جنسیت در بسیاری از موجودات فنوتیپ دوبخشی دارد به این معنی که افراد یا ماده هستند یا نر، یا مذکر هستند یا مؤنث. مسیرهای مولکولی تعیین کننده جنسیت بوسیله سهم ژنتیکی برابر والدین به تخم یا زیگوت کنترل می شود. محیطی که تخم در آن رشد و نمو می کند یا برهمکنش بین محیط و تخم، به گونه جانداران وابسته است. در سیستم هایی که برهمکنش های چندگانه یا یک اثر تغییر دهنده ممتد (مانند دما) مؤثر است، یک برآیند دو بخشی، حداقل یک حد آستانه دارد. دانشمندان دانشگاه کانبرا در استرالیا نشان داده اند زمانی که جنسیت به عنوان یک صفت آستانه مشاهده شود، تکامل در آن حد آستانه، می تواند اجازه دهد تحولات جدید بین تعیین جنسیت وابسته به دما (TDS) و تعیین جنسیت ژنوتیپی رخ دهد. این رویداد در میان هتروگامت های نر (XX/XY) و ماده (ZZ/ZW) قابل ملاحظه تر است. این تحولات می توانند بدون تغییرات ژنتیکی حقیقی و جهش های تعیین جنسیت جدید رخ دهد، به طوری که ژن اصلی تعیین کننده جنسیت و جفت کروموزوم جنسی در حالت انتقال ZW-XY حفظ شوند. همچنین این دانشمندان نشان دادند که تکامل در آستانه می تواند با تکامل در محدوده های حفظ جنین جفت شده و تمامی الگوهای مشاهده شده در TSD مهره داران را شرح دهد.



منبع




http://geneticscience.mihanblog.com/post/120