كوهنوردي و سلامت جسمي و رواني زنان

[soldozlo]

كوهنوردي و سلامت جسمي و رواني زنان:
آخرين دست‌آوردهاي علمي ـ پژوهشي دنيا، حاكي از آن است كه تاثير ورزش و فعاليت بدني، به خصوص فعاليت‌هاي هوازي، مانند كوه‌نوردي، تاثيرات همه جانبه و ترديدناپذيري بر سلامتي جسم و روان دارد. تاكنون، نقش ورزش و فعاليت بدني، كم اهميت تلقي مي‌شد، اما دانسته‌هاي نوين پزشكي، به رابطه‌ي مستقيم و چشمگير آن در بهبود و بسياري از بيماري‌هاي شناخته شده پي برده و هم‌چنان به بررسي ومطالعه‌ي بيشتري پيرامون آن مي‌پردازد.... ورزش هوازي و به خصوص كوه‌نوردي، كمك مي‌كند تا بدن از ظرفيت‌هاي ذخيره‌اي خود، استفاده كند و توان بيشتري براي ادامه‌ي زندگي و فعاليت‌هاي حياتي داشته باشد. همان‌طوري كه مي‌دانيد، بدني در حالت عادي، فقط از ظرفيت‌هاي معمولي خود استفاده مي‌كند، اما ورزش كوه‌نوردي، به بدن اين امكان را مي‌دهد تا توان و ظرفيت ذخيره‌اي خود را به كار گيرد، خود را بازسازي كند و بافت‌هاي جديدي بسازد. تاثير اين عملكرد، در اعضاي مهم بدن، مانند قلب و ريه، به خوبي ثابت شدهاست.از ويژگي‌هاي بارز ورزش كوه‌نوردي، آن است كه عموماً در هواي تميز و سالم انجام مي‌گيرد ... استفاده از هواي پاك و سالم كوهستاني، سبب مي‌شود تا اكسيژن به صورت يكنواخت به همه‌ي بافت‌هابرسد و اندام‌ها فعاليت خود را متعادل كنند.... خانم‌ها به دليل آناتومي خاصي كه از نظر استخوان‌ها و عضلات دارند، به نسبت مردان، احتياج بيشتري به برخي ورزش‌ها از جمله كوه‌نوردي و پياده‌روي دارند، چون كه مقدار آب و چربي بدن خانم‌ها، به طور طبيعي 15% بيشتر از آقايان بوده و هم‌چنين به دليل مسائل بارداري و زايمان، مقداري از كلسيم بدنشان به جنين منتقل شده، مستعد بيماريهاي استخواني و آرتروز در ميانسالي مي‌شوند.... كوه‌نوردي، يكي از بهترين ورزش‌هايي است كه مي‌تواند، سيستم عصبي، اسكلتي بدن خانم‌ها را تقويت و مقام سازد، زيرا در جريان كوه‌نوردي، ميزان برون‌ده قلبي افزايش يافته و مقدار خون در عضلات را به بيست برابر افزايش مي‌دهد، و همين امر سبب مي‌شود كه در آغاز چربي زير پوست و سطح روده‌ها، آب شود و از طريق توليد حرارت و تعريق از بدن خارج گردد.
... بنابر باورهاي نادرستي، ورزش كوه‌نوردي را به دليل وضعيت جسماني ويژه‌ي زنان، احياناً مضر براي بانوان شمرده‌اند، گفتني است كه به طور كلي، زنان از 5/65 درصد قدرت بدني مردان، برخوردارند. اين ميزان، در اندام فوقاني 50% درصد و در اندام تحتاني، 60 تا 70 درصد است. اگر قدرت بدني را براساس توده‌ي خالص بدن‌ ـ بدون احتساب چربي ـ بسنجيم، زنان در اندام تحتاني، حتي كمي قوي‌تر از مردان‌اند. با بررسي فيبرهاي عضلاني زنان و مردان، بيشتر بودن استقامت عضلاني زنان، توجيه‌پذير خواهد بود؛ به طوري كه عضلات زنان، نسبت به خستگي، مقاوم‌تر بوده و موجب برتري عملكرد زنان، نسبت به مردان، مثلاً در دويدن مسافت‌هاي بالاي 40 كيلومتر مي‌شود... نفيسه سعادتي، مجله كوه شماره 60،صفحه 25