کجای عقل زنان ناقص است؟!!!!!!!!!!!

[م.محسن]

یه مطلب در این مورد به ذهنم ریسده ممنون میشم اگه دوستان میزان درستی اون رو بگن

تا همین چند سال پیش زنان تو جامعه نقش خیلی کمرنگی داشتند و بیشتر مشغول انجام امورات منزل. ( البته با عرض معذرت فراوان از خانمها چون معادلی برای این واژه منسوخ ندیدم ) واژه "ضعیفه" که به کار برده میشد می تونست یه حالت القای روانی باشه تا خانمها خیلی تو اجنماع حاضر نشن؟

[نارون1]

یه مطلب در این مورد به ذهنم ریسده ممنون میشم اگه دوستان میزان درستی اون رو بگن

تا همین چند سال پیش زنان تو جامعه نقش خیلی کمرنگی داشتند و بیشتر مشغول انجام امورات منزل. ( البته با عرض معذرت فراوان از خانمها چون معادلی برای این واژه منسوخ ندیدم ) واژه "ضعیفه" که به کار برده میشد می تونست یه حالت القای روانی باشه تا خانمها خیلی تو اجنماع حاضر نشن؟

شاید چون به دلیل شرایط زنان در اون زمان و مــــــردسالاری و وضعیت جامعه که باعث میشد خانمها تو جامعه حضور نداشتند ، این صفت داده شده بود

که زنان موجوداتی ضعیف و توسری خور هستند و حق نظر دادن و شرکت در تصمیم گیری ندارن و فرصتهای پیشرفت مختص آقایون هستن.

واین صفت ناخودآگاه روی زنان تاثیر گذاشته و باعث شده بود کمرنگ شدن حضورشون بیشتر بشه.

البته این نظر من بود

[yas-90]

فکر میکنم بهتره به جای مقایسه مرد با زن بهتره توانایی هر کدوم رو جداگانه بسنجیم....اگه کسی در حل و یادگیری مسائل ریاضی توانایی زیادی نداره به این معنی نیست که نمیتونه آدم با هوش و استعدادی باشه چون ممکنه در عوض در هنر بتونه خیلی خلاقیت های زیادی رو بروز بده..در واقع میخوام اینو بگم هر کسی ویژگیهای شخصیتی خودشو داره حالا زن و مرد هم بنا به جنسیت و وضعیت بدنی و ... مشخصه های خاص خودشونو دارن.....قرار نیست یه زن در همه کارها توانایی داشته باشه این مورد برای مردان هم صدق میکنه قرار نیست یک مرد هم در همه امور توانایی داشته باشه.......... در اصل تفاوت ویژگی این دو جنس برای قیاس نیست برای اینه که مکمل هم باشن......یه زن میتونه در مسیری قدم بزاره که مردونه ست و حتی یه مرد هم میتونه در مسیری قدم برداره که بیشتر با دید زنونه بهش نگاه میکنن و این به این معنی نیست که این دو جنس توانایی ندارن بلکه اگر کسی با توجه به تواناییها و ویژگی های فردیش بره بالا بهتر میتونه به کمال برسه

یه مثال ساده:
خانواده.......مردی که همسرش رو از دست داده خیلی وقتا برای فرزندش هم مادره و هم پدر....هم مثل پدر فرزندش رو حمایت میکنه و هم مثل مادر همدم فرزندشه و در تربیت فرزندش نقش داره....همینطور هم یک زن هم وقتی همسرش رو از دست بده که مطمئنا نظیرش رو هم خیلی وقتا دیدید....هستن خانمایی که با چنگ و دندون زندگیشونو حفظ میکنن کار میکنن تربیت میکنن و مثل یه ماده ببر از بچه شون در مقابل خطرات حفاظت میکنن و اونو حمایت میکنن

خوب در این وضعیت هم مرد میتونه نقش یه مادر رو برای بچش ایفا کنه و هم یه زن میتونه نقش پدری بگیرد....میخوام بگم هر دو توانایی اینو دارن که بتونن هر کاری رو انجام بدن اما خوب نمیشه منکر این شد که که هر کدومشون هم ویژگیهای خاص خودشونو دارن و بهتره در همین مسیر هم پیشروی کنن....امیدوارم تونسته باشم منظورمو خوب برسونم

اما در مورد احساسات خوب این در مورد همه زنا صدق میکنه اما درجه بندی داره هستن زنانی که در کار فوق العاده جدی هستن و تنها چیزی که به راحتی دخالت نمیدن احساسشونه.....در عوض هستن زنانی که اونقدر احساساتی هستن که راحت با هر برخوردی شکسته میشن که خوب هر چقدر هم زنا هم جنس باشن اما تفاوت های فردی زیادی با هم دارن این در مورد مردان هم صدق میکنه

[عبدالله91]

بازهم روی این مورد تاکید میکنم که قبول دارم خانمها از احساست قوی برخوردارند و این یک امتیاز برای خانمها محسوب میشه

بله امتیاز است اما این امتیاز در مسیر خودش جوابگوست در تصمیم گیری در شرایط حساس یا بهتر بگم بحران جوابگو نمیتواند باشد یعنی زن در شغل هایی که تناسب با احساسات دارند بهتر است مشغول باشند تا از این لطفو امتیازی که خدا بهشون عنایت کرده به نحو احسن استفاده کنند و در این صورت موفق هم می شوند و بهتر می توانند وظیفۀ همسری و مادری رو بجا بیاورند
مرد هم درست برعکس این ، اگه در کارهایی که نیاز به قاطعیت و خشنی هست {البته منظور از خشن جنگ و دعوا نیست بلکه کارهایی است که نیاز به برخوردهای سخت و گاهی عصبانیت و... دارند مثه قضاوت، مدیریت و ...} فعالیت کنن تا بهتر وظیفۀ شوهر بودن یا پدر بودن رو ایفا کنند
اما ما شاهد هستیم که هرکدوم کار اون یکی رو انجام میده و در این شرایط مقتی به یرخونه و زندگیشون بر می گردن اونقد خسته میشن که حتی حوصلۀ همدیگه رو ندارن.

قطعا نمیشه گفت احساسات جلوی تصمیم گیری رو میگیره

احساسات جلوی تصمیم گیری رو نمیگیره بلکه جلوی تصمیمات درست رو در شرایط بحرانی میگیره

چون در این صورت با مدیریت داخلی خانواده و کنترل فرزندان تناقض پیدا میکنه

نه اصلا به نظرم تناقض نداره ، در تربیت و کنترل فرزندان مادر از احساسات و پدر از قاطعیت استفاده میکنه . نمیگم که مادران قاطعیت ندارند بلکه قاطعیت پدر رو ندارند به عبارتی در بعضی شرایط بچه ها میتونن مادرو قانع کنند اما پدر رو هرگز نمیشه.مثلا دخترها وقتی با یه فردی رابطه برقرار میکنن اکثرا مادراشون میفهمن و میگن اگه بابات بفهمه ... و در بعضی مواقع یعنی اکثرا مرد رو در جریان نمیذارن و فکر میکنن کارشون درسته اما بعد که پدر فهمید با قاطعیت همه چیزو درست میکنه. مدیریت خانواده برعهدۀ پدر است و اون دنیا هم خدا از مرد خانواده در این مورد سوال خواهد کرد.خدا تا اندازه ای دستور داده که خودتون نماز بخونین و خانوادتون رو هم تشویق کنین و مداومت کنین تا نمازخون بشن. و این رو دین بر عهدۀ پدر گذاشته. مدیریت خانواده باید برعهدۀ پدر باشد.

[عبدالله91]

یه مطلب در این مورد به ذهنم ریسده ممنون میشم اگه دوستان میزان درستی اون رو بگن

تا همین چند سال پیش زنان تو جامعه نقش خیلی کمرنگی داشتند و بیشتر مشغول انجام امورات منزل. ( البته با عرض معذرت فراوان از خانمها چون معادلی برای این واژه منسوخ ندیدم ) واژه "ضعیفه" که به کار برده میشد می تونست یه حالت القای روانی باشه تا خانمها خیلی تو اجنماع حاضر نشن؟

سلام

سواد زنان اون زمان به اندازۀ الان نبود بعد اون زمان زنانی که سواد داشتند در جایی که باهاشون متناسب بود کار میکردند و بیشتر دغدغۀ همسر داری و تربیت بچه رو داشتند اما با گذشت زمان زنان هم راحت سواد یاد گرفتند و هم حاضر شدند در هر محیطی و با هر مبلغی کار کنند{البته همه رو نمیگم اوضاع اجتماع رو میگم خدای نکرده کسی به دل نگیرد} و دغدغۀ همسر داری و تربیت بچه رو ندارن. الان اکثر شرکت ها و موسسات و ... از خانمها به دو دلیل استفاده می کنند اول اینکه پول کمتری می پردازند دوم برای جذب مشتری بیشتر.

وجود زن در اجتماع به معنی حضور فیزیکی نیس بلکه باید تأثیر زن در اجتماع مد نظر قرار بگیرد. تأثیر زنان اوایل انقلاب در جامعه به مراتب بیشتر از تأثیر الان زنان است.زنان اوایل انقلاب فرزندانی رو پرورش دادند که الان در انواع موسسات خدمت می کنند و خدمت اون فرد فقط از آن خودش نیست بلکه مادرش تأثیر بسزایی دارد درواقع قدرت فکر همون مادر است که الان تبدیل به فرد و خدمت فوق العاده شده. الان زنان اکثرا حضور فیزیکی دارند اونم با آرایشهای رنگارنگ ، و این آرایشها باعث جذب این قشر در کارهایی است که مربوط به جذب مشتری است. البته مقولۀ سواد باعث ایجاد مشاغل برای زنان بود که این قشر رو هم باید در نظر گرفت.

به نظر بنده حضور فیزیکی زیاد مهم نیس بلکه تأثیر مثبت و حضور افکار درست زن در جامعه مهم است. البته چنین زنانی در عصرحاضر هستند که ازشون سواستفاده نمیشه یعنی کسی جرأت این کارو نداره.

به قول اهل فن عصر جاهلیت دوم در راه است و الان شاهد گوشه هایی از این جاهلیت هستیم.

[عبدالله91]

که زنان موجوداتی ضعیف و توسری خور هستند و حق نظر دادن و شرکت در تصمیم گیری ندارن و فرصتهای پیشرفت مختص آقایون هستن.

با این نظرتون کاملا مخالفم. زنان دودهۀ قبل واقعا توسری خور نبودند بلکه دغدغۀ همسرداری و تربیت بچه رو داشتند یعنی بیشتر به وظایف زن بودن می رسیدند و در کارهایی که به این وظیفشون لطمه میزد شرکت نمی کردند و مردها بیشتر دوس داشتند زنانشون کارهای سنگین نکنن و به خودشون برسن و زنان هم این رو دوس داشتند. بعد شرایط اون زمان مردسالاری نبود بلکه ماهیت کارهای اون زمان به شکلی بود که زن نمی توانست انجام بدهد یعنی بیشتر بدنی بود و الان بیشتر فکری شده.

البته زمانهای خیلی قدیم اونطور بود اما چند دهۀ قبل چنین نبوده

قبول دارین که دغدغۀ اکثر زنان عصر ما بیشتر کار در بیرون از خانه است تا همسر داری و تربیت بچه؟

وقتی میری خواستگاری اکثر دخترا اولین یا مهمترین چیزی که میگن یا تأکید میکنن اینه که من بیرون کار میکنما.

[عبدالله91]

خانواده.......مردی که همسرش رو از دست داده خیلی وقتا برای فرزندش هم مادره و هم پدر.

سلام

چنین مردی نمیتونه جای مادرو پر کنه.درسته؟چون قابلیت و تواناییش رو نداره ،و همچنین زن نمیتونه جای پدر رو پر کنه .وظایفی هست که دیگری عاجز از انجام آن است.

زن و مرد بهتر است در مشاغلی انجام وظیفه کنند که متناسب با خصوصیاتشون است در این صورت برا همدیگه خستگی رو به ارمغان نمیارن. تناسب وظایف شغل با خصوصیات شاغل الزامی است

هستن زنانی که در کار فوق العاده جدی هستن و تنها چیزی که به راحتی دخالت نمیدن احساسشونه

اگه چنین فردی رو پیدا کردین مطمئن باشین زن نیست. بعضی وقتها همین جدی بودن نشونۀ احساسات است یعنی یه موضوعی فکرشو مشغول کرده و از ... هیچ حرفی رو قبول نمیکنه. اگه چنین خانمی پیدا کردین با امتحان ساده ای میتونین درگیر احساسات شدنشون رو ثابت کنین.

[نارون1]

بله امتیاز است اما این امتیاز در مسیر خودش جوابگوست در تصمیم گیری در شرایط حساس یا بهتر بگم بحران جوابگو نمیتواند باشد یعنی زن در شغل هایی که تناسب با احساسات دارند بهتر است مشغول باشند تا از این لطفو امتیازی که خدا بهشون عنایت کرده به نحو احسن استفاده کنند و در این صورت موفق هم می شوند و بهتر می توانند وظیفۀ همسری و مادری رو بجا بیاورند
مرد هم درست برعکس این ، اگه در کارهایی که نیاز به قاطعیت و خشنی هست {البته منظور از خشن جنگ و دعوا نیست بلکه کارهایی است که نیاز به برخوردهای سخت و گاهی عصبانیت و... دارند مثه قضاوت، مدیریت و ...} فعالیت کنن تا بهتر وظیفۀ شوهر بودن یا پدر بودن رو ایفا کنند
اما ما شاهد هستیم که هرکدوم کار اون یکی رو انجام میده و در این شرایط مقتی به یرخونه و زندگیشون بر می گردن اونقد خسته میشن که حتی حوصلۀ همدیگه رو ندارن.




احساسات جلوی تصمیم گیری رو نمیگیره بلکه جلوی تصمیمات درست رو در شرایط بحرانی میگیره




نه اصلا به نظرم تناقض نداره ، در تربیت و کنترل فرزندان مادر از احساسات و پدر از قاطعیت استفاده میکنه . نمیگم که مادران قاطعیت ندارند بلکه قاطعیت پدر رو ندارند به عبارتی در بعضی شرایط بچه ها میتونن مادرو قانع کنند اما پدر رو هرگز نمیشه.مثلا دخترها وقتی با یه فردی رابطه برقرار میکنن اکثرا مادراشون میفهمن و میگن اگه بابات بفهمه ... و در بعضی مواقع یعنی اکثرا مرد رو در جریان نمیذارن و فکر میکنن کارشون درسته اما بعد که پدر فهمید با قاطعیت همه چیزو درست میکنه. مدیریت خانواده برعهدۀ پدر است و اون دنیا هم خدا از مرد خانواده در این مورد سوال خواهد کرد.خدا تا اندازه ای دستور داده که خودتون نماز بخونین و خانوادتون رو هم تشویق کنین و مداومت کنین تا نمازخون بشن. و این رو دین بر عهدۀ پدر گذاشته. مدیریت خانواده باید برعهدۀ پدر باشد.

در مورد تربیت و چیزی که مثال زدین :

اتفاقا فرزندان به محبت پدر هم نیاز دارن ، و پدر و مادر در تربیت بچه با هم هماهنگ باشن ، درسته که مادر باید احساس و محبت مادرانه رو انتقال بده ولی این به این معنا نیست که

همه چیز بچه از سمت مادر تایید شده و پدر به دلیل قدرت نقش زور رو ایفا کنه !!!

در مورد مثالی که زدین ، اگه بخوایم اصولی بیان بشه مادر این جمله رو هیچوقت نباید بگه ، بلکه به دلیل همجنس بودن بهتره در مورد موضوع و شرایط و همه چیز با فرزندش صحبت کنه

و راهنماییش کنه . در همین موردم پدر حتما قرار نیست دست به زور و قاطعیت ببره ، در اکثر واقع صحبت و احترام به فرزندان و گوش دادن به نیازها و حرفای فرزندان راهگشاست نه زور و...

ددرسته پدر به عنوان فردی مقتدر در نظر فرزندان هست ولی این اقتــدار به معنی زورگویی نیست !!


اگر خانمها نمی توانستند تصمیم گیری داشته باشند هیچ وقت از اونا به عنوان مشاورانی صادق و امین یاد نمیشد ، اتفاقا خانمها به دیلیل جز, نگر بودن میتونن روی مسائل دقت بیشتری داشته باشن


.................................................. .........

در مورد استفاده از واژه ضعیفه که نقل قول دادین :

فکر نمیکنین همین که جلوی سواد دختران رو میگرفتن از طرز فکر ضعیف اون موقع بوده ؟ که معتقد بودن دختر نیازی به سواد نداره ، آخرش باید بشینه تو خونه بچه هارو نگهداری کنه و ...

پسس نیازی به درس خوندن ندارن

و اینکه بعضی شرکت های خصوصی از خانمها استفاده ابزاری کنن ،یک بحث اجتماعی هست که باید نگرش ها تغییر کنه ( هردوطرف ) برخی خانمها از نظر پوشش ممکنه متناسب نباشن و....

که به بحث ما مربوط نیست

واژه ضعییفه اتفاقا مربوط به دهه های خیلی پیشتر بوده که هویت و نقش زنان رو اهمیتی نمیدادن

و در جامعه کنونی که شما بیان میکنین ، به نظرتون بهتر نیست به جای حذف خانمها از جامعه ، فرهنگ سازی و حذف به قول شما آرایشهای رنگارنگ در محیط کاری بشه؟

[عبدالله91]

اتفاقا فرزندان به محبت پدر هم نیاز دارن ، و پدر و مادر در تربیت بچه با هم هماهنگ باشن ، درسته که مادر باید احساس و محبت مادرانه رو انتقال بده ولی این به این معنا نیست که

همه چیز بچه از سمت مادر تایید شده و پدر به دلیل قدرت نقش زور رو ایفا کنه !!!

سلام
بله نیاز دارن. بنده در اون پست اشاره کردم که پدران قاطعیت دارن و نمیگم که مادران ندارند بلکه به اندازۀ پدر ندارند و این قضیه در مورد پدر هم صادق است پدر مهربونی داره اما به اندازۀ مادر نیس. پدر نقش زور رو ایفا نمیکنه بلکه نقش قاطع بودن رو ایفا میکنه مثلا ارتباط بدون چون و چرا باید در نظر پدر قطع بشه و قطع این ارتباط به معنی زورگویی پدر نیست پدر ممکنه این قاطعیت رو اول با حرف زدن و اگه اصلاح نشه با هشدار و بعد مراتب تربیتی دیگر اعمال کنه اما نهایتش از همون اول با قاطعیت عقیده داره باید قطع بشه و این کارو انجام میده اما مادرها یا خودشون دختراشون رو تشویق به ادامه کار میدن یا بعدا راضی به این کار میشن و یا سکوت میکنن. برا همین چنین مسائلی رو باید مرد حل کنه البته نه با خشونت بلکه به ترتیب و مرحله به مرحله پیش بره و در هر مرحله باید قاطعیت خودشو نشون بده.باز تأکید میکنم قاطعیت به معنی زورگویی نیست. حرف زدن هم قاطعیت میخواد همان طور که برخورد شدید قاطعیت میخواد. وقتی فرزند قاطعیت رو میبینه بیشتر و بهتر خودشو جم و جور میکنه و با آبروی خودش بازی نمیکنه

در به عنوان فردی مقتدر در نظر فرزندان هست ولی این اقتــدار به معنی زورگویی نیست !!

ماهم اینو قبول داریم و جایی اشاره نکردیم که زورگویی قاطعیت است.

اگر خانمها نمی توانستند تصمیم گیری داشته باشند هیچ وقت از اونا به عنوان مشاورانی صادق و امین یاد نمیشد ، اتفاقا خانمها به دیلیل جز, نگر بودن میتونن روی مسائل دقت بیشتری داشته باشن

ما هم نگفتیم خانمها نمی تونن تصمیم بگیرن منظور و حرفمون این بوده که در لحظات بحرانی تصمیم درستی گرفته نمیشه نه در شرایط مشاوره و راهنمایی. از قضا مشاوره رو خانمها بخاطر حساس بودن به احتمال زیاد عالی انجام بدهند اما در شرایط بحرانی که خودشون درگیر مسائل هستند{مثه مدیریت}به احتمال زیاد تصمیم درست گرفته نشود.

به نظرتون بهتر نیست به جای حذف خانمها از جامعه

کسی قصد و اعتقاد نداره که خانمها از جامعه حذف بشوند و این نشدنیه منظور این است که خانمها باتوجه به خصوصیاتشون شغل ها رو انتخاب کنند و به هر قیمتی و در هر مکانی کار نکنند.

وظیفۀ اصلی خانم و آقا خونواده است. اصلا بیرون کار کردن هم بخاطر تأمین اقتصاد خانواده است که خدا برعهدۀ مرد گذاشته اما در عصر حاضر خانمها اینو یه ارزش میدونن طوری که یکی از شرایط ازدواجشون شده. این همه ارزش کنار گذاشته شده. فقط شکل ظاهری نیس بلکه عقیده هم متزلزل شده و اکثرا خانم ها و آقایون بیرون ارضای عاطفی و روانی میشن و با چشم چرانی و... دیگه تحمل هم رو ندارن.

[بانوی آب]

کاملا درسته مولا علی کاملا تیزبینانه به این موضوع اشاره کردند