واژه مغناطيس کلمهاي يوناني است که به بعضي سنگهاي طبيعي اکسيد آهن
اطلاق ميشد. اين سنگها از اين خاصيت برخوردارند که بر يکديگر و بر ذرات آهن يا
فولاد نيرو وارد ميآورند. يونانيان باستان، بيش از 2500 سال پيش با پديدهي
آهنربايي آشنا بودند. تالس که اغلب از او به عنوان پدر علم يونان ياد ميشود،
مادهي کاني مگنتيت (Fe3O4) که آهن را ميربايد، ميشناخت. اين کاني بيشتر در
مگنزيا (ترکيه امروزي) يافت ميشده است و نام مگنتيت نيز از همين اسم گرفته شده
است. چينيهاي باستان نيز با ويژگيهاي مغناطيسي برخي از سنگهاي آهنربا آشنايي
داشتند و تکههايي از اين سنگها را به صورت قطبنماهاي ساده در دريانوردي به کار
ميبردند.
واژه شار به معنی جریان یا سیال میباشد و هرگاه در مقابل جریان یک کمیت سطحی قرار داده شود، مقدار جریان گذرنده از سطح را شار آن کمیت یا جریان میگویند. مثلا در مورد
میدان الکتریکی خطوط میدان که از سطح عمود بر مسیر خطوط عبور میکنند را
شار الکتریکی و در مورد جریان آب ، مقدار آبی را که از داخل سطح عبور میکند، شار آب میگویند و به همین صورت در مورد هر ماده سیال و جاری شوندهای میتوان شار مربوطه به آن را تعریف کرد.
اولين تحقيق علمي در مورد مغناطيس توسط ويليام گيلبرت انجام شد که
تصوير دقيقي از ميدان مغناطيسي زمين ايجاد کرد و بسياري از خرافات گذشته را از بين
برد. سپس در سال 1825 اولين الکترومگنت به وسيله کشف بزرگ هانس کريستين اورستد
ايجاد شد. اورستد دريافت که همواره در فضاي اطراف رساناهاي جريان يا ذرات باردار
متحرک، ميدان مغناطيسي پديد ميآيد.
با تلفیق مفاهیم بالا و مطالعه لینکها به سوالتون پاسخ داده شده
http://krcom.blogfa.com/post-402.aspx
علاقه مندی ها (Bookmarks)