پنج شهید در عروسی یک شهید+ عکس

[Almas Parsi]

پنج شهید در عروسی یک شهید+ عکس



تصویری که در پیش رو دارید، در مراسم عروسی شهید احمد علی بیابانپور برداشته شده است. بر خلاف آن چه در نخستین نگاه به ذهن متبادر می شود، دامادِ این عروسی، نه افراد کت و شلوارپوش, بلکه نفر سوم از چپ، می باشد. جالب این که به غیر از یک نفر، سایر شهدای موجود در این عکس، در زمستان ۶۵ و در جریان عملیات های کربلای چهار و کربلای پنج جاودانه شده اند. در باره تاریخِ ثبت این تصویر اطلاعاتی نداریم.شهدایی که در تصویر زیر دیده می شوند به ترتیب از چپ عبارتند از:
*پاسدار شهید «ابراهیم دادگر آرانی»، متولد اول مرداد ۱۳۴۴٫ وی به تاریخ هفتم اسفند ۱۳۶۵ در شلمچه، بال در بال ملائک گشود.
*پاسدار شهید «علی محمد سیفی زاده آرانی»، متولد اول فروردین ۱۳۴۴٫ وی به تاریخ چهارم دی ماه ۱۳۶۵ در ام الرصاص، پنجه بر بام عرش گرفت.
*پاسدار شهید «احمدعلی بیابانپور»، متولد سوم خرداد ۱۳۴۵٫ وی به تاریخ پنجم دی ماه ۱۳۶۵ در ام الرصاص، پای بر بساط «عندربهم یرزقون» نهاد.
*پاسدار شهید «شیخ جواد قاسمپور آرانی»، متولد اول مرداد ۱۳۴۰٫ وی به تاریخ چهارم دی ماه ۱۳۶۵ در ام الرصاص، خلعت شهادت پوشید.
*بسیجی شهید «حسین احسن زاده آرانی»، متولد اول مرداد ۱۳۴۰٫ وی به تاریخ بیست و چهارم خرداد ماه ۱۳۶۷ در شلمچه، با خون خود وضو گرفت.
*بسیجی شهید، «سعید برادران آرانی»، متولد اول فروردین ۱۳۴۶٫ وی به تاریخ چهارم دی ماه ۱۳۶۵ در ام الرصاص، دست در دست مولایش حسین(صلوات الله علیه) نهاد.

روحمان با یادشان شاد

منبع: مشرق

[سیدپویا]

روحشان شاد ویادشان گرامی باد.

[aty.a]

​

«

فرازهايى از وصيّت‏نامه برادر شهيد احمدعلى بيابانپور

»

بارالها ! تو را سپاس مى‏گويم كه به من سلامتى عطا كردى و به من لياقت دادى تا
در راهت خدمت نمايم .
بارالها ! تو را شكر مى‏گذارم كه در زمان چنين رهبرى زندگى مى‏كنم و چنين
مرجعى دارم و به ملّت شناختى عطا كن تا رهبر را بشناسند و از فرامين او اطاعت
نمايند .
شما برادرانم ! در ادارات ، ارگان‏ها مخصوصا عزيزان سپاه ، اين مكان‏ها را براى
وقت‏گذرانى يا به‏عنوان شغل انتخاب نكنيد ، بلكه براى خدمت به اين مردم
مستضعف انتخاب كنيد و گره از مشكلات را باز كنيد ؛ اگرچه كسى متوجه كار شما
نشود ، خدا شاهد و ناظر كار شماست و اجر كار نيك شما و عذاب كارشكنى شما
را در آخرت مى‏دهد . پدر و مادرم ! من امانتى بودم كه اكنون آن را به صاحب اصلى
بازگردانيديد . نمى‏گويم گريه نكنيد ، چون مرگ فرزند سخت است ، امّا بى‏تابى
نكنيد و در راه خدا از جان و مال و فرزند بايد گذشت و از شما مى‏خواهم مرا عفو
كنيد .
خود مى‏دانم درقبال زحمات و رنج‏هايى كه شما براى من كشيده‏ايد ، هيچ‏گونه
خدمتى به شما نكرده‏ام ولى ان‏شاءاللّه با اين شهادت دَين خود را به اسلام و شما
ادا كرده و از خدا بخواهيد كه اين قربانى را از شما بپذيرد .