بحث داغ هفته :چرا خداوند پوشاننده گناهان (ستار العیوب) هست ؟

اما در پاسخ سؤال فوق به نکات ذیل دقت شود:

الف – خداوند متعال، ستار العیوب است، چنان چه رحمان، رحیم، علیم، حکیم، کریم، سخی و ... نیز
هست. لذا عالم هستی را بر اساس قوانین لازمه‌اش خلق نموده است و قرار نیست که به صورت جادو و جنبلی نظام هستی را سامان بخشیده و هدایت کند. لذا هر چیزی تعریف و قانونی دارد. به عنوان مثال: خداوند علیم است، پس هر انسانی از آن جهت که تجلی آن علیم است، کم یا بیش از علم او بهره‌ می‌برد (چه بخواهد و چه نخواهد)، اما انسانی که خود را در معرض دریافت علم قرار داده است، به مراتب بهره‌ی بیشتری برده و بیشتر علم خدا را متجلی می‌کند. همین‌طور کسی که از چارچوب رحمت خدا خارج شده، بهره‌ی کمتری از این رحمت می‌برد، تا کسی که خود را در مسیر نسیم‌های خوش رحمت قرار داده است. ستارالعیوبی هم همین‌طور است. خداوند کریم برای همه و حتی برای کفار، مشرکین، ظالمین و بدتر از همه منافقین نیز ستار العیوب است، اما اگر کسی تلاش کرد تا خود را از مسیر ستاریت خداوند خارج کند، او خودش به خودش ظلم کرده است. نظام خلقت، یک نظام حق است و در نظام حق به هیچ احدی ظلم نمی‌شود. اگر چه ستارالعیوبی از لطف و کرم و رحمت است و ظهور عیوب بر دیگران ظلم نیست، بلکه خواست بنده است:

«وَ خَلَقَ اللَّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَ لِتُجْزى‏ كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ» (الجاثیه - 22)

ترجمه: و خدا آسمان‌ها و زمين را (به خيال و پندار خلق نكرد) بلكه به حق آفريد. آرى آفريد تا هر كسى را به آن چه مى‏كند جزاء دهد و در اين جزا به كسى ظلم نمى‏شود.

بدون شک هر بدی، ظلم، گرفتاری و مصیبتی که به انسان وارد می‌شود، به دست خودش انجام گرفته است. و البته باز خدا رحمان و رحیم و ستار است و فقط بخشی از این ظلم و بدی را آشکار می‌کند تا تذکر و تنبهی گردد، باشد که انسان هوشیار شده و تا فرصت باقی است از مسیر انحراف و انحطاط برگردد:

« ظَهَرَ الْفَسادُ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذيقَهُمْ بَعْضَ الَّذي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ» (الروم - 41)

ترجمه: در دريا و خشكى فساد ظاهر گشت به خاطر كارهاى بد مردم، ظاهر گشت تا خدا به اين وسيله بعضى از آثار كار بد را به ايشان بچشاند

ب – در یک نظام حق، ممکن نیست که هیچ گاه عیب هیچ انسانی، اگر چه خودش اصرار به پرده‌دری داشته باشد، به هیچ مقداری آشکار نگردد، چرا که آن وقت فساد عالم را فرا می‌گیرد و دیگر نظام، یک نظام حق نخواهد بود. فرض کنیم، هیچ گاه عیب دزدی دزد، جنایت جنایتکار، فحشای فاحشه، ریای ریاکار، فریب دغل‌کار و ...، آشکار نگردد! و آنها بتوانند با خیال راحت و با تکیه به «ستارالعیوبی» خدا به فساد در زمین ادامه داده و بر همگان ظلم کنند، آیا آنگاه به غیر از بروز هرج و مرج و مسدود شدن راه هدایت و رشد و کمال، انتظار دیگری می‌رود.

بیائیم یک قانون مثل «ستارالعیوبی» را در ذهن خود تعمیم دهیم و ببینیم به راستی اگر هیچ معلوم نشود که دزد، دزد است، چه می‌شود؟ اگر با پرده‌دری‌های پیاپی و سوزاندن فرصت‌های بازگشت و هدایت، چهره‌ی کثیف یزیدی‌های زمان در هر عصری معلوم نشود چه می‌شود؟ آیا دیگر هدایت و امنیتی باقی می‌ماند؟!

ج – در عین حال باز خداوند متعال رحمن، رحیم و ستارالعیوب است. یعنی همان گناهکاری که با سعی و لجاجت خود از مسیر ستاریت خدا خارج شده و با اصرار پرده‌دری کرده و تصمیم گرفته هر طور که ممکن است فضاحت خویش را بر دیگران آشکار سازد، اگر به خود و آن چه هست و آن چه کرده توجه کند،‌ می‌بیند که فضاحتش به مراتب بیشتر از رسوایی انجام پذیرفته‌اش به دست خود است و به رغم اصرارش، خداوند نخواسته که بیش از این رسوا گردد، تا شاید برگدد. وگرنه آن چه او انجام داده، موجب رسوایی‌های بیشتر است.

آیا آن هنگام که در انسان خوی سگی یا خوکی یا میمونی غلبه پیدا می‌کند، اما او هنوز به شکل یک آدم در جامعه حاضر می‌شود و رفت و آمد می‌کند، ستارالعیوبی خدا را درک نمی‌کند؟

پس، خدا «ستارالعیوب» است. چنان چه در دعای کمیل می‌خوانیم، چه بسیار گناهانی انجام می‌دهیم که خداوند حتی آنها را از ملائک کاتب پنهان می‌دارد و فقط خود از آنها خبر دارد و می‌خواهد تا بنده‌اش برگردد و این گناهان هیچ گاه بر کسی آشکار گردد.

نقل قول:

---

پاسخ : بحث داغ هفته :چرا خداوند پوشاننده گناهان (ستار العویب) هست ؟

---

البته خداستار العیوب است نه ستار العویب !

درکنار این باورمطلق که خدا تک تک انسانهایی را که با دست خود خلق کرده دوست دارد و سعادت انان را میخواهد به 2 دلیل بر زشتی ها و پلشتی های سرزده از انان بدون استثنا سرپوش میگذارد

1- با مستور نمودن افعال زشت اصولا حیات و ادامه زندگی را برای انسانها میسور نموده / چرا که اگر قرار بوده هر کار بدی اینه وار منعکس شود نه تنها دیگر محبت و عشق و دوستی بین انسانها مفهومی نداشت بلکه ادم ها از سویی با دیدن کار زشت دیگران از هم فاصله می گرفتند و از یکدیگر متنفر میشدند / از طرفی ترس از اینکه نکند کار زشت خودشان بلافاصله دیده شود ترجیح میدادند در انزوای مطلق باشند وپرودگار عالم این نو ع روابط بین ادمیان را نمیپسندد

2- خداوند باپرده پوشی بر گناهان انسان از روی فضل و ادب خود /درواقع قصد دارد به انسان ها نیز چنین گوید : که اشرف مخلوقات ! و نزدیکترین مخلوق شبیه من ! درپردازش به این صفت مانند من باش

واضح است که پرده پوشی و ستر گناه و عیوب مطلق نیست/گویا این حد یقف دست خود ادمی است ظاهرا کسی که اصرار دارد همیشه زشتی ها و عیوبش دیده شود و فارغ از حجب و حیاست خدا نیز اصراری به ماست مالی کردن اوضاع وی ندارد فسق و فجور اشکار دراین مقوله میگنجد

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط golden3

همه گناهان و حتي همه افعال را خداوند مي پوشاند و ستاريت كاملا عام است چه در اين دنيا چه در آخرت و چه براي همه انسان ها.
اما بعضي از كارهاي ماست كه موجب مي شود طبق قانون خدا اين پرده هاي ستاريت كنار رود!
مثلا كسي كه راز كسي را فاش كند خداوند نيز رازش را فاش مي كند.
يكي از كارهايي كه ستاريت را باز مي گرداند توبه و جبران است.

این درگه ما درگه ناامیدى نیست
صد بار اگر توبه شکستى باز آى

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نارون1

مرسی از بحث خوب ...


این ویژگی به انسان آرامش و امید میده .....

وقتی انسان از روی اشتباه و خطا یه گناهی انجام میده ....


میتونه با خدا صحبت کنه .خدا تنها کسیه که میشه با آرامش و اینکه بدونی هیچ جا گناهت و رازت فاش نمیشه درد و دل کرد ....

.خدا نور ایمان رو تو دلت روشن میکنه ....نور هدایت ....یه راهی واسه بهتر شدن .....اگه نبود ..انسان افسرده و نا امید میشد......

میتونه این چیزا یه نشانه باشه از طرف خدا ( یعنی خدا به ما نشانه هایی رو بده ) و امکان داره ما بهش توجه نکنیم .....

وقتی انسان دوباره از روی ناآگاهی دوباره اشتتباه کنه ...باز هم خدا او را با آغوش باز میپذیره .....

.راه توبه رو همیشه باز گذاشته چطور خدا راز انسان رو فاش کنه ؟؟؟؟؟؟؟من اینو نمیپذیرم ؟؟؟/خدا به بنده هاش میگه آبروی همدیگه رو نبرین .....

و خود خدا آبروی بنده هاش رو حفظ میکنه .....

میحخواستم یه سوال بپرسم .....ولی میترسم بحث تو بحث میشه ...


به خاطر همین یه جا دیگه از جناب کمان ابرو میپرسم .........

---

ممنونم ازتون
درسته خداوند نسبت به همه بنده هاش ستار العیوب هست.

اما نکته ای که گفتین نیاز به توضیح بیشتری داره:
اینکه خداوند راز کسی رو فاش کنه، این شاید در نگاه اول چندان جالب نباشه
اما حقیقت اینه که این خود ما هستیم که رازهای خود و عیوب خودمون رو فاش می کنیم نه اینکه خداوند بخواد اینکار رو با ما بکنه
چون خداوند همچنانکه در دعای جوشن کبیر می خونیم :يا من اظهر الجميل يا من ستر القبيح. زیبایی ها رو ظاهر می کنه و بدی ها و زشتی ها رو می پوشانه

حالا اینکه چرا بدی ها و زشتی ها و عیوب ما ظاهر میشه ، مسلما به خاطر این هست که از قانونهای عقلی و عرفی و الهی تبعیت نمی کنیم
چرا که خداوند اعتراف به گناه رو فقط وفقط بین خود و بنده اش قرار داده
اما گاهی انسان این اعتراف به گناه رو (هر چند از روی ساده دلی) جایی میگه که بعدا بر ضد خودش استفاده میشه
اگر انسان گناه و عیبی هم داشته باشه و با خدا معامله کنه
مسلما خداوند عیوبش رو می پوشانه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط داداشی

سلام خدمت همه دوستان
و تشکر از باستان شناس عزیز و یه سلام گرم به آقا مهدی گل
خوب من اول از سطح و فقط فکر رو این سوالات اولین چیزی که به ذهن من خطور میکنه رو میگم و در پست های بعدی کتاب هامو باز میکنم و برداشت خودم رو از اونها اینجا مینویسم
انشاا... که بتونم ازتون مطالب خوبی رو یاد بگیرم
--------------------------------------------------------
خوب سوال اول : ببینید میگیم خدا وجود هست و بدون هیچ نقصی
اولین چیزی که به ذهن من رسید موقع خوندن این سوال این بود که چرا باید دنبال "چرای" بودن این صفت در خدا باشیم
مگر خدا دانای کل و بدون هیچ نقصی نیست
(آقا مهدی اینجاشو قشنگ بهم جواب بده خودم گیر کردم توش) آیا میشه گفت: اینگونه سوالات اشتباه بوده و اگر بیان بشه یعنی نقص وارد میکنیم به وجود؟

ببینید خداوند سرنوشتی برای ما گذاشته همونطور که برای آدم و حوای دنیای دیگر (قبل آدم و حوای ما ) گذاشته بود (منبع: اگه اشتباه نکنم (منتهی الامال)) و اختیاری داده که انتخاب کنیم
و بخشش زیاد خداوند به نظر من برای کسانی که تفکر میکنند معنا پیدا میکنه
و بیش از پیش به سوی خداوند میره.

و در مورد سوال دوم اگه با خودم صادق باشم خیلی اثر داشته در زندگیم ولی متاسفانه رک بگم در حد انتظار نتونستم ظاهر بشم
خدا منو ببخشه و میبخشه
نمیدونم کجا ولی از یکی شنیدم که:
با بخشیدن کوچک نمیشی چون اگر با بخشیدن کوچک میشدیم خداوند به این بزرگی نبود.


تشکر ایشالا اگه زنده بودم با منبع مزاحمتون میشم
عید همگی مبارک باشه [golrooz]
یا حق

---

سلام داداشی گل
خوبی
ممنونم از شرکتت در بحث و این نکته بینی دقیق

درسته خداوند ذات کاملی هست که هیچ نقصی در او نیست
حالا ما اگه بپرسیم چرا خداوند ستارالعیوب هست این سوال درسته اساسا یا نه؟
و در درجه بعد آیا سوال ما موجب ایراد و اشکال گرفتن از ذات اقدس الهی میشه یا نه؟

ببین
این سوالی که مطرح شده جنبه علمی و کلامی و در نتیجه اخلاقی داره
یعنی ما بصورت عقلی(کلامی) و علمی می آییم این صفت خدا رو بررسی می کنیم که یه ذات کامل باید هم این صفت رو داشته باشه.
حالا چرا باید داشته باشه ؟چون نداشتن این صفت موجب نقص میشه و ....
پس سوال ما و اینکه می پرسیم "چرا" منظور چرای فلسفی هست نه چرای انتقادی!
در سوالات علمی کلامی و فلسفی ما ایراد به چیزی نمی گیریم بلکه در وجود چیزی، یا نحوه وجود چیزی، علتها و حکمت های اون بحث می کنیم.
اینکه آیا ما حق داریم نسبت به صفات الهی اینطور وارد بحث بشیم یا نه؟ جوابش اینه که تا وقتی که نگاه ، نگاه تحلیلی و بررسی علمی و معرفتی باشه اشکالی نداره.

بله از دو نگاه میشه گفت سوال اشتباه هست که ما اینجا این دو نگاه رو نداریم!
یکی اینکه اساسا بخواهیم سوال انتقادی کنیم .
دوم اینکه ما یه قدم جلو تر بریم و سوال کاملا اخلاقی باشه و بگیم چرا خداوند ستارالعیوب نباشه! یعنی سوال از اینکه چرا خداوند ستارالعیوب هست اشتباهه بلکه باید سوال کرد که چرا خداوند ستارالعیوب نباشه! این در جایی هست که ما بحث علمی رو به نتیجه اخلاقی رسوندیم . یعنی اصل ستارالعیوب بودن و معنای معرفتی اون برامون روشن شده و مزیت ها و خوبی های این صفت در خداوند نسبت به انسان ها واضح و مبرهن شده . در اینجا اگه دوباره همون سوال رو بپرسیم که خوب چرا خداوند ستارالعیوب هست ؟! اینجا دیگه سوال جا نداره.

معلوم میشه که ما با طرح این سوال قصد توجه معرفتی به صفت ستارالعیوب بودن خداوند داریم و جنبه های وجودی اون رو بررسی کنیم و در نتیجه ما هم به این اخلاق الهی مزین بشیم....


درسته هر قدر که انسان ببخشه و بدی های دیگران رو نادیده بگیره
در درگاه الهی بزرگ و بزرگ تر میشه
چرا که وقتی به این فکر کنیم که اگر تا همین الان خداوند بدی ها و عیب ها و زشتی های من رو نادیده نمی گرفت و عیب پوشی نمی کرد
الان هیچ کس حاضر نبود حتی یه لحظه هم به من نگاه کنه
بخاطر همینه در روز قیامت انسان ها از همدیگر فرار می کنند..
چقدر قشنگ در دعای کمیل میاد با خدا حرف می زنه:

اَللّهُمَّ لااَجِدُ لِذُنُوبى‏ غافِراً، وَلالِقَبائِحى‏ ساتِراً، وَلالِشَىْ‏ءٍ مِنْ عَمَلِىَ الْقَبيحِ‏ بِالْحَسَنِ مُبَدِّلاً غَيرَک،
خدای من
من برای گناهانم غیر از تو بخشنده ای نیافتم
برای زشتی هایم غیر از تو پوشاننده ای نیافتم
و برای بدی هایم غیر از تو تبدیل کننده ای به عمل نیکو نیافتم....

یکی از جلوه های ستارالعیوب بودن خداوند رو براتون می گم:
حتما تا حالا شنیدید که هر شخصی دوتا ملک داره که خوبی ها و بدی هاش رو می نویسن
و از ابتدای تولد با او هستن تا زمان مرگ
اما ببینید چقدر خداوند مهربان هست نسبت به بنده هاش
این دو ملک فقط در طول روز اعمال انسان رو می نویسن
اما برای شب دو ملک دیگر این کار رو انجام می دهند
برای اینکه از گناهانی که این بنده در طول روز انجام داده خبر نداشته باشن
و اگر کار خیری کرد یا دعایی و توبه ای برایش بنویسند ...

اینقدر خداوند ابروی بنده اش رو دوست داره که حتی حاضر نیست
ملائکه موکل ثبت اعمال از همه اعمال او خبر داشته باشن..
حالا باید بشینیم و فکر کنیم آیا در برابر این همه لطف حرفی هم برای گفتن داریم ....

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Sookoot

البته خداستار العیوب است نه ستار العویب !

درکنار این باورمطلق که خدا تک تک انسانهایی را که با دست خود خلق کرده دوست دارد و سعادت انان را میخواهد به 2 دلیل بر زشتی ها و پلشتی های سرزده از انان بدون استثنا سرپوش میگذارد

1- با مستور نمودن افعال زشت اصولا حیات و ادامه زندگی را برای انسانها میسور نموده / چرا که اگر قرار بوده هر کار بدی اینه وار منعکس شود نه تنها دیگر محبت و عشق و دوستی بین انسانها مفهومی نداشت بلکه ادم ها از سویی با دیدن کار زشت دیگران از هم فاصله می گرفتند و از یکدیگر متنفر میشدند / از طرفی ترس از اینکه نکند کار زشت خودشان بلافاصله دیده شود ترجیح میدادند در انزوای مطلق باشند وپرودگار عالم این نو ع روابط بین ادمیان را نمیپسندد

2- خداوند باپرده پوشی بر گناهان انسان از روی فضل و ادب خود /درواقع قصد دارد به انسان ها نیز چنین گوید : که اشرف مخلوقات ! و نزدیکترین مخلوق شبیه من ! درپردازش به این صفت مانند من باش

واضح است که پرده پوشی و ستر گناه و عیوب مطلق نیست/گویا این حد یقف دست خود ادمی است ظاهرا کسی که اصرار دارد همیشه زشتی ها و عیوبش دیده شود و فارغ از حجب و حیاست خدا نیز اصراری به ماست مالی کردن اوضاع وی ندارد فسق و فجور اشکار دراین مقوله میگنجد

---

احسنت خیلی خوب بیان کردین...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط kamanabroo

ممنونم ازتون
درسته خداوند نسبت به همه بنده هاش ستار العیوب هست.

اما نکته ای که گفتین نیاز به توضیح بیشتری داره:
اینکه خداوند راز کسی رو فاش کنه، این شاید در نگاه اول چندان جالب نباشه
اما حقیقت اینه که این خود ما هستیم که رازهای خود و عیوب خودمون رو فاش می کنیم نه اینکه خداوند بخواد اینکار رو با ما بکنه
چون خداوند همچنانکه در دعای جوشن کبیر می خونیم :يا من اظهر الجميل يا من ستر القبيح. زیبایی ها رو ظاهر می کنه و بدی ها و زشتی ها رو می پوشانه

حالا اینکه چرا بدی ها و زشتی ها و عیوب ما ظاهر میشه ، مسلما به خاطر این هست که از قانونهای عقلی و عرفی و الهی تبعیت نمی کنیم
چرا که خداوند اعتراف به گناه رو فقط وفقط بین خود و بنده اش قرار داده
اما گاهی انسان این اعتراف به گناه رو (هر چند از روی ساده دلی) جایی میگه که بعدا بر ضد خودش استفاده میشه
اگر انسان گناه و عیبی هم داشته باشه و با خدا معامله کنه
مسلما خداوند عیوبش رو می پوشانه

---

ممنون از توضیح مفیدی که دادید 1از خوبی های این سایت اینه که تو تبادل نظرها میفهمیم که کجارو اشتباه فکر میکنیم منم با نظر شما موافقم در مورد جمله ای که گفتم کسی که راز کس دیگه ای رو فاش میکنه خداهم راز اونو فاش میکنه ولی به1 چیز معتقدم اونم اینکه درسته خدا فاش نمیکنه ولی به نحوی یا رازش فاش میشه یا 1جور دیگه چوبشو میخوره این طور نیست که راز دیگرانو فاش کنیم بعد بی جواب بمونیم و عیب مارو خدا بپوشونه مگر اینکه توبه کنیمو حلالیت بطلبیم.

نظر من در مورد این ویژگی بزرگ خداوند مانند رازی هست چون بندگانش رو دوست دارد نهفته هست
چون مطمن هست عده ای شاید واقعا در زمان انجام و یا کوتاهی در یکی از مراحل زندگانی خودش پشیمون بشه و بخوات برگرده و اینطوری خداوند این مسیر رو با توجه به این ویژگی خودش براش روشن گذاشته ...

شاید فردی یک عمل خلاف یا نامناسب انجام داد
(کسی هم متوجه نشد ولی خداوند تنها کسی هست که میداند)
و در مرحله بعد برگشت و جبران کرد عمل خودش رو ...
شما فکر کنید اگر این پوشندگی این عمل نبود مطمنا هزاران اعمال دیگه ای در رابطه با ان به جود میامد و چه بسا زندگی خیلی انسان ها تغییر میافت به سوی بدی و البته شاید هم خوبی.......

مثلا فردی از روی اشتباه یا نادانی و یا نیاز و یا شاید هم عمدی دزدی کند .....و کسی هم متوجه نشه ....
ولی روز بعد پشیمون بشه و جبران مکافات کند
شما فرض کنید
همون لحظه ای که این فرد دزدی میکرده این ویژگی خدا نباشد و عالم و ادم ببینید اون شخص چه عملی مرتکب شده ولی با نبود ویژگی
فرصت برگشتن به سوی خود خدا و توبه از بنده گرفته میشد و در جامعه هم سنگ روی سنگ باقی نمیمونه !

مطمنا حکمت اصلی رو خود خداوند فقط میدونه
و اینا همه نظرات فقط متعلق به عقل بشر هست و من مطمنم علت اصلی چیزی دیگه هست و خدا میدونه !

سلام من چیزی نمی تونم بگم چون همه چیزو دوستان گفتند فقط اینکه

خدا آن حس زیبایی ست

که در تاریکی صحرا

زمانی که هراس از مرگ میدزدد سکوتت را

یکی همچو نسیم دشت میگوید

کنارت هستم ای تنها
خدایا خیلی دوستت دارم

به نظر من حکمت خدا اینکه که کسی رو به جز خودش بهترین قاضی نمی دونه.
اینم یه مشکل ماست که دوست داریم در مورد گناهان دیگران قضاوت کنیم و حکمم صادر کنیم.
به هر حال خدا اینو می دونه و بهمین دلیل پرده هایی گذاشته که بنده هاش بتونن بدون کینه کنار همدیگه زندگی کنند.
امیدوارم خدا خودش ما رو بخاطر زود قضاوت کردنمون ببخشه چون از سر نادانی و جهل ماست...[bihes]
خدایا خودت ما رو دریاب که تو بهترین یار و یاور مایی...[gerye]
الهی امین...