*samira69*
18th February 2012, 09:55 PM
http://www.oiseaux.net/oiseaux/passeriformes/images/bruant.a.tete.rousse.auau.1g.jpg
اغلب خانم های محترم وقتى ازدستشوهرشان ناراحت شدند قهر می كنند ،صورتشان را در هم می كشند وحرف نمی زنند.درگوشهاىنشسته دست به هیچ كارى نمىزنند.غذا نمىخورند ، یواش یواش غرولند میكنند.
به عقیده ی آنها قهر و دعوا بهترین وسیلهاىاست كه می توان بدان متوسل شد و ازشوهر انتقام گرفت، لیكن برنامه ی مذكور نه تنها شوهر را تنبیه نمی كند ، بلكهممكن است عواقب بسیار بدى رادر برداشته باشد.
ممكن است شوهرت نیز مقابله به مثل نموده و قهركند ، در این صورت تا چند روز بایدبا حالت ناراحتى زندگى كنید ، تا بالاخره خسته شوید و به وساطت یكى از خویشان یادوستان ، یا با یك بهانه دیگر با هم آشتى كنید.
اما این آخرین قهر و دعواىشما نیست ،بلكه طولى نمی كشد كه باز از دست شوهرتناراحت می شوى وقهر و دعوا شروع می شود یعنى یك عمر را باید با حالت قهر و دعوا وكینه و كدورت زندگى نمایید، بدینوسیله هم خودتان را بدبختخواهید كرد هم فرزندانبیگناهتان را به بدبختى و سیه روزى خواهید انداخت.
پیغمبر اسلام فرمود:« هر زنی كه در مقابل بد اخلاقىهاى شوهرشبردبارى كند خداثواب آسیه را به وى عطا خواهد كرد.»
اكثر جوانانى كه از خانه و زندگى فرار می كنند و در دامهاىرنگارنگ فساد واقع میشوند از فرزندان همین خانوادهها هستند.
ممكن استشوهرت در مقابل قهرهاى تو عكس العمل شدیدترىنشان دهد.آنگاه تو ناچار شوىبه عنوان قهر به خانه پدرت بروى و شكایت او را نزد آنها ببرى.
صددرصد بدان كه با دخالت آنها اختلافات شما شدیدتر و عمیقتر می گردد ، شاید همممكن است شوهرت از این قهر و دعواهاى متوالى به ستوه آید و جدایى را بر این زندگىترجیح بدهد.
بنابراین قهر و دعوا نه تنها دردی را دوا نمی كند ، بلكه ممكن است صدها گرفتارى ودردسررا هم به وجود آورد.
خانم محترم!
از قهر و دعوا جدا اجتناب كن، اگر از شوهرت كینه ای داشتى قدرى صبر كن تا حواستجمع شود ، آنگاه با زبانخوش نه به عنوان اعتراض ، موضوع ناراحتى خودت را با شوهرتدر میان بگذار.
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: « هر گاه دو نفر مسلمان با هم قهر كنند و تاسه روز صلح نكنند ، از اسلام خارج خواهند شد و هر كدام از آنها كه در صلح پیش قدمشود ، درقیامت زودتر به بهشتخواهدرفت». (1)
می توان در اینجا به یك راهكار موثر اشاره كرد :
اگر عصبانى شد سكوت كن!
مرد در خارج منزل با صدها مشكل و گرفتارى مواجه می شود ، باافراد مختلف سر و كارپیدا می كند ، آنگاه با افكار پریشان و اعصاب خسته وارد منزل می گردد ، چنین شخصىاگر با كوچكترین حادثه ی ناگوارىبرخورد كند ، عصبانى می شود ، در آن حال ممكن استاز خود بی خود شده به زن و فرزندانش توهین كند.
خانمى كه فهمیده و با هوش باشد ، گرفتاری ها ومشكلات شوهرش را در نظر مجسم نموده ،دندان بر سر جگر گذاشته و در مقابل عصبانیت ها ی او سكوتمی كند. مطمئن باشید كهوقتى مرد عكس العملى ندید به زودى از عصبانیت مىافتد و از كردار خویش پشیمان میشود. تازه در صدد عذرخواهى و تلافى هم برمی آید.
ساعتى بعد كدورت ها رفع شده ، زن و شوهر به حالت اول باز می گردند و باهمان مهر وصفاى سابق بلكه زیادتر به زندگى ادامه می دهند.
اما اگر خانم موقعیت حساس و خطرناك شوهرش را درك نكرد ودر مقابل عصبانیت او عكسالعمل نشان داد وجوابش را داد ، در این صورت آتش خشم مرد شعلهور می گردد.كم كم زنو مرد مانند دو گرگ درنده به جان هم مىافتند.
آیا سكوت چند دقیقه ای مشكلتر است یا تن دادن به این نتائج وآثار تلخ؟!
مبادا خیال كنید ما در این مقاله می خواهیم از مرد دفاع كنیم و او رابىتقصیرمعرفى نماییم.نه هرگز چنین قصدى نداریم.البته مرد هم تقصیردارد. نباید دق و دلدیگران را به سر خانواده بی گناهش خالى كند ، بلكه منظور این است:اكنون كه مردنتوانسته اعصابش را كنترل كند و با جهت یا بىجهت عصبانى شدههمسرش باید با عقل وفراست موقعیتخطرناك او را درك كند و براىحفظ كانون مقدس زناشویى و جلوگیرى ازخطرات احتمالى ، فداكارىنموده و سكوت اختیار كند.
معمولا خانم ها چنین فكر می كنند:
اگر در مقابل خشم شوهرم سكوت كنم ، احترام و وقعیتخودم را از دست می دهم و خوارو خفیفمی شوم.در صورتیكه قضیه كاملا بر عكس است.اگر مرد در حال عصبانیتهمسرش رامورد توهین و دشنام قرار داد و از او عكس العملى ندید ، بعدا بهطور حتم پشیمانخواهد شد.
همسرت ، سكوت تو را یك نوع فداكارى و ادبزندگى می شمارد و علاقهاش چند برابرخواهد شد.در حال عادى فكرمی كند كه با اینكه به همسرم توهین كردم و می توانست پاسخدهد لیكنبردبارى نمود و سكوت اختیار كرد .معلوم می شود زن فهمیده و دانایى است ،به من و زندگى علاقهمند است. در این صورت یقینا از كردار خویش پشیمان خواهد شد.اگرهمسرش را مقصر بداند عفوش می كند و اگر بی خود عصبانى شده درمحكمه وجدان محكوممی گردد و عذرخواهى می نماید. پس چنین زنفداكارى نه تنها كوچك نمی شود بلكه شخصیتو بزرگى او براى شوهرشو دیگران به اثبات خواهد رسید.
پیغمبر اسلام فرمود:« هر زنی كه در مقابل بد اخلاقىهاى شوهرشبردبارى كند خداثواب آسیه را به وى عطا خواهد كرد.» (2)
رسول خدا فرمود:« عفو و بخشش، عزت و بزرگى صاحبش رازیادتر میكند.عفو داشته باشیدتا خدا شما را عزیز گرداند» (3) .
اغلب خانم های محترم وقتى ازدستشوهرشان ناراحت شدند قهر می كنند ،صورتشان را در هم می كشند وحرف نمی زنند.درگوشهاىنشسته دست به هیچ كارى نمىزنند.غذا نمىخورند ، یواش یواش غرولند میكنند.
به عقیده ی آنها قهر و دعوا بهترین وسیلهاىاست كه می توان بدان متوسل شد و ازشوهر انتقام گرفت، لیكن برنامه ی مذكور نه تنها شوهر را تنبیه نمی كند ، بلكهممكن است عواقب بسیار بدى رادر برداشته باشد.
ممكن است شوهرت نیز مقابله به مثل نموده و قهركند ، در این صورت تا چند روز بایدبا حالت ناراحتى زندگى كنید ، تا بالاخره خسته شوید و به وساطت یكى از خویشان یادوستان ، یا با یك بهانه دیگر با هم آشتى كنید.
اما این آخرین قهر و دعواىشما نیست ،بلكه طولى نمی كشد كه باز از دست شوهرتناراحت می شوى وقهر و دعوا شروع می شود یعنى یك عمر را باید با حالت قهر و دعوا وكینه و كدورت زندگى نمایید، بدینوسیله هم خودتان را بدبختخواهید كرد هم فرزندانبیگناهتان را به بدبختى و سیه روزى خواهید انداخت.
پیغمبر اسلام فرمود:« هر زنی كه در مقابل بد اخلاقىهاى شوهرشبردبارى كند خداثواب آسیه را به وى عطا خواهد كرد.»
اكثر جوانانى كه از خانه و زندگى فرار می كنند و در دامهاىرنگارنگ فساد واقع میشوند از فرزندان همین خانوادهها هستند.
ممكن استشوهرت در مقابل قهرهاى تو عكس العمل شدیدترىنشان دهد.آنگاه تو ناچار شوىبه عنوان قهر به خانه پدرت بروى و شكایت او را نزد آنها ببرى.
صددرصد بدان كه با دخالت آنها اختلافات شما شدیدتر و عمیقتر می گردد ، شاید همممكن است شوهرت از این قهر و دعواهاى متوالى به ستوه آید و جدایى را بر این زندگىترجیح بدهد.
بنابراین قهر و دعوا نه تنها دردی را دوا نمی كند ، بلكه ممكن است صدها گرفتارى ودردسررا هم به وجود آورد.
خانم محترم!
از قهر و دعوا جدا اجتناب كن، اگر از شوهرت كینه ای داشتى قدرى صبر كن تا حواستجمع شود ، آنگاه با زبانخوش نه به عنوان اعتراض ، موضوع ناراحتى خودت را با شوهرتدر میان بگذار.
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: « هر گاه دو نفر مسلمان با هم قهر كنند و تاسه روز صلح نكنند ، از اسلام خارج خواهند شد و هر كدام از آنها كه در صلح پیش قدمشود ، درقیامت زودتر به بهشتخواهدرفت». (1)
می توان در اینجا به یك راهكار موثر اشاره كرد :
اگر عصبانى شد سكوت كن!
مرد در خارج منزل با صدها مشكل و گرفتارى مواجه می شود ، باافراد مختلف سر و كارپیدا می كند ، آنگاه با افكار پریشان و اعصاب خسته وارد منزل می گردد ، چنین شخصىاگر با كوچكترین حادثه ی ناگوارىبرخورد كند ، عصبانى می شود ، در آن حال ممكن استاز خود بی خود شده به زن و فرزندانش توهین كند.
خانمى كه فهمیده و با هوش باشد ، گرفتاری ها ومشكلات شوهرش را در نظر مجسم نموده ،دندان بر سر جگر گذاشته و در مقابل عصبانیت ها ی او سكوتمی كند. مطمئن باشید كهوقتى مرد عكس العملى ندید به زودى از عصبانیت مىافتد و از كردار خویش پشیمان میشود. تازه در صدد عذرخواهى و تلافى هم برمی آید.
ساعتى بعد كدورت ها رفع شده ، زن و شوهر به حالت اول باز می گردند و باهمان مهر وصفاى سابق بلكه زیادتر به زندگى ادامه می دهند.
اما اگر خانم موقعیت حساس و خطرناك شوهرش را درك نكرد ودر مقابل عصبانیت او عكسالعمل نشان داد وجوابش را داد ، در این صورت آتش خشم مرد شعلهور می گردد.كم كم زنو مرد مانند دو گرگ درنده به جان هم مىافتند.
آیا سكوت چند دقیقه ای مشكلتر است یا تن دادن به این نتائج وآثار تلخ؟!
مبادا خیال كنید ما در این مقاله می خواهیم از مرد دفاع كنیم و او رابىتقصیرمعرفى نماییم.نه هرگز چنین قصدى نداریم.البته مرد هم تقصیردارد. نباید دق و دلدیگران را به سر خانواده بی گناهش خالى كند ، بلكه منظور این است:اكنون كه مردنتوانسته اعصابش را كنترل كند و با جهت یا بىجهت عصبانى شدههمسرش باید با عقل وفراست موقعیتخطرناك او را درك كند و براىحفظ كانون مقدس زناشویى و جلوگیرى ازخطرات احتمالى ، فداكارىنموده و سكوت اختیار كند.
معمولا خانم ها چنین فكر می كنند:
اگر در مقابل خشم شوهرم سكوت كنم ، احترام و وقعیتخودم را از دست می دهم و خوارو خفیفمی شوم.در صورتیكه قضیه كاملا بر عكس است.اگر مرد در حال عصبانیتهمسرش رامورد توهین و دشنام قرار داد و از او عكس العملى ندید ، بعدا بهطور حتم پشیمانخواهد شد.
همسرت ، سكوت تو را یك نوع فداكارى و ادبزندگى می شمارد و علاقهاش چند برابرخواهد شد.در حال عادى فكرمی كند كه با اینكه به همسرم توهین كردم و می توانست پاسخدهد لیكنبردبارى نمود و سكوت اختیار كرد .معلوم می شود زن فهمیده و دانایى است ،به من و زندگى علاقهمند است. در این صورت یقینا از كردار خویش پشیمان خواهد شد.اگرهمسرش را مقصر بداند عفوش می كند و اگر بی خود عصبانى شده درمحكمه وجدان محكوممی گردد و عذرخواهى می نماید. پس چنین زنفداكارى نه تنها كوچك نمی شود بلكه شخصیتو بزرگى او براى شوهرشو دیگران به اثبات خواهد رسید.
پیغمبر اسلام فرمود:« هر زنی كه در مقابل بد اخلاقىهاى شوهرشبردبارى كند خداثواب آسیه را به وى عطا خواهد كرد.» (2)
رسول خدا فرمود:« عفو و بخشش، عزت و بزرگى صاحبش رازیادتر میكند.عفو داشته باشیدتا خدا شما را عزیز گرداند» (3) .