بشقاب پرنده ها

[Joseph Goebbels]

بشقاب پرنده ها :
نویسنده : اقای ابوذر عباسی



بازتاب های سیاره ناهید ، ستارگان و خطای دید مردم :
بازتاب های کیهانی از ستاره ها و سیاره ها می توانند مردم را شگفت زده کند . رونالد ریگان از روسای جمهوری پیشین امریکا ، ( زمانی که فرماندار یکی از ایالات امریکا بود ) وقتی از پنجره خانه خود نگاهی به بیرون انداخت ، نور خیره کننده ای را دید که او را از رو به رو تحت پوشش داشت ، بی درنگ نشست امنیتی تشکیل و دستور بررسی پدیده داده شد . او فکر می کرد با یک فروند از هواپیمای جاسوسی شوروی زیر نظر گرفته شده است ، غافل از اینکه به ناهید ( زهره ) می نگرد . در جریان جنگ جهانی دوم نیز بارها خلبان های نیروی هوایی امریکا ، در بازگشت از ژاپن به روی ناهید اتش گشودند . همچنین برخی از فضا نوردان هنگام گذر از جو زمین ، اثر گرمایی شاتل را با بشقاب پرنده ناشناس اشتباه گرفته اند و نیز خلبان ها گاهی گمان کرده اند که بازتاب نور ابرها ، بشقاب پرنده دشمن هستند که از سیاره های دیگر امده اند . سیاره ناهید همواره همزمانی و برابری نورش یکسانی در زمین ندارد و همین رویداد ، گاهی زمینه افزایش پراش نوری در یک راستا می گردد ، پدیده ای که بینندگان از ان به نام " بازوهای پیرامونی " یاد کرده اند . حرکت ارام شرق به غرب چیزی جز ویژگی اشکار ستارگان و نیز سیاره ها نیست و در بیشتر گزارش ها نیز ، این اشیا در افق غربی قرار دارند . بازی رنگ ناهید در هنگام غروب و در شهرها نیز پدیده ای نو نبوده و الودگی هوا و وجود ذرات معلق در جو زمین از یکسو و از سوی دیگر بازتاب گرمای جذب شده در طول روز از زمین در ساعات اولیه غروب ، زمینه افزایش مشاهده پراش نوری این سسیاره می شوند .

ادامه دارد...
نویسنده : اقای ابوذر عباسی
منبع : ماهنامه صنایع هوایی / ش 245

[Joseph Goebbels]

یوفو و بررسی های انجام گرفته :
پدیده های شگفت انگیزی که دارای نورافشانی چند رنگی بوده و در اسمان یا گاهی روی زمین ، با نمادهای گوناگون پدیدار می شوند و ما از رفتارشناسی ، موشکافی و کاوش درباره انها ناتوان بوده ایم ؛ یوفو نامیده می شود . واژه یوفو از " Unidentified Flying Omjects " برگرفته شده و برابر پارسی ان " اشیای پرنده ناشناخته " است . این پدیده های فرازمینی یا به گفته برخی دانشمندان ، فراکیهانی ، که بیشتر در روزنامه ها و رسانه ها ، بشقاب پرنده " Flying Disks " نامگذاری شده اند را بیگانگان اسرارامیز اسمان " Sky's mysterious Objects " می نامند ، اما در گروه ها و سازمانهای علمی ، واژه بشقاب پرنده را به کار نمی برند ، چون همگی انها گرد یا بشقاب گونه نیستند .


بشقاب های پرنده ، از سال 1942 ( 1321 خورشیدی ) تا پایان جنگ جهانی دوم دیده می شدند . از سال 1947 به بعد نیز ، به یکباره گزارش های زیادی از دیدن اجرام پرنده ناشناس ، در گوشه و کنار امریکا و اروپا منتشر شد و همه گمان می کردند که این اجرام ، گونه ای دستگاه پروازی نوین ساخت شوروی هستند که در جنگ سرد ، جاسوس های هوایی بلوک شرق می باشند ؛ اما گزارش شناسایی و رهگیری این بشقاب پرنده ها بر فراز کاخ کرملین در مسکو و سپس مرزهای شوروی ، نگاه دانشمندان را به سوی پاسخی دیگر رهنمون ساخت . گروه های ویژه ای در سازمان های هوایی فضایی 2 قدرت شرق و غرب ، برای بررسی این رویدادها با هدف پاسخ به دور پرسش اساسی دست به کار شدند ؛ اول انکه ، اجرامی که شناسایی چشمی و صوتی انها که از سوی دسته های گوناگون مردم از کشاورز گرفته تا خلبان ها و نیز برخی فضانوردان گزارش می شد و همگی یک چیز را می گفتند ، ایا به راستی وجود دارند و اگر این گونه است ریشه و سراغازشان چیست ؟ و دوم اینکه ، ایا این اجرام ، هشداری برای امنیت ملی کشورها می باشند و سپس خطری برای کره زمین به بار خواهند اورد ؟ یکی از این کمیسسیونها ، پس از جنگ در سال 1953 تاسیس شد و به بررسی دقیق تمام گزارش های منتشر شده تا ان زمان ، پرداخت و در سال 1954 گزارش این کمیسیون منتشر شد .با اینکه کوشش شده با استدلال علمی وجود یوفوها به چالش کشیده شود اما سیل مشاهده ها ادامه داشت و نهایتا در سال 1956 سازمان نیکاپ ( NICAP ) یا " کمیته ملی تحقیقات پدیده های فضایی " کار این پژوهش را پذیرفت . این کمیسیون با همراهی چند مقام هوانوردی و اعضای CIA ، کوشش داشت تا به توضیحی درست دست یابد .



در همان زمان ، پروژه معروف به کتاب ابی که هدفش بررسی دقیق گزارش های این پدیده ها بود ، اغاز به کار کرد ، ولی هیچ گاه گزارش نهایی ان ، فرصت انتشار را نیافت ؛ چرا که در 27اوت 1966 ، به دلیل اختلالی که در سامانه مخابرات پایگاه راهبردی موشک های قاره پیما در داکوتای شمالی و همزمان با شناسایی پرنده ناشناسی رخ داد ، " جانسون "رییس جمهور امریکا را وادار کرد تا دستور تشکیل یک کمیسیون دیگر ، به سرپرستی " ادوارد کندون " را صادر کند . وی و همکارانش به بررسی بیشاز 100 مورد از معتبرترین گزارش ها پرداختند . اعضای این گروه 60 نفره که از اخترشناسان ، مهندسان ، خلبانان و نیز روانشناسان تشکیل شده بود ، سرانجام نتایج این پژوهش را که به " گزارش کندون " معروف شد ، در 500 صفحه و با تایید اکادمی ملی علوم امریکا ، منتشر کردند . در این گزارش همه موارد بررسی شده دارای توضیحات علمی و قابل قبولی بودند که ارتباطی با جانداران هوشمند فرازمینی یا کارهای جاسوسی دیگر کشورها نداشتند . برای اولین بار در دنیا ، گروه بندی های گوناگونی برای این پرندگان ناشناس انجام شده بود . گزارش ها در 3 بخش ، با عنوان " برخورد نزدیک از نوع اول تا سوم " دسته بندی شدند . در برخورد نوع اول ، افراد تنها این اشیا را می دیدند ، در برخورد نوع دوم ، علاوه بر دیدار با انها ، صدای این اشیا را می شنیدند و در برخورد نوع سوم ، ملاقات هایی نیز بین سرنشینان انها با زمینیان گزارش می شد . اما تنها گزارش هایی زمینه پیگیری یافتند که مربوط به شناسایی چشمی خلبانان و کارشناسان در جنگ جهانی دوم و پس از ان بود ، نه شناسایی مردم .



ادامه دارد...
نویسنده : اقای ابوذر عباسی
منبع : ماهنامه صنایع هوایی / ش 245

[حسین متقی]

بشقاب پرنده که وجود داره
المانها توی جنگ جهانی دوم ساختن و استفاده هم کردن
تا حدود3000کیلومتر برساعت هم سرعت داشته
البته درست و غلط بودنش؟؟؟؟

[Joseph Goebbels]

پیشرفتهای فناورانه المان در قبل از جنگ و همزمان با جنگ جهانی دوم در یک نگاه :
المان ها از دیر باز در بسیاری از زمینه های صنعتی پیشگام بوده و هستند . برای نمونه ، هنگامی که موتورهای هواپیماهای المانی مسراشمیت با سیستم انژکتوری و بعدها با سیستم توربوجت و تنها با یک استارت زدن روشن می شد ، در روسیه ، بریتانیا و امریکا یک کاربر قوی می بایست با دست ، ملخ را به گردش در می اورد تا موتور کاربراتوری ان روشن می گردید .



پس از شکست المان و پناهندگی اختیاری یا اجباری بسیاری از استادان باتجربه ، کارازمودگان فنی ماهر ، کارشناسان و دانشمندان به نام و گمنام المانی به امریکا ، روسیه و چند کشور دیگر دیگر و در پی انتقال مستقیم طرح ها و نقشه ها و نیز فناوری پیشرفته الیاژها و ماشینکاری ، ماشین ابزار ، تعمیرات ونگهداری و انبارداری ، مدیریت کنترل تولید و نیز استاندارد المان به ان کشورها و گذشت تنها چند سال ، دوران نوین بشقاب پرنده در سالهای 1947 و دهه 50 میلادی اغاز شد و مدتی بعد ، روس ها و امریکایی ها ضمن جعل دستاورد المانها ، با انچه که در اصل حاصل دسترنج انان بود ، به نام خودشان راهی فضا شدند .



البته نمی توان نقش دانشمندان این کشورها را نادیده گرفت ، اما نقش دستاوردهای فناورانه المان ، برای انها همانند یک دانشگاه بود . جالب اینجاست ، بسیاری از نقشه ها و طرح های المان ها که در مرحله اولین طراحی و ساخت پیش نمونه بود نیز ، بعدها الگوی خوبی برای امریکایی ها و روس ها شدند . گاز هلیوم را نیز که خطر انفجار نداشته و در بالونهای امروزی کاربرد دارد ، المان ها کشف کردند ، و اولین ایستگاه فرستنده تلویزیونی جهان در برلین المان راه اندازی شد . المان ها علاوه بر دستیابی به فناوری و دانش پیشرفته موتورهای توربوجت ، روی فناوری بسیار پیشرفته و کاملا انقلابی در زمینه فیزیک هسته ای ، اب سنگین و همچنین خنثی سازی جاذبه زمین ( Antigravity) و حتی نظریه سفر در زمان ( پروژه بل ) ، دستیابی به سرعت مافوق صوت ، پژوهش های بنیادی ، و ساخت بمب اتم نیز فعالیت هایی را انجام دادند . بسیاری از این اطلاعات و دستاوردها پس از گذشت سالها از پایان جنگ جهانی دوم ، هنوز محرمانه باقی مانده اند .



ادامه دارد...
نویسنده : اقای ابوذر عباسی
منبع : ماهنامه صنایع هوایی / ش 245

[عرفان سلیم زاده]

پديده آشوب (Chaos) و تاثير آن در سيستمهاي Aviation

در ابتداي امر مفهوم رفتار آشوبگرانه تنها به عنوان يك مفهوم رياضي جالب و بحث برانگيز به حساب مي آمد و در سيستمهاي عملي جايي نداشت.
ولي با گذشت زمان، ديناميكهاي آشوبگرانه در بسياري از سيستمهاي مكانيكي، ارتباطي، راديويي، ليزري، شيميايي، زيست شناسي، اقتصادي و پزشكي مشاهده شد و بصورت يك موضوع عملي مورد بررسي قرار گرفت .
اين مقاله شامل دو بخش است كه در بخش اول به ارائه اطلاعات ضروري در مورد آشوب و چگونگي آنترل سيستمهاي آشوبگرانه مي پردازد و بخش دوم به كاربرد اين شيوه هاي آنترلي در سيستمهايي مي پردازد كه در هواپيماها بهنگام مواجه با اشياء پرنده ناشناس ) ) UFO’s دچار نوعي رفتار شبه آشوبي مي گردند .

نويسند‌گان:
[ امين رمضاني ] - دانشكده مهندسي برق، دانشگاه صنعتي شريف تهران،ايران
[ داوود رحيمي ] - دانشكده برق، دانشگاه هوايي شهيد ستاري
لینک دانلود:http://www.civilica.com/copied/ISCEE...4418_d0660.pdf
تشکر

[Joseph Goebbels]

المان نازی و بشقاب پرنده های هانیبو ( 1939-1945) :
مهمترین دستاوردها را در ساخت بشقاب پرنده ، باید به حساب المان هیتلری گذاشت . ریشه پیگیری چنین پروژه ای ، اعتقاد سران نازی به نظریه موسوم به Hollow-Earth بود . هانیبو صفحه ای بود که توسط شاخه سری SS E-IV ، با گروه توله گسلشافت ( Thule Gesellschaft ) هانیبو که در سال 1939 پایه ریزی شد ، از موتورهای مولد گرانش معکوس طراحی شده به وسیله پروفسور هانس کولر ، و بر اساس تولید نیروی قدرتمند میدان الکترومغناطیسی دوار در کاهش جرم و تاثیر ضد جاذبه کار می کرد ، برای پرواز بهره می برد .این پروژه ها ، با نظارت و همکاری پروفسور هاینریش فوکه و همچنین ارتور ساک که پیشتر هواپیمایی به شکل بشقاب با نام Focke-Wolf و صفحه پرنده دیگری به نام AS-6 را ساخته بودند ، انجام میشد . کارخانه ان در لاپزیگ المان قرار داشت ، چند دانشمند دیگر نیز ، به نامهای ویکتور شاوبرگر ، گرهارد فالکر ، اتو هامبو مول ، شریفر ، میتشه ، و همچینن یک ایتالیایی به نام جوزف بلونتسو ، کارهای مهمی در به ثمر رسیدن این برنامه ها انجام دادند . پس از سال 1939 ، SS E-IV به این صفحه ، به عنوان نسل جدیدی از دیسک های پرنده نگاه می کرد و نام " ها – گرات " را برایش برگزید ، اما با شرایط جنگ جهانی دوم ، این پرنده به نام هانیبو تغییر نام داد . گونه دیگری از این بشقاب پرنده ها به نام Vril نیز همزمان پیگیری می شد . هانیبو-1 طرح پایه بود و 52 بار مورد ازمایش قرار گرفت ؛ دارای 25 متر قطر و مداومت پروازی نزدیک به 18 ساعت ، بدنه ای مقاوم و مجهز به یک جفت توپ 60 م م بود و به سرعت 2000 کیلومتر در ساعت دستیافت که در ان زمان ، سرعتی غیر قابل دسترس بود ؛ هانیبو-2 گونه بزرگتر و بهینه ای از طرح هانیبو-1 بود که با قطر 26 متر ساخته شد و در سال 1941 برای ازمایش های پروازی اماده گردید . این مدل با ظرفیت 9 سرنشین و برای مداومت پروازی تا 40 ساعت و بیشتر طراحی شده بود و 106 پرواز ازمایشی داشت که در طی انها ، به سرعت بالاتری نسبت به هانیبو-1 دست یافت و تعداد 7 فروند از انها ساخته شد . در سال 1944 ، مدل پیشرفته تری از هانیبو-2 موسوم به Do-Stra با ظزفیت 20 سرنشین در کارخانجات دورنییه طراحی گردید و دو نمونه از انها ، پیش از تولید ساخته شد که توانایی دستیابی به سرعتهای مافوق صوت را داشت . SS در اوایل 1944 برای شتاب دادن به روند کار ، انجام انرا بین دورنییه و یونکرس به مناقصه ای محرمانه گذاشت که باز هم دورنییه انتخاب شد ، ولی هیچ تولیدی نداشت ؛ چون اینبار مدل بزرگتری ، به نام هانیبو-3 مدنظر بود که با ظرفیت 32 سرنشین ، قطر 71 متر ، و بدنه زرهی جدیدتر 3 لایه ، به منظور دستیابی به سرعت های بالاتر قرار بود ساخته شود . این مدل ، که بر اساس تصمیم سرهنگ SS به نام دکتر هانس کاملر توسعه داده شده بود ، علاوه بر توپهای بزرگتر و دقیقتر ، دارای راکت اندازهای سری A9 و A10 بود که راکتهای با کلاهک خوشه ای و معمولی را شلیک می کردند . مدل دیگری که در 1945 پیشنهاد شده بود ، هانیبو 4 با قطر 120 متر بود . اما پس از اشغال المان ، فرصت طراحی دقیق تر و ساخت نیافت .




گفته می شود هانیبو-3 نیز برای پرواز به مدار زمین اماده می شد که هیتلر شکست خورد . در مورد این مدل گفته می شود ، دانشمندان با توجه به حرکت دورانی زمین و حرکت دورانی بشقابها در جهت مناسب ، در نظر داشتند که از انها برای خروج از جو از راه قطب شمال ، و بازگشت به زمین از راه قطب جنوب استفاده کنند . البته تمامی نمونه ها به پایگاه سری المانها ، جایی در نزدیکی قطب جنوب ( ارژانتین ) مشهور به WW2 انتراکتیکا 211 که در زمان جنگ ساخته شده بود ، منتقل گردیده بودند و فقط تعداد معدودی از این نوع صفحه های به جای مانده که یا تکمیل نشده و یا اینکه توسط SS نابود گردیده و عملا لاشه ای پیش نبودند ؛ بعدها این پایگاه را متفقین کشف کردند که برای تصرف ان در جنگی معروف به UFO-War تلفات سنگینی دادند . در سال 1945 ، بشقاب پرنده دیگر ساخت المان با نام دیسک " بلوتسو " در اولین و اخرین پرواز ازمایشی خود ، در 3 دقیقه اول پرواز ، به سرعت 2200 کیلومتر بر ساعت دست یافت . در جنگ ، بقایای کارخانه این بشقاب پرنده که در شهر برسلاو ( بعد از جنگ جز خاک لهستان شد ) قرار داشت ، به همراه 3 تن از طراحان این صفحه ، از جمله " اتو هامبرمول " به دست ارتش سرخ افتاد . در سالهای گذشته کتابهای زیادی بدون تمایلات فاشیستی ، در مورد دستیابی نازی ها به فناوری ساخت پرنده های پیشرفته ، به چاپ رسیده است . در همین رابطه ، رییس کمیسیون یوفولوگی انجمن جغرافیایی روسیه ، چندی پیش در مقاله ای با عنوان " دانشمندان هنوز در مورد بشقاب پرنده های نازی بحث می کنند " ، به بررسی این مساله مهم می پردازد ؛ انچه از طرف امریکایی ها و بریتانیایی ها ، در زمان جنگ ، به نام Foo Fighter و از طرف المانها Kugelblitz خوانده میشد ، بالونهای درخشانی بودند که در اسمان المان و دیگر مناطق اروپا دیده شدند و با سرعت زیاد در ارتفاعات بالا پرواز می کردند و گلوله متفقین بر انها اثری نداشت . سالها ، این بالونها تحت عنوان " اشیا پرنده ناشناخته " مورد ارزیابی قرار می گرفتند و تنها چند سالی است که اسناد تولید انها بوسیله نازی ها ، منتشر گردیده است . ویکتور شاوبرگر ( 1958-1885 ) ، دانشمند اتریشی و از معروفترین طراحان موتورهای جت برای برخی مدل های بشقاب پرنده ها در المان هیتلری به شمار می رود . وی که در زمینه طراحی توربین های خنک کننده برای هواپیماهای مسراشمیت نیز کار می کرد ، در سال 1957 می نویسد : " من اینک پس از جنگ راجع به فعالیت های فشرده برای ساختن مدل های پیشرفته می شنوم ، ولی باید بگویم که بدون اسنادی که پس از جنگ به دست متفقین افتاد ، حتی چیزی شبیه مدل ما را هم نمی توانستند بسازند "! شاوبرگر خاطر نشان می کند که مدل بشقاب پرنده ازمایش شده در 14 فوریه 1945 ، در حوالی پراگ ، توانست در زمان 3 دقیقه ، 15 کیلومتر اوج بگیرد و در پرواز افقی ، سرعتی معادل 2200 کیلومتر در ساعت داشته باشد . با تمام اینها ژوزف بلونتسو گفته است که نمونه های زمان جنگ با اینکه خوب پرواز می کردند اما انچنان که باید موفقیت امیز نبودند و برای تکمیل نقایص انها دست کم یکسال دیگر زمان نیاز بود . متخصصان و کارشناسان صاحب نام نظامی امریکایی و روسی با بررسی این دستاوردهای علمی ، فنی و نظامی نازی ها ، بر این باورند که اگر جنگ ، 2 یا 3 سال دیگر به درازا می کشید ، المان ها در نبرد هوایی به مرحله شکست ناپذیری می رسیدند و هانیبوهای المانی با سرعت بالا و به عنوان توپخانه های بسیار سریع و سنگین هوایی ، با اتش پرحجم و دقیقشان ، با مداومت پروازی بالایی که داشتند ، به راحتی به هر نقطه از خاک این کشورها دسترسی پیدا می کردند .


ادامه دارد...
نویسنده : اقای ابوذر عباسی .
منبع : ماهنامه صنایع هوایی / ش 245

[Joseph Goebbels]

پرواز بدون پیشرانه ، با استفاده از ویژگی الکتروگراویتی ( پاد گرانش ):
در سال 1920 هنگامی که" توماس تاوسند براون " بر روی گونه ای از اشعه x کار می کرد ، دریافت که با افزایش زیاد ولتاژ ، یک نیروی خالص ساخته می شود . او بر این باور بود که اصلی نو در الکترومغناطیس و گرانش کشف کرده است . از انجا که وی زیر پوشش پروفسور " پاول الفرد بیفلد " کار می کرد ، این پدیده به نام " بیفلد – براون " شناخته و ماندگار شد . در اینجا نمی خواهیم به طور کامل درباره این موضوع بحث کنیم اما لازم نکاتی کلی گفته شود ؛ هنگامی که خازنی با الکترودهای نامتقارن با ولتاژ بسیار بالا شارژ شود ، یک نیروی پیشران غیر عادی به سمت الکترود کوچکتر ظاهر می شود .

سامانه پیشرانش	رانش ( نیوتن n)	رانش / توان ( n/w)
موتور جت توربوفن	200000	4
راکت سوخت شیمیایی	245000	1
توان هسته ای	882000	0/22
سامانه بیفلد-براون	100	2/5

این پدیده که به " اثر بیفلد-براون " مشهور است ، اساس کار بسیاری از پرنده های امروزی را فراهم می کند . بهترین رکورد منتشر شده برای پرواز این نوع پرنده ها 240 سانتی متر از سطح زمین اعلام شده است . با اینحال ، هنوز توجیه فیزیکی قابل قبولی برای این اثر شناخته نشده است . تا انجا که ما می دانیممیدان گرانشی تک قطبی است ؛ یعنی مانند میدان الکتریکی و مغناطیسی ، دارای 2 قطب منفی و مثبت و یا n و s نیست . پس اگر وارونگی میدان برای نیروی جاذبه و میدان گرانشی بروز کند ، حاصل کار قطب منفی گرانشی یا نیروی جاذبه متضاد خواهد بود ، یعنی نیرویی که باعث راندن اجرام بار مثبت می شود نه جذب انها . این پدیده در بشقاب پرنده ها دیده شده است . انها اجسام سبکتر از خود در پیرامونشان را به شدت رانده و از اطراف خود پرتاب می کنند و این نکته می تواند باعث پرتاب خود انها از طرف میدان گرانش سیاره زمین با شتابی نزدیک به 600 کیلومتر در مجذور ثانیه شود ( شتابی که رادارهای زمینی فعلا ثبت کرده اند) . در سنجش بین بازده پیشرانش و ایجاد پادگرانش این پدیده با فناوری امروزی ، باید گفت بر اساس جدول درج شده در بالا ، این پدیده از دید بازدهی ( نسبت رانش به توان مصرفی ) پس از موتورهای توربوفن پیشرفته امروزی ، دررتبه دوم قرار دارد و در صورت افزایش میدان الکتریکی تا 100 میلیارد ولت بر متر ، می توان به نیروهای بسیار بالاتر نیز دست یافت . مشکل فنی در این میان ، پیشگیری از ایجاد قوس سنگین الکتریکی و به کارگیری دی الکتریک مناسب بوده که نیروی مقاومت در برابر میدانهای الکتریکی بسیار شدید را داشته باشد . البته با توجه به پیشرفتهای بزرگ دانش الکترونیک و مواد ، دستیابی به ان دور از ذهن نیست .





ادامه دارد...
نویسنده : اقای ابوذر عباسی
منبع : ماهنامه صنایع هوایی / ش 245

[Joseph Goebbels]

نظریه ابرها :
همانگونه که می دانیم ، چگالی اب خالص 100 کیلوگرم بر متر مربع است که می تواند وزن بسیار سنگینی برای یک ابر باشد . بارهای الکتریکی در ابرها ، می توانند نیروی دافعه الکتریکی ایجاد کنند که بر گرانش زمین چیره شده تا ابرها در اتمسفر شناور شوند و تنها پس از تخلیه الکتریکی است که این نیرو از بین رفته و ذرات ریز با تاثیر نیروی گرانش ، به سوی زمین سقوط کرده و پس از برخورد با هم ، قطرات اب را تشکیل می دهند . چنین است که تخلیه الکتریکی ما بین دو ابر برای بارندگی کافی نیست و این تخلیه الکتریکی در نهایت می بایست با زمین صورت بگیرد . پس بهترین راه برای بارش مصنوعی یک ابر ، خنثی کردن بار الکتریکی ان است ، چون جهت حرکت بار اکتریکی منفی هموراه مخالف جهت میدان الکتریکی است . سامانه این ساختار می تواند میلیونها تن اب را به صورت قطعات ریز یخ در اتمسفر سیاره زمین معلق کرده و با سرعتهای بیش از 100 کیلومتر در ساعت حمل کند . از این رو بشقاب پرنده ها می توانند ، با ایجاد یک بار الکتریکی بسیار قوی متناسب با میزان گرانش ، در اتمسفر زمین شناور شده و به شرایط بی وزنی برسند .


ادامه دارد...
نویسنده : اقای ابوذر عباسی
منبع : ماهنامه صنایع هوایی / ش 245

[Joseph Goebbels]

تخلیه الکتریکی پیرامون بشقاب پرنده ها :
دلیل دیده شدن نور شدید و گاهی چشمک زن که به دور بشقاب پرنده هاست ، نورانی شدن گازها بر اثر یونیزاسیون ، در میدان الکتریکی قوی پیرامون این اجرام است . برخی گازها در هنگام یونیزه شدن از خود نور ساطع می کنند ، یعنی همان چیزی که لامپهای بزرگ نئون و یا رعد و برق دیده می شود ، و چون هوا ترکیبی از گازهاست این پدیده برای بشقاب پرنده ها نیز اتفاق می افتد . سرعت ثبت شده برای بشقاب پرنده ، در حالت شتاب کامل ، بیش از 4000 کیلومتر در ساعت است و چون سرعت حقیقی ان در ارتفاع ، افزایش چشمگیری می یابد ، گاهی اوقات ، بیننده ، ان را با شهاب سنگ اشتباه می گیرد . انسان پس از کوشش فراوان ، در نهایت به دانش ایرودینامیک دست یافته و هواپیما را ساخته ولی مشکل اساسی اینجاست که این دانش در اتمسفر زمین ، ان هم تا ارتفاع محدودی کارایی دارد و در فضای خارج از اتمسفر زمین ، وضعیت به گونه ای دیگر است .




ادامه دارد...
نویسنده : اقای ابوذر عباسی
منبع : ماهنامه صنایع هوایی / ش 245

[Joseph Goebbels]

رویداد سال 1356 در ایران :
یکی از کمیبا ترین و بی نظیرترین گزارش های مربوط به رویارویی با اینگونه پدیده ها مربوط به ایران است . بر اساس گزارشی از این ماجرا ، ساعت 12:30 یکی از شب های سال 1356 تلفن هایی از منطقه شمیرانات به نیروی هوایی شده و شناسایی چشمی یک پرنده نورانی ناشناس ، در افق شمالی گزارش گردید . در این بین احتمال گمانه زنی شهروندان شمیران ، از دیدن سیاره ناهید داده می شود که در ان فصل از سال ، درخشان ترین حالت خود را دارد. اما پس از تایید برج مراقبت فرودگاه مهراباد و گزارش انان مبنی بر دیدن یک جرم نورانی که بسیار بزرگتر از یک ستاره است ، این فرضیه رد شده و دستور شناسایی و رهگیری این شی ناشناس صادر می شود . اولین جنگنده f-4d که از همدان با بیشترین سرعت راهی تهران می شود ، پس از اختلال در سیستم ها باز می گردد. در ساعت 10:40 بامداد دومین هواپیمای جت فانتوم به خلبانی سرهنگ دوم همافر برای شناسایی شی ناشناس به پرواز در می اید . سرهنگ جعفری و کمک خلبان هواپیما پس از شناسایی چشمی ، با روشن کردن رادار هواپیما ، اطلاعات یکی شی پرنده در فاصله 40 کیلومتری فانتوم را دریافت می کنند که از دید سطح مقطع راداری ( rcs ) ، در اندازه هایی نزدیک به بویینگ 707 است و گاهی جا به جا شده و گاهی هم در اسمان ایستاده است . سرهنگ پرویز جعفری مشاهدات خود را اینگونه بیان می کند : تشخیص اندازه دقیق شی نورانی ، به دلیل نور زیادی که از این شی ساطع می شود دشوار است . رنگهای ان شی نورانی به صورت متناوب میان رنگهای ابی ، سبز ، قرمز و نارنجی متغیر و تغییر رنگ ان منظم است و فاصله میان تغییر رنگها کمتر از یک ثانیه است . در فاصله زمانی کوتاهی خدمه هواپیمای جت فانتوم f-4 مشاهده می کنند ، شی نورانی کوچکتری نسبت به شی نورانی بزرگ ابتدایی ، از ان جدا می شود و با سرعت نسبتا زیادی به صورت زاویه دار و مورب به سوی پایین در حال سقوط و یا فرود است . سرهنگ جعفری از فرصت استفاده کرده و در ارتفاع پایین ، تصمیم به نزدیک شدن به شی نورانی در حال سقوط می گیرد ، اما پیش از ان شی نورانی پرنده پس از پرواز بر فراز فرودگاه ، در مکانی در اطراف مهراباد فرود می اید وتمام سیستم های الکترومغناطیسی و ارتباطی ، در ان محدوده از کار می افتند . هواپیماهای مسافری که در ان زمان در حال نزدیک شدن و یا در حال تماس با برج مراقبت فرودگاه مهراباد بودند ، همگی مدعی قطع شدن یکباره ارتباط خود با برج مراقبت فرودگاه مهراباد شده اند . به کوشش سرهنگ جعفری و کمک خلبان هواپیما ، در حالی که تقریبا سیستم های الکترونیکی هواپیما از کار افتاده بودند ، هواپیمای فانتوم موفق می شود به شی ناشناس نزدیک شود که در گزارش مشاهدات ، این شی به شکل یک استولانه تخم مرغی شکل توصیف شده است که نوری کمتر نسبت به فضاپیمای مادر ، روی انرا پوشانده بود و چراغ های چشمک زن به صورت یک کمربند ، به دور ان وجود داشت . هواپیمای فانوتم که ارتباط خود را از دست داده و سیستم های تسلیحاتیش از کار افتاده بودند و کوشش خلبان نیز برای شلیک موشک سایدوایندور بی فایده بود ، با یک مانور اقدام به فرار می کند که در هنگام فرار ، سرعت هواپیما به 2 ماخ هم می رسد ، اما شی ناشناس نورانی ( دومین شی نورانی که کوچکتر بوده و از شی اولیه جدا شده بود ) به تعقیب هواپیما ادامه داده و به سادگی به هواپیما نزدیک می شود .



مسوول وقت برج مراقبت مهراباد ، مهندس حسین پیروزی ، هم می گوید : شی ناشناس پرنده ( کوچک ) استوانه ای شکل که چراغ هایی به دور ان بسته شده بود ، در ارتفاع کم 2200 تا 2500 پا ، بر فراز فرودگاه مهراباد پرواز کرد و در این هنگام ، برق برج مراقبت قطع شده و تمام سیستم ها از کار افتادند و ما هیچ ارتباطی نداشتیم . سرهنگ پرویز جعفری پس از این رویداد به خدمت در نیروی هوایی ایران ادامه می دهد و در سال 1368 با درجه سرتیپ دومی بازنشسته می شود . کمک خلبان ایشان سروان دمیریان نیز در جریان جنگ 8 ساله به شهادت رسیده است . از انجایی که سازمانهای رسمی مانند ناسا درستی این اطلاعات را رسما تایید کرده اند ، با توجه به موجود بودن تمامی اطلاعات ان رویداد که تعقیب و گریزی 4 ساعته بود ، مانند نوار مکامله خلبانان و برج و اطلاعات ضبط شده رادار ، نمی توان نسبت به گفته های درست چندین تن از خلبانان با تجربه و پرسنل متخصص برج مراقبت شکی به خود راه داد . مهندس حسین پیروزی ، در حال حاضر در معاونت اموزشی هواپیمایی ماهان مشغول خدمت است و در فرازمینی بودن انها کوچکترین شکی ندارند .



مشروح این گزارش که پیشتر به طور کامل در مجله سرنخ ، وابسته به روزنامه همشهری شماره 57 به چاپ رسیده است و به وضوح به فرازمینی بودن انها اشاره شد .

ادامه دارد...
نویسنده : اقای ابوذر عباسی
منبع : ماهنامه صنایع هوایی / ش 245