شب که می شود...
شب که می شود،دلم برای باران تنگ می شود
برای شنیدن چک چک اشک پشت شیشه نازک تنهایی
برای خیسی راه زیر رگبار جنون
برای قدم زدن در گوشه جا مانده خیال
برای نفس نفس زدن در خستگی یک شعر
برای التهاب واژه در سکوت فریبنده مهتاب
برای دل سپردن به نغمه دلگیر چکاوک زخمی
برای زمزمه غزل نگاهی که ترانه شد
برای نوازش قصیده دستانی که قصه شد
برای دو بیتی لحظه ای که گذشت
برای مثنوی یک عشق
برای بوییدن همان گلی که در دستانت،سرخی خاطره گرفت...
شب که می شود،دلم بهانه تو را می گیرد،همین...!
نیما شریعتی
دوست عزیز، به سایت علمی نخبگان جوان خوش آمدید
مشاهده این پیام به این معنی است که شما در سایت عضو نیستید، لطفا در صورت تمایل جهت عضویت در سایت علمی نخبگان جوان اینجا کلیک کنید.
توجه داشته باشید، در صورتی که عضو سایت نباشید نمی توانید از تمامی امکانات و خدمات سایت استفاده کنید.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)