تقسیم بندی سلولهای سفید خون

[عابد حسین]

سلام
رشته من مرتبط به پزشکی نیست. اما بسیار مایلم که بدانم سلولهای سفید به چند دسته تقسیم می شوند.
بسیار سپاسگزارم

[yas-90]

گلبولهاي سفيد يا لكوسيت ها به دو دسته تقسيم ميشوند .اساس اين تقسيم،شكل هسته و داشتن يا نداشتن گرانول سيتوپلاسمي ميباشد .



1- گرانولوسيت ها :

انواع اين سلولها بر اساس رنگ پذيري گرانولهايشان نامگذاري ميشوند . در ضمن داراي هسته چند قطعه اي ميباشند و عبارتند از :نوتروفيل ،ائوزينوفيل و بازوفيل
2- آگرانولوسيت ها :

اين سلولها بدون گرانول بوده وهسته ساده و يك قطعه دارند .و عبارتند از :مونوسيت ها و لنفوسيت ها




نوتروفيل ها:

اولين سد دفاعي در برابر تهاجم باكتريها ميباشند .بيشترين نوع گلبولهاي سفيدند .اين سلولها بسيار متحرك و از نظر فاگوسيتوز بسيار فعالند .نوتروفيل ها ميتوانند بسياري از انواع ميكروبها ،ذرات ريز مواد و فيبرين حاصل از لخته خون را ببلعند و تجزيه كنند .بيشتر گرانول هاي سيتوپلاسم نوتروفيل ها را ليزوزوم هاي محتوي آنزيمهاي هيدروليتيك تشكيل ميدهد كه مواد بلعيده شده را هضم مي كند .بقيه گرانولهاي سيتوپلاسمي محتوي گروهي از پروتئين هاي ضد باكتريايي به نام فاگوسيتين ها هستند .نخستين گلبولهاي سفيدي كه به محل تهاجم باكتري ها ميرسند ،نوتروفيل ها هستند.بسياري از نوتروفيل ها طي فرايند دفاع مي ميرند و ماده اي به نام چرك از خود به جا مي گذارند . مقداري از آنزيم هاي تجزيه كننده نوتروفيل هاي در حال مرگ در بافت پيوندي اطرافش آزاد ميشود كه ميتوانند در ايجاد درد و تورم موضعي در محل التهاب شركت كنند .پس از مهار عامل بيگانه ،نوتروفيل هاي زيادي در بافت مي مانند و در التيام آسيب ديدگي كمك ميكنند . خاصيت دياپدز دارند و 65% لكوسيت ها هستند .سيتوپلاسم سلول روشن و دانه هاي صورتي دارد .قطر آنها حدود 12 ميكرون است .
ائوزينوفيل ها :

ائوزينوفيل ها نسبت به نوتروفيل ها تحرك كمتري دارند واگرچه قدرت فاگوسيتوز دارند به اندازه نوتروفيل ها فعال نيستند .ليزوزوم هاي ائوزينوفيل ها محتوي آنزيم هاي بسياري از جمله :اكسيدازها ،پر اكسيدازها وفسفاتازها ميباشد كه بيانگر اين است كه كنش اصلي آنها از خنثي كردن زهر پروتئين هاي بيگانه ومواد ديگر است .به طور طبيعي در بافتهاي پيوندي به خصوص در شش ،غده هاي شيري ،صفاق ،و لايه دروني روده باريك فراوانند.در واكنشهاي آلرژيك و خود ايمني ،در جريان تجزيه پروتئين هاي بدن ودر بعضي از آلودگيهاي انگلي بر تعداد آنها افزوده ميشود .گمان مي رود بازوفيل ها و ماستوسيت ها (سلولهاي بافت پيوندي )عاملهاي ائوزينوفيليك شيميوتاكتيك آزاد ميكنند كه ائوزينوفيل ها را به محل بافتهاي آسيب ديده مي كشاند . حدود 1% تا 10% از گلبولهاي سفيد را تشكيل مي دهند .از نظر ميكروسكپي اندازه سلول بزرگتر از نوتروفيل بوده و در داخل سيتوپلاسمش دانه هاي قرمز وجود دارد . هسته به شكل دمبل و بنفش رنگ است .
بازوفيل ها :

كمياب ترين لكوسيت ها هستند و اغلب در بيرون خون در بافت پيوندي سست به مقدار زيادتري يافت مي شوند . حركت آميبي مختصري دارند .گرانول هاي آن پر از هپارين يا هيستامين است .بازوفيل ها با ترشح هيستامين در بافتهاي آسيب ديده ،باعث گشاد شدن رگ و در نتيجه افزايش جريان خون در بافت مي شود .و در نتيجه نوتروفيل ها به سمت بافت كشيده مي شود و مهاجرت لكوسيت ها را از خون به آب ميانبافتي ،از طريق افزايش نفوذپذيري منافذ مويرگها ،زياد مي كند .

مونوسيتها :
بزرگترين لكوسيتها هستند و اندازه آنها نزديك به سه برابر گلبول قرمز ميرسد .3تا 5% لكوسيتها هستند .اين سلولها در مغز استخوان ساخته مي شوند و ظرف سه روز رشد خود را كامل مي كنند و بعد وارد خون مي شوند .سپس چند روز در خون مانده و پس از آن وارد بافتهاي پيوندي اندامهاي مختلف مي شوند . در آنجا به ماكروفاژها تبديل مي شوند كه سلول هاي درشتي هستند و اندازه آنها حدود 10 برابر اريتروسيت ها مررسد .بعضي از ماكروفاژها در بافتهايي مثل جگر ويا شش جايگزين شده اند و به اندازه ماكروفاژهاي بافت پيوندي قدرت تحرك ندارند ،ولي به طور كلي همه ماكروفاژها حركت آميبي نشان مي دهند وفعالانه به فاگوسيتوز مي پردازند .ماكروفازها آنزيم هاي گوارشي گوناگون دارند و در متلاشي كردن باكتري ها ،مواد شيميايي زيان آور ،زودودن ذرات سلولي زائد از منطقه هاي آسيب ديده بافتي بسيار موثرند.در بررسي ميكروسكپي هسته آنها معمولا لوبيايي شكل بوده و هاله اي از سيتوپلاسم آبي رنگ آن مشخص مي با شد .

لنفوسيت ها :
حدود 20تا25% لكوسيت ها هستند .سلولهاي اصلي در سيستم ايمني هستند ومدافع در برابر مهاجمان اختصاصي هستند .برخي لنفوسيتها پادتن توليد مي كنند . گروه ديگر لنفوسيت ها با ويروسها و سلولهاي سرطاني مبارزه مي كنند .