AvAstiN
9th April 2009, 10:16 PM
جام جم آنلاين: فصل بهار با تمام زيباييهاي خود براي برخي افراد بخصوص آنها كه سابقه حساسيت را دارند چندان دلپذير نيست. يكي از مشكلات اين فصل اشكريزش و خارش چشم است.
حساسيت بهاره با نام علمي كراتوكنژنكتيويت حساسيتي است كه در فصل بهار شايع است. اين بيماري يك حساسيت مزمن و غيرواگير و دوطرفه ملتحمه در پلك فوقاني و در اطراف قرنيه چشم است.
حساسيت بهاره در پسربچهها بيشتر بوده و در مناطق گرمسير و خشك، شايعتر است. شروع اين بيماري به طور معمول بين 3 تا 25 سالگي است. علت اين بيماري پاسخ شديد سيستم ايمني بدن به مواد غيرخودي يا همان مواد حساسيتزاست.
http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1387/09/22/100956776833.jpg
علائم بيماري
علامت شايع حساسيت بهاره خارش شديد چشم به همراه ترشحات غليظ و چسبنده است. از ديگر علائم آن حساسيت به نور ميباشد. اغلب بيماران سابقه حساسيت يا اگزماي دوران كودكي را دارند. چشم پزشك در معاينه ممكن است برجستگيهاي سفيدرنگي را پشت پلك فوقاني يا اطراف قرنيه مشاهده كند كه اين يافته حساسيت بهاره را از ساير بيماريها متمايز ميكند.
گاهي درگيري در قرنيه به صورت نقطه نقطه و سطحي و در موارد شديد زخمي با حدود كاملا مشخص و استريل مشاهده ميشود كه ميتواند ديد بيمار را به طور موقت يا دائمي كاهش دهد. حساسيت بهاره در فصل بهار آغاز و شدت يافته و معمولا تا پايان تابستان بهبود مييابد. البته اين بيماري ممكن است در افرادي كه در معرض آلودگي هوا، گرد و خاك خانگي و مواد شيميايي قرار دارند يا افرادي كه به مواد آرايشي حساسيت دارند در هر فصلي از سال ايجاد شود.
درمان
موثرترين درمان حذف يا دوري از مواد حساسيتزاست كه در اكثر مواقع غيرممكن است. حساسيت بهاره در فصل بهار آغاز و شدت مييابد و معمولا تا پايان تابستان خودبهخود بهبود مييابد. هدف از درمان اين بيماري، كاهش علائم و جلوگيري از ايجاد عوارض تهديدكننده بينايي است.
اجتناب از محيط حساسيتزا، استفاده از عينك و انتقال بيمار به محيط سرد در بهبود بيمار موثر است. كمپرس سرد و استفاده از اشك مصنوعي و پمادهاي چشمي باعث تسكين علائم ميشود.
براي درمان مرحله حاد اين بيماري با تجويز پزشك ميتوان از آنتيهيستامينهاي موضعي و در موارد شديدتر از قطرههاي كورتندار موضعي استفاده كرد البته بايد توجه داشت از قطرههاي كورتوندار چشمي به هيچ وجه نبايد خودسرانه استفاده شود.
هر چند استفاده از اين قطرهها مانند آب روي آتش است، اما تنها به طور موقت تا زمان استفاده از قطره، بيماري خاموش است ولي پس از قطع قطره در بعضي موارد دوباره همان علائم شكار ميشود و نيز ممكن است عوارض ناشي از استفاده از قطرههاي كورتوندار هم ظاهر شود.
علاوه بر اين در صورتي كه علت ناراحتي چشم چيزي جز حساسيت باشد استفاده از كورتن بسيار خطرناك است و حتي ميتواند باعث كوري شود. گاهي پزشك براي پيشگيري از شروع اين بيماري براي فردي كه سابقه آن را در سالهاي گذشته داشته است از مواد ثابتكننده غشاي سلول مانند كرومولين سديم استفاده ميكند.
در اين موارد براي كنترل بيماري يك ماه قبل از شروع و در طول فصل حساسيت، از دارو استفاده ميشود و آن را قطع نميكنند زيرا پس از قطع، با شروع مجدد حداقل 2 هفته طول ميكشد تا اثر آنها ظاهر شود.
منبع : جام جم آنلاین
حساسيت بهاره با نام علمي كراتوكنژنكتيويت حساسيتي است كه در فصل بهار شايع است. اين بيماري يك حساسيت مزمن و غيرواگير و دوطرفه ملتحمه در پلك فوقاني و در اطراف قرنيه چشم است.
حساسيت بهاره در پسربچهها بيشتر بوده و در مناطق گرمسير و خشك، شايعتر است. شروع اين بيماري به طور معمول بين 3 تا 25 سالگي است. علت اين بيماري پاسخ شديد سيستم ايمني بدن به مواد غيرخودي يا همان مواد حساسيتزاست.
http://www.jamejamonline.ir/Media/images/1387/09/22/100956776833.jpg
علائم بيماري
علامت شايع حساسيت بهاره خارش شديد چشم به همراه ترشحات غليظ و چسبنده است. از ديگر علائم آن حساسيت به نور ميباشد. اغلب بيماران سابقه حساسيت يا اگزماي دوران كودكي را دارند. چشم پزشك در معاينه ممكن است برجستگيهاي سفيدرنگي را پشت پلك فوقاني يا اطراف قرنيه مشاهده كند كه اين يافته حساسيت بهاره را از ساير بيماريها متمايز ميكند.
گاهي درگيري در قرنيه به صورت نقطه نقطه و سطحي و در موارد شديد زخمي با حدود كاملا مشخص و استريل مشاهده ميشود كه ميتواند ديد بيمار را به طور موقت يا دائمي كاهش دهد. حساسيت بهاره در فصل بهار آغاز و شدت يافته و معمولا تا پايان تابستان بهبود مييابد. البته اين بيماري ممكن است در افرادي كه در معرض آلودگي هوا، گرد و خاك خانگي و مواد شيميايي قرار دارند يا افرادي كه به مواد آرايشي حساسيت دارند در هر فصلي از سال ايجاد شود.
درمان
موثرترين درمان حذف يا دوري از مواد حساسيتزاست كه در اكثر مواقع غيرممكن است. حساسيت بهاره در فصل بهار آغاز و شدت مييابد و معمولا تا پايان تابستان خودبهخود بهبود مييابد. هدف از درمان اين بيماري، كاهش علائم و جلوگيري از ايجاد عوارض تهديدكننده بينايي است.
اجتناب از محيط حساسيتزا، استفاده از عينك و انتقال بيمار به محيط سرد در بهبود بيمار موثر است. كمپرس سرد و استفاده از اشك مصنوعي و پمادهاي چشمي باعث تسكين علائم ميشود.
براي درمان مرحله حاد اين بيماري با تجويز پزشك ميتوان از آنتيهيستامينهاي موضعي و در موارد شديدتر از قطرههاي كورتندار موضعي استفاده كرد البته بايد توجه داشت از قطرههاي كورتوندار چشمي به هيچ وجه نبايد خودسرانه استفاده شود.
هر چند استفاده از اين قطرهها مانند آب روي آتش است، اما تنها به طور موقت تا زمان استفاده از قطره، بيماري خاموش است ولي پس از قطع قطره در بعضي موارد دوباره همان علائم شكار ميشود و نيز ممكن است عوارض ناشي از استفاده از قطرههاي كورتوندار هم ظاهر شود.
علاوه بر اين در صورتي كه علت ناراحتي چشم چيزي جز حساسيت باشد استفاده از كورتن بسيار خطرناك است و حتي ميتواند باعث كوري شود. گاهي پزشك براي پيشگيري از شروع اين بيماري براي فردي كه سابقه آن را در سالهاي گذشته داشته است از مواد ثابتكننده غشاي سلول مانند كرومولين سديم استفاده ميكند.
در اين موارد براي كنترل بيماري يك ماه قبل از شروع و در طول فصل حساسيت، از دارو استفاده ميشود و آن را قطع نميكنند زيرا پس از قطع، با شروع مجدد حداقل 2 هفته طول ميكشد تا اثر آنها ظاهر شود.
منبع : جام جم آنلاین