یادی از منوچهر شیبانی 22 سال پس از مرگش

[solinaz]

یادی از منوچهر شیبانی 22 سال پس از مرگش





بیستم آبان‌ماه سال‌روز درگذشت منوچهر شیبانی، شاعر و هنرمند، است.

به گزارش خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منوچهر شیبانی سال ۱۳۰۳ در کاشان به دنیا آمد. در هنرستان شبانه‌روزی نساجی مازندران در قائم‌شهر تحصیل کرد و سرودن شعر را نیز از دوران نوجوانی آغاز کرد و شعری را با عنوان «البرز آتشفشان» در یکی از مجله‌های کارگری قائم‌شهر به چاپ رساند.

او در کنار تحصیل در رشته طراحی و چاپ پارچه، در هنرستان، هنرپیشگی، تاریخ نمایش، نقاشی و دکور، ادبیات، فن بیان و... می‌آموخت. درنهایت نیز در سال ۱۳۲۴ برای تحصیل در رشته نقاشی، راهی دانشکده هنرهای زیبا شد و در همان سال مجموعه شعر «جرقه» را منتشر کرد. شیبانی در سال‌های دانشجویی با صادق هدایت نیز آشنا شد و همچنین به آموختن موسیقی پرداخت. او در آن سال‌ها شعرهایش را در نشریات منتشر می‌کرد. این شاعر همچون نیما در سرودن شعر، راهی نو را در پیش گرفته بود و شعرهایش نوعی شعر نیمایی بودند.

شیبانی شعر بلند «غضب» را در مجله «جام جم» منتشر کرد. در تابستان سال ۱۳۲۷ با سهراب سپهری آشنا شد و در پنجم اسفندماه همان سال نمایشنامه موزون کوتاهی را در یک تابلو به نام «رهگذر» نوشت و همراه با مقاله «تاریخچه اجمالی تمایلات تجددطلبانه در شعر» در مجله «جام جم» منتشر کرد. یکی دیگر از فعالیت‌های او در آن دوران انتشار چند شماره از مجله «خروس جنگی» بود.

او بعد از به پایان رساندن دوره لیسانس به ایتالیا رفت و در دانشکده هنرهای زیبای رم، در رشته طراحی صحنه به تحصیل مشغول شد، چند نمایشگاه نقاشی برگزار کرد و به فعالیت‌های هنری دیگری هم پرداخت. شیبانی پس از بازگشت به ایران به فعالیت‌های هنری خود ادامه داد، به تدریس در دانشکده‌ها و مؤسسات هنری پرداخت و همچنین مجموعه شعر «آتشکده خاموش»، شعر بلند «لیوان» و نمایشنامه‌های متعددی را منتشر کرد.

او چند سال بعد به فرانسه رفت و در سال ۱۳55 از دانشکده سینمایی فرانسه فوق لیسانس کارگردانی گرفت و فیلم «عطش مسأله آب در کویر» را به‌عنوان پایان‌نامه خود ساخت. پس از بازگشت به ایران، ضمن ادامه فعالیت‌های هنری، سومین مجموعه شعرش را با عنوان «سراب‌های کویری» منتشر کرد.

منوچهر شیبانی درنهایت در روز دوشنبه بیستم آبان‌ماه ۱۳۷۰ در سن ۶۷ سالگی بر اثر بیماری سرطان از دنیا رفت.

جواد مجابی، شاعر و منتقد و پژوهشگر هنرهای معاصر، درباره شیبانی می‌گوید: این یک خرافه است که معتقد باشیم هنرمند فقط باید در یک زمینه کار کند و در همان زمینه سرآمد باشد. درحالی‌که منوچهر شیبانی یک هنرمند چندساحتی است که در عرصه شعر، نقاشی، موسیقی، اپرا و سینما کار کرده است و تعداد آثارش زیاد و چشم‌گیر است.

او می‌افزاید: اهمیت شیبانی در شعر بسیار مهم است. مجموعه شعر «جرقه»‌اش در سال 1320 در آن محیط بالندگی و نوجوانی شیبانی اهمیت بسزایی دارد و قبل از کارهای نیما به چاپ می‌رسد. شیبانی در مازندران در کارخانه‌های نساجی و بافندگی فعال بود و با رنجبران و زحمت‌کشان آشنا. درست زمانی که احزاب مترقی‌خواه به حمایت از طبقه کارگر توجه داشتند، او به زندگی محرومان کمک کرد و اشعارش را با جان و دل برای این طبقه سرود.