شخصات
ناشر:EA games
سازنده:slightly mad
سبک:GT/street racing
تاریخ ریلیز:15 سپتامبر 2009
پلتفرم ها:X360,PS3,PSP و PC
درجه سنی:E

مقدمه:جنون سرعت,سرعت جنون آور!

هنگامی که نوشتن این متن را شروع کردم با خود گفتم آیا نیازی هست در مقدمه به معرفی این بازی بپردازم؟آیا نیازی هست از کارنامه ی EA در مورد nfs چیزی بنویسم؟
مطمئنا هر گیمری(چه hardcore و چه casual) نام nfs را حتی برای یکبار هم که شده,شنیده است.بازی که تا سال 2007 بر روی مسابقات خیابانی تمرکز داشت و انصافا هم لقب بهترین در این سبک متعلق به این بازی است .
ولی در سال 2007 بود که pro street به بازار آمد و خدشه ای به سابقه ی درخشان nfs وارد کرد.دلیل اصلی شکست این بازی سیاست های غلط EA بود که به اسم نو آوری مسابقات خیابانی را از این بازی حذف کرد و به جایش مسابقات مسخره و پیست های مزحک را به این بازی تزریق کرد!pro street مورد انتقاد بسیاری از مجلات و سایت های مرتبط با بازی قرار گرفت و با این وقایع همه فکر میکردند EA متوجه اشتباهاتش شده و مطمئنا در سال بعد با nfs زیبایی که ارائه میدهد اشتباهاتش را جبران میکند!
سال 2008 نیز فرا رسید و همه منتظر سری بعدی nfs یعنی undercover بودند.تریلر هایی که از این بازی منتشر شده بود نوید یک nfs واقعی را میدادند.
این بازی نیز عرضه شد!
ولی دو آتشه ترین فن های nfs هم نمیتوانستند این بازی را به عنوان nfs قبول کنند!زیرا تنها چیزی که از آن به میکشید نام nfs و مسابقات خیابانی بود!
بخشیدن EA به دلیل دو اشتباه پشت سر هم زیاد راحت نبود ولی سابقه ی درخشان این شرکت در ساختن سری nfs کمی به بخشیده شدن این شرکت از سوی طرفداران کمک میکرد.
سال 2009 نیز فرا رسید و همه ی طرفداران از دیدن تریلر های nfs این سال شوکه شدند!زیرا مسابقات دوباره در پیست بودند و از پلیس ها و آسفالت های ترک خورده خبری نبود. در اینجا بیشتر طرفداران اشتباه کردند(مانند خود من) و به بدگویی از ان اف اس جدید پرداختند!ولی هنگام عرضه این این بازی سایت های و مجلات از آن تقدیر به عمل آوردند و آن را بزرگ خواندند!
براستی که نام تغییر برازنده ی این بازیست... !
گیم پلی:عالی بودن در بدو تغییر!

اول از همه شک و شبهه ها را در در رابطه با شبیه ساز بودن یا آرکید بودن این بازی رفع میکنم و سپس به بحث در مورد دیگر موضوعات میپردازم.
در این رابطه باید خدمتتان عرض کنم اگر زیاد به کنترل بازی های ریسینگ شبیه سازی عادت ندارید به هیچ عنوان این بازی نمیتواند انتخاب خوبی برایتان باشد چرا که هیچ چیز در این بازی ارکید گونه نیست و شما باید حد اقل دو سه بازی ریسینگ شبیه سازی انجام داده باشید تا بتوانید در shift مسابقات را به خوبی پشت سر بگذارید.
نحوه ی کنترل اتومبیل بسیار سخت و به واقعیت نزدیک است برای مثال نمیتوانید مانند سری های قبلی nfs با سرعت 100 mph پیچ هارا رد کنید و باید همه ی پیچ هارا تخصصی رد کنید و به قول معروف قلقش دستتان بیاید در غیر این صورت اتومبیلتان خسارات زیادی میبینید.
البته اشتباه نکنید !منظور از کنترل سخت,در گیر کننده است نه عذاب آور!زیرا در بعضی بازی های رسینگ سازندگان گرامی خلاقیت به خرج میدهند! و تا جایی که میتوانند بازی را با کنترل اعصاب خرد کنشان برای بازیکن زهر میکنند.
و اما میرسیم به دوربین بازی و نوع دید بازیکن که در یک کلام فوق العاده طراحی شده است.با اینکه این بازی در جاده های خاکی نیست(و طبیعتا دوربین های از دید راننده در بازی های جاده خاکی هیجان بیشتری دارند) ولی دوربین از دید راننده در این بازی حتی از بازی های جاده خاکی(مانند dirt 2) مهیج تر و 'کار آمد' تر است.
کلمه ی کار آمد را به کار میبرم به دلیل آنکه شما هنگام بازی با این دوربین احساس راننده بودن را درک میکنید و دلیل آن هم این است که همه چیز در دسترس است.مثلا بازیکن با استفاده از آینه های بقل و آینه ی وسط اوضاع را تحت کنترل داشته باشد و به قول معروف آینه ها در آفساید قرار نگرفته اند!(مانند dirt 2 و grid).
فقط کافی است یکبار بازی را از دید راننده دنبال کنید تا متوجه شوید منظور از 'هیجان' در یک بازی ریسینگ چیست!
difficulty های بازی نیز طبق معمول 3 عدد هستند که به نظر کم میرسند ولی درجه های سختی بازی تنها مربوط به difficulty ها نمیشوند و بازیکن میتواند بسته به مبتدی با حرفه ای بودنش در بازی های ریسینگ تنظیمات دیگر مربوط به رانندگی را دستکاری کند!
سیستم های Upgrading و Visual طبق سنت های nfs طراحی شده اند و با قسمت های پیشین چندان تفاوتی ندارند.ولی طراحی vinyls روی اتومبیل گسترده تر شده و طرح های بیشتری وجود دارد.
اما یکی از بزرگترین مشکلات بازی مدت طولانی لود است که باعث میشود بازیکن در هنگام شروع مسابقه چندان هیجانی نداشته باشد و چرت بزند.
در کنار پیست ها اشیایی وجود دارد به نام تماشاچی! که حتی نام آن هارا اشیاء هم نمیتوان گذاشت زیرا فقط نقش چند آدمک بدردنخور را بازی میکنند و نسبت به کارهایی که شما در مسابقه انجام میدهید اصلا عکس العملی ندارند.مثلا هنگامی که با سرعت به جایی برخورد میکنید مثل ماست به اطراف نگاه میکنند!
گرافیک (فیزیک):تغییراتی که وجودشان زیاد هم لازم نبود.
part 1:graphic

دیگر همه میدانند nfs در فضاسازی ها شهره است و در این ضمینه هیچ بازی ریسینگی(حد اقل از نظر من) به nfs نمیرسد ولی انگار وسوسه های تغییر به فضاسازی هم کشیده شده و و دیگر شاهد فضاهای هیجان انگیز و زیبا نیستیم البته این امر در بازی های ریسینگ داخل پیست کمی طبیعی است ولی نه در این حد!
بد طراحی شدن محیط ها از یک طرف و رنگ بندی افتضاح از طرف دیگر باعث میشود بازیکن زود از فضای پیست ها خسته شود و قید ادامه ی مسابقه را بزنند.
انصافا طراحی تکسچر های گرد و خاک خوب طراحی شده و جای تحسین دارد.
نورپردازی چندان تعریفی ندارد ولی بازتاب نور خورشید روی آسفالت بسیار زیبا و همچنین خارق العاده طراحی شده است و مطمئنا دیگر بازی های ریسینگ از این بازتاب روی آسفالت در آینده بهره خواهند گرفت زیرا حتی dirt 2 هم با آن نورپردازی عالیشان در امر بازتاب این چنین موفق نبودند.
دور نماها به معنی واقعی کلمه افتضاح هستند و قابل مقایسه با سری های پیشین نیستند!
طراحی سایه ها به طرز معجزه آسایی عالی است و از این بابت طراحان گرافیکی بازی را باید تحسین گفت.
ولی نقطه ی مقابل این تحسین,یک بدو بیراه است!زیرا طراحان درخت ها و مناظر بازی را به بدترین نحو طراحی کرده اند و حتی میتوان گفت طراحی مناظر و درختان در most wanted و carbon بهتر از این بود.
واقعا اگر سازندگان در بعضی موارد گرافیکی کم کاری نمیکردند این بازی به یکی از غول های گرافیکی تبدیل میشد(البته از نظر بعضی الان هم هست!)
part 2: physic
با اظهاراتی که سازنداگان بازی در رابطه با تخریب پذیری اتومبیل ها در بازی gran turismo داشتند و از آن انتقاد کردند انتظار میرفت شاهد یک تخریب پذیری بی عیب و نقص و همچنین دور از انتظار در shift باشیم ولی سیستم damage در این بازی چندان جالب طراحی نشده و جای کار بسیاری دارد.
البته روی برخی جزئیات بسیار خوب کار شده مثلا از بین رفتن رنگ اتومبیل واقعا خوب از آب در آمده و قابل تقدیر است .همچنین چراغ های عقب و جلوی اتومبیل ها نیز به موقع میشکنند که انصافا GT در این ضمینه زیاد خوب عمل نکرده و شاید منظور سازندگان shift هم از 'نقص' همین جزئیات (مانند شکستن چراغ ها) است.
ولی غرشدگی بدنه ی اتومبیل دهان بازیکن را برای مدت یک دقیقه باز نگه میدارد! و این غرشدگی خارق العاده و این تخریب پذیری پر عیب و نقص اصلا با یکدیگر همخوانی ندارند!
تخریب پذیری محیط تقریبا صفر است !و تنها چیزی که در محیط خرد و میشود یا تکان میخورد موانع کنار جاده(مانند برخی لاستیک ها) هستند.هنگامی که به جایی برخورد میکنید تنها اتومبیل خودتان آسیب میبیند و نشانه از تخریب بر روی هیچ سطحی دیده نمیشود.
حتما میدانید در ریسینگ هایی که شبیه سازی شده اند باید قوانین فیزیک به طور کامل و همچنین بی عیب و نقص رعایت شود و عدم توجه به این قوانین باعث میشود بازی حالت ارکید گونه بگیرد .این بازی نیز یک ریسینگ شبیه سازی است و انصافا هم سازندگان در شبیه ساز جلوه دادن این بازی موفق بوده اند ولی این امر هم در بازی متاسفانه دچار ضعف هایی شده است .
برای نمونه بزرگترین ضعف بازی را مثال میزنم یعنی واژگون شدن اتومبیل های دیگر که به طرز عجیبی اغراق آمیز طراحی شده است.بله این هم شاهکاری دیگر از سازندگان بازی!اتومبیل ها دیگر به آسانی توسط شما از جاده منحرف میشوند و گاهی موقع امکان واژگون شدن آن ها نیز وجود دارد.در nfs های قبلی(با اینکه آرکید بودند) اتومبیل های دیگر به این طرز آسیب پذیر نبودند .
افکت خراش هایی که توسط بر خورد اتومبیل با کناره های موانع پیست ها صورت میگیرد نیز افتضاح است!حتی اگر سازندگان در این ضمینه از nfs های قبلی الگو میگرفتند این افکت ها زیبا تر و بهتر جلوه میکردند!کافی است یکبار با سرعت به کناره های جاده برخورد کنید تا متوجه مزحک بودن این افکت در بازی شوید!
موسیقی و صداگذاری:

مطمئنا موسیقی یکی از مهمترین ارکان هر بازی است.دلیلش هم معلوم است.زیرا اکثر مؤلفه های بازی ها با استفاده از موسیقی خیلی بهتر خود را برای براکنان نمایان میکنند.
اینکه موسیقی چه تمی داشته باشد نیز به سبک بازی.
مطمئنا بازی های ریسینگ باید موسیقی تمام هیجانی داشته باشند تا لذت انجام یک مسابقه چندین برابر شود .
از هر گیمری بپرسیم کدام بازی ریسینگ از لحاظ موسیقی بهتر عمل کرده است یقینا بیش از 90% آنان nfs را برتر میدانند(آن 10 درصد هم مربوط به midnight club و چند بازی دیگر میشود!)
انصافا هم هنوز هیچ بازی ریسینگی از لحاظ موسیقی به nfs نمیرسد.
اکثر طرفداران انتظار داشتند در این ملغمه ی 'تغییر' سازندگان زیاد موسیقی را مورد عنایت قرار ندهند (!) و تغییرات اساسی در آن ایجاد نکنند ولی متاسفانه تم های موسیقی در این بازی به طور کلی عوض شد و چیز زیادی از نسخه های قبل باقی نماند!
track های صفحه ی اصلی در سری های قبلی nfs واقعا شاهکار بودند و به حال و هوای بازی مرتبط بودند ولی در این سری اصلا از آن موسیقی در main menu چیزی نمانده و تنها چیزی که به گوش میرسد صدای گاز و ترمز و تیکاف است.
اصلا نام صداهایی که در صفحه ی اصلی به گوش میرسند را نمیتوان موسیقی گذاشت!
اما بخش صداگذاری دستخوش تغییرات خوبی شده و نکات مثبت زیادی در آن به چشم می آید.
صدای موتور اتومبیل ها عالی است و هنگام آسیب دیدگی اتومبیل ها این صدا نیز تغییر میکند که در این زمینه هم سازندگان خوب عمل کرده اند.
همچنین افکت های صوتی راضی کننده است و ایرادات چندانی از این قسمت نمیتوان گرفت.
تایر ها روی خاک و چمن صداهای متفاوتی از خود نشان میدهند که این خود به هر چه واقعی تر شدن بازی کمک میکند.
در این بخش آنچنان نکات منفی نمیتوان پیدا کرد و میتوان گفت صداگذاران کارشان را عالی انجام داده اند.
کلام آخر:قبل از هر چیز بگویم اگر از طرفداران قدیمی و پرو پاقرص nfs هستید انجام این بازی برای شما امری واجب محسوب میشود .اگر هم تا به حال سراغ nfs نرفتید مطمئن باشید در shift تجربیات هیجان انگیزی نهفته است.پس به همه ی عاشقان سبک ریسینگ پیشنهاد میکنم این بازی را انجام دهند.درست است که مشکلات کوچکی در shift وجود دارد ولی یقینا خریدن این بازی تا پر شدن بازار از بازی های رنگارنگ (تا یک ماه دیگر) میتواند سرتان را گرم کند.
نمرات
گیم پلی:8/5(هشت و نیم)
گرافیک:7/8(هفت و هشت دهم)
موسیقی:6/5(شش و نیم)
صداگذاری:9/3(نه و سه دهم)
داستان--
نمره ی کل:8(هشت)
سیستم مورد نیاز برای pc