Victor007
19th November 2009, 09:15 PM
پیشوای نهضت وهابیت محمد بن عبدالوهاب نجدی نام دارد. نام وهابیت را مخالفان به آنها داده اند در حالیکه پیروان آن خود را الموحدون و مذهب خود را محمدیت نامیده اند این گروه سنی و پیرو مذهب احمد بن حنبل می دانند.
عقايد:
1- هر چيزي که بجز خداي تعالي مورد عبادت قرار گيرد خطاست و هر کس اين چيزها را عبادت کند سزاوار مرگ است.
2- جماعت زيادي از مسلمانان موحد نيستند زيرا مي کوشند تا عنايت خدا را با زيارت قبور اوليا بدست آورند بنابراين مشرکند.
3- ذکر نام پيامبر، ولي، يا فرشته يي در نماز شرک است.
4- اگر غير از خدا از کسي شفاعت جويند کفر است.
5- هرکسي براي روا شدن حاجات خود از غير خدا ياري بخواهد کافر است.
6- علمي که مبتني بر قرآن مجيد سنت پيامبر و استنباط هاي ضروري عقل نباشد. کفر است
7- انکار قدر (قدرت داشتن انسان بر انجام کارها) در همه افعال به معني الحاد و بدعت است.
8- تفسير قرآن بر پايه تأويل کفر است.
9.خداوند متعال : آنها در مورد خداوند قائل به جسمیت هستند و میگویند : خداوند از عرش به آسمان اول میاید و به بندگان خود میگوید : هل من مستغفر ؟ یعنی آیا استغفار کننده ای هست تا او را بیامرزم . بطور کلی تمام آیات قرآن را حمل بر ظاهر آن کرده و توحید غلطی را به جهانیان ارائه کرده اند .
10.پیغمبر اکرم : یکی از عقائد عجیبی که در مورد حضرت رسول دارند اینستکه : بطور کلی احادیث مربوط به زیارت پیغمبر جعلی بوده و اگر کسی معتقد باشد به اینکه وجود آن حضرت بعد از وفات مانند وجود او در زمان حیات است غلط بزرگی را مرتکب شده است !!!
تفاوت وهابيت با مذهب حنبلي:
1- حضور نماز جماعت واجب است.
2- استعمال يا شرب تنباکو حرام است.
3- زکوه بايد از منافع نهاني پرداخت شود مانند امور تجاري
وهابيت به مسئله توحيد حساس بود و اعتقاد داشتند که خداوند همه چيز را آفريده و هيچکس حق فرمان راندن بر آن را ندارد. و اداره امور عالم فقط بايد به دست خدا باشد. خداي تعالي به تنهايي شارع عقايد است و اوست که حلال و حرام را بيان مي کند و سخن ديگري جز خدا و پيامبر در دين حجت نيست.
نهضت وهابيه، هر چند در آغاز به نام اصلاح و پيراستن اسلام از بدعت گمراهان و بازگردانيدن آن به شيوة (سلف صالح) آغاز شد اما در عمل خود به صورت يکي از موانع رشد و پويايي و پيشرفت انديشه مسلمانان درآمد چنانکه پيروان اين نهضت تا اين اواخر در شمار بي خبرترين و وامانده ترين ملت هاي مسلمان بودند.
و همچنين به دليل کشتارها و ويرانيهايي که وهابيان در سرزمين هاي اسلامي بويژه مکه و مدينه مرتکب شدند و بر تعصب ها و کشاکش هاي فرقه يي ميان مسلمان افزودند و آثار تاريخ و معابر و معابد بسياري را خراب کردند. آنان در شناساندن اسلام اگر چه از لحاظي با قرآن و سنت مطابقت داشت ولي از جهات ديگر مخالف مبادي اسلامي بود به نظر همه مذاهب اسلامي به جز حنبلي ها عقايد وهابيه در معناي بدعت و حرمت زيارت و بذبح و نذر و شفاعت و جز آنها با اصول اسلامي مطابقت ندارد.
عقايد:
1- هر چيزي که بجز خداي تعالي مورد عبادت قرار گيرد خطاست و هر کس اين چيزها را عبادت کند سزاوار مرگ است.
2- جماعت زيادي از مسلمانان موحد نيستند زيرا مي کوشند تا عنايت خدا را با زيارت قبور اوليا بدست آورند بنابراين مشرکند.
3- ذکر نام پيامبر، ولي، يا فرشته يي در نماز شرک است.
4- اگر غير از خدا از کسي شفاعت جويند کفر است.
5- هرکسي براي روا شدن حاجات خود از غير خدا ياري بخواهد کافر است.
6- علمي که مبتني بر قرآن مجيد سنت پيامبر و استنباط هاي ضروري عقل نباشد. کفر است
7- انکار قدر (قدرت داشتن انسان بر انجام کارها) در همه افعال به معني الحاد و بدعت است.
8- تفسير قرآن بر پايه تأويل کفر است.
9.خداوند متعال : آنها در مورد خداوند قائل به جسمیت هستند و میگویند : خداوند از عرش به آسمان اول میاید و به بندگان خود میگوید : هل من مستغفر ؟ یعنی آیا استغفار کننده ای هست تا او را بیامرزم . بطور کلی تمام آیات قرآن را حمل بر ظاهر آن کرده و توحید غلطی را به جهانیان ارائه کرده اند .
10.پیغمبر اکرم : یکی از عقائد عجیبی که در مورد حضرت رسول دارند اینستکه : بطور کلی احادیث مربوط به زیارت پیغمبر جعلی بوده و اگر کسی معتقد باشد به اینکه وجود آن حضرت بعد از وفات مانند وجود او در زمان حیات است غلط بزرگی را مرتکب شده است !!!
تفاوت وهابيت با مذهب حنبلي:
1- حضور نماز جماعت واجب است.
2- استعمال يا شرب تنباکو حرام است.
3- زکوه بايد از منافع نهاني پرداخت شود مانند امور تجاري
وهابيت به مسئله توحيد حساس بود و اعتقاد داشتند که خداوند همه چيز را آفريده و هيچکس حق فرمان راندن بر آن را ندارد. و اداره امور عالم فقط بايد به دست خدا باشد. خداي تعالي به تنهايي شارع عقايد است و اوست که حلال و حرام را بيان مي کند و سخن ديگري جز خدا و پيامبر در دين حجت نيست.
نهضت وهابيه، هر چند در آغاز به نام اصلاح و پيراستن اسلام از بدعت گمراهان و بازگردانيدن آن به شيوة (سلف صالح) آغاز شد اما در عمل خود به صورت يکي از موانع رشد و پويايي و پيشرفت انديشه مسلمانان درآمد چنانکه پيروان اين نهضت تا اين اواخر در شمار بي خبرترين و وامانده ترين ملت هاي مسلمان بودند.
و همچنين به دليل کشتارها و ويرانيهايي که وهابيان در سرزمين هاي اسلامي بويژه مکه و مدينه مرتکب شدند و بر تعصب ها و کشاکش هاي فرقه يي ميان مسلمان افزودند و آثار تاريخ و معابر و معابد بسياري را خراب کردند. آنان در شناساندن اسلام اگر چه از لحاظي با قرآن و سنت مطابقت داشت ولي از جهات ديگر مخالف مبادي اسلامي بود به نظر همه مذاهب اسلامي به جز حنبلي ها عقايد وهابيه در معناي بدعت و حرمت زيارت و بذبح و نذر و شفاعت و جز آنها با اصول اسلامي مطابقت ندارد.