی ايرادي نداره فقط ی مشكل هست و اون هم دربعضی اوقات كه چهره ها درشبكه توسط طرفين رویت نميشه ممكنه باعث تناقض و تضاد در تجسم چهره يا فيزيک نسبت به اطلاعات واصله از طرف مقابل پيش بیاد كه اين هم با شفاف سازي اطلاعات قابل حله
همه ی ایرانیها تو هر نقطه ای یه فرهنگ خاص دارن اگه اینجوری باشه که چون طرف بچه خوزستانه فرهنگش میشه متفاوت دیگه تمومه پس ملت کلا باید تنها دنیا بیان تنها بمیرن[nishkhand]نقل قول:
نوشته اصلی توسط آس76
البته به پیوستش اینکه من بچه خوزستان نیستم همسا یه ام نیستم یه جورایی مدافع حقوق بشرم[nishkhand]
نه گلم منظورم این بود که با اینکه پسر مشهدی بود و خانومش خوزستانی ولی تا خوزستان رف خاستگاریشو الان هم با هم خوشبختن من هیچ منظوری نداشتم و خدای نکرده نمیخواستم به هیچ فرهنگی توهین کنم عزیزم[negaran]:-ss:((نقل قول:
نوشته اصلی توسط sare*
دست شما درد نکنه. نظر جامعو کاملی دادین. ممنونم از حضورتون [golrooz][golrooz]نقل قول:
نوشته اصلی توسط نیماماهان
سلام دوستان
تو این بحث همون ضرب المثل قدیمی که همه شنیدیم ازدواج هندوانه سربسته هست ، به نظر من همه جا صدق میکنه ، چه این ازدواج از طریق نت یا تلفن و یا خواستگاری سنتی باشه.
من پسر دوستم که خیلی هم بچه مثبت بود و هست ، از طریق نت با دختری ایرانی(که خودشو پسر جا زده بود)تو نیویورک آشنا شد بعد از سه سال ارتباط نتی ،دختره از اخلاق و منش پسره خیلی
خوشش اومد (در واقع به قول آقا عبدالله از افکار و عقاید عمقی استقبال کرد)بعد بالاخره خودشو معرفی کرد و دیگه ارتباط اینا از حد یک دوست معمولی فراتر رفت (از نظر احساسی) خلاصه اینا یکسالی هم اینجوری با هویت واقعی با هم در ارتباط بودند تا قضیه
خواستگاری و اینجور چیزا پیش اومد الان هم پسره با هزار و یک مکافات خودشو رسوند به دختره اونور دنیا ، تا اینجا هم که من خبر دارم الحمدالله خیلی راضی هستند.
این قضیه برا من دلیلی برای تعمیم دادن نمیشه ولی به قول دوستان ازدواج تو هر شرایطی نیازمند تفکر و داشتن معیاره.
به نظر من منتظر خواستگار موندنو فقط نظر خانواده رو هم در نظر گرفتن تو هر شرایطی از نظر سنی و فرهنگی جوامع و ..... خیلی درست نیست.
اندیشیده نظر دادن با نیاندیشیده نظر دادن (از روی عادت یا از حافظه ) بر کیفیت نظر دادن تاثیر میذاره[tafakor]
نمیخوام عجولانه نظر داده باشم
همینقدر گویم که جای بحث و کاوش دارد
و ازدواج اینترنتی چه بسا به مرور زمان جزو فرهنگ انسان عصر حاضر بشه
و اینترنت صرفا وسیله است
و صرف ایجاد زمینه آشنایی دلیلی برای ازدواج نیست
و هرچند آشنایی در فضای مجازی صورت میگیره ولی ازدواج در عالم واقع ممکن میشه
لذا لوازم و معیارهای ازدواج امری انکارناپذیر و اجتناب ناپذیر است
دنیا در حال تغییر مداومه برا همین ازدواج از طریق اینترنت و غیره امری بعید نیست
ازدواج اینترنتی یا غیر اینترنتی دلیلی برای تضمین خوشبختی طرفین نیست
اشنایی از طریق اینترنت ملاک ازدواج نیست بلکه فقط زمینه و ابزار نوینی برای پیوند احتمالی دو فرد است. [tafakor]
آیا با هرکسی می توان ازدواج کرد؟
http://vista.ir/include/articles/ima...11247b0cbe.jpg● اول در انتخاب زوج، رضایت خانواده ها است
یعنی اعضای مهم و اصلی خانواده (پدر،مادر،خواهر و برادر) از ان انتخاب رضایت داشته باشند.در خانواده های ایرانی یک سنت است که اگر بزرگان خانواده ،فردی را بپذیرند و مثلاً بگویند که این داماد خوبی است ؛قبول داریم و مبارک است ان شاء الله … ، بدین ترتیب مرحله اول به خوبی پشت سر گذاشته شده است.
حالا این نوع انتخاب را مقایسه کنید با انتخاب یک دختر و پسری که بدون توافق خانواده هایشان میخواهند به محضر بروند و عقد کنند .خانواده ها با احترام به خواستگاری دختر می روند ، در روز خوبی مثلاً روز عید غدیر می روند،همگی توافق می کنند ،وبعد قرار نامزدی را میگذارند و … می بینید که ر ضایت خانواده های طرفین ازدواج اولین عامل سرنوشت ساز در زندگی زوج ایرانی است.در کشوری که مردم به صورت دسته جمعی زندگی می کنند ،وقتی شما با یک مرد زندگی می کنید انگار با یک قبیله زندگی می کنید.
فقط یک مرد به تنهایی نیست .در مورد خانمها هم همینطور است .وقتی با یک دختر زندگی می کنید با یک قبیله زندگی می کنید.چطور ما باید خودمان رادر این قبیله جا کنیم و مورد پذیرش فامیل همسرمان قرار بگیریم ؟ فقط با کمال،یعنی یک قدری سازگار باشیم ،یک سلام و علیک درست و حسابی بکنیم ،احترام به بزرگترها را بلد باشیم ،همه این رفتارها را کمال می گویند.
مگر یک خانم محترم ایرانی که اهل نماز و سجاده است ،از عروسش جز احترام متقابل و کلمات قشنگ و دلنشین چه میخواهد .ما اگر این کمالات را داشته باشیم به سرعت در خانواده همسرمان مورد پذیرش قرار میگیریم و جا می افتیم.
● بنابراین عامل دوم یا شرط دوم این است که خانواده های طرفین ،عروس و داماد را بپذیرند.
● عامل سوم این است که این دو نفر که میخواهند با هم ازدواج کنند ،از نظر عاطفی قدری به هم شبیه باشند .
مثلاً یکی داغ داغ و دیگری سرد سرد،این دو نمیتوانند زوج مناسبی باشند .حداقل یک کمی از نظر عاطفی و احساسی به هم نزدیک باشند.قبلاً به کرات گفته ام مثلاً شما به یک آدم سرد از لحاظ عاطفی ،هر چه محبت کنید هیچ متوجه نمی شود.حتی گاهی خیال می کند که این وظیفه شماست.در حالی که این وظیفه ما نیست .گاهی با یک آدم داغ داغ مواجه می شوید که دائماً می گوید فدایت بشوم،چه چیزی می خواهی ؟می گوییم هیچی آقا،خیلی ممنون.یعنی آنقدر شعله عواطف او بالاست که ما می سوزیم ! به این لحاظ است که می گوییم اگر عاطفه دو نفر قدری نزدیک و شبیه به هم باشد برای سازگاری ،بهتر است.
● عامل چهارم ،شباهت و نزدیکی میزان هوش و حواس زوجین است.
مثلاً یک خانمی با ضریب هوشی ۱۲۰ چگونه میتواند با آقایی با ضریب هوشی ۸۵ زندگی کند و به سازگاری و توافق هم برسند ؟زن و شوهر ها باید از لحاظ هوشی نزدیک به هم باشند.
مثلاً هر دو نزدیک به ۱۲۰ باشند .در مورد افراد کم هوش خیلی خوب بود اگر قانون مانع ازدواج آنان می شد. مثلاً فردی با ضریب هوشی ۵۲ نمی تواند خودش را اداره کند چه رسد به زن و بچه یا به شوهر و بچه .باید برای آنها برنامه های دیگری مانند ازدواجهای موقتی گذاشت.واقعاً بعضی افراد نباید ازدواج کنند چون مشکلات بیشتری به وجود می آورند.چنین زوجی قادر نیستند بچه های خود را تر و خشک و نگهداری کنند .
ممکن است هوش والدین روی هوش بچه ها اثر بگذارد ؟بله ممکن است اثر بگذارد.ما برای افراد کم هوش چندین برنامه درمانی داریم.به اینها نکات راوانی یاد میدهیم.ممکن است طی ۱۰ سال بتوانند ۵ کلاس درس بخوانند ،بعضی کارهای ضروری را به اینها یاد می دهیم.باور کنیدازدواج یک پدیده فوق العاده مقدس و مهمی است،همینطوری نمی شود ازدواج کرد.
● عامل پنجم ،نزدیکی جغرافیایی ،این دو نفر است.
نمیدانم شما چقدر روی عامل جغرافیا تاکید می کنید ولی خصوصیت جغرافیایی پاره ای خصوصیات روانشناسی و شخصیتی به ما میدهد .مثلاًمردم مناطق جغرافیایی سردسیر را با مردم مناطق جغرافیای کویری یا جغرافیای مدیترانه ای و … مقایسه کنید،حتماً تفاوت دارند.معمولاً مردمی که در کنار دریا زندگی میکنند آرامترند.برای اینکه طبیعت به نفع آنهاست.یک چوب خشک را در این مناطق در زمین بکاری ،سبز میشود.
▪ تیر قیراندود چراغ برق شهر من ،شاخه میدهد،باور می کنید ؟!
مثلاً اگر خیلی تنبل هم باشید فقط کافی است که کنار دریا بنشینید و قلاب ماهیگیری را داخل دریا بیندازید و ماهی بگیرید.ناهار شما آماده است ! حالا این را با یک مرد کویری که آب ندارد ، زندگی ندارد ،اصلاً کلافه است ،مقایسه کنید .لذا این آدم شمالی با آن آدم کویری صفات رفتاری و شخصیتی اش فرق میکند.این یکی ملایمتر است و آن یکی قدری تندتر.
ما میگوییم وقتی میخواهید ازدواج کنید ،بهتر است طول و عرض جغرافیایی تان به هم بخورد و نزدیک باشد.خوب است اینجا به تفاوت سنی مطلوب میان زن و شوهر هم اشاره ای بکنیم :
مطلوب است که آقایان در حدود چهار تا هفت سال بزرگتر از خانمها باشند.هرگز یک خانم نباید با یک مرد کم سن و سال تر از خودش ازدواج کند .شاید در ابتدا این انتخاب برایش جالب باشد ولی براستی او برایش شوهر نیست.مردی که مثلاً هفت یا هشت سال از همسرش کوچکتر است ،نمی تواند شوهر مناسبی باشد.
● عامل ششم ،شباهت تحصیلی است .
ما خیلی اصرار می کنیم که سطح تحصیلات زن و شوهر در میزان توافق و سازگاری آنان مؤثر است.زندگی یک آدم باسواد با یک آدم بی سواد خیلی سخت است.مثلاً نمیشود که یکی دکترا داشته باشد و دیگری فقط شش کلاس درس خوانده باشد.البته در زمان قدیم رسم بود که مردان، زنان بی سواد یا کم سواد می گرفتند که اگر هر بلایی سرش آوردند ، متوجه نشود.اما الان شرایط جامعه تغییر کرده است.
غالباً آقایان دوست دارند با زنان باهوش و تحصیل کرده ازدواج کنند .زیرا معتقدند وقتی که ما مردیم چراغ خانه ما را روشن نگه میدارند.ولی یک زن کم عقل و کم هوش نمی تواند چراغ خانه را روشن نگه دارد.اصلاً چه لزومی دارد که زنی بگیریم که زنی بگیریم که هوشش کم باشد.مگر ما می خواهیم چه کار کنیم ؟ما می خواهیم زندگی کنیم .این زندگی ماست .این میزان درآمد ماست .هر جا مشکلی دارد بفرمائید.چرا ما با کسی ازدواج کنیم که ما را درک نکند.
اتفاقاً اگر ما را درک کند و بفهمد خیلی خوب است.من فکر میکنم در گذشته ،مردها از زنهای تیز و باهوش وحشت داشتند برای اینکه ما مردها عیب و ایرادهایی داریم که یک خانم فهمیده و نازنین این ایرادها را رفع میکند ولی اذیت هم نمیکند .
الان مردهای ما بسیار علاقمندند که با زنان تحصیل کرده ازدواج کنند .مثلاً مردهایی که تحصیلاتشان در حد زیر دیپلم ،یا زیر کلاس پنجم ابتدایی یا زیر لیسانس است،تمایل دارند که زنهای باسوادتر از خودشان بگیرند .یک مورد مشاوره داشتم که به آقا گفتم :” این خانم لیسانسه هستند ولی شما فقط شش کلاس درس خوانده اید .“ آقا گفت :”عیبی ندارد من از ایشان خیلی چیزها یاد می گیرم.“ گفتم :” نه،صلاح نیست.“
● عامل هفتم ،وجود اساس دلبستگی بین طرفین ازدواج است.
وقتی قصد داریم با کسی ازدواج کنیم لازم است که قدری دلمان با او باشد .شما میدانید مردمی که با عشق زیاد نسبت به همدیگر ازدواج می کنند خیلی زود سرد می شوندو حتی کار به جدایی و طلاق هم می کشد.ولی برای یک ازدواج مطلوب و معقول دوست داشتن عادی و مختصر لازم است.مثلاً کسی که به خواستگاری دختر خانمی آمده و حالا نامزد شده اند باید دو ،سه ماهی با همدیگر رفت و آمد کنند تا قدری نسبت به هم احساس دلبستگی پیدا نمایند .به طوری که اگر دوروز همدیگر را ندیدند دلشان تنگ بشود.این احساس ،عالی است.
یک احساس دلتنگی نه کمتر و نه بیشتر.بعضیها که به شدت عاشق می شوند،می گویند یا این یا مرگ.من به شاگردانم یاد داده ام که در چنین شرایطی ،مرگ را ترجیح بدهند.این چنین ازدواجی فایده ندارد .خاطر خواهی یا افراط دوست داشتن همان چیزی است که مثلاً نوجوان یا جوانی از آپارتمان بیرون می آید و دم آسانسور دختری را می بیند و یک دل نه صد دل عاشقش می شود،تنها به یک نگاه .چنین ازدواجی به درد نمی خورد ،ما می خواهیم یک کسی را داشته باشیم که مثلاً او را چهار ماه ببینیم ،بعد دوستش بداریم.بگوییم که حداقل چهار ماه او را می شناختیم و بعد به او علاقمند شدیم.
عامل هشتم ،تشابهات مذهبی است .
من اعتقاد راسخ دارم که شیعه فقط باید با شیعه زندگی و ازدواج کند ،مسیحی با مسیحی ،کلیمی با کلیمی و … چون ما هر اندازه بینش زندگی با فردی از یک مذهب دیگر را داشته باشیم ولی بالاخره یک مادربزرگی داریم که طبق اعتقادات و سنتها و باورهای خودش عمل میکند.
ممکن است متوجه نشود که اینها کتاب دارند . ممکن است در کلام خود گاهی بد و بیراههایی بگوییم که مثلاً داماد یا عروس خانه ما که از یک دین و مذهب دیگری است بدش بیاید . تفاوت زبان چندان مهم نیست ،اغلب زن و شوهر ها زبان یکدیگر را یاد می گیرند ولی مذهب را نمی توانند .
● عامل نهم ،از نظر ظاهری تقریباًُ شبیه هم باشند .
دو نفر که می خواهند ازدواج کنند باید ظاهری داشته باشند که بتوانند پنجاه سال همدیگر را تماشا و تحمل کنند .اغلب ما انسانها آینه های خود را گم کرده ایم.مثلاً آقا دنبال زیباترین زن است ،در حالی که خودش یک چیز بد ترکیب و زشتی است.باید به او بگوییم تو خجالت نمی کشی زیباترین خانم که نمی آید با تو ازدواج کند.اگر ما آینه هایمان را پیدا کنیم ،یک کسی را که شبیه خودمان باشد پیدا می کنیم .عیب و ایرادهای چهره و ظاهر اندام در طولانی مدت معنی دار و مساله ساز می شود.اما در کوتاه مدت کسی متوجه نمی شود.
به هر حال یک ظاهر متعادل مورد درخواست است.درمورد هیچ یک از عواملی که تاکنون درباره اش صحبت شد ،ما دیدگاه ایده آلیستی نداریم .ما دنبال ایده آل نیستیم ،ما همین زندگی معمولی را بچرخانیم هنر کرده ایم .ما برای ازدواج یک آدم معقول و متدین می خواهیم که سواد و سن او هم معمولی باشد ،خانواده معقولی هم داشته باشد.اصلاً ایده آل گرا نیستیم .
با کمال جسارت بگویم بسیاری از آقایان و خانمهایی که ازدواج نکرده اند یا اینکه دیر ازدواج می کنند علتش این است که ایده آلیستی فکر می کنند.
مثلاً دختر خانم بدنبال آقایی است که هنوز در تاریخ نیامده و باید بسازیم و برعکس.من به عنوان مشاور خانواده ها اعتقاد دارم که با همان چیزهایی که داریم باید قناعت کنیم .این همه خانم و آقای خوب و اهل زندگی در این مملکت وجود دارند که شایسته ازدواج هستند .حالا چه فایده ای دارد که ما بخواهیم یک فردی را با فلان شرایط بدهیم برایمان طراحی کنند !ما با چشم و ابروی دیگری که زندگی نمی کنیم ،ما با شخصیت یک آدم زندگی می کنیم .
در مورد تشابهات ،شناخت بعدی ما در مورد چیزی به نام شخصیت است.شخصیت مجموعه خصوصیات سرشتی و اکتسابی ما است.مثلاً یک فردی را می بینید که خیلی منزوی و درون گراست.بعد فرد دیگری را می بینید که خیلی شاد و برون گراست .این دو نفر نمی توانند با هم ازدواج کنند .چون هر کدام ساز خودش را میزند .یک کسی که از نظر ویژگیهای شخصیتی ،حد وسط باشد بسیار مناسب است .آیا درون گرایان می توانند با هم ازدواج کنند ؟شاید بد نباشد چون هر دو ساکت یک گوشه ای می نشینند و ممکن است خودشان راضی باشند .ولی آدم احساس می کند که چه خانه ساکت و سردی .برون گرایان چطورند ؟اینقدر حرف دارند که هیچکدام حاضر به ساکت شدن نیستند .ولی مردم متعادل و عادی چه کانی اند ؟آدمهایی که حد وسط این دوتا ویژگی هستند :درون گرایی و برون گرایی .
دنياي عشق
روانشناسی و ازدواج
تحلیل ازدواج های اینترنتی
http://www.parsiteb.com/images/2889000626.jpg
خواستگاری در چت روم
به دنبال چاپ گزارشی در هفته‌نامه سلامت با تیتر «9/98 درصد کاربران اینترنتی با جنس مخالف چت میکنند» خبرگزاری قرآنی ایران (ایکنا) در صدد برآمده است تا در همین راستا به واکاوی عواقب ازدواجهای اینترنتی در گفتگو با صاحب‌نظران و کارشناسان حوزه خانواده بپردازد...
واقعیت این است که ورود اینترنت به جوامع در حال توسعه ای همچون ایران در کنار تمام محاسن و نوآوری‌هایی که به دنبال داشته است دارای جوانب منفی و آثار سویی نیز بر فرهنگ کشورمان بوده است. شاید بتوان تغییراتی در شیوه ازدواج جوانان را یکی از تبعات ورود این فناوری در ایران دانست که به «ازدواجهای اینترنتی» مرسوم شده‌اند اما مساله مهم در این میان این است که آیا می‌توان اشتراک سلیقه افراد در «چت‌روم» را نخستین گام برای ازدواج دانست؟
هرچند ضرورت ازدواج به هنگام از جمله موضوعاتی است که تاکیدات قرآنی متعددی درباره آن وجود دارد. اما در کنار این موضوع، احکام اسلامی‌همواره بر این ضرورت تاکید دارند که تشکیل خانواده باید با درایت و آگاهی صورت گیرد چرا که بی‌توجهی به این امر از قوام این نهاد که اساس جامعه را تشکیل میدهد کاسته و زمینه‌ساز بروز مشکلات متعددی میشود.
بی‌اعتمادی در بین زوج‌ها، عمده‌ترین آسیب ازدواج اینترنتی
بابک سعیدی، روانشناس، از جمله منتقدان ازدواجهای اینترنتی است که در این خصوص معقتد است بی‌اعتمادی یکی از عمده‌ترین آسیب‌هایی است که زندگی زوجینی را که به‌واسطه آشنایی در فضای مجازی با یکدیگر ازدواج میکنند، تهدید میکند چراکه همواره این دغدغه با آنهاست که «آیا همسرشان با افراد دیگری هم چت میکند.» وی می‌گوید: «آشنایی در فضای چت‌روم‌ها بعدها در روابط زوج‌ها تأثیرات عمیقی می‌گذارد چراکه آنها در مرحله نخست برای برقراری ارتباط با یکدیگر ناگزیرند در برخی از موارد خود را بسیار ایده‌آل معرفی کنند اما این مساله زمان زیادی طول نخواهد کشید.»
به باور این روانشناس این نوع ارتباط زمانی میتواند به یک آشنایی سالم تبدیل شود که با بلوغ هیجانی هر دو فرد، نظارت موسسات ذی‌صلاح در این امر و مشاوره متخصصان فضای مجازی همراه شود. وی حمایت خانوادهها از فرزندانشان را راهکار مناسبی برای کنترل آسیب‌های ناشی از همسریابی اینترنتی می‌داند و می‌گوید: «اگر والدین از دریچه منع به این وسیله ارتباطی نگاه کنند قطعا فرزندانشان به شکل دیگری آسیب خواهند دید چراکه اینترنت واقعیت روز جامعه ماست و نمی‌توانیم این واقعیت را انکار کنیم اما این سخن نیز به آن معنا نیست که فرزندمان را در برابر ابزارهای جدید تنها رها کنیم بنابراین والدین مسئول، کسانی هستند که علاوه بر دلسوزی با بصیرت به این فناوری و خدمات آن نگاه کنند.»
نگاه پسران به مقوله همسریابی اینترنتی صرفا نوعی سرگرمی‌است
روانشناسی دیگر که از جمله منتقدان ازدواجهای اینترنتی است که معتقد است. بیشتر دختران از شیوه همسریابی اینترنتی برای انتخاب همسر مناسب استفاده میکنند و این در حالی‌است که پسران بیشتر با نگرش سرگرمی‌وارد «چت‌روم» می‌شوند. شاید بتوان ادعا کرد که آشنایی در چت‌روم‌ها بتواند به کاهش سن ازدواج کمک کند. اما نمی‌توان توقع داشت این الگو در جامعه ما نیز جوابگو باشد زیرا بیشتر تعاملات جوانان در فضای مجازی انتزاعی و دور از واقعیت است و همین موضوع زمینه‌ای برای افزایش مشکلات و آسیب‌های همسریابی اینترنتی در جامعه ما است.»او تصریح میکند: «مشکل کنونی ما این است که پسران حاضر به قبول مسئولیت ازدواج نیستند و در نهایت این جامعه زنان هستند که از این شیوه ازدواج آسیب می‌بینند.» وی عنوان می کند بهترین راهکار برای رفع مشکلات ناشی از فضای مجازی فرهنگ‌سازی است به این معنی که مسئولان فرهنگی جامعه با ارایه مشاوره به والدین و همچنین تولید برنامه‌های مختلف به آموزش خانوادهها و جوانان نسبت به نقاط قوت و ضعف استفاده از اینترنت و خدمات آن بپردازند.
ازدواجهای موفق که ریشه در آشنایی اینترنتی دارد نیز توسط افرادی صورت گرفته است که از شخصیت‌های پخته‌ای برخوردار بوده‌اند به این معنی‌که به‌طور تصادفی با هم در اینترنت آشنا شده‌اند نه اینکه از این طریق با هم ازدواج کنند.
نسرین حاجی‌زاده، رییس مرکز مشاوره «مهرگان» با بیان این مطلب که نمی‌توان ادعا کرد همه ازدواج‌هایی که از طریق اینترنت صورت گرفته، محکوم به جدایی است، می‌گوید: «آشنایی قبل از ازدواج مهمترین معیار تشکیل یک زندگی موفق است بنابراین صرف‌نظر از شیوه انتخاب همسر، جوانان باید مبنای خود برای آغاز زندگی مشترک را شناخت صحیح قرار دهند.» وی دختران را بیشترین متقاضیان این شیوه همسریابی می‌خواند و می‌گوید: «فارغ از جنس متقاضیان، بیشترین افرادی که از طریق همسریابی اینترنتی مبادرت به آغاز آشنایی میکنند شامل گروه‌هایی هستند که محدودیت‌هایی دارند؛ حالا این محدودیت‌ها ممکن است مربوط به مشکلات فردی، خانوادگی، ظاهری و فرهنگ حاکم بر محیط زندگی فرد باشد.» این کارشناس ارشد مشاوره با اشاره به نقاط ضعف این نوع از همسریابی می‌افزاید: «در فضای مجازی تضمینی وجود ندارد که اطلاعات ارایه شده توسط کاربران تا چه حد صحت دارد زیرا در بسیاری از موارد افراد ایده‌آ‌ل‌های خود را به طرف مقابل منعکس میکنند.»
حجت‌الاسلام سالاری‌فر، عضو هیات علمی و گروه روانشناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه نیز در این باره معتقد است آشنایی خانوادهها با همسریابی اینترنتی نیازمند گذر زمان به نسبت طولانی است البته درصورت فراگیری آن نیز فرهنگ حاکم بر جامعه ایران زمینه‌ای را فراهم میکند که خانوادهها از این شیوه استقبال نکنند و ترجیح دهند امر ازدواج را با شیوه سنتی آن پیگیری کنند. وی می‌افزاید: «فضای مجازی مجال خوبی برای افرادی است که به دلایلی منزوی شده‌اند و قادر به برقراری ارتباط اجتماعی صحیحی نیستند. بسیاری از افراد در ارتباط چهره به چهره قادر به ارایه پرسش‌های خود نیستند از همین‌رو فضای مجازی در این زمینه نیز راهگشاست. البته این نقاط مثبت به دلیل بی‌برنامگی و نبود مدیریت به نقطه ضعف تبدیل شده است.»
سالاری‌فر اظهار میکند: «از آنجا که شناخت افراد در فضای مجازی نسبت به یکدیگر چهره به چهره نیست، بسیاری از کاربران درصدد فریب همدیگر برآمده و به ارایه اطلاعات غیرواقعی می‌پردازند که این روند نه تنها به ازدواج منجر نشده بلکه تبدیل به موضوعی سرگرم‌کننده میشود که بی‌توجهی به آن آسیب‌های زیادی را به دنبال دارد.»
بیشترین افرادی که از طریق همسریابی اینترنتی مبادرت به آغاز آشنایی میکنند شامل گروه‌هایی هستند که محدودیت‌هایی دارند.
این کارشناس دینی درباره ارایه راهکار درباره کاهش آسیب‌های همسریابی اینترنتی می‌گوید: «ایجاد محدودیت در برخی سایت‌ها یکی از این راهکارهاست به این معنی که گزینه همسریابی در همه پایگاه‌های اینترنتی موجود نباشد و تنها برخی از سایت‌های دینی و فرهنگی از این امکان برخوردار شوند همچنین پرهیز از ارتباط مجازی طولانی‌مدت را نیز باید دیگر راهکار دانست به طوری که پس از آنکه کاربران اطلاعات مقدماتی را از یکدیگر کسب کردند، شرایط آشنایی چهره به چهره آنها تحت نظر خانواده فراهم شود تا رابطه مجازی محدود به مدت کوتاهی شود».
منبع : تبیان
من خودم دنبال یه مناسبشم اگه پیدا کردید من هستم !!!یه دختر خوب و مناسب برام پیدا کنید دوستان عزیز;-)
تو این دوره اگه قرار بر دروغ باشه طرف میتونه تو چشات نگاه کنه و دروغ بگه!! به این فکر کنید که دونفر نشستن پشت نت انسانن!!
در کل اینم یکی از راههاشه اما به شرطی که سریع همو ببینند و با هم و خونواده همو اعتقادات هم آشنا شن
ازدواج اینترنتی؟؟ ۲۰ سوالی یادت نره!!
● به دنبال شوهر اینترنتی:
با خود گفتم که عصر ارتباطات است و جهان به کوچکی دهکده ای ؛ پس دیگر
دغدغه " فرهنگ بسته" را ندارم که صبر کنم تا خواستگاری از در وارد شود.
کامپیوتر را روشن میکنم ، به اینترنت وصل می‌شوم و از میان هزاران جوان برومند ، با سواد ، های کلاس و با فرهنگ که آنها هم، چون خودم به اینترنت وصل هستند ، دست به گزینش می‌زنم و بهترین شوهر عالم را ( اگر وجود داشته باشد) برای خودم انتخاب میکنم.
با آی دی خودم وارد چت رومهای مختلف با مضامین عاشقانه می‌شوم . پی ام های مختلف، مرا بمباران میکنند. پسرهای برومند ، با سواد و با فرهنگ، گویی در انتخاب من رقابت می‌نمایند.
نمی دانم جواب کدام را بدهم . همه مستقیم سر اصل مطلب می‌روند.
و سن و جنس و محل مرا میخواهند. بعد هم ادعاها و مطالبی را اظهار میکنند که برایم صحت و سقم آن ها همیشه در پرده ابهام می‌ماند!!!
● به دنبال خانم اینترنتی:
من هم با خود گفتم که عصر ارتباطات است و جهان به کوچکی دهکده ای ؛ پس دیگر دغدغه " فرهنگ بسته " را ندارم که در ارتباط یا شناسایی دختر دلخواهم جهت ازدواج مشکل داشته باشم. دیگر دامنه گزینشم به چند دختر آشنای همسایه، محل کار و تحصیل و فامیل محدود نیست.می توانم از طریق کامپیوتر از میان این همه دختر برومند، باسواد و های کلاس ؛ دختر مناسب و مطلوبم را بیابم و با او ازدواج کنم.
کامپیوتر را روشن میکنم ، به اینترنت وصل می‌شوم تا از میان هزاران دختر برومند ، با سواد و با فرهنگ و های کلاس ؛ که آنها هم چون خودم به اینترنت متصل هستند ؛ دست به گزینش بزنم و فهیم ترین همسر عالم را ( که حتما وجود دارد) برای خودم انتخاب کنم.
با آی دی خودم وارد چت رومهای مختلف با مضامین عاشقانه می‌شوم. با پی ام های مختلف هر آی دی را که نام دخترانه دارد بمباران میکنم. ولی به ندرت جوابی می‌دهند و یا اینکه با سئوالات کوتاه و پی در پی ، بی اعتمادی و شک خود را نسبت به من ابراز میکنند. و بیشتر اوقات نمی توانم صحت مطالب و ادعای خود را برای آنها اثبات کنم.
وقتی شبکه ارتباطی و اطلاعاتی ما به گستردگی جهان میشود، عمق شناسایی ما در این وسعت عظیم تا چه اندازه کاهش می‌یابد؟!
چگونه می‌توانیم در این پهنه گسترده ؛ به شناسایی عمیق مسئله ای و یا به لایه های پنهان موضوعی فکر کنیم؟!
چگونه اسیر سطحی نگری و ساده لوحی نشویم؟! خلاصه اینکه در میان این همه افراد که فقط چند خطی از آنها می‌خوانیم یا چند کلمه ای را می‌شنویم ؛ چگونه روح و روان ؛ احساس و اندیشه و رفتارشان را بشناسیم و باور کنیم؟! آنهم در مهمترین انتخاب زندگی یعنی همسر گزینی و ازدواج.- انتخابی که در عالم واقعی هم با مشکل روبروست ؛ پس درعالم مجازی چه باید کرد؟
این مقاله به راه حلهای احتمالی می‌پردازد که به زعم نویسنده میتواند برای آنهایی که به ازدواج اینترنتی می‌اندیشند ؛ مفید باشد. برای روشن تر شدن بحث، به موضوع:
کسب اطلاعات و شناسایی پسران جهت ازدواج اینترنتی ( ازدواج اینترنتی خانمها)
● ۲ نکته مهم آغازین:
۱) این فرایند صرفا جهت ازدواج اینترنتی پیشنهاد می‌گردد و دوستیابی از این طریق ( به علت مراعات نشدن بندهایی از این فرایند) عوارض ناخواسته ای را به همراه دارد . (در واقع هر گردی گردو نیست).
۲) اگر مقاله با دید بدبینانه ای تنظیم شده است، صرفا به خاطر اینست که دوستان را متوجه اهمیت موضوع و خطرات احتمالی آن نمائیم.
قدمهای ذیل به ترتیب برای خانمهایی که قصد ازداوج از طریق اینترنت را دارند توصیه می‌گردد.
۱) با خودتان صادق باشید و انگیزه شما صرفا کسب اطلاعات عمیق در مورد همسر آینده اتان باشد ؛ نه سرگرمی
۲) زیاد اطلاعات بگیرید – کم اطلاعات بدهید.
با آی دی پسرانه بین نویسندگان وبلاگها و اتاق های گفتگو و ... رفته و فرد مورد نظر را گزینش نمائید.( در این مرحله جنیست خود را روشن نکرده ، تا مشخص نمائید که ؛ قادر به ایجاد و ادامه ارتباط ، با فرد مورد نظر خود از طریق افکارتان هستید نه جنیسیت خود ) .
به عنوان یک دوست اینترنتی ( بدون توجه به جنسیت ) اطلاعاتی را در مورد وی کسب کنید. سن ؟ جنس ؟ تحصیللات ؟ محل سکونت ؟ رشته تحصیلی؟ شغل ؟ هدفش از چت کردن با با شما ؟ هدفش از ایجاد سایت و وبلاگ شخصی؟ فرهنگ و نژاد ؛ مذهب ؟ سرگرمی ها، نظرات سیاسی، متاهل یا مجرد بودن؟ تعداد افراد خانواده ؟ شغل پدر ؟ شغل مادر؟ وضعیت مالی؟ تحصیلات افراد خانواده و برادران و خواهران؟ توضیح در مورد تخصص و شغلش با سئوال از جزئیات آن ؟ موسیقی دلخواهش؟ میزان و ساعاتی که که به اینترنت وصل هست؟ و خلاصه هر آنچه که به نظرتان برای آشنایی اولیه مفید است؟
سعی کنید در این مرحله اطلاعات کمی از خودتان بدهید یا بسیار خلاصه باشد. برای قدمهای بعدی لازم است که او از شما کمتر بداند. البته برای تحکیم ارتباط لازمست که مقداری اطلاعات عام از خودتان بدهید مثل تعداد خانوار ، سن ، رشته تحصیلی، مدرک ، تفریحات مورد علاقه ؛ ولی اطلاعات خاص از جمله نام محل تحصیل ، نام واقعی خودتان ، نام محل کار، آدرس منزل ؛ همچنین عقاید مذهبی ، سیاسی را در این مرحله عنوان ننمائید.( البته سئوال و جواب ها نباید خشک و پشت سر هم باشد تا شک طرف مقابل را بر انگیزد. بلکه با ظرافت باید مطرح شود.
۳) با روشن ساختن جنسیت خود ، سایر سرنخهای شناسایی وی را با ظرافت طلب کنید. مثل آدرس سایت های محبوبش؟، آدرس وبلاگ یا سایت شخصی اش ؟ آی دی و آدرس ایمیلش و در صورت امکان ایمیل و آی دی دوستان مورد تائیدش؟ و از او بخواهید طی ایمیل هایی، در مورد خودش مطالب جالب و اختصاصی را بنویسد. در این مرحله می‌توانید نظر او را در مورد ازدواج بطور عام و ازدواج اینترنتی به طور خاص جویا شوید. سئوال باید کلی باشد و به قصد و نظر خودتان در این مورد اشاره نفرمائید.
( بدیهی است ،در هر مرحله از مراحل مذکور ؛ اگر فرد با پارامترهای دلخواه شما تطابق نداشت یا قصد ازدواج ندارد ، فرایند ازدواج اینترنتی در مورد او به اتمام می‌رسد.)
۴) به مطالعه ایمیلهای ارسالی ، سایت ، وبلاگ و اشاراتی که داشته است به طور عمیق می‌پردازید و با دید منتقدانه بررسی میکنید. ، پس از این می‌توانید با افکار او چالش منطقی و علمی کنید تا او بیشتر صحبت کند – که این مطلب به شناسایی او کمک خواهد کرد.
۵) با آی دی های ناشناس و پسرانه با او ارتباط بگیرید و به او ایمیل بزنید و با سئوالاتی شبیه سئوالات بند ۱ ، اولا درستی اطلاعات خود را چک کنید ، ثانیا در یابید آیا او با یک پسر هم به همان سرعت ارتباط می‌گیرد و جواب سئوالاتش را میدهد؟ ( نقش و تاثیر جنیست خود را در ایجاد و ادامه این ارتباط بررسی کنید)
۶) با آی دهای ناشناس و دخترانه با او ارتباط بگیرید و به او ایمیل بزنید و با دادن اطلاعات دیگر ، و گرفتن اطلاعات از او ، مطالبش را چک کنید. در اینجا دختر دیگری باشید و نظراتی مخالف نظرات واقعی خود بدهید. آیا او همان پسر است و با همان افکار . یا چهره متفاوتی از خود ارائه میدهد. ( ثبات و واقعیت مطالب وی را بررسی کنید).
۷) با یک آی دی ناشناخته دیگر؛ سکس طلبی او را چک کنید؛ از او آدرس چنین سایت هایی را بخواهید یا با ارسال مطالب مسخره و عکسهایی با این مضامین واکنش او را در این رابطه بسنجید. همچنین سن خود را سنی اعلام کنید که خارج از وقت ازدواج است ( مثلا ۱۰ تا ۱۴ سال) و با او حرفهای صمیمانه و عاشقانه بگوئید و از او قرار ملاقات حضوری در سطح شهر، منزل خود یا منزلش بگذارید ؟ جواب مثبت او به این قرار میتواند ، او را در این مرحله ، رد کند.
۸) با دو آی دی دخترانه در دو وقت متفاوت با او تماسی صمیمانه و گرم بگیرید و در هر مورد از خود اطلاعات تقریبا متناقض و متضاد بدهید و نظرش را جداگانه در مورد خودش و خودتان جویا شوید؟ آیا او به رنگ هر دختری در می‌آید. با آن آی دی های دخترانه و ناشناس بخواهید ، که شما دوست دختر او باشید. پس از آن در روزی دیگر با آی دی اصلی خود از او تلویحا سئوال کنید که آیا او دوست دختری هم دارد. و اگر دارد چه وقت و چگونه آشنا شده است؟ این میتواند میزان راستگویی یا دروغگویی او را تا حدی روشن نماید.
۹) گاهی از چیزهایی که بدتان می‌آید برای او به خوبی یاد کنید و تعریف کنید و به عکس از چیزهایی خوشتان می‌آید به بدی یاد نمائید ، و نظر او را بطور غیر محسوس در رابطه با نظراتتان جویا شوید. تا واکنش واقعی فرد را چک کنید. ( تا مطمئن شوید او نقش بازی نمی کند و نظرات قطعی خود را ابراز کرده است)
۱۰) کم کم اطلاعات خاص از او بخواهید. نام ، نام خانوادگی ، شماره شناسنامه ، تاریخ تولد ، نام پدر ، آدرس منزل ، شماره تلفن محل تحصیل ،کار ، منزل ، و...، را از او بخواهید و در اینترنت مشخصات او را جستجو کنید. همچنین صحت مشخصات او را بررسی نمائید.
۱۱) سعی کنید به غیر از خودتان حداقل یک نفرد دیگر که دارای تجربه و علم لازم در این مورد است ، از رابطه شما با خبر باشد و مشخصات بند ۸ را پس از بررسی صحت آن ، به فرد امین خود بدهید( اشخاص پیشنهادی : پدر ؛ مادر؛ خواهر یا برادر بزرگتر، معلم ؛ مشاور خانواده و ازدواج)
۱۲) به احساسهایش ، افکارش ، و رفتارش در خلال صحبت ها توجه نموده و به صورت جزئی و با مثال در رابطه با زندگیش سئوال نمائید. و واکنش ها و سخنانش را با تمام صحبت ها و نوشته های قبلی او که در آی دی ها متفاوت شما ، به شما گفته است جمعبندی و آنالیز نمائید.
همچنین در مورد پروفایلش سئوالاتی بکنید. چرا تکمیل نکردید؟ چرا این آی دی را انتخاب کردید؟ چرا عکس واقعی خود را در آن نگذاشته اید؟ چرا به سرگرمی های خاصی علاقه دارید؟....
۱۳) صحبت ازدواج را جدی تر مطرح کنید. و نظرش را در مورد خود جویا شوید. آیا او میتواند به شما اعتماد کند؟ آیا او به ازدواج با شما می‌اندیشد. آیا او میتواند رسما جهت خواستگاری شما اقدام نماید.( یک سئوال در اینجا میتواند مطرح شود آیا او دوست دارد که با شما ازدواج کند یا در حال حاضر شما را فقط به عنوان دوست انتخاب کرده است ؟
▪ اگر قصد ازدواج را با شما ندارد یا می‌گوید که فعلا شرایط ازدواج با شما را ندارد و در آینده اقدام خواهد کرد!؛ ازدواج اینترنتی شما در رابطه با او همین جا خاتمه می‌یابد. بدیهی است ادامه این روند به امید اینکه در آینده او به خواستگاری شما بیاید ، با شکست روبرو خواهد شد و سرخوردگی شما را به دنبال خواهد داشت.( سرکه نقد به از حلوای نسیه است)
۱۴) نظر فرد را در مورد ملاقات حضوری وی با پدرتان ، برادرتان و خانواده اتان در منزل شما ، جویا شوید.( با این مسئله او را چک کنید تا چه اندازه جدی و مصمم است – در صورت مخالفت ؛ دلایل او را با سایر بهانه تراشی ها و دلیل تراشی هایی که از او به دست آورید جمعبندی و تحلیل نمائید)
۱۵) از او در مورد فیلم هایی که دیده ، کتابهایی که خوانده ، ترانه هایی که شنیده و اعتقاداتی که دارد ، جزء به جزء بپرسید و یادداشت کنید و در مورد آنها اطلاعات بیشتری حاصل کنید و در جلسات آینده ، از بخشهایی از کتابهایی که خوانده سئوال کنید و نظرش را در مورد آن جویا شوید.
۱۶) با متدهای دروغ سنج ، دروغگویی او را چک کنید ( می‌توانید با یک مشاور یا روانشناس در این مورد مشورت نمائید)
۱۷) برای قوی کردن بینش خود در رابطه با عشق ، ازدواج و راههای آن ، حتما ۳ جلد کتاب با عنوان " آیا تو آن گمشده ام هستی " را بخوانید. این کتاب از باراباس دلی آنجلیس هست. می‌توانید این کتاب را از انتشارات جیحون روبروی دانشگاه تهران تهیه فرمائید. برای مطالعه تکمیلی و بیشتر کتاب " عشق هرگز کافی نیست " مولف: تی آرن بک ؛ ترجمه : بداغچی را از همان انتشارات بخواهید. اضافه شدن بینش شما در ازدواج ( چه اینترنتی ، چه غیر اینترنتی) ، سوپاپ اطمینان خوبیست. همچنین معیارهای ازدواج و انتخاب همسر که در بخش مشاوره ازدواج سایت همدردی قرار گرفته است، میتواند کمک موثری د راین زمینه به شما بکند.
۱۸) هرگز در هیچکدام از مراحل ذکر شده با او قرار ملاقات حضوری نگذارید. برای نشان دادن جدیت شما در مورد ازدواج اینترنتی؛ اولین دیدار بهتر است به صورت رسمی و با حضور خانواده های شما صورت بگیرد.
۱۹) مراحل فوق نباید پشت سر هم و سریع سپری شود و به زمان نیاز دارد ( پیشنهاد: حداقل طی شش ماه) اگر تمام این مراحل با موفقیت طی شده است ،او میتواند صرفا یک خواستگار بالقوه برای شما باشد. مسئله ازدواج را به صورت صریح و شفاف با او بیان نمائید. و از او بخواهید در مورد ازدواج با شما فکر کرده و جواب دهد.
بدیهی است در این مورد، والدین شما در جریان بوده و در صورت موافقت وی مراسم رسمی و سنتی خواستگاری شروع میشود. ( در اینجا تاکید روی مراسم سنتی صرفا به خاطر اینست که ارتباط مجازی شما به ارتباط واقعی و دقیق تری تبدیل شوند و فرایند به صورت عمیق تری دنبال شود)
۲۰) طی مراحل فوق به معنای شناخت فرد مذکور نمی باشد. لذا برای انتخاب او به همسری باید شروع به بررسی و شناخت او در خارج از دنیای مجازی نمائید که خود بحث نسبتا مفصلی هست. در این مورد اگر اطلاعات بیشتری لازم دارید می‌توانید به مراکز مشاوره مراجعه نمائید.
منبع:hamdardi.com
سایت سیمرغ
سلام ، امکان موفقیت از این طریق هست اما با درصد احتمال بسیار پایین و این که وقت و هزینه زیادی ( چه مادی و صد البته مهم تر ، معنوی و روحی ) تحمیل می شود .
ان شاالله بزودی زود یه مورد مناسبو پیدا کنید[shaad]نقل قول:
نوشته اصلی توسط *farzin*
ز دوستان عزیز تقاضا میشود دست به دست هم دهند به مهر یه دخمل خوب با این مشخصات برام پیدا کنندنقل قول:
نوشته اصلی توسط greatangel
1-خوشکل باشه
2-قد بلند باشه;-)
3-حدود20ساله باشه
4-باباش پولدار باشه
5-با حجاب باشه
6-مهربون باشه که خیلی مهمه
7با اخلاق و با خونواده باشه
بازم فاکتورای دیگه ای هم هست حالا دیگه ببینم دوستان چیکار میکنن;-):-d
حالا الان ماه رمضونه ، میترسم رووودل کنی نتونی روزه بگیری ! [cheshmak]نقل قول:
نوشته اصلی توسط *farzin*
بقیه فاکتوراتو بده بعد ماه رمضون شاید یکی برات پیدا شد . [nishkhand]
محیط مجازی هم مثه محیط حقیقی دلبستگی های خاص خودشو داره ؛ درسته محیط اسمش مجازی هست اما افراد حقیقی توش فعالیت دارند و این افراد مجازی یا آدم آهنی نیستن که برنامه ریزی شده باشند بلکه احساس دارند ، اجتماعی هستند، علاقه دارند با دیگران رابطه برقرار کنند اونم رابطه با افرادی که در دنیای اطرافش چنین امکانی براش فراهم نیست در این بین با سلایقی آشنا می شود که برایش تازگی دارد با افکار و عقایدی آشنا می شود که برایش جذاب هست. با سنین های مختلفی از افراد برخورد دارد درواقع خودشو بزرگتر و... احساس می کند و این بین ضررهایی هم دارد که این ضررها بخاطر عدم برنامه ریزی یا عدم کنترل پیش می آید که اگر کنترل شود این اتفاقات تبدیل به نقاط مثبتی خواهد شد.نقل قول:
نوشته اصلی توسط greatangel
حالا روابط این دنیای مجازی مثه روابط دنیای حقیقی احتمال شکست را با خود دارد. ارتباط های نامعقول چه در دنیای حقیقی و چه در دنیای مجازی می تواند فرد را به نابودی بکشاند. به نظرم این اتفاق می تواند زمانی شروع شود که فرد آمادگی ازدواج دارد یعنی فرد قصد دارد ازدواج کند. اگر فرد قصدی برای ازدواج نداشته باشد از این مسأله فقط برای تنوع طلبی خودش استفاده خواهد کرد و وقتی دو نفر قصد ازدواج داشته باشند می توانند موضوع رو با کسانی که تجربه دارند یا همون خانواده در میان بگذارند . یعنی ارتباط رو به دنیای حقیقی بکشانند اونم نه مخفیانه؛چون در کار مخفیانه اشکالاتی هست که مانع ظهور آن می شود. به نظرم ارتباط چه در محیط مجازی و چه در محیط حقیقی می تواند مخرب باشد و این آشنایی اگر دورادور باشد بهتر خواهد بود. راههای بسیاری وجود دارد که می شود برا شناخت رسید نزدیکی بیش از اندازه باعث تخریب روحیۀ فرد می شود
بله؛ برای کسانی که دنبال زندگی حقیقی هستند این یک مزیت است تا گرفتار ظواهر نشوند و عمقی موضوع رو پی گیری کنند. منم با شما کاملا موافقم. اما ظاهر رو نمی شود کلا حذف کرد. ظاهر بعد از افکار و عقاید و اخلاق اگر قرار بگیرد بهتر است البته این به معیارها و دید و عقیدۀ فرد بستگی دارد.نقل قول:
نوشته اصلی توسط greatangel
در ازدواج نباید تک بعدی نگریست باید تمام معیارهارو اولویت بندی کرد بعد جمع معیارهارو در نظر گرفت. یعنی نمی شود با یک معیار فرد رو رد یا قبول کرد. اگر به هر معیار امتیازی داد بعد در آخر به جمع معیارها توجه کرد در این شرایط معیاری جای کمبود یا نقص معیار دیگری را پر می کند و با یک دید کلی فرد مقبول یا رد می شود یعنی تلفیق معیارها بهتر از تک بعدی نگریستن جواب خواهد داد. که البته این به منطق فرد بستگی دارد.
مرسی شما همینشم پیدا کنی کافیه :-dنقل قول:
نوشته اصلی توسط dilon
کجای حرف من خنده داشت؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط greatangel
آقا فرزین شما با پول باباش چیکار دارین؟
اینکه فرمودین تواین اوضاع واحوال ازدواج میخوای چه کار؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط ---
مگه اوضاعو احوال چشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟[tafakor]
شناخت به طور مطلق نمیشود ،در رابطه با این احساسی که شما گفتید احتیاط لازمه ، هر چند...نقل قول:
نوشته اصلی توسط greatangel
علی (ع) فرمود:پیروزی و غلبه در پرتو حزم و احتیاط است و احتیاط کاری به آزمودگی و تجارب بستگی دارد
در آخر شاعر میگه :اگه دیدی جوانی بر درختی تکیه کرده بدان یه بار جستی ملخک ،دو بار جستی ملخک [cheshmak]
"پیروزی و سلامتی را برایتان آرزومندم"
[quote=عبدالله91;491514]
سلام
بله حرف شما متین. دنیای مجازی یه شناخت اضافه ای هست . دنیای مجازی کنار دنیای حقیقی بهتر واقعیت را نشون میده . درواقع این دو میتونن مکمل هم باشن. شناخت افکار و عقاید در دنیای حقیقی مثه دنیای مجازی ممکن نخواهد بود. وقتی فرد در بحث ها شرکت می کند در واقع با خود عقاید و افکار خودشو حمل می کند.حتی در شیوۀ برخورد با دیگران نیز در این بحث ها به چشم میخورد....
بله شما درست می فرمایید ، شناختی که بوسیله هر دو فضای حقیقی و مجازی باشه میتونه صحیح باشه ولی منظور دوست عزیز ما شناخت مجازی صرف است که به این شناخت قطعا ایراد وارد میشود
"در پناه حق"
منظورم مشکلاتی مثل گرونی هاوعدم اعتمادهایی که وجود داره.......................نقل قول:
نوشته اصلی توسط greatangel
ما تو دنیای واقعی هم نمی تونیم به راحتی به دیگران،حرفاشون و رفتارهاشون اعتماد کنیم.همه ی آدم ها دوست دارند خوب به نظر بیان و نباید این موضوع رو نادیده بگیریمنقل قول:
نوشته اصلی توسط greatangel
چه کم اشتها؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط *farzin*
چیزدیگه ای میل نداری فرزین خان؟
صحبت های شما کاملا صحیح.و باید این موضوع رو هم در نظر بگیریم که افراد همیشه سعی میکنند من آرمانیشون رو نشون بدن نه من واقعیشون و گاهی ممکنه بین این دو اختلاف زیادی وجود داشته باشهنقل قول:
نوشته اصلی توسط عبدالله91
سلام بله یکی از دوستان من از طریق چت با یک پسر آشنا شد و با وجود اینکه اون آقا یه شهر دیگه زندگی میکرد این آشنایی بیشتر و بیشتر شد تا به ازدواج منجر شد الان تهران زندگی می کنن و دوسال از این ازدواج میگذره و با توجه به صحبت های دستم هر دو طرف راضین.امیدوارم همیشه اینجوری بمونننقل قول:
نوشته اصلی توسط greatangel
من با صحبتاتون موافقم به جز این ضرب المثل اشتباه.ازدواج هندوانه یا میوه دیگه نیست که نشه فهمید عاقبتش چیه.با یک فکر باز به دور از احساسات صرف،با شناخت کامل از خود فرد و خانوادش،با شناخت کامل از عقاید،افکار و هنجارههش میشه یه انتخاب موفق داشت.نقل قول:
نوشته اصلی توسط zoh_reh
نقل قول:
نوشته اصلی توسط mozhgan.s
سلام مژگان جون
طبق نظر کارشناسان و یا تجربه های عینی وقتی دو نفر با هم حتی به مدت طولانی (که درست نیست)هم نامزد میمونن و رابطه دارن وقتی زیر یه سقف میرن تازه یافته های جدیدی از هم پیدا می کنن.برا همین باید قبل از ازدواج معیارهای درستی از این امر مهم باشه که بعدها کمتر باعث سر در گمی باشه.به نظر من این یعنی هندوانه سر بسته چون ممکنه در دراز مدت دونفر خیلی هم نسبت به قبل از هم راضی تر باشن(آمارش پایینه)و یا بر عکس.
برای ازدواج یا انتخاب فرد برای ازدواج جایی رو که شخص رو محک میزنیم مهمه.تو یه ازدواج سنتی هم همینطوره ، از محل زندگی تا خانواده و ...همه دست به دست هم میدن تا یه خواستگاری سر میگیره.نقل قول:
نوشته اصلی توسط mozhgan.s
تو فضای مجازی هم همین اتفاق میتونه بیفته شما فضای مجازی فیس بوک رو در نظر بگیر میشه گفت بیشتراشون من آرمانمیشونو نشون میدن با عکساشون ، با نوشته هاشون، با ادا درآوردن افراد رو که تجربه ای ندارن و یا به نصایح بزرگان روی خوش نشون نمیدن رو سردرگم میکنن.البته قضاوتی که کردم راجع به همه کاربران فیس بوک نیست چرا که بعضیها به دور از هرگونه ترفندی واقعا برای جذب جونا فعالیتهای خوبی دارن.
سلام دوستان.من کسی رو میشناسم که رو در رو با هم اشنا شدن بعد از 2 سال بهم خورده .چراااااااااا؟؟؟؟؟؟[taajob]
چون خانوادهها الان یادشون افتاذه مخالفت کنن.چرا الان نمیدونم؟؟؟؟؟؟[taajob]
شما فکر کن این دوستی نتی هم میشد ؟[soal]
ادم باید ادم باب میلشو پیدا کنه .به قول قدیمیا در و تخته باید جور باشه.
ما باید یاد بگیریم تو شرایط سخت راه حل چیه.
نه اینکه کدوم کافی شاپو امروز یا امشب جیبشو پر کنیم یا کدوم رستوران بالا شهرو شلوغش کنیم.
این ادم توی جوش دادن دو تا خانواده مونده شما فکر میکنید بتونه مشکلات بعدیو حل کنه؟؟؟؟؟؟؟؟ وقتی پرده احترام و ان مرز رودرواسی ازبین رفت مشکل چند برابر میشه.
کسی که نتونه مشکلشو حل کنه چه دوستی نتی چه حضوری فایده نداره چه دختر چه پسر باید اموزش مهارت در حل مشکلات زندگی رو طی کنن بعد اجازه ازدواج داشته باشن.
درکنار تست اعتیاد و روانشناسی مهمترین تست مهارت زندگیه.فکر کنم امار طلاق هم کم بشه.
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط ---
نه دوست خوبم همیناشو پیدا کنی یه دنیا ممنون میشم
جبران میکنم ایشاله :-)
سلام دوست عزیز
ممنون از دعوتت
ولی من کلا در زمینه ی ازدواج هیچ نظری ندارم
البته به نظرم آشنایی از طریق اینترنت هم درست نیست
به علاوه....من در این زمینه تجربه ندارم ولی با تحکم هم نمیتونم بگم غلطه...چون مثل اینکه بعضی از دوستان مثال نقض آوردن که ممکنه این ازدواج موفق باشه
ولی اگه خودم بودم قبول نمیکردم...حتی حاضر به آشنایی های بیشتر هم(حتی در محیط واقعی) نیستم
کاملا با شما موافقم بانوی ایرانی
اگه برات پیدا کنم چه تضمینی وجود داره جبران کنی[cheshmak][cheshmak]نقل قول:
نوشته اصلی توسط *farzin*
چه ضمانتي ميخواي؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط ---
زياد سخت نگير [cheshmak]
نقل قول:
نوشته اصلی توسط آس76
منم به شوخی گفتم خدای نکرده نگفتم توهین شده ،اگه توهین شده بود که بر و بچ سایت من جمله خودم الان از خجالتت در اومده بودیمsh_omomi52 [nishkhand]
دارمت آس76 [cheshmak]
باشه میذارنم به حساب رفاقت[cheshmak][khande]نقل قول:
نوشته اصلی توسط *farzin*
من فقط میشه اونایی که میبینیشون وباهاشون اشنامیشی یا اشنایی داری نمیشه بشناسیمش چه برسه به چه کسی نمیدونی چقد راست میگه
نکنید اینکارو اصلا بنظرم باکسی رابطه دوستی نداشته باشین صبر کنیدقشنگ یکی که مورد تایید خانوادتون تو زندگیتون بیاد وکم کم کنار اون عشقو احساس کنید
به دوستان هم جنستونم اعتماد نکنید چون اونم ضرر داره