محمد دادکان که سالها سکوت اختیار کرده بود، این روزها، حتی دور از وطن سکوت نمی کند. او که بعد از برنامه 90 و با توجه به فشارهای وارده، به همراه خانواده اش راهی سوریه شد، در جواب حرفهای قدمی لبخندی می زند و می گوید: «اول از همه تعجب می کنم چطور ایشان بعد از یک هفته و با این همه تاخیر تصمیم گرفته جواب حرفهای بنده را بدهند. ظاهرا ایشان در همان لحظه حرفی برای گفتن نداشته و بعد از روزها مشورت و مطالعه در این زمینه توانسته جوابیه ای به کمک دوستانش تنظیم کند و به خبرگزاری ها بفرستد. دوم اینکه در برنامه 90 وقتی بنده داشتم درباره آن سند حرف می زدم و نوشته های ایشان را به فردوسی پور نشان دادم، مگر مجری برنامه چندین بار نگفت آقای قدمی یا علی آبادی اگر این حرفها را می شنوند می توانند بیایند روی خط و جواب بدهند. چطور آنها که اینهمه ادعا می کنند روی خط نیامدند؟»

چرا نيامديد روي خط؟
اینها تنها مسایل مبهم برای دادکان نیستند. چه، او اضافه می کند: «شما خودتان قضاوت کنید. یک هفته بعد از مسایلی که بنده مطرح کردم آقایان تازه به فکر جواب دادن افتاده اند؟ این چیزی را نشان نمی دهد؟ فردوسی پور مخصوصا اسم آورد تا آنها اگر واقعا جوابی دارند روی خط بیایند. حرفهایشان را در حضور من بزنند تا اگر ابهامی وجود دارد برطرف شود. بنده خودم قبل از برنامه چنین درخواستی داشتم. اگر ایشان یا هر فرد دیگری ادعایی منطقی و درست داشت، چرا نیامدند روی خط؟ می دانستند حرفی ندارند و باید دروغ بگویند! حرف من راست بود و جوابی برایش نداشتند. در واقع هیچ حرفی برا گفتن نداشتند. احتمالا با کلی آدم مشورت کرده اند و این نامه را نوشته اند.»

از آقاي فراهاني بپرسيد
دادکان برای اینکه ادعاهایش را درباره اظهارات غیر موثق قدمی اثبات کند کد دیگری می دهد و پای کس دیگری را به میان می آورد: «اگر حرفهای من را درباره برخورد بد و ناشایست قدمی و عقایدش درباره تعلیق فدراسیون قبول ندارید، می توانید با آقای فراهانی حرف بزنید. ایشان مدیر کل حراست سازمان تربیت بدنی بودند و در جلسه ما حضور داشتند. او می تواند شهادت بدهد که تمام حرفهای بنده عین حقیقت است.»
رئیس سابق فدراسیون فوتبال حرفهای خود را اینطور تمام می کند: «مسلما اگر نوشته ها و رفتار ایشان منطقی و مودبانه بود ما به آن احترام می گذاشتیم. کدام عقل سلیم می گوید مافوق منطقی حرف بزند، از دستورش سرپیچی کنیم؟»