حسینیه سایت نخبگان جوان

[نو آور]

حسین بیشتر از آب تشنه لبیک بود اما افسوس که به جای افکارش

زخمهای تنش را نشانمان دادند و بزرگترین درد او را بی آبی معرفی کردند.


دکتر علی شریعتی / حسین وارث آدم

من متخصص تاریخ نیستم اما برخی مستندات تاریخی نشان می دهند که با توجه به نزدیک بودن رودخانه فرات و نهر علقمه، یاران امام حسین (ع) نسبت به حفر چاه اقدام نموده بودند و اساسا مشکل بی آبی نداشته اند.

بنابر روايت ابن اعثم كوفى و ابن شهرآشوب، امام حسين(ع) در جلوىِ خيمه (به فاصله‌ی 19 قدم) چاهى حفر كردند. (ابن شهرآشوب، ابى جعفر رشيدالدين محمد بن على، مناقب آل ابى طالب، ج 4، ص 50 و ابن اعثم كوفى، ابو محمد احمد بن على، الفتوح، ص 893).

دلیل دیگر حفر چاه توسط امام (ع) و یارانش، نامه عبیدالله بن زیاد به عمر سعد است. او در این نامه نوشت: «اما بعد به من چنین خبر رسانده‌اند كه حسين (عليه السلام) و ياران او چاه‌ها فرو برده‌اند و آب بر مى‌دارند، لهذا ايشان را هيچ فرو ماندگى نيست! چون بر مضمون نامه وقوف يابى، بايد كه حسين بن على (عليه السلام) و ياران او را از كندن چاه منع كنى و نگذارى كه پيرامون آب بگردند». (ابن اعثم كوفى، ابومحمد احمد بن على، الفتوح، ص 893).

یادآور می شود فاصله کربلا از کوفه، حدود 80 کیلومتر است (حدود 1/5 روز راه با امکانات سفر در آن زمانها)

.