F.PHYSICIST
18th June 2011, 12:13 PM
ماموریت جدید ناسا: حمل مواد سیارکی به زمین
http://www.nojum.ir/files/articles/98.jpg
[1390/03/13]
ناسا در نظر دارد در سال 2016 / 1395 فضاپیمایی را به سوی یک سیارک بفرستد و با استفاده از بازوی روباتیک آن نمونه‌هایی از سیارک را به زمین بر‌‌گرداند.
این نمونه‌ها اطلاعات مفیدی درباره‌ی چگونگی شکل‌گیری منظومه شمسی و آغاز حیات در بر خواهند داشت. نام این ماموریت OSIRIS-Rex (اُسیریسرکس) است که از حروف اول کلمات وظایف این فضاپیما به معنی " جستجوگرِ منشاءها، تحلیل طیفی، شناسایی منابع و بررسی امنیت (در برخورد احتمالی سیارک) و ساختار " گرفته شده است.
این نخستین ماموریت آمریکا برای انتقال نمونه‌هایی از یک سیارک به زمین است. قسمتی از توده‌های گاز و غبار سحابی خورشیدی که تشکیل‌دهنده‌ی خورشید و سیارات بودند، حدود 4.5 میلیارد سال پیش در هم فروریختند و سیارک‌ها باقیمانده آنها هستند. بنابراین سیارک‌ها شامل مواد اصلی سحابی خورشیدی هستند و اطلاعات خوبی به ما در مورد شرایط نخستین روزهای تولد منظومه‌ی شمسی می‌دهند.
بعد از 4 سال از زمان آغاز ماموریت، اُسیریس‌رِکس در سال 2020 به نزدیکی سیارک RQ36 1999 می‌رسد و از فاصله‌ی 3 کیلومتری آن در دوره‌ای 6 ماهه از سطح سیارک نقشه‌برداری می‌کند و پس از آن تیم دانشمندان تصمیم می‌گیرند تا از کدام ناحیه از سیارک نمونهبرداری شود. فضاپیما به مکان تعیین شده نزدیک می‌شود و بازوی رباتیک آن پس از باز شدن بیشتر از 57 گرم ماده جمع‌آوری می‌کند و سرانجام در سال 2023 با نمونه‌ها به زمین باز خواهد گشت. این ماموریت جدا از هزینه‌ی پرتاب فضاپیما تقریبا 800 میلیون دلار هزینه خواهد داشت.
http://www.nojum.ir/files/photo/1106/5e43ba40f75349c484cd4f42ca1d5b07.gif
قطر سیارک RQ36 1999 به 580 متر، معادل با 5 برابر یک زمین فوتبال، می رسد. این سیارک طی زمان کمی دگرگون شده است و به نظر می‌رسد تصویری از کودکی منظومه‌ی شمسی به ما ارائه می‌دهد. کربن در این سیارک فراوان است، عنصری آلی که برای حیات ضروری است. ملکول‌های آلی پیش از این در نمونه‌های شهاب‌سنگ‌ها و دنباله‌دارها یافت شده بود. این ملکولها می‌توانند عناصر حیاتی را در فضا تولید کنند و دانشمندان می‌خواهند بدانند که آیا این ملکولها در سیارک RQ36 نیز یافت می‌شوند یا خیر. این ماموریت برای نخستین بار خواهد توانست اثر یارکوفسکی را به طور دقیق اندازه بگیرد. این اثر زمانی رخ می‌دهد که سیارک نور خورشید را جذب و به صورت گرما آن را بازتابش می‌کند اما به علت ناهمواری، ترکیبات سطحی و چرخش سیارک، بازتابش گرما نوعی رانش و شتاب به سیارک می‌دهد. برای دانشمندانی که مسیر سیارک‌ها را پیش‌بینی می‌کنند مهم است که بدانند چطور این اثر بر تغییر مدار سیارک‌ها تاثیر می‌گذارد. اُسیریس‌رِکس مدار RQ36 را تصحیح می‌کند تا هم مسیر حرکتش ثابت شود و هم تدبیری برای راه‌کارهای آینده باشد تا احتمال برخورد اجرام آسمانی به زمین را کمتر کند.
http://www.nojum.ir/files/articles/98.jpg
[1390/03/13]
ناسا در نظر دارد در سال 2016 / 1395 فضاپیمایی را به سوی یک سیارک بفرستد و با استفاده از بازوی روباتیک آن نمونه‌هایی از سیارک را به زمین بر‌‌گرداند.
این نمونه‌ها اطلاعات مفیدی درباره‌ی چگونگی شکل‌گیری منظومه شمسی و آغاز حیات در بر خواهند داشت. نام این ماموریت OSIRIS-Rex (اُسیریسرکس) است که از حروف اول کلمات وظایف این فضاپیما به معنی " جستجوگرِ منشاءها، تحلیل طیفی، شناسایی منابع و بررسی امنیت (در برخورد احتمالی سیارک) و ساختار " گرفته شده است.
این نخستین ماموریت آمریکا برای انتقال نمونه‌هایی از یک سیارک به زمین است. قسمتی از توده‌های گاز و غبار سحابی خورشیدی که تشکیل‌دهنده‌ی خورشید و سیارات بودند، حدود 4.5 میلیارد سال پیش در هم فروریختند و سیارک‌ها باقیمانده آنها هستند. بنابراین سیارک‌ها شامل مواد اصلی سحابی خورشیدی هستند و اطلاعات خوبی به ما در مورد شرایط نخستین روزهای تولد منظومه‌ی شمسی می‌دهند.
بعد از 4 سال از زمان آغاز ماموریت، اُسیریس‌رِکس در سال 2020 به نزدیکی سیارک RQ36 1999 می‌رسد و از فاصله‌ی 3 کیلومتری آن در دوره‌ای 6 ماهه از سطح سیارک نقشه‌برداری می‌کند و پس از آن تیم دانشمندان تصمیم می‌گیرند تا از کدام ناحیه از سیارک نمونهبرداری شود. فضاپیما به مکان تعیین شده نزدیک می‌شود و بازوی رباتیک آن پس از باز شدن بیشتر از 57 گرم ماده جمع‌آوری می‌کند و سرانجام در سال 2023 با نمونه‌ها به زمین باز خواهد گشت. این ماموریت جدا از هزینه‌ی پرتاب فضاپیما تقریبا 800 میلیون دلار هزینه خواهد داشت.
http://www.nojum.ir/files/photo/1106/5e43ba40f75349c484cd4f42ca1d5b07.gif
قطر سیارک RQ36 1999 به 580 متر، معادل با 5 برابر یک زمین فوتبال، می رسد. این سیارک طی زمان کمی دگرگون شده است و به نظر می‌رسد تصویری از کودکی منظومه‌ی شمسی به ما ارائه می‌دهد. کربن در این سیارک فراوان است، عنصری آلی که برای حیات ضروری است. ملکول‌های آلی پیش از این در نمونه‌های شهاب‌سنگ‌ها و دنباله‌دارها یافت شده بود. این ملکولها می‌توانند عناصر حیاتی را در فضا تولید کنند و دانشمندان می‌خواهند بدانند که آیا این ملکولها در سیارک RQ36 نیز یافت می‌شوند یا خیر. این ماموریت برای نخستین بار خواهد توانست اثر یارکوفسکی را به طور دقیق اندازه بگیرد. این اثر زمانی رخ می‌دهد که سیارک نور خورشید را جذب و به صورت گرما آن را بازتابش می‌کند اما به علت ناهمواری، ترکیبات سطحی و چرخش سیارک، بازتابش گرما نوعی رانش و شتاب به سیارک می‌دهد. برای دانشمندانی که مسیر سیارک‌ها را پیش‌بینی می‌کنند مهم است که بدانند چطور این اثر بر تغییر مدار سیارک‌ها تاثیر می‌گذارد. اُسیریس‌رِکس مدار RQ36 را تصحیح می‌کند تا هم مسیر حرکتش ثابت شود و هم تدبیری برای راه‌کارهای آینده باشد تا احتمال برخورد اجرام آسمانی به زمین را کمتر کند.