دعا درمانی

[نارون1]

«الا بذكرالله تطمئن القلوب؛ همانا با ذكر خدا دل ها آرام مي گيرند.»

در سال هاي اخير مراكز تحقيقاتي مهمي در جهان تأسيس شده كه دستور كار آنها بررسي ارتباط بين مذهب و سلامتي است و تاكنون صدها مطالعه در اين زمينه انجام شده که نتايج همه اين بررسي ها بر يك امر واحد اشاره مي كند و آن اين است که «ميزان ابتلاء به بيماري ها و مرگ در افراد با ايمان كمتر از سايرين است و لذا اين افراد سلامتي جسمي، رواني و اجتماعي و همچنين، طول عمر و رضايت بيشتري از زندگي دارند.»
تحقيقات نشان مي دهد؛ اصول مشتركي در دستورات مذهبي اديان عمده جهان از جمله اسلام وجود دارد كه از سلامتي پيروان آن ها محافظت مي كند.
اين اصول مشترک ريشه در معنويت اديان دارد. معنويت عبارت از اعتقاد به خداوند و يا قدرت برتر است. در طب معنوي تلاش مي شود از طرق مختلفي قدرت دفاع بيمار و اعتماد به نفس او را افزوده و به کنار آمدن او با مشکلات و بيماريهاي مزمن کمک نمايند. يکي از اين عوامل دعا مي باشد. همان ذکر الله. ذکر نام هاي خداوند که به معني باخبر ساختن، خبر گرفتن و توجه کردن ارادي ذهن هوشيار و خود آگاه از آن چيزي که در ناخود آگاه آدمي وجود دارد باعث رفع ابهامات شده و آرامش و اطمينان جايگزين آن ابهامات مي گردد .
دعا بر قراري ارتباط با کمال مطلق است، هر چند ممکن است اين کمال مطلق نامهاي مختلفي داشته باشد. دعا گفت و گويي دو طرفه ميان خداوند و بنده اوست. دعا اعلام يک نياز به موجودي بي نياز، قدرتمند و بخشنده است.
دعا درماني، از ماقبل تاريخ سابقه داشته و نوعي شفابخشي باستاني است كه با متوجه كردن ذهن و قلب به سوي ذات پروردگار انجام مي شود. بايد دانست دعا درماني يک روش جايگزين نيست بلکه مکمل ساير درمانهاست که اخيراً جزو اصلي ترين تحقيقات علمي قرارگرفته است.
تحقيقات‌ نشان‌ مي‌ دهد دعا خواندن‌ و ذكر گفتن‌ فشار خون‌ را پايين‌ مي‌ آورد، ضربان‌ قلب‌ را آرام‌ مي كند و از بيماري هاي‌ مرتبط با سامانه‌ دفاعي‌ بدن‌ پيشگيري‌ مي‌ كند. بيماري‌هايي‌ همچون‌ ديابت‌، بسياري‌ از بيماريهاي‌ پوست‌ و مو، برخي‌ از بيماري‌ هاي‌ كليوي‌ و ريوي‌ و برخي‌ بيماري‌ هاي‌ عفوني‌ به‌ شدت‌ تحت‌ تاثير سامانه‌ دفاعي‌ بدن‌ هستند كه‌ دعا درماني‌ از تعداد موارد و شدت‌ اين‌ نوع‌ بيماري‌ ها در بدن‌ ما مي‌ كاهد. ‌دعا حتي‌ مي‌ تواند در جراحي‌ ها، به‌ بهبودي‌ زودتر بيماران‌ و كاهش‌ مقدار آنتي‌ بيوتيك‌ مورد نياز پس‌ از عمل‌ منجر شود.
همچنين‌ در پزشكي‌ مدرن‌ امروز در تحقيقات‌ متعدد ثابت‌ شده‌ است‌ دعا در درمان‌ بيماران‌ اعصاب‌ و روان‌ و همچنين‌ پيشگيري‌ از اين‌ بيماري‌ ها كه‌ در عصر حاضر شيوع‌ زيادي‌ يافته‌ است‌ تاثير به‌ سزايي‌ دارد.
برخي از دانشمندان، با انجام مطالعات علمي، در پي يافتن شواهدي مبني بر تاثير دعا بر سلامت جسمي و روحي انسان مي باشند. اگر چه اغلب ما که به قدرت و تاثير دعا اعتقاد داريم، از ارائه اين گونه شواهد بي نياز هستيم، اما پرداختن به نتايج برخي از اين تحقيقات، خالي از لطف نخواهد بود.
پژوهش ها نشان داده اند؛ دعا و نيايش و نيروي شفابخش حاصل از آن موجب جلوگيري از رشد سلول هاي سرطاني، حفاظت از گلبول هاي قرمز خون، تغيير حالت شيميايي خون و افزايش اکسيژن رساني توسط خون به اندام ها و نيز بهبود سريع تر زخم ها و جراحات پوستي مي گردد.


در قرآن كريم از زبان حضرت ابراهيم (ع)آمده «واذا مرضت فهو يشفين» هنگامي كه بيمار شوم او است كه مرا شفا مي دهد. با اينكه بيماري نيز گاهي از ناحيه خداست ،اما براي رعايت ادب در سخن آن را به خود نسبت مي دهد.
در حقيقت شفا به دست خداست وتلاشهاي ديگر براي معالجه ودرمان بيماريها ،جزءمقدمات واسباب كار هستند، بنابر اين دعا كردن وطلب شفا از خدا وواسطه قرار دادن اولياءالهي براي اين كار ،مورد تأييد قرآن مجيد است.
اما علوم تجربي بُرد كوتاهي دارند واز درك همه حقايق عاجزند وتأثير هاي ماورائي را نمي توانند رصد كنند.
دعاهاي وارد شده براي درمان امراض اگر سند معتبر داشته باشند كه مشكلي نيست واگر مطمئن به سند او نباشيم مي توانيم به نيت شفا بخوانيم زيرا اساس كار توجه به خداست واينكه او را همه كاره عالم بدانيم وشفا را از او بخواهيم ،اين الفاظ هم ابزاري براي اين مقصود هستند،لذا مشكلي پيش نمي آيد.
احاديث طبي كه به وسيله آيات قرآن ودعا به درمان بيماريها مي پردازد را مي توان با توجه به شرائط اجابت دعا ومجرّب بودن دعا در درمان بسياري از بيماريها، مورد توجه قرار داد وبه آنها عمل نمود.موارد فراواني مشاهده ويا شنيده شده كه به وسيله دعا افراد درمان شده اند وخبر شفادادن افراد در مجالس ديني ودر مشاهد مشرفه كه به نحوي ازراه دعا وتوسل درمان شده اند،غير قابل انكار است.