همکار تالار هنر های تجسمی
پاسخ : سایت موزه ی عصر آهن تبریز
یا رب با تو سخن می گویم:گر به تو افتدم نظر؛ چهره به چهره، رو به روشرح دهم غم فراق؛ نکته به نکته، مو به مو
****
(پروردگارا! مرا و والدین مرا و مومنان را روزی که حساب برپا شود، ببخشا) 41سوره ی ابراهیم
همکار تالار هنر های تجسمی
پاسخ : سایت موزه ی عصر آهن تبریز
ظروف یافت شده در این سایت
و تا آنجایی که بنده مشاهده نمودم زیور آلات طلا هم در این سایت کشف شده که در مخزن موزه نگهداری می شود .
یا رب با تو سخن می گویم:گر به تو افتدم نظر؛ چهره به چهره، رو به روشرح دهم غم فراق؛ نکته به نکته، مو به مو
****
(پروردگارا! مرا و والدین مرا و مومنان را روزی که حساب برپا شود، ببخشا) 41سوره ی ابراهیم
همکار تالار هنر های تجسمی
پاسخ : سایت موزه ی عصر آهن تبریز
یا رب با تو سخن می گویم:گر به تو افتدم نظر؛ چهره به چهره، رو به روشرح دهم غم فراق؛ نکته به نکته، مو به مو
****
(پروردگارا! مرا و والدین مرا و مومنان را روزی که حساب برپا شود، ببخشا) 41سوره ی ابراهیم
همکار تالار هنر های تجسمی
پاسخ : سایت موزه ی عصر آهن تبریز
یا رب با تو سخن می گویم:گر به تو افتدم نظر؛ چهره به چهره، رو به روشرح دهم غم فراق؛ نکته به نکته، مو به مو
****
(پروردگارا! مرا و والدین مرا و مومنان را روزی که حساب برپا شود، ببخشا) 41سوره ی ابراهیم
همکار تالار هنر های تجسمی
پاسخ : سایت موزه ی عصر آهن تبریز
یا رب با تو سخن می گویم:گر به تو افتدم نظر؛ چهره به چهره، رو به روشرح دهم غم فراق؛ نکته به نکته، مو به مو
****
(پروردگارا! مرا و والدین مرا و مومنان را روزی که حساب برپا شود، ببخشا) 41سوره ی ابراهیم
همکار تالار هنر های تجسمی
تامل و اندیشه
یا رب با تو سخن می گویم:گر به تو افتدم نظر؛ چهره به چهره، رو به روشرح دهم غم فراق؛ نکته به نکته، مو به مو
****
(پروردگارا! مرا و والدین مرا و مومنان را روزی که حساب برپا شود، ببخشا) 41سوره ی ابراهیم
یار همیشگی
پاسخ : سایت موزه ی عصر آهن تبریز
از اینکه تصاویر رو تهیه کردید و در دسترس همه گذاشتید سپاس گزاری میکنم ....
مطمنا برای همه دانش پزوهان و کسانی که مشتاق اشنایی با میراث ایران عزیزمون هستند منبع مفیدی خواهد بود بازم تشکر میکنم....
همکار تالار هنر های تجسمی
پاسخ : سایت موزه ی عصر آهن تبریز
سخن آخر
ـــــــــــــــــــــ
یارب
..........
و سکوتی عجیب در فضا حاکم است و مرا با خود به قعر زمان می برد .
چه کسی می گوید نمی توان فضا را تسخیر کرد . حال در زمان و مکانی قدم گذاشته ام که متعلق به عصر آهن است و برای من حضوری با ارزش .
در این اندیشه ام چگونه انسان می تواند حجاب را از آخرین مکان امن انسانی دیگر بردارد و شاهد چگونه بودنش در گورها گردد.
دست بر دیوار ، که مفهوم لایه های سالیان گذشته است ، می گذارم ؛ حس عجیبی است هر لایه ی چند سانتی متری که انگشتم آنرا حس می کند به اندازه ی سالیان اتفاقات تلخ و شیرین گذرانده است . آری اینکه چگونگی اندیشه را بر ما باز گذاشته است .
و چرا من ، تو که با عشق تمام لایه ها را کنار زدی و به حصار زمان عصر آهن دست یافتی از این حضورت نیاندیشی !
و چرا !
چرا در بزرگی ات ، چون کودکان ، سر قدرتهای کذایی و سرگرم کننده به بازیهای کودکانه می اندیشی و به عمق زمان باور نداری ؟! این است گذر زمان و سکوت مرگبار آن . قدم به قدم خلاصه خواهد شد مرور گذر عمر انسان .
پس تا می توانیم انسان بودن را باور کنیم .
فروردین 1390
..........
یاعلی
یا رب با تو سخن می گویم:گر به تو افتدم نظر؛ چهره به چهره، رو به روشرح دهم غم فراق؛ نکته به نکته، مو به مو
****
(پروردگارا! مرا و والدین مرا و مومنان را روزی که حساب برپا شود، ببخشا) 41سوره ی ابراهیم
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
قبل از هر گونه فعالیت در سایت به قوانین توجه نمایید.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)