اخبار دنياي روانشناسي

[AvAstiN]

هموطن آنلاین_استرس‌ عبارت‌ است‌ از واكنش ‌هاي‌ فيزيكي‌، ذهني‌ و عاطفي‌ كه‌ در نتيجه‌ تغييرات‌ و نيازهاي‌ زندگي‌ فرد، تجربه‌ مي ‌شوند. تغييرات‌ مي ‌توانند بزرگ‌ يا كوچك‌ باشند. پاسخ‌ افراد به‌ تغييرات‌ زندگي‌ متفاوت‌ است‌. استرس‌ مثبت‌ مي ‌تواند يك‌ انگيزش‌ دهنده‌ باشد در حالي‌ كه‌ استرس‌ منفي‌ مي ‌تواند در زماني‌ كه‌ اين‌ تغييرات‌ و نيازها فرد را شكست‌ مي‌ دهند ايجاد شود.


علايم‌ شايع‌ استرس
علایم شایع بیماری استرسبه سه بخش فیزیکی، عاطفی و رفتاری می شود که در زیر توضیح داده خواهد شد:
فيزيكي‌: گرفتگي‌ عضلاني‌، سردرد، درد قفسه‌ سينه‌، ناراحتي‌ معده‌، اسهال‌ يا يبوست‌، افزايش‌ ضربان‌ قلب‌، دست ‌هاي‌ سرد و مرطوب‌، خستگي‌، تعريق‌ شديد، بثورات‌، تنفس‌ سريع‌، لرز، تيك‌، تحريك‌ پذيري‌، كم ‌اشتهايي‌ يا بي ‌اشتهايي‌، ضعف‌، احساس‌ خستگي‌، گيجي‌.
عاطفي‌: عصبانيت‌، اعتماد به‌ نفس‌ پايين‌، افسردگي‌، بي ‌تفاوتي‌، تحريك ‌پذيري‌، ترس‌ و پاسخ ‌هاي‌ هراسي‌، اشكال‌ در تمركز، احساس‌ گناهكاري‌، نگراني‌، بي ‌قراري‌، اضطراب‌ و وحشت‌.
رفتاري‌: سوء مصرف‌ الكل‌ يا مواد مخدر، افزايش‌ مصرف‌ سيگار، اختلالات‌ خواب‌، پرخوري‌، كاهش‌ حافظه‌ و منگي‌.

علل‌ بروز استرس
بدن‌ در يك‌ موقعيت‌ پراسترس‌ با افزايش‌ توليد هورمون‌ هاي‌ خاصي‌ جواب‌ مي ‌دهد كه‌ باعث‌ تغييراتي‌ در ضربان‌ قلب‌، فشار خون‌، متابوليسم‌ و فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري فيزيكي‌ مي ‌گردد. تغيير در شيوه‌ زندگي‌ و اختلال‌ در امور روزمره‌ طبيعي‌ شخص‌ مي ‌تواند استرس‌ ايجاد كند. برخي‌ از علل‌ شايع‌ استرس‌ عبارتند از:
*مرگ‌ اخير فرد مورد علاقه‌ (همسر، كودك‌، دوست‌)
*از دست‌ دادن‌ هر چيزي‌ كه‌ براي‌ فرد ارزشمند باشد
*آسيب ‌ها يا بيماري ‌هاي‌ شديد
*اخراج‌ شدن‌ يا تغيير شغل‌
*نقل‌ مكان‌ كردن‌ به‌ يك‌ شهر يا استان‌ جديد
*مشكلات‌ جنسي‌ بين‌ فرد و شريك‌ جنسي‌ او
*ورشكستگي‌ مالي‌ يا مقروض‌ شدن‌ شديد مثلا به‌ خاطر خريد يك‌ خانه‌ جديد
*تعارض‌ مدام‌ بين‌ فرد و يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌، دوست‌ نزديك‌ يا همكار
*خستگي‌ دايمي‌ ناشي‌ از استراحت‌، خواب‌ يا تفريح‌ ناكافي‌


پيشگيري‌ از استرس
براي‌ كمك‌ به‌ پيشگيري‌ از استرس‌ منفي‌، به‌ آن‌ دسته‌ از امور زندگي‌ بپردازيد كه‌ مي‌ توانيد از عهده‌ آنها برآييد. از آنجا كه‌ هميشه‌ نمي ‌توان‌ جلوي‌ استرس‌ را گرفت‌ روش‌ هايي‌ را ياد بگيريد كه‌ براي‌ حفاظت‌ از سلامت‌ ذهني‌ و فيزيكي‌ خود سازگار شويد. با مطالعه‌ مقالات‌ و كتب‌ در مورد استرس‌ به‌ خود آموزش‌ دهيد.



عواقب استرس
این عارضه معمولا با درمان‌ توسط‌ خود يا درمان‌ تخصصي‌ بهبود مي‌يابد. استرس‌ مزمن‌ مي‌ تواند در بسياري‌ از مشكلات‌ مربوط‌ به‌ سلامت‌ شامل‌ حوادث‌، آرتريت‌، آسم‌، سرطان‌، سرماخوردگي‌، كوليت‌، ديابت‌، اختلالات‌ غدد درون‌ ريز، خستگي‌، سردرد، كمردرد، مشكلات‌ گوارشي‌، اختلالات‌ پوستي‌، بيماري‌ قلبي‌، فشار خون‌ بالا، بي ‌خوابي‌، درد هاي‌ عضلاني‌، اختلال‌ كاركرد جنسي‌ و زخم‌ ها نقش‌ بازي‌ كند.



درمان استرس
آزمون‌هاي‌ تشخيصي‌ ممكن‌ است‌ شامل‌ موارد زير باشند:
*مشاهده‌ علايم‌ توسط‌ خود شما
*شرح‌ حال‌ طبي‌ و معاينه‌ فيزيكي‌ به‌ وسيله‌ يك‌ پزشك‌ در صورت‌ لزوم. شما در عین حال برای درمان استرس می تواند فعالیت های زیر را انجام دهید:
*يك‌ روش‌ را ياد بگيريد و به‌ طور منظم‌ و در صورت‌ امكان‌ هر روز آن‌ را تمرين‌ كنيد. روش‌ هاي‌ بسياري‌ وجود دارند.
*به‌ مدت‌ كوتاهي‌ از هر وضعيت‌ پر استرسي‌ كه‌ در طول‌ روز به‌ آن‌ برمي ‌خوريد دور شويد.
*يك‌ روش‌ سفت‌ و شل‌ كننده‌ عضلات‌ را ياد بگيريد و آن‌ را تمرين‌ كنيد
*از آوردن‌ مشكلات‌ خود به‌ خانه‌ يا بستر خودداري‌ كنيد. در پايان‌ روز، دقايقي‌ را به‌ مرور تك ‌تك‌ تجارب‌ كل‌ روز اختصاص‌ دهيد به‌ طوري‌ كه‌ انگار يك‌ نوار را مجددا گوش‌ مي ‌دهيد. تمام‌ عواطف‌ منفي‌ را كه‌ متحمل‌ شده‌ ايد(عصبانيت‌، احساس‌ عدم‌ امنيت‌ يا اضطراب‌) از خود برهانيد. از كليه‌ انرژي‌ ها يا عواطف‌ خوب‌ (افكار عاشقانه‌، ستايش‌، احساسات‌ خوب‌ در مورد كار يا خودتان‌) لذت‌ ببريد. در مورد كارهاي‌ ناتمام‌ تصميمي‌ اتخاذ كنيد و تنش‌ ذهني‌ يا عضلاني‌ را رها كنيد. هم ‌اكنون‌ براي‌ يك‌ خواب‌ آرامش‌ بخش‌ و بهبود دهنده‌ عواطف‌ آماده‌ هستيد.

[AvAstiN]

پژوهشگران می‌گویند گریه‌کردن می‌تواند به سلامت بدن کمک کند
به گزارش روزنامه ایندپندنت محققان دانشگاه مینه‌سوتا در آمریکا می‌گویند گریه کردن می‌تواند بدن را مداوا کند.

به گفته این دانشمندان گریستن به بدن کمک می‌کند تا پس از یک رویداد استرس‌زا تعادل خود را باز یابد.

به گفته این محققان بدن هنگام مواجهه با استرس، مواد شیمیایی در بدن ترشح می‌شود که اشک می‌تواند آنها را دفع کند و مانع از بروز حملات قبلی و صدمه رسیدن به برخی مراکز مغزی شود.

بررسی محققان نشان داده است اشکی که در پی مواجهه‌ای با احساس ریخته می‌شود حاوی مقدار فراوانی پروتئین، منیزیم، پتاسیم و هورمون‌هایی شامل پرولاکتین است. هورمون پرولاکتین نقشی اصلی در مقابله با استرس بازی می‌کند.

تحقیقات همچنان نشان داده حساسیت پوست در حال گریستن و بعد از آن افزایش می‌یابد و فرد عمیق‌تر تنفس می‌کند. نشانه‌هایی که حاکی از تعادل روانی و جسمی است.

این بررسی نشان می‌دهد زنان به طور متوسط 47 مرتبه در سال و مردان هفت مرتبه گریه می‌کنند. 77 درصد مردم تنها در خانه و 15 درصد در ماشین یا محل کار گریه می‌کنند. همچنین 39 درصد افراد بیشتر در شب هنگام، 16 درصد صبح‌ها، 29 درصد ظهر و 17 درصد عصرها تمایل به گریه کردن دارند. چهار درصد تنها زمانی که تنها هستند می‌گریند و 89 درصد احساس خوبی بعد از گریستن پیدا می‌کنند.
منبع: سایت کاریزما مشاور

[Admin]

نوع و محل شغل پدر یک عامل تاثیر گذار در سلامت روان کودکان است.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری مهر ، بررسی بیش از ۳۰ هزار مرد که در کارخانه چوب بری کار می‌کردند نشان داد عدم رضایت کودکان از محل کار و نوع شغل پدران شان ، زمینه ساز افسردگی آنان است.
از ۲۰ هزار کودک کارگران این کارخانه چوب بری ۲۵۰ نفر آنان خودکشی موفق داشتند.
این مطالعه نشان داد مشاغل پر استرس و کمتر حرفه ای پدران به طرز چشمگیری سلامت روان کودکان خانواده به خصوص فرزندان ذکور را تحت تاثیر قرار می دهد.
نتایج این مطالعه حاکی است ، نرخ خودکشی در فرزندان پسر خانواده های مذکور تا ۷۵ درصد از فرزندان دختر بیشتر است.
مشاغل کم اهمیت اما پر استرس پدران می تواند بر سلامت فیزیکی و روانی افراد خانواده به ویژه کودکان که مراحل رشد خود را طی می کنند تاثیر چشمگیر داشته باشد.

[MR_Jentelman]

گروهی از دانشمندان آمریکایی کشف کردند که مغز می تواند از ترسی که در چهره افراد نمایان است، بسیار سریعتر از احساسات دیگری که در چهره دیده می شوند، آگاه شود. به گزارش خبرگزاری مهر، محققان دانشگاه وندربیلت که نتایج تحقیقات خود را در مجله Emotion منتشر کرده اند، در بررسی‌های خود نشان دادند که مغز می تواند از ترس موجود در یک چهره وحشتزده بسیار سریعتر از احساسات دیگری که در صورت افراد نمایان می شود، آگاه شود.در این خصوص دیوید زالد، سرپرست این تیم تحقیقاتی توضیح داد:" ما دلایلی داریم که نشان می دهند مغز مکانیزم‌های بسیار تکامل یافته ای دارد که می توانند عناصر محیطی را که دال بر وجود یک تهدید هستند به سرعت نشان دهند. به اعتقاد ما مغز می تواند با دقت روی موقعیت محیط‌های خطرناک، برخی از بیانات احساس ترس را حتی قبل از اینکه ما از آنها آگاه شویم نشان دهد."این محققان برای کسب این نتایج یک محیط آزمایشگاهی را برای تعیین و مقایسه سرعت آگاهی از بیان ترس و بیان احساسات دیگری چون بی تفاوتی و شادمانی توسعه دادند و کشف کردند که چهره ای که ترس را بیان می کند، به روشی بسیار سریع مغز را از این احساس آگاه می کند.به اعتقاد این محققان، بادامه مغز موفق می شود از راه‌های معمولی بررسی تصاویر بصری، اطلاعات مربوط به ترس را قبل از اینکه این اطلاعات به کورتکس برسند، از یک مسیر فرعی دریافت کند. در کورتکس بخش زیادی از اطلاعات بصری مورد بررسی قرار می گیرند.در این میان چشم‌ها نقش اصلی در نمایاندن یک چهره وحشت زده ایفا می کنند. درحقیقت چشم‌ها در حالت ترس یک شکل ویژه به خود می گیرند که در آن مقدار زیادی از سفیدی چشم دیده می شود. این می تواند یک ویژگی بسیار ساده باشد، بطوریکه بادامه مغز می تواند تنها با بررسی این قسمت به سرعت ترس را در چهره فرد تشخیص دهد.



منبع: روزنامه تفاهم

[هیوا]

دانشمندان استرالیایی با بررسی بیش از دو هزار زوج دریافتند شوهران باید حداکثر دو تا سه سال کوچکتر و یا هشت تا 9 سال از همسران خود بزرگتر باشند.


محققان دانشگاه ملی استرالیا با مطالعه بر روی حدود دو هزار و 500 زوج استرالیایی خوشبخت و بدبخت به مدت 6 سال بین سالهای 2001 تا 2007 فاکتورهای سازگاری و بحران در روابط زناشویی را مورد بررسی قرار دادند. یکی از این فاکتورها "سن" است که از در یک ازدواج خوب از اهمیت بالایی برخوردار است.

نتایج این تحقیقات نشان می دهد برای زنان بهتر است با مردانی ازدواج کنند که حداکثر 8 تا 9 سال از آنها بزرگتر و یا در نهایت دو تا سه سال از آنها کوچکتر باشد. این اختلاف سنی تا حد چشمگیری پدیده طلاق را کاهش می دهد. در حقیقت مردانی که سن آنها از همسران خود بسیار کمتر و یا بسیار بیشتر است شوهران خوبی نیستند.

براساس گزارش سیدنی مورنینگ هرالد، به گفته این دانشمندان، فاکتور سن بیش از سایر فاکتورها از قبیل سطح فرهنگی و یا ریشه های جغرافیایی در ایجاد حس مشترک میان زن و شوهر نقش دارد. همسن بودن به این معنا است که زن و شوهر هر دو از دلبستگیهای مشابهی در موسیقی، سیاست و مسائل مروبط به یک نسل برخوردارند به طوری که 17 درصد از جداییها در مواردی اتفاق می افتد که این اشتراکات وجود ندارند
www.colony.ir

[هیوا]

کمتر پيش مي آيد که بشنويم ناسزا گفتن کار خوبي است؛ اما دانشمندان در انگلستان متوجه شده اند که ناسزا گفتن ممکن است به کاهش درد بدن کمک کند.


محققان مي گويند داوطلباني که در تحقيق آنها شرکت داشته اند و به اراده و اختيار خودشان ناسزا گويي کرده اند، توانسته اند در مقايسه با گروهي که فحاشي نکرده بود مدت طولاني تري درد فيزيکي را تحمل کنند.

محققان در دانشکده روانشناسي دانشگاه کيل در انگلستان، براي اين تحقيق از 64 داوطلب خواستند يک دست خود را در ظرفي پر از يخ فرو کنند و تا جايي که تحمل دارند آن را همان جا نگه دارند.

آنها همچنين از داوطلبان خواستند در حال که دستي در توده يخ فرو کرده اند، يک کلمه ناسزا را که خودشان آن را انتخاب کرده اند، دائما تکرار کنند.

اين آزمايش يک بار ديگر تکرار شد، اما اين بار داوطلبان بايد از گفتن ناسزا خودداري مي کردند. دانشمندان مشاهده کردند که داوطلبان "با ادب" قادر نبودند دست خود را به همان مدت زمان آزمايش قبلي، در ظرف يخ نگه دارند.

گروهي که فحش نداده بود يک دست خود را به طور ميانگين به مدت يک دقيقه و پانزده ثانيه در يخ نگه داشته بود. اما آنهايي که ناسزا گفته بودند توانستند درد ناشي از فرو کردن دست در ظرف يخ را نزديک به دو دقيقه طاقت بياورند.

دکتر ريچارد استيونز، که سرپرستي اين تحقيقات را بر عهده داشته است، مي گويد در حالي که دليل و چگونگي اين ارتباط روشن نيست، اين باور وجود دارد که درد را کاهش مي دهد چون فحاشي به طور غريزي واکنش «جنگ يا فرار» را در انسان فعال مي کند.

او گفت: «ما فکر مي کنيم که با ناسزا گويي انسان به نوعي ميزان خشونت خود را کاهش مي دهد. ما همچنين مي دانيم اگر واکنشي عاطفي وجود داشته باشد، تحمل و طاقت انسان در برابر درد افزايش مي يابد.»

دکتر استيونز مي گويد او باور دارد که ناسزاگويي کارآيي دارد چون وقتي داوطلبان نفرين کنند و فحش بدهند، ضربان قلب آنها افزايش مي يابد که خشونت را کاهش مي دهد و به انسان کمک مي کند با هر ضعف و خطري مقابله کنند.

او افزود: اين واکنش ممکن است همچنين توضيح دهد که چرا ناسزاگويي قرن هاست بخش لاينفک ارتباط اجتماعي انسان ها بوده است.

اما دکتر استيونز يادآوري کرد که ناسزاگويي براي کاهش درد فقط زماني موثر است که فرد در محاوره هاي روزمره خود عادت نداشته باشد ناسزا بگويد.

www.colony.ir

[AvAstiN]

محققان انگلیسی اعلام کرده‌ا ند که نوازش کردن و در آغوش گرفتن نوزادان و خردسالان بیش از لالایی خواندن و بازی کردن آرامش‌بخش است.

به نقل از ام‌اس‌ان نیوز، تحقیقات نشان داده زمانیکه نوزادان و خردسالان گریه می‌کنند لمس کردن پوست بدنشان بیش از لالایی خواندن آرامش‌بخش است.

لمس کردن پوست صورت، نوازش کردن موی سر و در آغوش گرفتن بهترین روشهایی است که والدین می‌توانند برای کاهش بی‌تابی‌ نوزادان و خردسالان بکار بگیرند.

همچنین در نتایج این تحقیق مشخص شده که نوزادانی که کمتر از 12 ماه سن دارند اگر هنگام گریه کردن در آغوش والدینشان قرار می‌گیرند در بزرگسالی کمتر دچار بیماریهای افسردگی و روان‌پریشی می‌شوند.

[MR_Jentelman]

محققان دانشگاه تورنتو در مطالعات جدیدی دریافته‌اند تحت شرایط استرس‌زا مغز افراد با ایمان و بی‌ایمان به طور متفاوت از همدیگر عمل می‌کند.
محققان می‌گویند: ایمان و اعتقاد به خداوند تاثیر آرامش‌بخش روی مغز دارد. این تاثیر به راحتی اضطراب را متوقف کرده و استرس را کاهش می‌دهد. مایکل اینزلیچ، پروفسور روانشناسی به عنوان بخشی از این تحقیق یک آزمایش کنترل ذهنی را روی شرکت‌کنندگان انجام داده است. در حین انجام آزمایش، الکترودهایی نیز به مغز این افراد متصل شد تا فعالیت مغزی آنها در شرایط فوق ارزیابی شود.
تحقیقات نشان داد: در اشخاصی که به خدا ایمان داشتند میزان فعالیت در مقایسه با افراد بی‌ایمان،‌ در بخشی از قشر مخ موسوم بهacc بسیار کمتر بوده است.acc بخشی از مغز است که به اصلاح و تغییر رفتار کمک می‌کند.
این اصلاح رفتار با علامت دادن در زمانی که توجه و کنترل مورد نیاز است، صورت می‌گیرد. نیاز به این کنترل و توجه بویژه در زمانی احساس می‌شود که اتفاقات اضطراب‌آور مانند انجام دادن یک کار اشتباه، در حال وقوع است.
محققان می‌گویند: هرچه ایمان فرد به خداوند قوی‌تر باشد این قسمت از مغز در صورت مواجهه با اضطراب کمتر واکنش نشان می‌دهد و در نتیجه فرد کمتر خطا می‌کند.
محققان دریافتند: این تاثیر آرامش‌بخش در افرادی که وجود خداوند را باور دارند به سادگی بروز می‌کند. چنین ارتباطی باعث می‌شود افراد با ایمان بتوانند شخصیت و توانایی‌های ذهنی خود را نیز بهتر کنترل کنند.

[Mina_Mehr]

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: بهداشت و درمان - خانواده

متخصصان علوم پزشكي هشدار دادند: تماشاي زياد تلويزيون باعث افزايش فشار خون در كودكان مي‌شود.
به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا، محققان مي‌گويند:‌ مي‌دانيد كه تماشاي زياد تلويزيون به طور كلي عادت نامطلوبي بويژه براي كودكان است و براي سلامتي آنها خوب نيست و اين بار در يك پژوهش جديد معلوم شد كه تماشاي زياد تلويزيون و يا حتي مونيتور به هنگام انجام بازي‌هاي رايانه‌اي خطر افزايش فشار خون را در كودكان بالا مي‌برد.
گفتني است، اين خطر ارتباطي با چاقي يا لاغري در كودكان ندارد بدين معني كه حتي مي‌تواند كودكان لاغر را نيز تهديد كند.
محققان دانشگاه ميشيگان استيت مي‌گويند: پيش از اين در مطالعات گذشته ديده شد كه بي‌تحركي ناشي از كار با رايانه يا تماشاي تلويزيون باعث چاقي ‌شده و چاقي سبب افزايش فشار خون مي‌شود اما در اين تحقيق براي اولين بار مشاهده شد كه اين گونه رفتارهاي منجر به بي تحركي مستقيما باعث افزايش فشار خون مي‌شود و فقط مختص به چاقي نمي‌گردد.
مطالعات نشان داد: كودكان به طور متوسط 5 ساعت در طول روز تحرك و فعاليت بدني ندارند و اين امر به سلامت آنها لطمه مي‌زند.

[Mina_Mehr]

پیرتر ها شادتر از جوان ها هستن!!!!!!!!

همشهری آنلاین: دانشمندان می‌گویند که بالا رفتن سن در افراد باعث شادتر شدن آن‌ها می‌شود.

به گزارش بی‌بی‌سی روانشناسان آمریکایی در مطالعات خود پی برده‌اند که برخلاف نگرانی‌ها در مورد سلامت روحی ضعیف افراد مسن، زندگی در سنین بالا دورانی طلایی و آرام را در پی دارد.

آن‌ها دریافته‌اند که پیرترها از وقت خود به بهترین نحو استفاده می‌کنند و از وقایعی که باعث ایجاد استرس و ناراحتی می‌شود پرهیز می‌کنند.

این مطالعه که توسط دکتر لورا کارستنسن از دانشگاه ستنفورد انجام شده و در انجمن روانشناسی آمریکا به ثبت رسیده، همچنین نشان می‌دهد که سلامت روحی افراد در نتیجه سرزندگی و آرامش، افزایش می‌یابد. البته افرادی که از بیماری‌های مرتبط را زوال عقل رنج می‌برند اینطور نیستند.
دکتر کارستنسن در مطالعات خود دلیلی نیز برای این امر یافته‌است.

وی در مشاهدات مختلف خود بر روی افرادی از سنین 18 تا 90 سال، از آن‌ها خواست که حالات روحی خود را در جایی ثبت کنند.

سپس او با بررسی تجربه‌های روحی این افراد دریافت که پیرترها کمتر از افراد جوان دچار ناراحتی می‌شوند و نسبت به شنیدن انتقاد اطرافیان صبورتر هستند.

افراد پیرتر از در کنترل و ایجاد تعادل در حالات روحی خود حرفه‌ای تر رفتار می‌کردند و این قابلیت با بالارفتن سن افزایش می‌باید.

روانشناسان دلیل این برتری‌ها را در درک پیرها از موقعیت می‌دانند. افراد پیر مطلعند که زمان زیادی از عمرشان باقی نمانده همین امر هم باعث می‌شود که با شادتر ساختن لحظات استفاده بیشتری از آن کنند.

علاوه بر این، آن‌ها تجربه بیشتری دارند و می‌توانند نتیجه روحی بعضی از کارها را پیش‌بینی و از انجام آن دسته از کارهایی که باعث استرس می‌شود جلوگیری کنند.

این مطالعه به اصلاح تصورات غلطی که جوان‌ها از دوران پیری دارند کمک می‌کند و آن‌ها را برای استفاده بهینه از دوران آرام و بدون استرس در سنین بالا آماده می‌سازد.