تومور ویلمز عبارت است از یک تومور بدخیم و مختلط (حاوی چند نوع سلول) کلیه که بطور اولیه در کودکان (90% موارد تنها یک کلیه را درگیر میکند) رخ میدهد. معمولاً کودکان زیر 7 سال را مبتلا میکند و حداکثر بروز آن بین 4-3 سالگی است. در موارد نادری تا بزرگسالی ظهور نمیکند.
علایم شایع
عوامل افزایش دهنده خطر و عوارض احتمالی
- بزرگی شکم: به آسانی میتوان یک تومور بزرگ ، سفت و صاف را در جدار شکم لمس کرد.
- فشار خون بالا
- خون در ادرار (ادرار ممکن است کدر به نظر برسد).
- درد شکم (گاهی)
- استفراغ مکرر
- تب
- کاهش وزن
عوامل ژنتیکی تومور ویلمز در کودکان دچار سایر اختلالات مادرزادی شایعتر است. نارسایی کلیه ، گسترش تومور به ریهها ، استخوانها ، کبد و یا مغز در صورت عدم درمان و همچنین واکنش مضر از جمله ریزش مو در اثر پرتو درمانی و داروهای ضد سرطان از عوارض احتمالی بیماری هستند.
درمان
با درمان آن دورنمای آن بهتر از بیشتر تومورهای بدخیم کودکان است. در بیشتر موارد، تومور ویلمز با جراحی ، پرتو درمانی و داروهای ضدسرطان قابل علاج است.
هشدار
- اگر تومور قبل از گسترش یافتن ، تشخیص داده شود، میزان بقای 5 ساله ، 90% خواهد بود.
- آزمونهای تشخیصی میتوانند شامل سونوگرافی ، اوروگرافی ، آرتریوگرافی ، سونوگرافی از ورید اجوف ، پیلوگرافی پسگرا ، سی تی اسکن و رادیوگرافی باشند.
- جراحی برای برداشتن تومور و کلیه مبتلا و در صورت گسترش تومور بافت مجاور
- پرتو درمانی و داروهای ضد سرطان
- داروهای ضد سرطان
- داروهای ضد تهوع
- مسکنها
- آنتی بیوتیکها در صورت رخ دادن عفونت در طول درمان با داروهای ضد سرطان
- ملینها برای پیشگیری از یبوست به دنبال جراحی
- اگر در طول درمان استفراغ ، درد شکم یا یبوست ، تنگی نفس ، تورم پا یا مچ پا خطرناک هست سریع با پزشک خود مشورت کنید.
- اگر شما دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شدهاید. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. مانند خارش زمستانی (اگزمای خشک) سریعا به پزشک مراجعه نمایید
علاقه مندی ها (Bookmarks)