قنات و کدکن و کهن

قنات و کدکن و کهن قنات مجرای آب زیر زمینی، که در زبان پهلوی به شکل های زیر آمده است: کانک (kanak)، کتس (katas) یا کت (kat )، کهس (kahas) و شهرها و روستا هایی که در نام آنها از این ریشه ها استفاده شده است، به این گونه اند: کت در خوزستان، کتو کان در سیستان و بلوچستان، گلو کان در تهران، کته در کهکیلویه و بویر احمد، کته تلخ در خراسان رضوی، کته سر در گیلان. به تاریخ قنات در ایران مراجعه شود.
 کدکن = کسی که قنات را می کند، روستای کدکن در خراسان رضوی، کن در تهران، کنه در فارس، کنه هر در کرمانشاه، کنگ دو روستا در خراسان رضوی. یا: کهن در کرمان، کهن آباد در سمنان، کهنک در زنجان و ،سیستان و بلوچستان، کهنگ در تهران، اصفهان، خوزستان، کهنگان در کهکیلویه و بویراحمد، کهنه در خراسان شمالی و فارس، کهنه جلگه در خراسان شمالی.