mahdi9067
11th January 2010, 12:31 AM
بعد از ويران ساختن خط دفاعي جنوآ که سردرگمي مدافعان آن اصلي ترين عامل شکست تحقيرآميزشان برابر روسونري بود، ميلان امشب درحالي در زمين يووه به ميدان مي رود که در حال حاضر آماده ترين تيم رقابتهاي باشگاهي در ايتاليا محسوب مي شود که قابليت بيشترين تغيير و تنوع تاکتيکي و تکنيکي را در خود مي بيند.
* نتيجه 5 - 2 حاصل شده برابر جنوا که افتتاح کننده سال جديد ميلادي براي روسونري بود، در غياب مهاجم جوان و مستعد اين تيم پاتو و نابغه اي همچون سيدورف و کارشناسي مطمئن در خط دفاعي به نام زامبروتا بدست آمد. اگرچه هر سه اين بازيکنان بازي بزرگ اين هفته مقابل يوونتوس را هم در ورزشگاه المپيک تورين از دست خواهند داد.
*حمايت از لئوناردو حتي در جمع هواداران ميلان، همان افرادي که هيچ گاه شک و ترديد خود را نسبت به انتخاب او به عنوان جانشين آنچلوتي روي نيمکت پنهان نکرده بودند، در حال افزايش است. ولي مربي برزيلي ميلان که بيشتر خصوصيات ايتالياييها را به خود گرفته، خيلي زود راه پيشرفت و موفقيت در ميلان را آموخته و خودش مي گويد که فهميده، مهم اين است آدم بيش از اندازه در کانون توجه نباشد.يعني به عبارت ديگر وقتي توجه عموم به بازيکنان است، براي لئوناردو شرايط بهتري برقرار است. ولي پيروزي واقعي او در ميلان اين نيست که هواداران هم اين روزها با ايده هاي او موافق هستند، بلکه ايجاد توازن در رختکني است که طبق يک سنت ديرينه از قهرماناني تشکيل شده که حس رقابت شديدي ميان آنها برقرار است.
*بازي هفته گذشته دربرابر جنوا يک گام مهم در هر دو جهت براي ميلان به شمار مي رفت. بازگشت گتوزو به جمع بازيکنان اصلي تيم که سردسته ياغيها و ناراضيان چند ماه پيش محسوب مي شد و هرگز ناراحتي خود را بابت نيمکت نشيني پنهان نکرد، مهمترين دستاورد بازي روز يکشنبه است. گتوزو که از بند آسيب ديدگي رها يافته، بيش از هر زمان ديگري در زمين بازي با تمرکز بازي مي کند. حضور او و بکام نوعي تعادل تاکتيکي در ميلان برقرار کرده که سيستم اوليه مدنظر مربي با حضور پيرلو با يک بازيکن فانتزي و سه مهاجم نمي توانست در ترکيب روسونري تضمين کند.
*لئوناردو به استفاده از ترکيب سه نفره مورد علاقه آنچلوتي متشکل از گتوزو- پيرلو و آمبروزيني در خط مياني اعتقادي ندارد، با اينکه اين سيستم استحکام و تجربه زيادي به ميانه ميدان ميلان مي دهد و به پيرلو اين اجازه را خواهد داد تا مجبور نشود در چندين نقش متفاوت در زمين ظاهر شود. اگر او به جاي هشتاد متر دويدن در هر حرکتي، بيست متر دوندگي کند وبيشتر توپ را به جريان بيندازد، ارزش تکنيک او بيشتر خواهد شد و با دقت بيشتري در زمين بازي مي کند و حضورش هم با انگيزه بيشتري همراه خواهد بود.
*در کنار نبوغ رونالدينيو، زوج موفق خط دفاعي متشکل از نستا و تياگو سيلوا و جا افتادن آنتونيني، گره اصلي تاکتيکي در ميلان ديويد بکام انگليسي نام مي گيرد.ورود او به تيم که توانايي بازي کردن در مناطق مختلف زمين را دارد، به لئوناردو امکان اجراي سيستمهاي ديگر را خواهد داد. ضمن اينکه توجه بکام به خط دفاعي هم يک ارزش مهم ديگر او تلقي مي شود. بکس مي تواند در نقش مهاجم راست به ميدان رود و در خط مياني هم پوشش مناسبي ايجاد کند. او در هر دو سيستم 3 - 3 - 4 و 3 - 1 - 2 - 4 مي تواند موثر و مفيد واقع شود. لئوناردو بعد از بازي با جنوا گفته بود که سيستم به پيروزي ها و شکستهاي تيم بستگي ندارد.
*به اعتقاد او ميلان آن بازي را به خاطر بازي خاص خود پيروز شد و اين بدين معنا نيست که تيم او هميشه مثل روز چهارشنبه گذشته بازي خواهد کرد. در غياب پاتو که مشکلي عضلاني پيدا کرده و سيدورف، بکام مي تواند برخي از معماهاي تاکتيکي در ذهن لئوناردو را قبل از بازي با يووه حل کند.
* در اين ميان شش نقش اصلي در ترکيب تيم شرايطي نامطمئن دارند. آبياتي در درون دروازه، جايگاه قبلي خود را مي خواهد و با ديدا رقابت سختي را شروع کرده است. در خط حمله اينتزاگي و هونته لار فضاي بيشتري مي خواهند.هونتلار در جريان تمرينات حتي به عنوان مهاجم کناري هم مورد استفاده قرار گرفت و در بازي با جنوا در مناسب ترين زمان ممکن به زمين آمد تا يک گل از روي نقطه پنالتي بزند. ولي در فاصله پنج ماه مانده به جام جهاني آفريقاي جنوبي، او هنوز يک مهاجم قابل اطمينان نيست. کالادزه و يانکولوفسکي منتظر پيشرفتهاي تکنيکي هستند تا سرنوشت نهايي خود را بشناسند.
*در بازار نقل و انتقالات هونته لار و کالادزه بيش از بازيکنان ديگر در بورس قرار خواهند گرفت. حتي ممکن است در صورت جدايي آنها، بازيکنان تازه اي به جمع روسونري ملحق شوند. البته ديگر براي ميلان، خريدهاي آنچناني در اولويت برنامه ها وجود ندارد و حس سورپرايز کردن ناگهاني دراين تيم محو شده و شايد همين بزرگترين پيروزي لئو درميلانلو باشد.
يک برزيلي که همه را در ميلان ياد ساکي و تئوري هاي برنده اش انداخته که بعد از بيست سال دوباره در سن سيرو ظهور مي کنند
* نتيجه 5 - 2 حاصل شده برابر جنوا که افتتاح کننده سال جديد ميلادي براي روسونري بود، در غياب مهاجم جوان و مستعد اين تيم پاتو و نابغه اي همچون سيدورف و کارشناسي مطمئن در خط دفاعي به نام زامبروتا بدست آمد. اگرچه هر سه اين بازيکنان بازي بزرگ اين هفته مقابل يوونتوس را هم در ورزشگاه المپيک تورين از دست خواهند داد.
*حمايت از لئوناردو حتي در جمع هواداران ميلان، همان افرادي که هيچ گاه شک و ترديد خود را نسبت به انتخاب او به عنوان جانشين آنچلوتي روي نيمکت پنهان نکرده بودند، در حال افزايش است. ولي مربي برزيلي ميلان که بيشتر خصوصيات ايتالياييها را به خود گرفته، خيلي زود راه پيشرفت و موفقيت در ميلان را آموخته و خودش مي گويد که فهميده، مهم اين است آدم بيش از اندازه در کانون توجه نباشد.يعني به عبارت ديگر وقتي توجه عموم به بازيکنان است، براي لئوناردو شرايط بهتري برقرار است. ولي پيروزي واقعي او در ميلان اين نيست که هواداران هم اين روزها با ايده هاي او موافق هستند، بلکه ايجاد توازن در رختکني است که طبق يک سنت ديرينه از قهرماناني تشکيل شده که حس رقابت شديدي ميان آنها برقرار است.
*بازي هفته گذشته دربرابر جنوا يک گام مهم در هر دو جهت براي ميلان به شمار مي رفت. بازگشت گتوزو به جمع بازيکنان اصلي تيم که سردسته ياغيها و ناراضيان چند ماه پيش محسوب مي شد و هرگز ناراحتي خود را بابت نيمکت نشيني پنهان نکرد، مهمترين دستاورد بازي روز يکشنبه است. گتوزو که از بند آسيب ديدگي رها يافته، بيش از هر زمان ديگري در زمين بازي با تمرکز بازي مي کند. حضور او و بکام نوعي تعادل تاکتيکي در ميلان برقرار کرده که سيستم اوليه مدنظر مربي با حضور پيرلو با يک بازيکن فانتزي و سه مهاجم نمي توانست در ترکيب روسونري تضمين کند.
*لئوناردو به استفاده از ترکيب سه نفره مورد علاقه آنچلوتي متشکل از گتوزو- پيرلو و آمبروزيني در خط مياني اعتقادي ندارد، با اينکه اين سيستم استحکام و تجربه زيادي به ميانه ميدان ميلان مي دهد و به پيرلو اين اجازه را خواهد داد تا مجبور نشود در چندين نقش متفاوت در زمين ظاهر شود. اگر او به جاي هشتاد متر دويدن در هر حرکتي، بيست متر دوندگي کند وبيشتر توپ را به جريان بيندازد، ارزش تکنيک او بيشتر خواهد شد و با دقت بيشتري در زمين بازي مي کند و حضورش هم با انگيزه بيشتري همراه خواهد بود.
*در کنار نبوغ رونالدينيو، زوج موفق خط دفاعي متشکل از نستا و تياگو سيلوا و جا افتادن آنتونيني، گره اصلي تاکتيکي در ميلان ديويد بکام انگليسي نام مي گيرد.ورود او به تيم که توانايي بازي کردن در مناطق مختلف زمين را دارد، به لئوناردو امکان اجراي سيستمهاي ديگر را خواهد داد. ضمن اينکه توجه بکام به خط دفاعي هم يک ارزش مهم ديگر او تلقي مي شود. بکس مي تواند در نقش مهاجم راست به ميدان رود و در خط مياني هم پوشش مناسبي ايجاد کند. او در هر دو سيستم 3 - 3 - 4 و 3 - 1 - 2 - 4 مي تواند موثر و مفيد واقع شود. لئوناردو بعد از بازي با جنوا گفته بود که سيستم به پيروزي ها و شکستهاي تيم بستگي ندارد.
*به اعتقاد او ميلان آن بازي را به خاطر بازي خاص خود پيروز شد و اين بدين معنا نيست که تيم او هميشه مثل روز چهارشنبه گذشته بازي خواهد کرد. در غياب پاتو که مشکلي عضلاني پيدا کرده و سيدورف، بکام مي تواند برخي از معماهاي تاکتيکي در ذهن لئوناردو را قبل از بازي با يووه حل کند.
* در اين ميان شش نقش اصلي در ترکيب تيم شرايطي نامطمئن دارند. آبياتي در درون دروازه، جايگاه قبلي خود را مي خواهد و با ديدا رقابت سختي را شروع کرده است. در خط حمله اينتزاگي و هونته لار فضاي بيشتري مي خواهند.هونتلار در جريان تمرينات حتي به عنوان مهاجم کناري هم مورد استفاده قرار گرفت و در بازي با جنوا در مناسب ترين زمان ممکن به زمين آمد تا يک گل از روي نقطه پنالتي بزند. ولي در فاصله پنج ماه مانده به جام جهاني آفريقاي جنوبي، او هنوز يک مهاجم قابل اطمينان نيست. کالادزه و يانکولوفسکي منتظر پيشرفتهاي تکنيکي هستند تا سرنوشت نهايي خود را بشناسند.
*در بازار نقل و انتقالات هونته لار و کالادزه بيش از بازيکنان ديگر در بورس قرار خواهند گرفت. حتي ممکن است در صورت جدايي آنها، بازيکنان تازه اي به جمع روسونري ملحق شوند. البته ديگر براي ميلان، خريدهاي آنچناني در اولويت برنامه ها وجود ندارد و حس سورپرايز کردن ناگهاني دراين تيم محو شده و شايد همين بزرگترين پيروزي لئو درميلانلو باشد.
يک برزيلي که همه را در ميلان ياد ساکي و تئوري هاي برنده اش انداخته که بعد از بيست سال دوباره در سن سيرو ظهور مي کنند