سلام برادر
سلام برادر كمان ابرو...
این نقد همون حرف 150 نماینده ی مجلسه که از دولت و هیئت مذاکره کننده درخواست کردند که متن واقعی و کامل توافق نامه ژنو رو در اختیار نمایندگان قرار بدهند.
مسلما مردم ایران حق دارند درباره یکی از بزرگترین اتفاقات کشورشون اطلاعات داشته باشند
یا به اندازه خودشون نقد کنند. مسلما نقد تخریبی نیست.
مشكل در ارائه اينگونه متون هميشه وجود داشته است...
كلا ما خارج از جهت هاي سياسي حتي دور هم به وقت نهار هم نظرات اينچنيني ميدهيم...
يك سري تعريفات را بدون سند ارائه داده و در صورت پيدايش سوال در ذهن مخاطب عاقل اندر خنگ ميشويم...
اما وقتي كار به چاپ مقاله يا كتاب و يا متني با قابليت نشر ميرسيم نبايد بدين شكل عمل كرده و از همان ابتدا جهت گيري خود را مهر بكوبيم...
ما وقتي در اول چنين متوني ميگوييم "آمريكاي ظالم" يا بايد توضيح و دليل بياوريم يا بايد ارجاع دهيم به متن ديگري كه مثلا هواپيماي مسافربري را با موشك زد و به اين دلايل، دلايل اقدام ظالمانه اش توجيه ناپذير است...
در غير اين صورت خود سرنوشت متن انتشاري خود را بي ارزش كرده ايم...
وقتی این اوضاع حساس تر میشه که جناب دکتر ظریف از ارائه هر گونه توضیحی نسبت به مفاد توافقنامه خودداری می کنند حتی می فرمایند که اگر استیضاح هم بشوم حرفی نمی زنم!
هيچ كسي در دنياي امروز اجازه پنهان كاري در اتفاقات ملي ندارد مگر آنكه بنا به شرايط خاص آن موضع در زماني مشخص طبقه بندي به كلي سري نياز داشته باشد...
شما سوالاتتون خوبه
اما این رو هم باید مد نظر بگیریم ما باید نسبت به همه دولت ها و عملکردها موضع داشته باشیم
نه موضع تدافعی .. موضعی از روی درک و فهم.. موضعی که از روی تحقیق و بررسی گرفته میشه. تا بتوان آسیب ها رو شناخت .
اگر ما صرف اینکه یک برچسب بزنیم بگیم این نقد معناش تضعیفه یا هر چیز دیگر ، انتظار پیشرفتی هم نباید داشته باشیم. چون این رویکرد اشتباهی است.
مثل برچسب تندرو که جدیدا موجب شده که هر نقد و حرفی رو به تندروی متهم کنند تا هیچ کس جرات نکنه درباره دولت و .. حرفی بزنه! و متهم به تند روی بشه. (مثال بود)
لذا برای اینکه شما یا بنده یا هر کس دیگه بخواد یک مقدار اطلاعات بدست بیاره باید تحقیق و تفحص کنه.
تندروي به هر دليلي مانع از پرداختن به جزئيات مسير ميشود...
و اميدوارم هيچ وقت نه كسي تند بره و نه كسي از اين كلمه سواستفاده كنه...
دقيقا حق دانستن جزو اولويت هاي اصلي تمامي ملت هاست...
چون اگر چنين نباشد ممكن است سياست مدار اسير قدرت گردد يا حتي غير عمد اشتباهي مرتكب شده باشد..
اما هر كاري چهار چوبي و روشي مشخص دارد و در ايران مشخصا اگر خطايي صورت گرفته باشد در همان روزهاي نخست از مقامات بالاتر دستور افشا يا محاكمه صادر ميشد...
و شما هم بهتر از من ميدانيد كه در چنين اتفاقاتي كسي اهل مسامحه نيست...
و حتما اگر شرايط مهيا شود دولت هم از افشاي حقايق و مانور تبليغاتي آن به نفع خود بسيار استقبال ميكند...
-----------------
این حرف رو هم برای شما نمی زنم اما برای برخی از مخاطبان می زنم که اگر سوال پیش آمد قبلا جوابشو گرفته باشند:
چطور این دولت حق حرف زدن درباره دولت قبلی بدون اینکه حق دفاع از خودش رو داشته باشه را دارد اما یک نقد معمولی رو هم ما برنتابیم برای یکی از بزرگترین مسائل جاری کشور!
(قصد دفاع از هیچ دولتی مد نظر نبود ها بلکه منظورم حق نقد بود..)
متاسفانه عملكرد دولت قبلي جز در چند مورد از صدها مورد جايگاهي براي دفاع ندارد...
به همين علت در دادگاه هايي كه بنا بر شكايات متعدد احضار ميشوند حضور نميابند و حتي بعد از بركناري از قدرت خود را حق دانسته و بالاتر از قانون ميبينند...
و متاسفانه تر دولت فعلي كه از شرايط آگاه است جاي تلاش براي حل كوهي از مشكلات ساخته شده دولت قبل، گاها راه ميانبر تخريب و مقايسه را پيش ميگيرد...
با تشكر...
علاقه مندی ها (Bookmarks)