تسلیحات نظامی ایران

[بهـمن]

شناور باور
تهیه کننده : محمود کریمی
منبع : راسخون



مراحل طراحی، ساخت و تولید این شناورها به دست توانای متخصصین افتخارآفرین وزارت دفاع در صنایع دریایی وزارت دفاع صورت گرفته است.
شناور فوق سریع باور با سرعتی بالغ بر ۱۴۰ كیلومتر بر ساعت از بهترین انواع شناور های شناسایی به شمار می رود. این شناور تندرو ، مسلح به موشك های پیشرفته ضد اهداف سطحی و هوایی با قابلیت قفل و رهگیری اهداف می باشد . معمولا اكثر شناورهای تند رو با افزایش سرعت و به طبع آن كم شدن اصطكاك با آب نمی توانند تعادل خود را حفظ نمایند و سرعت آنها از ۷۰ كیلومتر به بالا به منزله واژگونی و انحراف شدید خواهد شد ، اما در طراحی شناور باور طراحی بسیار مطلوب و مناسبی به عمل آمده است ، به طوری كه با افزایش سرعت جلوی شناور دیگر به اصطلاح بالا و پایین نمی پرد . ضمن اینكه این شناور بر خلاف شناورهای دیگر قابلیت شلیك موشك در حالت حركت را دارا می باشد كه این امر به توان رزمی آن افزوده است .
این شناور قابلیت حمل ۲۸ نفر نیرو را داراست . استفاده از سیستم های راداری پیشرفته و سیستم ها ی هشدار هواشناسی ، تجهیز به دستگاه های مین كار ، تجهیزات غواصی ، و شیشه های دو جداره ضد گلوله و جداره های ۳ لایه با آلیاژ های مقاوم و سبك از دیگر ویژگی های این شناور رزمی می باشد . تا كنون ۷۴ فروند از این شناورها تحویل نیروهای مسلح شده است . تولید این شناور در دستور كار وزارت دفاع قرار دارد.

[بهـمن]

کلت زعاف
تهیه کننده : محمود کریمی
منبع : راسخون



این کلت کمری ساخت ایران در سال 1369توسط وزارت دفاع در قسمت ج .ا(جنگ افزار ) ساخته شد که از جمله تولیداتی بود که هم در بخش نظامی و هم در بخش انتظامی کاربرد داشت وهم اکنون نیز نیروی انتظامی هم به همراه سپاه و ارتش از این نوع سلاح تغذیه می گردد.

شرکت های مختلف اسلحه سازی در کشور های جهان همیشه به قسمت سلاح های انفرادی سبک دقت نظر داشته اند و دیده ایم که از اولین زمان هایی که سلاح ها را از حالت سرد به سلاح های گرم تبدیل کردند در پی تولید سلاح کوچک ولی سرنوشت ساز به نام سلاح کمری بودند و حتی هنوز هم برخی از افراد قدیمی در خانه خودشان اسلحه ی کمری شاهکش را نگه می دارند یاتپانچه ی لوگر به عنوان بهترین سلاح های کمری قرن قبل هنوز هم زبان زد است.همکنون نیز بریتانیا با تولید کلت واقعا تحسین برنگیز وبلی مارک توانسته خود را به عنوان یکی ازبهترین کشور کلت ساز جهان معرفی کند.وهم چنین در کنار آن بسیاری از کشور ها،از جمله آمریکا توانستند با معرفی خود به عنوان کلت ساز برتر دارای تولیدات مناسبی از این نوع سلاح باشند.مثلا کشوری مثل ایتالیا برتا99 را تولید کرده و صادر می کند،آمریکا ام-1911را تولید و ارزه می کند،روسیه ام پی-448در انواع مختلف تولید می کند،آمریکا سلاح کمری قوی روگر پی-89را تولید می کند،آلمان سلاح والتر پی-99را تولید وارزه می کند،اتریش گلاک17 و 19 را تولید می کند،آلمان سلاح پر قدرت هکلر و کخ9-2000را تولید میکند،جمهوری چک سلاح هایی در نسل سی- زد- جی2000تولید می کنندوبسیاری از کشور های دیگر با تولیدات دیگر که این فقط بخشی از آنها بود، تولید سلاح کمری را در کشورشان نهادینه کردند و در نهایت ایران سلاح کمری زعاف را تولید و احتمالا صادر می کند.
پس خوشبختانه جایگاه تولید اسلحه کمری در ایران نیز وجود دارد و ایران نیز می تواند کلت استاندارد زعاف را تولید و صادر کند.

البته کلتی مثل برتا99ایتالیا که دارای برد موثر15متر بوده و نواخت تیر125کلتی بسیار مناسب تر ازام-1911آمریکا با برد موثر7 متر ونواخت تیر 120 است.
در مورد کلت ایرانی زعاف هم باید گفت که این سلاح الهامی از کلت های زمان جنگ جهانی دوم است.واین باعث شده که کلت های ایرانی همانند کلت های آلمانی و روسی وفرانسوی الهاماتی از کلت های آلمان غربی داشته باشد.و این موجب تولید کلتی در سطح استاندارد جهانی است.
خصوصیات فنی کلت زعاف :

این کلت نیز مثل بسیاری از کلت های دیگر با فشار مستقیم گاز باروت مسلح شده و در نهایت پس از شلیک این کلت که دارای کالیبری9در19با جریان هوا لوله اش خنک می شود.درضمن این کلت دارای 4ضامن می باشد که ضامن های قفل بدنه کلت،ضامن تیر نهایی،ضامن اصلی و در نهایت ضامن نگهدارنده ی خشاب که به ترتیب ضامن ها برای تشریح و بازوبست سلاح - جهت نشان دادن خلاءخشاب- جهت مسلح شدن ضامن چخماق- جهت بیرون کشیدن خشاب از سلاح به کار می روند(به ترتیب بالایی).
از این رو این سلاح دارای سیستم حفاظتی مناسب بوده ودر نتیجه آن برخلاف کلت های زمان شاهنشاه دیگر این کلت ها وقتی که صاحب آن راه می رود خود به خود به زمین تیرندازی نمی کند.!!!

به هر حال این سلاح برای ملی سازی کشور در ایران تولید شده وشاید هم صادر می شود.همانطور که می دانید بیش از ده کشور آسیایی و آفریقایی از بابت سلاح انفرادی از ایران هم تغذیه می شوند و شاید هم این سلاح خود جزو صادرات به این کشورها باشد.
کلت زعاف نیز دارای برد موثر نزدیک به 15 متر و بردنهایی 50 متر می باشد.این سلاح بنا به گفته هایی 15تیر می خورد و لود کردن آن نیز به صورت کشش گلنگدن صورت می گیرد.

[بهـمن]

موشکهای ایرانی
تهیه کننده : محمود کریمی
منبع : راسخون



فهرست موشک های استراتژیک ایران:

این لیست موشک های ایران، اعم از انواع مختلف آن است:
موشك فاتح-110
موشك فاتح-110
موشك شهاب 3
موشك شهاب 4
موشک هارپون(AGM-84 Harpoon)
موشک کروز دریایی کوثر(C-701)
موشک کروز دریایی نور(بهینه شده c-802)
موشک حوت
موشک سانبرن(SS-N-22 Sunburn,Moskit)
موشک اگزوسه(Exocet)
موشک های هوا به هوا یا AAM ( Air to Air Missile
و...
تقسیم بندی گروه های موشكی جمهوری اسلامی ایران:

توپخانه صحرایی:

● فجر-2
● فجر-3
● فجر-5
● فجر-27
● عقاب
موشك های بالستیك با برد كوتاه:

● سمید (توپخانه)
● تندر-69 (توپخانه)
● شاهین2 (توپخانه)
● نازعات (توپخانه)
●زلزال (توپخانه)
●فاتح-110
●صیغه
موشك های بالستیك میان برد:

● آر-17 ایی نسخه ای از موشك اسكاد- بی
● شهاب-1
● شهاب-2
● شهاب-3
● فجر-3 (چند كلاهكه)
● قدر-110
● سجیل 2
موشك های بالستیك برد بلند:

● شهاب-4 (وضعیت نامعلوم)
● شهاب-5 (وضعیت نامعلوم)
● شهاب-6 (وضعیت نامعلوم)

[بهـمن]

موشک دوش پرتاب میثاق ۲
تهیه کننده : محمود کریمی
منبع : راسخون



دوشپرتاب میثاق ۲ برای اولین بار در رزمایش ضربت ذولفقار مورد آزمایش قرار گرفت و به نیروهای مسلح تحویل داده شد.
این سلاح امروز به تولید انبوه رسیده است . به طوری که ۹۰ درصد لشگرهای ارتش و سپاه مجهز به این دوشپرتاب تمام ایرانی می باشند.

میثاق ۲ تنها در تقابل با بالگرد عمل نمیکند بلکه در درگیری های زرهی نیز کاربرد دارد.
این جنگ افزار اسلحه ای سرنوشت ساز در جنگهای چریکی و نا متقارن محسوب می شود به دلیل اینکه امکان شلیک به انواع تانک و نفربرو ...را می توان در حافظه الکترونیکی آن تعریف کرد. اما تخصص عملکردی این سلاح در شکار بالگردهاست. به طور مثال در جنگ ۳۳ روزه اسراییل - حزب الله تعدادی از هلیکوپترهای آپاچی اسراییلی با دوشپرتابهای رزمندگان حزب الله سرنگون شدند.
همچنین تابه حال کارشناسان مسائل نظامی معمای انهدام پی در پی و مرموز تانکهای پیشرفته مرکاوا را نفهمیده اند . اما شایعه شده است که علت این معما شلیک نوعی موشک دوشپرتاب به طرف زاویه سمت چپ بدنه تانک مرکاوا به صورت نزدیک با فاصله کم بوده است . آنها اذعان کرده اند مهمات به کار رفته در سلاح به کار رفته در هیچ یک از کشور های امریکا ، روسیه و... پیدا نشده است. اما وحشت مقامات اسرائیلی و غرب را بر انگیخته است. وحشت به خاطر اینکه مدت ۳۰ سال بر روی یک تاتک(مرکاوا) کار کردند و آن را قدرتمند ترین و شکست ناپذیرترین تانک جهان معرفی کردند ولی در ۳۳ روز کارخانه ساخت این تانک تخته شد. و ...

موشک دوشپرتاب میثاق ۲ دارای حدود 1 کیلوگرم سرجنگی و قابلیت‌‌هایی نظیر گردش سریع حتی با زاویه‌ی 60 درجه، عدم تاثیر امواج اخلال‌گر نظیر ECM بر ایجاد خطا در هدف‌گیری و‌ سرعتی حدود 2 ماخ پس از شلیک را داراست. میثاق 2 که قیمت تمام شده‌ی پایینی هم دارد، قابل استفاده در هلیکوپترهای جنگی نظیر کبرا جهت هدف‌گیری جنگنده و هلیکوپترهای نظامی دشمن و . . . است. این موشک قادر به رهگیری و انهدام اهداف هوایی است که با استفاده از نقاط کور راداری در ارتفاع بسیار کم پرواز می‌کنند. موشک میثاق-2 ، نمونه بردبلندتر و بادقت‌تر و سبک‌تر از میثاق-1 است که پیشتر به تولید انبوه رسیده بود.

[بهـمن]

موشک های زمین به هوا
تهیه کننده : محمود کریمی
منبع : راسخون



(موشک های زمین به هوا یا SAM) ( Surace to Air Missile )
معمولا از این نوع موشک ها برای پدافند زمینی در برابر حمله هواپیماهای دشمن استفاده می شود . طراحی آیرودینامیکی این نوع موشک ها بستگی به برد آنها دارد که این برد از چند کیلو متر تا چند صد کیلو متر می تواند باشد . معمولا برای برد های کوتاه از موشک های یک مرحله ای با موتور سوخت جامد یا مایع استفاده می شود و همچنین به منظور به منظور کاهش وزن در برد های بلند از سیستم های چند مرحله ای استفاده می کنند .
اثبات شده است که موتور های رم جت و سایر موتور های مکنده هوا از نظر اقتصادی و از دیدگاه وزنی با صرفه تر می باشد . همچنین یکی از معایب استفاده از موتور رم جت این است که برای استارت این موتور ها نیازمند به یک موتور کمکی قوی دارد . سیستم هدایت این نوع موشک ها نیز متنوع است . برای برد های کوتاه سیستم هدایت با اشعه راداری و یا حتی ملدون قرمز دقت بالایی را برای انجام ماموریت موشک ها به همراه دارد .
برای برد های بلند از سیستم های هدایتی هدف یاب و یا ترمینال استفاده می کنند که باعث از بین بردن موثر هدف با دقت زیادی می شود . برای انجام ماموریت در برابر هدف های سریعی که در ارتفاع پایین پرواز می کنند قابلیت مانور مورد نیاز برای این کلاس از موشک ها می بایست در رنج بالایی باشد . عموما این نوع موشک ها بطور عمودی پرتاپ و یا از یک ارتفاع بلند برای حداکثر تاثیر تخریب پرتاب می گردند .
جديد ترين عضو گروه پدافندي:

جديدترين عضو گروه موشك هاي پدافندي ايران موشكTor-M ميباشد .ايران در سال 2006 يك محموله 29 تايي از اين موشك را از روسيه تحويل گرفت.
ليستي از موشك هاي پدافند ايراني:

● SA-10
● SA-5
● SA-2 / HQ-2J
● SA-6
● SA-15
● I HAWK
● Rapier
● Tigercat
● SA-16
● SA-7
● HQ-7 / FM-80
● Stinger
نكته مهم:
ايران در بخش پدافندي دست به توليد موشك هاي صياد1و2 و شهاب ثاقب و S-250 زده است كه مهندسي معكوس شده موشك هاي چيني و روسي هستند.
در بخش موشك هاي شانه پرتاب هم ايران علاوه بر استينگر موشك هاي ميثاق1و2 را توليد ميكند و از موشك هاي دوش پرتاب روسي همانند ايگلا بهره ميبرد.

[بهـمن]

موشک سانبرن
تهیه کننده : محمود کریمی
منبع : راسخون



(SS-N-22 Sunburn , Moskit)
این موشك جهت شكست دادن سيستم راداري دفاعي آمريكا طراحي شده است . يك ناو آمريكايي در حالت دفاعي به هر صورت در جريان شناسايي موشك SUNBURN كه به طرف آنها در حركت است تنها زمان كافي براي محاسبه و پيدا كردن راه حل شليك را دارد نه وقت كافي براي منهدم كردن موشك SUNBURN را. به همين خاطر از نوعي اسلحه جديد كه مي‌تواند 3000 گلوله اورانيوم را در يك دقيقه شليك كند استفاده می کند. ولي اين سلاح بايد هماهنگي دقيقي را براي نابودي موشك به موقع انجام دهد كه بسيار مشكل است .

تركيب سرعت مافوق صوت و اندازه بمب آن انرژي تخريبي زيادي را هنگام برخورد با كشتي ايجاد مي‌كند . يكعدد از اين موشك‌ها مي‌تواند يك كشتي جنگي را غرق كند. تنها راه ناوهاي آمريكايي براي دفاع از خودشان در مقابل سلاحهاي مهيبي چون SUNBURN اين است كه قبل از رسيدن جنگنده پرتاب كننده بمب به محدوده پرتاب موشك آن را نابود كنند. SUNBURN مي‌تواند يك بمب اتمي 200 كيلو تني يا يك كلاهك 750 پوندي را در حدود 100 مايل حمل كند. بيش از دو برابر ميزاني كه اگزوسه EXOCET مي‌تواند. SUNBURN مي‌تواند سرعتي دو برابر سرعت صوت داشته و با قابليت تنظيم مسير پروازي كه مي‌تواند از كنار موانع عبور كند تا خود را به استحكامات دشمن برساند. اين موشك قابليت شليك از زير دريايي ساحل و ناوهاي جنگي را بر خوردار است.مدل هوايي ان نيز قابليت شليك از جنگنده su-27k يا su-33 رادارا ميباشد كه نام ديگر ان Kh-4 مي باشد.

مشخصات:

طول: 9 متر
وزن:450كيلوگرم
وزن كلاهك:320 كيلوگرم
سرعت: 3 ماخ
برد نهايي: 250 كيلومتر
نوع رادار: فعال

[بهـمن]

موشک ضد کشتی رعد (HY-2)
تهیه کننده : محمود کریمی
منبع : راسخون



در سال 2004 ایران یک مدل جدید از موشکهای ضد کشتی را بر مبنای موشک چینی کرم ابریشم با برد و سرعت بیشتر طراحی نمود و به تولید انبوه رساند .
این موشک با توجه به سرعت زیاد آن یکی از خطرناک ترین موشک های ضد کشتی است که امکان هر گون تحرکی را از حریف سلب میکند.
مشخصات:

نوع: موشک ضد کشتی
سرعت: بین0.8 تا 1 ماخ
طول: 7.8 متر
وزن: 2998 کیلوگرم
برد: 135 تا 200 کیلومتر
ارتفاع پرواز: 30 تا 50 متر
نوع سیستم راداری: رادار مونو پالس (فعال)
وزن سر جنگی: 512 کیلوگرم
موتور: یک موتور سوخت مایع بهمراه یک بوستر سوخت جامد

[بهـمن]

موشک قدر
تهیه کننده : محمود کریمی
منبع : راسخون



قدر-110 موشک بالستیک با برد متوسط است که توسط ایران طراحی و ساخته شده است.برخی منابع به برد 2500 تا 3000 کیلومتری این موشک اشاره کرده اند با این تفاسیر این موشک توان ضربه زدن به دورترین نقاط اروپا را داراست و بیش از 70 درصد اسیا را در تیرس توان موشکی ایران قرار می دهد.
ایران این موشک را اولین بار در رژه نیروی مسلح خود در سالروزه حمله عراق به ایران به نمایش جهانیان گذارد.

قدر-110 نسخه ی بهبود داده شده ی موشک معروف ایرانی شهاب 3 است.این موشک بر خلاف شهاب 3 از موتوری 2 مرحله ای بهره می جوید که توانایی رسیدن به بردی 2500 تا 3000 کیلومتر را برای ان فراهم می اورد.اعتقاد بر این است که موتور اول این موشک سوخت مایع و موتور دوم این موشک از سوخت جامد بهره می برد.
ایران در سال 2005 میلادی طراحی موتور جدیدی با سوخت جامد را به پایان رساند و بنابر منابع نا معتبر احتمالا از این موتور در طراحی گروهی از موشک ها از جمله Ghadr-110,Ghadr-110A,Ghadr-101 مورد استفاده قرار گرفته است.
البته برخی از وجود دو نسخه از موشک قدر نام برده اند که نسخه دوم ان با نام Ghadr-110 A نامگذاری شده و از موتوری سه مرحله ای سود می برد.از دیگر تفاوت های این نسخه و نسخه A این موشک می توان به طول 19 الی 20+ متری این موشک نسبت به طول 17.5 متری نوع اول اشاره کرد.
منابع غربی طبق سیاست خود موشک قدر را به یک موشک چینی با نام M-18 ارتباط داده و قدر-110 را نوع ارتقا داده شده این موشک چینی معرفی کرده و اعلام داشته موشک های شاهین پاکستان هم در زمره ی این گروه از موشک ها قرار می گیرند.
موشک قدر-110 قابلیت مانور بهتری را نسبت به شهاب 3 دارا می باشد و زمان آماده سازی آن برای شلیک نسبت به نسخ های اولیه شهاب 3 پایین تر بوده و در حدود 30 دقیقه می باشد در حالی که در نسخه های اولیه شهاب این زمان بالغ بر چندین ساعت بود. سر جنگی این موشک ماسوره انفجاری، ضربتی و مجاورتی است و به صورت عمود پرواز شلیك می‌شود.
بسیاری از منابع غربی این ساخت این موشک را تلاش مخفیانه ایران برای تولید شهاب 4 و دستیابی به موشک هایی با برد بلندتر عنوان ساختند اما ایران این اطلاعات را بارها تکذیب و عنوان کرده است که برنامه ای برای تولید موشک هایی برا برد بیشتر از 2000 کیلومتر را ندارد.
این موشک به همت متخصصین داخلی و در صنایع موشکی شهید همت طراحی و تولید شده است.
نظر نویسنده:
با اینکه مسئولین وزارت و صنایع دفاعی ایران بر برد 2000 کیلومتری موشک های ایرانی تاکید می کنند ولی از شواهد موجود می توان نتیجه گرفت ایران برای دستیابی به موشک هایی با برد بالای 3000 کیلومتر قدم های بلندی را برداشته و توانایی رسیدن به برد 6000 کیلومتری را دارا میباشد.با توجه به ساخت و استفاده از موشک چندکلاهکه(MIRV) نظیر فجر-3 استفاده از این نوع کلاهک در دیگر موشک های ایرانی دور از ذهن نیست.ساخت موشک های متفاوت با بردی تقریبا یکسان شاید ترفندی از سوی ایران برای فریفتن کشورهای غربی و آزمایشات موشکی جدید در سایه ی نام هایی متفاوت با برد هایی یکسان باشد.از این قبیل موشک ها می توان به موشک جدید معرفی شده توسط ایران با نام عاشورا اشاره کرد.
شایان ذکر است با توجه به آزمایش جدید موشکی ایران و پرتاب اولین کاوشکر به فضا توسط جمهوری اسلامی ایران میتوان بر رسیدن به برد 4000 کیلومتری و بیشتر موشک های ایرانی سهه گذاشت.

خصوصيات Ghadr-110 Ghadr-110A

عملكرد: موشك بالستیک میانبرد(IRBM)
سازنده: صنایع موشکی شهید همت
كشور سازنده: جمهوری اسلامی ایران
پيشرانه: موتور 2 مرحله ای/مایع-جامد موتور 3 مرحله ای
طول: 17.5 - 19 متر 19 - 20+ متر
قطر: 1.4 متر
وزن پرتاب: +25000 كيلوگرم نامشخص
برد: 2000 - 2500 كيلومتر 2500 - 3000؟ کیلومتر
سيستم هدايت: نامشخص
سر جنگی: تک کلاهکه
كلاهك: 550-1150 کیلوگرم 550-760 کیلوگرم
سال ورود به خدمت: 2007

[بهـمن]

موشك شهاب 3
تهیه کننده : محمود کریمی
منبع : راسخون



موشك شهاب 3 اولین موشك بالستیك میان برد ایران است. مدل اول این موشك كه با نام Shahab-3A شناخته میشود بردی برابر 1300 كیلومتر را دارست. مدل بعدی این موشك كه با نام Shahab-3B شناخته میشود از كلاهكی سنگین تر بهره میگیرد و توانایی هدف قرار دادن اهدافی در 2000 كیلومتری را داراست. نوع اخر این موشك Shahab-3d نامیده می شود كه بردی بین 2200 تا 3000 كیلومتر را داراست.

از سال 1986 گزارشهاي دريافتي از ايران حاکي از برنامه توسعه و پيشرفت موشک بالستيکي ميان بردي بود که نامهاي مختلفي از قبيل Shahab 3،Shihab 3،Shehob 3 و يا Zelzal براي آن برگزيده شده بود.در سال 1993 ايران و کره شمالي همکاريهاي بسيار نزديکي را در جهت برنامه توسعه و پيشرفت موشکهاي سوخت مايع يک مرحله اي No-dong 1 و No-dong 2 آغاز کردند و احتمالا در همان زمان پاکستان نيز براي توسعه و پيشرفت موشکهاي Ghauri1/2 خود به اين برنامه ملحق شد. طراحي موشک No-dong کره شمالي بر اساس تکنولوژي ساخت موشک روسي SCUD B بنا نهاده شده بود که بعدها نيز امتياز ساخت موشکهاي SCUD B و SCUD C را نيز در اختيار کره شمالي قرار داد و آنها نيز نسخه بعدي آن را به ايران فروختند.
موشکهاي No-dong و شهاب ٣ که به نظر مي‌آيد طراحي آنها بر اساس موشکهاي SCUD مدل B و C باشد شايد تنها در مقياس (کوچکتر يا بزرگتر بودن) تفاوت اندکي با هم داشته باشند.
گزارشهاي ارسالي از ايران حاکي از آن است که ايران در حال بررسي خريد امتياز موشک شهاب No-dong کره شمالي و مجموع 150 فروند از اين موشکها مي‌باشد. همچنين ايران در نظر دارد که تمامي مراحل آزمايش برد و پرتاب اين نوع موشکها را در داخل خاک ايران انجام دهد،زيرا کره شمالي با شرايط سختي براي اين آزمايشها از قبيل :عدم صدور مجوز براي پرواز اين موشکها بر فراز خاک ژاپن از سوي اين کشور و فشار وارده از سوي چند کشور جهان از جمله آمريکا به کره شمالي براي ترک سريع برنامه‌هاي موشکي ايران روبه رو است .
در سال 1997 ايران مشغول انجام آزمايش و تست هفت موتور براي توسعه ي برنامه هاي موشکي خود بود که اين موشک شهاب ٣ ناميده ميشد. منابع خبري معتقدند که کره شمالي در فاصله سالهاي 1994 تا 1995 تعداد اندکي موشک احتمالا 5 تا 12 فروند No-dong به همراه 4 خودروي مخصوص حمل موشک به ايران تحويل داده است و اين تحويل‌ها به علت فشار چندين کشور به کره از جمله آمريکا متوقف شد و بار ديگر از سال 1997 از سر گرفته شد. آنچه به نظر مي‌رسد اين است که توسعه و ظهور موشک شهاب ٣ ابتدا با مجوز صنايع هوافضاي ايران ودر نهايت مجلس به انجام رسيد و وظيفه آزمايش و نگهداري و عملياتي نگاه داشتن آن به صنايع موشکي همت در تهران سپرده شد که اين مرکز با در اختيار داشتن موتورهاي موشک و تانکرهاي سوخت ساخته شده در يک مرکز بزرگ و وسيع زير زميني واقع در خوجان به خوبي از انجام ماموريت محوله برآمده است.

برد موشکی موشک شهاب ۳

اما در یک گمانه زنی دیگر شبیه به همین داریم: پاکستان در آوريل 1998 برنامه پرواز آزمايشي موشک بالستيکي ميان برد خود را که نام Ghauri 1 يا Hatef برآن نهاده شده بود به اجرا گذاشت که به نظر مي‌رسيد بسيار شبيه موشکهاي شهاب ٣ ايران و No-dong کره شمالي باشد که در نهايت باعث امضاي توافقنامه اي مشترک براي ساخت کمپاني‌اي واحد جهت برنامه‌هاي موشکي ميان سه کشور مزبور شد. به نظر مي‌رسد که تکنولوژي ساخت موشکهاي No-dong 1 و No-dong 2 از کره شمالي به ايران و پاکستان فرستاده شده است و به همين دليل موشکهاي شهاب ٣ و Ghauri 1 يا Hatef 5 بسيار به هم شبيه هستند. اولين برنامه پرواز آزمايشي موشک شهاب ٣ در ژولاي 1998 انجام شد دو فروند از اين نوع موشک نيز در سپتامبر 1998 به نمايش عمومي در آمد. در سپتامبر 2000 يک موشک شهاب 3 مدل D آزمايش شد که ايران عنوان کردند که از آن به عنوان نخستين وسيله پرتاب ماهواره در ايران استفاده خواهند کرد. اين موضوع نشان مي دهد که موتور استاندارد شهاب ٣ ابتدا يک موتور با سوخت جامد دو مرحله اي بود.
برد موشك‌هاي نسل جديد « شهاب ۳»، در مقايسه با سري قبلي حدود ۱۰۰ درصد ارتقا پيدا كرده و از ۱۳۰۰ كيلومتر به ۲۵۰۰ كيلومتر افزايش يافته و خطاي هدف‌گيري که در نسل قبلي نسبت به برد آن ۸ در ده‌هزار بوده، در نسل جديد، به ۲ در ده‌هزار كاهش يافته است. نكته ديگر، سيستم اختصاصي ناوبري موشك‌هاي شهاب است كه موجب شده كساني كه ادعا دارند ايران اين موشك ها را از كشورهاي ديگر تهيه كرده است، اما اين سيستم ناوبري و الكترونيكي ساخته شده توسط متخصصان ايراني، جاي شبهه اي را باقي نگذاشته است. اين سيستم علاوه بر آنكه قدرت شناسايي و اصابت به اهداف را به گونه اي بسيار دقيق در اختيار ايران قرار داده است كه علاوه بر اطمينان از برخورد موشك به هدف موردنظر، در صورت خروج از مسير تعيين شده نيز مي تواند آن را تصحيح كرده و درصد اطمينان از برخورد را به نحو چشمگيري افزايش دهد. نكته ديگر در خصوص بهينه سازي استفاده از موشك هاي شهاب، تغيير زاويه شارژ موشك شهاب است كه از اين پس با زاويه صفر با سطح افق مورد استفاده قرار مي گيرد. اين تغيير موجب مي شود تا فواصل آماده سازي شليك موشك ها كمتر شده و قدرت متحرك سازي شليك ها را افزايش مي دهد تا شليك هايي نامحدود در زمانهاي كوتاه را شاهد باشيم.

خصوصيات

عملكرد: موشك بالستيك ميان برد
سازنده:سازمان هوا و فضاي ايران
طول:16.58 متر
وزن:1780 كيلوگرم در مدل اوليه و 2.180 كيلوگرم در مدل هاي بعدي
قطر: 1.38 متر
برد: 1300 كيلومتر در مدل اول و 2500 كيلومتر در مدل هاي بعدي
موتور: موتور تك مرحله اي با سوخت مايع در مدل اوليه و سوخت جامد در مدل بعدي
وزن پرتاب: 17480 كيلوگرم
كلاهك:بين 700 تا 1200 كيلوگرم
دقت: 190m CEP
زمان ساخت: ۱۹۹۷

[بهـمن]

موشک های شهاب 4 ، 5 و 6
تهیه کننده : محمود کریمی
منبع : راسخون



بعضی مواقع این تصور پیش می آید که با توسعه موشک هایی مثل سجیل 2 احتمالا برنامه موشک شهاب متوقف شده باشد. برخی مواقع هم گفته می شود ایران با آزمایش موشک هایی که همگی برد 2000 کیلومتری دارند، در واقع در حال آزمایش موشک هایی است که بردی بیشتر از 2000 کیلومتر دارند و برای تحریک نکردن غرب اعلام می کند که این موشک ها همگی دارای همان برد قبلی هستند. به هر حال درست یا غلط بد نیست نگاهی به مقاله زیر بیندازیم.
پاکستان در ماه آوريل 1999 يک فروند موشک Ghauri 2 يا Hatef 6 را آزمايش کرد که يک نسخه بلندتر از موشک Ghauri 1 بود و داراي حداکثر برد معادل 2500 کيلومتر بود. ممکن است که موشک شهاب ۴ شبيه Ghauri 2 باشد.
پيشرفت و توسعه شهاب ۴ هنوز واضح و شفاف نيست، اگرچه اسرائيليها معتقدند که اين موشک تا سال 2001 وارد خدمت خواهد شد اما تا جولاي 2001 هيچگونه آزمايش پروازي نداشته است. ايرانيها اعلام کرده اند که در حال طراحي يک وسيله براي پرتاب ماهواره هستند و موشک شهاب ۴ ممکن است اولين نامزد و وسيله براي براي انجام اين ماموريت باشد.هرچند به جزئيات بيشتري در اين باره اشاره نشده است.اما ايرانيها به خوبي به اين مساله واقفند که اجراي اين برنامه بدون عقد قرارداد با هيچ شرکت خارجي بسيار سخت و طاقت فرسا خواهد بود.
گزارشهاي رسيده حاکي از آن است که ايران توسعه برنامه موشکي ديگري با عنوان شهاب ٤ را در دستور کار قرار داده است. اين برنامه در سال 1997 شناخته شد. گزارشهاي مختصري از منابع اسرائيلي حاکي از آن است که ايران در ساخت موشک شهاب ٤ از متحد قدرتمند و مخصوصش يعني روسيه کمک گرفته است . آنها معتقدند که تکنولوژي ساخت موشک شهاب ٤ برگرفته از يک نوع موشک بالستيکي ميان برد روسي به نام SS-4 Sandel يا همان R-12 که براي اولين بار در سال 1958 وارد خدمت شد . هر چند اين مساله توسط ايران و روسيه کاملا مخفي نگاه داشته شده است.
گزارشهاي رسيده از داخل ايران حاکي از اين است که ايرانيها در حال برنامه ريزي براي توسعه يک موشک بالستيکي با بردي معادل 4000 کيلومتر هستند که وسيله بسيار مناسبي براي پرتاب ماهواره مي‌باشد و اين شايد سر آغاز طراحي و ساخت شهاب ٥ يا ۶ باشد. آنچه ممکن به نظر مي‌رسد اين است که شهاب ٥ بر اساس موشک Taepo-dong 1 به عنوان يک وسيله پرتاب فضايي (SLV) طراحي و ساخته خواهد شد.
برخي گزارش‌ها نشان مي‌دهد كه موشك «شهاب 4» بر اساس ويژگي‌هاي موشك «SS-4» ساخت شوروي تهيه شده است. گزارشهاي ديگر حاكي است كه موشك «شهاب 5» با برد بيشتر نيز وجود دارد كه بر اساس ويژگي‌هاي موشك Tapeo Dong يا SS-4 ساخته شده است. مي‌گويند اين موشك تا 4 هزار كيلومتر برد دارد و بيش از يك تن مواد را مي‌تواند حمل كند. ايران ممكن است دو برنامه موشكي ديگر شامل سيستم‌هاي دوربردتر داشته باشد كه گزارش‌هاي متعددي در خصوص حداكثر برد آن مطرح است بردهايي كه اين گزارش‌ها ذكر كرده‌اند، عبارتند از 3650 كيلومتر،‏ 4500 تا 5000 كيلومتر‏، 6250 كيلومتر و ده‌هزار كيلومتر.
به نظر مي‌رسد كه ايران موفق به دستيابي به جزئيات فناوري و طراحي موشك روسي SS-4 شده است. موشك SS-4 كه به موشك R-12 يا Sandal نيز معروف است، يك موشك روسي قديمي با سوخت مايع است كه براي اولين بار در سال 1959 به خدمت گرفته شد و احتمالاً به عنوان اجراي بخشي از پيمان IRBM نابود شده است. اين موشك بسيار بزرگ است و فناوري آن به اوايل دهه 1950 مربوط مي‌شود، البته بين سال‌هاي 1959 و 1980 دوبار نوسازي شده است. خطاي اين موشك 2 تا 4 كيلومتر و حداكثر برد آن دو هزار كيلومتر است و معنايش اين است كه فقط با يك كلاهك اتمي يا يك سلاح بيولوژيكي نزديك به مرگباري سلاح‌هاي هسته‌اي كارايي دارد. در عين حال فناوري كلي موشك SS-4 نسبتا ساده و نزديك به 1400 كيلوگرم وزن دارد.
گزارش‌هاي فزاينده‌اي وجود دارد كه نشان مي‌دهد ايران ممكن است از تكنولوژي‏هاي روسي براي توسعه موشك‌هاي دوربرد خودش كه با بردهاي 2000 تا 6250 كيلومتر استفاده كند. منابع اطلاعاتي اسرائيل و آمريكا گزارش داده‌اند كه ايران در حال توسعهء موشك‌ «شهاب 4» با برد ۳000 كيلومتر است و مي‌تواند تا حدود 2000 پوند مواد حمل كند و خطاي آن حدود 2400 متر است. برخي از برآوردها نشان مي‌دهد كه سيستم اين موشك سال 2004 تا 2005 عملياتي خواهد شد. معاون وزارت خارجه در امور خاور نزديك در 28 جولاي 1998 گواهي داد كه آمريكا برآورد مي‌كند اين سيستم هنوز جهت تقويت موتورها و سيستم هدايتي خود نياز به كمك خارجي بيشتري دارد.