عالی بود
. . . آینده ای بساز که گذشته ات جلویش زانو بزند . . .
در محل کار لبخند بزنید و به هر کس که میبینید بگویید صبح بخیر
بله به تمام کسانی که از کنار شما رد میشوند
لبخند بزنید و سلام و صبح بخیر بگویید
حتی اگر لبخندتان در ابتدا مصنوعی باشد
به زودی طبیعی میشود
لبخند زدن، مسری است و شما میتوانید با یک لبخند ساده
آن را به تمام دوستان و همکاران خود سرایت دهید
و نشاط و روحیه را به آنها هم هدیه کنید
تا میتوانید از بعضی افسانههای پوچ و تخیلات رویایی چشم بپوشانید
و آنها را به حال خودشان بگذارید
اگر شما در هر لحظه برای یک چیز ارزشمند زندگی میکنید، قطعا در زندگی هدف دارید
بنابراین شما شخص باهوش و روشنفکری هستید
این طبیعی است که در زندگی
هر کس حتما به مسئلهای برخورد خواهد کرد
امّا حل کردن مسئله یک عامل مؤثر در شادکامی شماست
ولی هرگاه آن مسئله خارج از قدرت و توانایی شما بود
انگیزه شاد زیستن را انتخاب کنید
آیا امروز همان جایی هستید که 5 سال پیش بودید و می خواستید باشید؟ زمان زود می گذرد. 10 سال دیگر می خواهید کجا باشید؟ زمان برنامه ریزی، طراحی و دست یابی به اهداف 10 سال بعد الان است. منتظر نمانید تا سال بعد یا 10 سال بعد بیاید و بعد یک تصمیم مهم بگیرید. الان شروع کنید و سالهای آینده زندگی خود را طراحی نمایید. آیا اکنون زمانی است که تصمیم بگیرید و بدانید به عنوان یک انسان بسیار بیشتر از آن چیزی هستید که به نظر می رسید و لیاقت شما از زندگی بیشتر از چیزهایی است که بدست آورده اید. فکر نمی کنید باید کاری و تحولی در خودتان انجام دهید و به مدد این تصمیم زندگی خود و افراد پیرامون خود را بهتر نمایید. الم یان للذین کفرو ان تخشع قلوبهم بذکر الله. تصمیمی که به همراه آن عملی و کاری و تلاشی وجود نداشته باشد، چه ارزشی دارد. اکثر مردم ایده های بسیار خوبی در ذهن دارند ولی هیچ گاه به فکر تحقق و عملی کردن این ایده ها نمی روند. دلایل مختلفی برای این موضوع وجود دارد ولی همه این دلایل برای کسانی که ایده های خود را تبدیل به اختراع و ثروت کرده اند نیز وجود داشته است
جودی! کاملا با تو موافق هستم که عده ای از مردم هرگز زندگی نمی کنند و زندگی را یک مسابقه دو می دانند و می خواهند هرچه زودتر به هدفی که در افق دوردست است دست یابند و متوجه نمی شوند که آن قدرخسته شده اند که شاید نتوانند به مقصد برسند و اگر هم برسند ناگهان خود را در پایان خط می بینند.
درحالی که نه به مسیر توجه داشته اند و نه لذتی از آن برده اند.
دیر یا زود آدم پیر و خسته می شود درحالی که از اطراف خود غافل بوده است. آن وقت دیگر رسیدن به آرزوها و اهداف هم برایش بی تفاوت می شود و فقط او می ماند و یک خستگی بی لذت و فرصت و زمانی که ازدست رفته و به دست نخواهد آمد. ...
جودی عزیزم! درست است، ما به اندازه خاطرات خوشی که از دیگران داریم آنها را دوست داریم و به آنها وابسته می شویم.
هرچه خاطرات خوشمان از شخصی بیشتر باشد علاقه و وابستگی ما بیشتر می شود.
پس هرکسی را بیشتر دوست داریم و می خواهیم که بیشتر دوستمان بدارد باید برایش خاطرات خوش زیادی بسازیم تا بتوانیم در دلش ثبت شویم
تا نرم نشی جذب نمیشی
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
علاقه مندی ها (Bookmarks)