توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : شعر صداي پاي سهراب
تووت فرنگی
10th May 2011, 08:37 PM
روزي خواهم آمد
گل ياسي به گدا خواهم داد
:!::!::!:
مردمان سر رود آب را مي فهمند
گل نکردنش,ما نيز اب را گل نکنيم
:!::!::!:
کور را خواهم گفت:
چه تماشا دارد باغ
تووت فرنگی
10th May 2011, 08:43 PM
نور در کاسه مس چه نوازش ها مي ريزد
:x:x:x
من پر از نورم و شن
پر از دار و درخت
:x:x:x
رستگاري نزديک:لاي گل هاي حياط
تووت فرنگی
10th May 2011, 08:48 PM
دره مهتاب اندوه,
و چنان روشن کوه,که خدا پيدا بود
***
راه مي بينم در ظلمت
من پر از فانوسم
***
مرا به خلوت ابعاد زندگي ببريد
حضور هيچ ملايم را به من نشان بدهيد
تووت فرنگی
10th May 2011, 08:57 PM
و در کدام زمين بود
که روي هيچ نشستيم
و در حرار يک سيب
دست و رو شستيم
:-*:-*:-*
و در مسير سفر مرغ هاي باغ نشاط
غبار تجربه ر از نگاه من شستند
:-*:-*:-*
دريچه هاي شعور مرا به هم بزنيد
تووت فرنگی
10th May 2011, 09:02 PM
غروب بود
صداي هوش گياهان به گوش مي ايد
;););)
و عشق تنها عشق
مرا به وسعت اندوه زندگي ها برد
;););)
و عشق صداي فاصله هاست
صداي فاصله هايي که غرق ابهامند
تووت فرنگی
10th May 2011, 09:05 PM
يادت جهان را پرغم مي کند
و فراموشي کيمياست
~~~
مرغ مهتاب مي خواند
ابري در اتاقم مي گريد
گلهاي چشم پشيماني مي شکفد
~~~
زندگي رسم خوشايندي است
زندگي بال و پري دارد با وسعت مرگ
پرش دارد اندازه عشق
استفاده از تمامی مطالب سایت تنها با ذکر منبع آن به نام سایت علمی نخبگان جوان و ذکر آدرس سایت مجاز است
استفاده از نام و برند نخبگان جوان به هر نحو توسط سایر سایت ها ممنوع بوده و پیگرد قانونی دارد
vBulletin® v4.2.5, Copyright ©2000-2025, Jelsoft Enterprises Ltd.