*میترا*
17th November 2009, 08:01 PM
یک زیست شناس آمریکایی با بررسی یک خانواده از خرسها در جنگل مینه سوتا دریافت که خرسها عسل دوست ندارند و خشن نیستند. به گزارش خبرگزاری مهر، لین راجرز زیست شناس آمریکایی در یک فیلم مستند که از شبکه دوم بی. بی. سی پخش شد نشان داد که خرسها حیواناتی بسیار عصبی هستند اما برخلاف تصور اصلا خشن و تهاجمی نیستند و خشونت آنها تنها یک رفتار تدافعی است.
همچنین افسانه ای که نشان می دهد خرسها عسل دوست دارند حقیقت ندارد و این حیوانات همانند شخصیت کارتونی "مینی پو" عاشق عسل نیستند.
در این فیلم مستند که Bearwalker of the Northwoods (قدم زدن با خرسهای نورث وودز) نام دارد، این زیست شناس داستان زندگی لحظه به لحظه خود را با خرسهای قهوه ای جنگل مینه سوتا به تصویر کشیده است.
لاجرز در این تحقیق کشف کرده است که خرسها به ندرت به انسان حمله می کنند، عسل دوست ندارند و نوزاد مورچه های ریز را غذای لذیذتری می دادند.
http://uc-njavan.ir/MaXUpload/88/4-5-6/khers.jpg
براساس گزارش گاردین، این محقق آمریکایی برای آشنایی با رفتار خرسها با آنها یک رابطه دوستانه برقرار کرد و از آنها نترسید. به این ترتیب توانست عادات روزمره آنها را به تصویر بکشد.
در این خصوص لین راجرز اظهار داشت: "به طور طبیعی، یک خرس را می گیری، آن را آزمایش کرده و تمام اطلاعات لازم را درباره اش جمع آوری می کنی. اما با این روش خرسها به ما نمی گویند که به چه چیزی علاقه دارند، چگونه زندگی می کنند و چگونه هستند."
این درحالی است که به اعتقاد کارشناسان دیگر، این شیوه تحقیقات رفاقتی ارزش علمی ندارد چرا که خود حضور یک انسان در بین جانوران می تواند بر روی عادات حیوانی که بر روی آن مطالعه می شود اثر بگذارد.
منبع : " خبرگزاري مهر "
همچنین افسانه ای که نشان می دهد خرسها عسل دوست دارند حقیقت ندارد و این حیوانات همانند شخصیت کارتونی "مینی پو" عاشق عسل نیستند.
در این فیلم مستند که Bearwalker of the Northwoods (قدم زدن با خرسهای نورث وودز) نام دارد، این زیست شناس داستان زندگی لحظه به لحظه خود را با خرسهای قهوه ای جنگل مینه سوتا به تصویر کشیده است.
لاجرز در این تحقیق کشف کرده است که خرسها به ندرت به انسان حمله می کنند، عسل دوست ندارند و نوزاد مورچه های ریز را غذای لذیذتری می دادند.
http://uc-njavan.ir/MaXUpload/88/4-5-6/khers.jpg
براساس گزارش گاردین، این محقق آمریکایی برای آشنایی با رفتار خرسها با آنها یک رابطه دوستانه برقرار کرد و از آنها نترسید. به این ترتیب توانست عادات روزمره آنها را به تصویر بکشد.
در این خصوص لین راجرز اظهار داشت: "به طور طبیعی، یک خرس را می گیری، آن را آزمایش کرده و تمام اطلاعات لازم را درباره اش جمع آوری می کنی. اما با این روش خرسها به ما نمی گویند که به چه چیزی علاقه دارند، چگونه زندگی می کنند و چگونه هستند."
این درحالی است که به اعتقاد کارشناسان دیگر، این شیوه تحقیقات رفاقتی ارزش علمی ندارد چرا که خود حضور یک انسان در بین جانوران می تواند بر روی عادات حیوانی که بر روی آن مطالعه می شود اثر بگذارد.
منبع : " خبرگزاري مهر "